Η λύση για τη βία στα γήπεδα

Με το χέρι στην καρδιά, πόσοι από εσάς όσο βλέπατε τα επεισόδια μεταξύ χούλιγκανς στην γέφυρα του Πανθεσσαλικού δεν σκεφτήκατε κάτι από Γοργοπόταμο;

Βίαιο ε; Σωστά…

Η παραγωγή αγαθών και η τεχνολογία στην ΕΣΣΔ

Στη φωτογραφία ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας με αυτοματοποιημένες γραμμές παραγωγής στην ΕΣΣΔ το 1966. Μπορούσε να παράγει όλων των ειδών τα υφάσματα.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης είναι η συνεχής επιστημονική έρευνα και τεχνολογική εξέλιξη στα μέσα παραγωγής προκειμένου να βελτιώνεται η παραγωγικότητα των σοσιαλιστικών επιχειρήσεων. Με την βελτίωση της παραγωγικότητας επιδιώκεται η αύξηση της ποσότητας και ποιότητας παραγωγής, με ταυτόχρονη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και μείωση του χρόνου εργασίας των εργαζόμενων χωρίς μείωση αποδοχών. Η βελτίωση της παραγωγικότητας εξασφαλίζει πρόσθετους οικονομικούς πόρους στη σοσιαλιστική κοινωνία για την βελτίωση των παρεχόμενων δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών (υγείας, παιδείας, πρόνοιας, στέγασης, πολιτισμού-αθλητισμού) καθώς και για την δημιουργία νέων παραγωγικών μονάδων στον ίδιο ή άλλο οικονομικό κλάδο, εξασφαλίζοντας έτσι εργασία σε όλους.

EuroNAZIvision

ME THN ΦΑΤΣΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙ ΜΠΑΝΤΕΡΑ  ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ -ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΡΓΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΟΥΝ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΟΥΝ


https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%B5%CF%80%CE%AC%CE%BD_%CE%9C%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1

ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΞΗΓΗΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΑΥΣΤΡΑΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΥΝΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΑΤΑΡΟΥΣ 

"Δεν ειχαν να φανε στην ΕΣΣΔ"

Ενα συγκλονιστικο αρθρο που αποκαλυπτει την απο τα πανω μεθοδευση της σταδιακης ανατροπης του σοσιαλισμου

Η γνωστή κακόβουλη προπαγάνδα "δεν είχαν να φάνε" ή ότι "δεν υπήρχαν super markets" στις χώρες του σοσιαλισμού απαντιέται με φωτογραφίες.
Παράλληλα όμως χρειάζεται σοβαρός προβληματισμός για την τεχνητή έλλειψη κάποιων προϊόντων σε αστικές περιοχές την τελευταία δεκαετία πριν τις ανατροπές. Ποια ήταν η αιτία της τεχνητής έλλειψης, που αποσκοπούσε και γιατί.
Η απάντηση είναι σαφής και κατηγορηματική. Είχε προχωρήσει η διάβρωση από τους οπορτουνιστές σε επίπεδο διοίκησης των αγροκτηνοτροφικών και των άλλων σοσιαλιστικών επιχειρήσεων που παρήγαγαν προϊόντα ευρείας κατανάλωσης.

Ο «Τζημερισμός» είναι ντροπαλός φασισμός και ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος

Ο Θάνος Τζήμερος είναι ο χαρακτηριστικός Ελληνάρας, αλλά σε άρνηση. Είναι αυτός που δεν ήταν ικανός  να βγάλει τη σχολή αλλά του έφταιγαν οιάλλοι, είναι αυτό που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την  επένδυση από την υπεραξία αλλά καταρρίπτει καφενειακά τον Μαρξ με όρους ποδοσφαίρου, είναι αυτός που σφίγγεται για να μην πει το «ένας Παπαδόπουλος σας χρειάζεται» αλλά τελικα τον βλέπει σε ονειρώξεις.

Μια διαφορετική συνέντευξη

Τα κεντρικά γραφεία του ΚΚΕ φαίνονται από μακριά, καθώς πλησιάζεις στον σταθμό «Περισσός» του Ηλεκτρικού. Με το που περνάς το κατώφλι του «Σπιτιού του Λαού», όπως είναι ευρέως γνωστό, ένα ογκώδες σφυροδρέπανο από πάνω, ένα μνημείο του Νίκου Μπελογιάννη στη δεξιά πλευρά και στα αριστερά ένα εμβληματικό άγαλμα του Λένιν σε προϊδεάζουν αμέσως για το χώρο όπου βρίσκεσαι. Στην είσοδο του κτιρίου, όσο περίμενα για να ανέβω στο γραφείο του γενικού γραμματέα της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα παρατηρούσα το πολύ μεγάλο ψηφιδωτό του καλλιτέχνη Τάσσου που αποτυπώνει μια διαδήλωση γυναικών με υψωμένες γροθιές, ενώ παντού ήταν κρεμασμένα συνθήματα όπως «Σοσιαλισμός, αναγκαίος και επίκαιρος». Το γραφείο του κ. Κουτσούμπα, που βρίσκεται στον δέκατο όροφο, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα μικρό μουσείο, αφού δεν χορταίνεις να βλέπεις φωτογραφίες, δώρα, πορτρέτα και σημαντικά αντικείμενα. Επάνω στο γραφείο του υπάρχει μόνο ο «Ριζοσπάστης», ενώ ο ίδιος ήταν χαμογελαστός, προσιτός και αρκετά φιλικός. Λίγο πριν ξεκινήσουμε τη συζήτηση, μου εξήγησε την ιστορία του τεράστιου πίνακα που ήταν κρεμασμένος δίπλα μας. «Είναι από το 1977, από το εκλογικό κέντρο του Κόμματος στα Χαυτεία, στην πλατεία Ομονοίας» λέει. Με πληροφορεί ότι έχει μόλις έρθει από την Πάτρα, όπου έκανε μια ομιλία στο πανεπιστήμιο, ενώ την επόμενη μέρα θα πήγαινε στην Πτολεμαΐδα. Στη συνέχεια θα σχολιάσουμε τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, τα οποία, όπως θα μου πει, «θα είναι ιδιαίτερα δυσβάστακτα για τον ελληνικό λαό». Γεννημένος στη Λαμία το 1955, έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1974 και η οικογένειά του ήταν αντιστασιακή, αφού ο παππούς του είχε εκτελεστεί από τους ναζί, ενώ ο πατέρας του είχε εξοριστεί. Επίσης, για μια δεκαετία ήταν διευθυντής του «Ριζοσπάστη» και από το 2013 έχει εκλεγεί γενικός γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, το οποίο σε έναν χρόνο συμπληρώνει τα 100 χρόνια της ιστορίας του, κρατώντας τον τίτλο του μακροβιότερου ελληνικού κόμματος. Μια αφορμή για μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη με τον κ. Δημήτρη Κουτσούμπα. 

«Μας πιάνει εμάς;»

Δεν εξαιρείται κανείς!
«Μας πιάνει εμάς;». Το ερώτημα αυτό πλέον δεν υφίσταται για κανέναν κλάδο. Κι αυτό γιατί είναι καθαρό ότι από την καθολική επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου με το 4ο μνημόνιο δεν εξαιρείται κανείς. Το πακέτο μέτρων που θα συζητηθεί στη Βουλή την επόμενη βδομάδα, περιλαμβάνει «κοστούμι» για όλα τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Οι εργαζόμενοι θα δουν να παγιώνεται όλο το αντεργατικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια και να προστίθενται νέα μέτρα. Η απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων, η ουσιαστική κατάργηση της Κυριακής αργίας είναι από τα εμβληματικά στοιχεία της συμφωνίας, που δείχνουν ότι η ένταση της εκμετάλλευσης είναι δεδομένη. Θα δουν, επίσης, νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, με ισχυροποίηση των όπλων της εργοδοσίας απέναντι στην απεργία.
Οι συνταξιούχοι, στο μεγάλο πετσόκομμα που έχουν δοκιμάσει από το 2011, θα δοκιμάσουν και νέο τσεκούρι μέχρι και 18% με την κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς».

Μπαμπι Γιαρ

Το Μπάμπι Γιαρ είναι ένα φαράγγι βόρεια του Κιέβου. Το 1941 έγινε ο τόπος εκτέλεσης για χιλιάδες εβραίους, τσιγγάνους, αντιστασιακούς και αιχμαλώτους, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση.

Οι προελαύνουσες στο Ανατολικό Μέτωπο γερμανικές δυνάμεις κατέλαβαν το Κίεβο στις 19 Σεπτεμβρίου 1941. Εννιά μέρες αργότερα τοιχοκόλλησαν μια ανακοίνωση σε κάθε γωνιά της πόλης: «Όλοι οι Εβραίοι του Κιέβου και των περιχώρων διατάσσονται να παρουσιαστούν στις 8 το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου στη γωνία των οδών Μελνικόφσκι και Ντοκτούροφ, κοντά στο νεκροταφείο. Θα πρέπει να φέρουν μαζί τους οποιοδήποτε έγγραφο που να πιστοποιεί την ταυτότητά τους, καθώς και τα προσωπικά τους είδη. Όποιος παρακούσει τη διαταγή και βρεθεί σε άλλο μέρος της πόλης θα εκτελείται επιτόπου, όπως και κάθε πολίτης που θα εισέλθει σε κατοικία εβραίου και συλληφθεί να κλέβει».

Οι περισσότεροι από τους 175.000 εβραίους της περιοχής πίστεψαν ότι θα κατέληγαν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όμως, οι Ναζί είχαν αποφασίσει ήδη από τις 26 Σεπτεμβρίου να τους εκτελέσουν σε αντίποινα για μια σειρά βομβιστικών ενεργειών κατά στρατιωτικών τους εγκαταστάσεων από την σοβιετική αντίσταση.

Ο εβραϊκός πληθυσμός του Κιέβου (άνδρες, γυναίκες και παιδιά) συγκεντρώθηκε τελικά στο κοιμητήριο, περιμένοντας τα τρένα που θα τους μετέφεραν στην εξορία, όπως πίστευαν. Μόλις άκουσαν το κροτάλισμα των πολυβόλων κατάλαβαν ότι ήταν ήδη πολύ αργά για να ξεφύγουν από την κόλαση που τους περίμενε. Οι άνδρες των SS και οι ντόπιοι συνεργάτες τους οδηγούσαν τους εβραίους σε μικρές ομάδες των 10 ατόμων στο χείλος του φαραγγιού, όπου τους πολυβολούσαν, αφού πρώτα τους έγδυναν και τους χτυπούσαν ανηλεώς αν προέβαλαν αντίσταση. Στις 30 Σεπτεμβρίου η πρώτη πράξη της ανθρωποσφαγής είχε ολοκληρωθεί.

Τη διαταγή είχε δώσει ο ίδιος ο αρχηγός των SS, o διαβόητος Χάινριχ Χίμλερ και την εκτέλεσή της ανέλαβε ο στρατηγός Φρίντριχ Γιέκελν. Σύμφωνα με την αναφορά του τοπικού τμήματος των SS προς την κεντρική διοίκηση στο Βερολίνο, 33.771 εβραίοι εκτελέστηκαν. Σε αυτούς θα πρέπει να προσθέσουμε και άλλους 60.000 ομοεθνείς τους, αλλά και τσιγγάνους, αντιστασιακούς και αιχμαλώτους, που εκτελέστηκαν λίγες μέρες αργότερα στο ίδιο σημείο.

Ο υπεύθυνος της σφαγής Φρίντριχ Γιέκελν συνελήφθη από τους Σοβιετικούς και αφού προσήχθη σε δίκη εκτελέστηκε στη Ρίγα της Λετονίας στις 3 Φεβρουαρίου 1946.

Η σφαγή στο Μπάμπι Γιάρ ενέπνευσε τον σπουδαίο ουκρανό ποιητή Γιεβγένι Γεφτουσένκο να γράψει ένα ποίημα με τον τίτλο «Μπάμπι Γιάρ». Το μελοποίησε ο μεγάλος ρώσος συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς και το ενέταξε στη Συμφωνία αρ. 13, που φέρει τον υπότιτλο «Μπάμπι Γιάρ».

Τα σχέδια για το μνημείο που υπάρχει εκεί για τα θύματα απο την εποχή της Ε.Σ.Σ.Δ. είναι να εξαφανιστεί απο προσώπου γης και να φτιάξουν μνημείο για τα ¨ θύματα ¨ του κομμουνισμού απο τη Ναζιστικη κυβερνηση της Ουκρανιας

"ΚΑΤΙΟΥΣΑ"

Οπλο, τραγούδι, μούσα. Μια οβίδα-θρύλος. Οι βολές της, ακόμη και μόνον ο ήχος της, τρομοκρατούσαν τους εχθρούς του Κόκκινου Στρατού. Συλλογική έμπνευση και κατασκευή, εργαλείο επαναστατικό, βγαλμένο απ’ την ψυχή του σοβιετικού λαού, που μπήχτηκε βαθιά στην καρδιά του ναζισμού.

Τώρα που στη διαδικτυακή περιπατητική σχολή του κόσμου, σουλατσάρουν ξανά αγκυλωτοί σταυροί, μασκαρεμένα κτήνη, και πολλές συνειδήσεις βολεύονται στο εκτονωτήριο των εντυπώσεων, εμείς οπλίζουμε.

Βολή στους βολεμένους, απ’ τις 9 του Μάη του 2017, η Κατιούσα μας. Καταπάνω στον εφησυχασμό, την έντεχνη αδιαφορία, τη γνώση της μιας χρήσης. Σε τροχιά σύγκρουσης με τους βάρβαρους, την πείνα, τη φτώχεια, τη μεθοδευμένη πνευματική ένδεια, την εκβιασμένη συναίνεση των μαζών στη σφαγή τους, με αντάλλαγμα να την ποστάρουν δωρεάν.

Όπλο, τραγούδι, μούσα, κι απ’ το Μάη του ’17, η Κατιούσα γίνεται και διαδικτυακός περιοδικός τόπος. Ανοιχτός σε όσους δεν βαυκαλίζονται με την ιδέα πως τον κόσμο θα τον αλλάξουν οι αιχμάλωτοι των πληκτρολογίων, χωρίς ποτέ να συναντηθούν στους δρόμους των αγώνων. Εκεί θα βρισκόμαστε, διαρρηγνύοντας το μέτωπο της ηττοπάθειας, με την υπενθύμιση ότι η Κατιούσα δεν έπεσε ποτέ στα χέρια του εχθρού…

http://www.katiousa.gr/

9η Μαη Ο ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ

Και τώρα που το "οικοδόμημά" τους ξεψυχά με πάταγο .Και τώρα που ξορκίζουν το κακό να μην τους βρεί ,μέσα στην αγωνία τους και κάθιδροι ,εφεύραν επειγόντως τον Μπαμπούλα .Τον Σατανά και Βεεζλεβούλ ,τον Λύκο τον κακό που κυνηγά κοκκινοσκουφίτσες .Στην πραγματικότητα ξέρουν πως αυτός έχει τελειώσει απ το 53 .Απο ΑΥΤΟΝ δεν κινδυνεύουν πιά ....Μα απο αυτό, που ΑΥΤΟΣ υπηρέτησε ,αυτό που υπάρχει κίνδυνος να αναστηθεί ρωμαλέο και δυνατό μπροστά τους και να τους γκρεμοτσακίσει δια παντός στα Τάρταρα της Ιστορίας ..

Δείγμα υγείας του Γαλλικού λαού

Μακρον 65,7 %
Λεπεν 34,3 %
Λευκα 12 %
Αποχη 25,3 %

Για κάντε την πρόσθεση,να μάθουμε γεωμετρία...

Η αριθμητική είναι σωστή στα πλαίσια του πως αποφασίζει να διαχειριστεί η εξουσία την βούληση του εκλογικού σώματος :
Από τους 1000 Γάλλους οι 253 δεν πήγαν να ψηφίσουν...
Από τους υπόλοιπους 747, οι 90 (12%) επέλεξαν το λευκό
Από τους εναπομείναντες 657, οι 432 (43.2%) ψήφισαν Mακρόν, και οι 225 (22.5%) Λεπέν.....
Αν τα ποσοστά υπολογίζοταν στο σύνολο του εκλογικού σώματος, απλά δεν θα υπήρχε εκλεγμένος

11,8 εκ. Γάλλοι ψηφοφόροι απείχαν από τις εκλογές αποστρεφόμενοι και τους δύο υποψηφίους και 4,2 εκ έριξαν λευκό. Σύνολο 16 εκ.
Και πόσα εκατομμύρια ψήφισαν εκβιαστικά Μακρόν….
Η αστική δημοκρατία ως φάρσα!

ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ  ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΛΕΚΤΟ 

ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΑΓΜΕΝΗ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ 

Σε σχόλιο για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Η επικράτηση Μακρόν έναντι της αντιδραστικής, αποκρουστικής υποψηφιότητας Λεπέν αποτελεί νίκη για τα τμήματα εκείνα του κεφαλαίου που είναι σταθερά προσανατολισμένα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, σε αντίθεση με εκείνα που αμφισβητούν -για τα δικά τους συμφέροντα- αυτήν την πορεία. Σε καμία περίπτωση, συνεπώς, δεν αποτελεί πραγματική νίκη για το γαλλικό λαό.

Κι ο Μακρόν, όπως και οι προηγούμενοι, θα γονατίσει το γαλλικό λαό με νέα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου. Γι’ αυτό το λόγο θα εκτεθούν σύντομα όλοι εκείνοι που -και στην Ελλάδα- μιλούν για "ανάσα" και "νέα ημέρα", όπως εκτέθηκαν παλιότερα με τον Ολάντ και το «νέο αέρα», που δήθεν θα έφερνε».

Η Σκύλλα και η Χάρυβδη

Άπαντες οι σχετιζόμενοι με την υπεράσπιση των κερδών του μεγάλου παγκόσμιου κεφαλαίου πανηγυρίζουν για τη νίκη του Μακρόν! Μαζί και τα ντόπια πολιτικά τσιράκια του κεφαλαίου κάθε ονομασίας και «ιδεολογίας» μη εξαιρουμένου του ΣΥΡΙΖΑ.

Όσον αφορά τους λαούς, μπορεί να μη το ξέρουν οι αφελείς και να νομίζουν ότι νίκησε η δημοκρατία τον φασισμό, η Ευρώπη την απομόνωση και τον εθνικισμό, η αλληλεγγύη προς τους ξένους τον ρατσισμό, η πολιτική τον λαϊκσμό!

Αναλύσεις επί αναλύσεων με βασίλισσα την ανοησία ακούμε από τους αναλυτές.

Τίποτα από αυτά που λένε δεν είναι ο Μακρόν και πολύ γρήγορα θα διαψεύσει όλες τις παραγόμενες αυταπάτες με βάση επιθυμίες.

Ο Μακρόν είναι η Χάρυβδη στην οποία έπεσε ο γαλλικός λαός προσπαθώντας να αποφύγει τη Σκύλα Λεπέν. Και δυστυχώς θα το πληρώσουν και άλλοι λαοί.

Πολύ γρήγορα θα προσγειώσει τον γαλλικό λαό στην πραγματικότητα της λιτότητας και της περικοπής εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων. Θα συνεχίσει να βομβαρδίζει τους λαούς για το καλό τους βεβαίως, βεβαίως και θα τα βρει με τη Μέρκελ σε βάρος όλων των άλλων, με μικρή παραδοχή της δευτεροκλασσάτης θέσης.

Το κυριότερο: η επίθεση του διεθνούς κεφαλαίου είναι στην ημερήσια διάταξη και βρήκε τον μηχανοδηγό του. Αυτός είναι ο λόγος των παγκόσμιων πανηγυριών.

Στεργιος Βασιλειου

Τούφες καπνού

Ασχημη Κυριακή για να γράφεις, και δη καπνίζοντας όπως εγώ, και στο πίσω μέρος του κεφαλιού να σαλεύει ύπουλα κάτι που μοιάζει με φίδι αλλά δεν είναι. Είναι η ενοχή της λήθης σε επίπεδο γενικής λαϊκής κουλτούρας και πόσα λίγα κάνουμε ο καθένας και η καθεμιά από μας για να περνάμε τα μεγάλα αυτού του τόπου και της κουλτούρας του στις νεότερες γενιές που επελαύνουν. Και κατεβαίνει η μέγγενη απ' το μυαλό και σφίγγει την καρδιά σαν Επιτάφιος του Ρίτσου που ξεχειλίζει πόνο με κάθε ρουφηξιά τσιγάρου στη μνήμη των δολοφονημένων καπνεργατών στη Σαλονίκη του '36.

Γαλλία: Τα συνδικάτα σε κινητοποιήσεις «είτε κερδίσει η πανούκλα είτε η χολέρα»

Β’ Γύρος των Γαλλικών εκλογών σήμερα και το δίλημμα της εποχής μας φαίνεται να είναι παντού η επιλογή μεταξύ αντιλαικού νεοφιλελευθερισμού με ελιτίστικο ”προοδευτικό” κοσμοπολιτισμό και εθνικιστικού συντηρητισμού με λαικιστική ρητορική.

Το ΠΑΜΕ φύλαγε τη Βουλή το 2011

Φούντωσε η συζήτηση τις τελευταίες ημέρες, κυρίως στο διαδίκτυο, για το ΠΑΜΕ που το 2011 φύλαξε την Βουλή από τους αγανακτισμένους που ήθελαν να εισβάλουν στο αστικό κοινοβούλιο. Δεν βλέπουμε βέβαια τον λόγο να αγανακτούν οι αγανακτισμένοι αφού μπήκαν στο κοινοβούλιο τελικά με εκλογές και μάλιστα με μεγάλα αθροιστικά ποσοστά, αφού οι αγανακτισμένοι ήταν ένα συνονθύλευμα από την ακροαριστερά μέχρι την ακροδεξιά, χωρίς να αγνοούμε ότι ανάμεσά τους υπήρξε και πολύς κόσμος ο οποίος παρασύρθηκε σ’ εκείνον τον αποπροσανατολισμό των πλατειών και έβαλε πλάτη για να ζούμε την σημερινή βαρβαρότητα!