Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ «ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ» ΚΑΙ ΣΤΗ «ΝΕΑ ΣΠΟΡΑ»

Τεύχος: 2015 Τεύχος 1

του Χρήστου Μπαλωμένου

«Η είσοδος ενός σοσιαλιστή σε μια αστική κυβέρνηση δεν είναι, όπως πολλοί νομίζουν, μια μερική κατάκτηση του αστικού κράτους από τους σοσιαλιστές, αλλά μια μερική κατάκτηση του σοσιαλιστικού κόμματος από το αστικό κράτος»1.

Ρόζα Λούξεμπουργκ

Το ΚΚΕ δίνει στις σημερινές συνθήκες μια δύσκολη και άνιση μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Σε αυτήν την προσπάθεια αυτοτελούς παρέμβασης της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, πέρα από τις καθαρόαιμες αστικές δυνάμεις, έχει να αντιμετωπίσει και έναν εχθρό ο οποίος δρα στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος, τον οπορτουνισμό.

Ο οπορτουνισμός, ο οποίος ως κοινωνικό ρεύμα αναπτύσσεται στο έδαφος της ανάπτυξης της λεγόμενης εργατικής αριστοκρατίας σε ιδιωτικό και κρατικό τομέα, αποτελεί αποτέλεσμα της επίδρασης και διείσδυσης της αστικής και μικροαστικής ιδεολογίας στο εργατικό κίνημα. Με τη δράση του ασκεί πίεση στο επαναστατικό ΚΚ για συμβιβασμό με τον καπιταλισμό μέσω της υποταγής του είτε στις γενικές επιδιώξεις της αστικής τάξης είτε στις επιδιώξεις ενός τμήματός της. Αυτή η πίεση ασκείται συνήθως στο όνομα των συμμαχιών, των ελιγμών, της προσαρμογής της πολιτικής παρέμβασης στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης.

"Test Drive"......Δημάρχων

απο το spasmenoparathyro

Την είδαμε PC World και σε αυτό το τεύχος τεστάρουμε τρεις δημάρχους για να βρούμε σε ποια πόλη είναι καλύτερα να μετακομίσεις, τις μέρες του τρίτου μνημονίου. Εξετάζουμε το επικοινωνιακό τους προφίλ, τη στήριξή τους σε κόμματα και ιδεολογίες και το μέχρι τώρα έργο τους. Ας αρχίσουμε…

Μπουτάρης ο ζμπούτσαμ

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, αναμφισβήτητα είναι ο πιο επικοινωνιακός από τους τρεις. Έχει μπει στη λίστα με τους 10 καλύτερους δημάρχους του κόσμου σύμφωνα με το «City Mayors Foundation», έχει φορέσει τα βραχιόλια της γιαγιάς του για να το παίξει μεταλάς ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Κατά των Ναρκωτικών, έχει φορέσει ξανθιά περούκαγια να στηρίξει το «Japanese Anime Marathon Day» και γενικά είναι λίγα τα events που θα λάβουν μέρος στη Θεσσαλονίκη και δε θα δεις ένα Μπουτάρη σε κάποια άκρη να κάνει το κομμάτι του. Ταυτόχρονα όμως ο δήμαρχος τα λέει έξω απ’ τα δόντια όταν χρειάζεται. Έτσι, δε μαθαίνουμε μόνο πως το τακούνι και η κοντή φούστα είναι για την πασαρέλα και όχι για παρέλαση, αλλά και ότι ο καστανάς που συνέλαβε η ηρωική μας αστυνομία τις προάλλες, είναι γνωστός για τη συμπεριφορά του που θυμίζει ναρκομανή και λιποθυμάει εδώ κι εκεί για χαβαλέ. Εν ολίγοις, είναι ο δήμαρχος της καρδιάς μας, ο τύπος  που θα πάρουμε μαζί μας στα μπουζούκια και μετά θα τριγυρνάμε να κοροϊδεύουμε άστεγους, ο παππούς που θα τον περάσουμε απέναντι σε κάποια φανάρια και αντι για ευχαριστώ, θα μας κάνει hi-five.

"ΑΚΑΚΙΕΕΕΕ ...και μην ξεχάσεις τον ΕΝΦΙΑ να πληρώσεις !!!"

 Ο πίνακας δείχνει τη θέση στην οποία βρίσκονται οι Έλληνες εφοπλιστές, στην παγκόσμια κατάταξη. 

Σκεφτείτε τώρα ότι όλοι αυτοί  πληρώνουν φόρο ΜΟΛΙΣ 72 εκ. και οι Ναυτικοι τους ...145 !!!, 

 Σκεφτειται ακομα οτι το 13-14 "έχτισαν" 731 νεα πλοία σε Ναυπηγεια της Ασίας ,την ιδια ώρα που εχουν  κλειστά και τα 5 απο τα Ναυπηγεία μας (τα μεγαλύτερα της Ευρώπης) 

...την ιδια ωρα  όλοι οι υπόλοιποι έχουμε τρελαθεί από όσα πρέπει να πληρώνουμε καθε μήνα.

Σκεφτείτε ακόμα ...

Πριν απο κάτι μέρες, πέθανε ένας 55ρης απο καρδιά έξω απο τα Leeroy Merlin γιατί το ασθενοφόρο δεν είχε βενζίνη μέχρι την Αθήνα.

Την επόμενη φορά που θα ακούσεις ότι "λεφτά δεν υπάρχουν" σκέψου το συνδιασμό αυτού του γεγονότος με αυτό το άρθρο.

Και σκέψου έναν όρο: καπιταλισμός. 

(και μην τα βάζεις με τον Μπογιόπουλο και τον τίτλο στο βιβλίο του ....ο Κλίντον και ολοι αυτοί απο κάτω μας λένε ...ετσι ) 

απο εδω: 

Την παντοκρατορία των Ελλήνων στις θάλασσες αποδεικνύει περίτρανα η τελευταία ετήσια επετηρίδα“Lloyd's List Top 100” για το 2015 η οποία δόθηκε στην δημοσιότητα την Τετάρτη. Σύμφωνα με αυτή οι στόλοι που ελέγχονται από Έλληνες εφοπλιστές φτάνουν τους 335 εκατ. τόνους dwt, ξεπερνώντας κατά 60 εκατ. τόνους από την δεύτερη Ιαπωνία ενώ η τρίτη Κίνα έχει σχεδόν την μισή χωρητικότητα (178 εκατ. τ.) από την Ελλάδα.

«Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη»; Μόνο στον ταξικό αγώνα!

Υπάρχει ένας νομικός όρος, ας πούμε «νέας τεχνολογίας». Πολυδιαφημίστηκε, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες, σαν μεγάλη πρόοδος εναντίον της κρατικής αυθαιρεσίας. Πρόκειται για την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη έναντι του κράτους. Σκοπός της είναι «η προστασία του διοικούμενου από ενδεχόμενο επιζήμιο για τα δικαιώματά του αιφνιδιασμό εξαιτίας μεταβολής της διοικητικής πρακτικής ή ακόμη και της νομοθεσίας»

Οι οικονομικές κρίσεις υπερπαραγωγής

Ο Κ. Μαρξ δεν αφιέρωσε στο «Κεφάλαιο» ειδικό χώρο για τη μελέτη των οικονομικών κρίσεων. Η θεωρία των κρίσεων εκτίθεται σε όλους τους τόμους του «Κεφαλαίου».

Στον πρώτο τόμο (κεφ. III), όπου εξετάζονται οι λειτουργίες του χρήματος σαν μέσο κυκλοφορίας και σαν μέσο πληρωμής, ο Μαρξ υπογραμμίζει την εμφάνιση της τυπικής δυνατότητας των κρίσεων ακόμα και στις συνθήκες της απλής εμπορευματικής παραγωγής.

Στο δεύτερο τόμο (κεφ. VIII) αξίζει να διαβαστεί εκείνο το σημείο που αφορά στην υλική βάση της περιοδικότητας των οικονομικών κρίσεων.

Στον τρίτο τόμο (κεφ. XV) εξετάζεται η θέση, σύμφωνα με την οποία: «Οι όροι της άμεσης εκμετάλλευσης και οι όροι της πραγματοποίησής της δεν είναι ταυτόσημοι»1.

Η ανάπτυξη του καπιταλισμού και η όξυνση των αντιθέσεών του νομοτελειακά οδήγησαν στο ξέσπασμα των οικονομικών κρίσεων.

Οι οικονομικές κρίσεις είναι ένα ειδικό και μόνιμο φαινόμενο του καπιταλισμού.

Από τις αρχές του 19ου αιώνα όταν εμφανίστηκε η μεγάλη μηχανική βιομηχανία, η πορεία της καπιταλιστικής διευρυμένης αναπαραγωγής διακόπτεται περιοδικά από τις οικονομικές κρίσεις.

Χαρακτηριστικό της καπιταλιστικής παραγωγής είναι η κυκλικότητά της, n περιοδική πτώση της παραγωγής, όταν τα συσσωρευμένα εμπορεύματα δε βρίσκουν αγοραστές. Και αυτό τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι πεινούν.

Στις συγκεκριμένες συνθήκες του καπιταλισμού, οι όροι πραγματοποίησης του κοινωνικού προϊόντος συνεχώς παραβιάζονται, δεν τηρούνται οι αντίστοιχες αναλογίες μεταξύ των διαφόρων κλάδων της οικονομίας.(αναρχία παραγωγής) 

Αλλά δεν μπορεί να γίνει και διαφορετικά, γιατί στο κοινωνικό αυτό σύστημα η επιβολή των αναλογιών καθίσταται εφικτή μόνο διαμέσου των δυσαναλογιών.

Κλασικό χαρακτηρισμό της παραγωγής στον καπιταλισμό του ελεύθερου συναγωνισμού δίνει ο Ενγκελς: «Κανείς δεν ξέρει πόσο από το προϊόν που αυτός παράγει θα εμφανιστεί στην αγορά, και γενικά σε ποια ποσότητα μπορεί ο καταναλωτής να το βρει στην αγορά. Κανείς δεν ξέρει, αν υπάρχει πραγματική ανάγκη για την παραγωγή του προϊόντος αυτού, αν θα βγάλει τα έξοδα παραγωγής του, και αν γενικά θα πωληθεί το προϊόν του. Στην κοινωνική παραγωγή κυριαρχεί η αναρχία»2.

ΣΤΑΛΙΝ ΕΠΙ ΛΥΚΑΒΗΤΤΩ

Απο το sleepingvillage-savor.blogspot.gr

Ο αέρας ξύριζε εκεί ψηλά στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Η απρομάλλα συγγραφέας άνοιξε την πόρτα και ένιωσε ανακουφισμένη στη ζεστασιά της ζεστής φιλελεύθερης φωλίτσας, της νησίδας αστικής κουλτούρας μέσα στον ωκεανό της αριστερής πολιτιστικής ηγεμονίας. Το Φριι Θίνκινγκ Ζο(ου)ν της έδινε σιγουριά. "Μια μέρα θα τους γαμήσουμε τους αριστερούς δυνάστες" μονολόγησε, ατσαλωμένη από τα χνώτα των συμμαχητών της για μια Αθήνα Μανχάταν και ένα Κολωνάκι με ελεγχόμενη στάθμευση.

Ήταν έτοιμη να βγάλει παλτό και μπότες (στο ναό του φιλελευθερισμού είχαν επικρατήσει συνήθειες πολιτισμένης δύσης και μουσουλμανικού τεμένους), όταν πάγωσε σαν να την χτύπησε τόμος της Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας στην κεφάλα. Παντού στην αίθουσα η Σώτη έβλεπε προσωπογραφίες του Ιωσήφ Στάλιν, ενώ πίσω από το τραπέζι όπου κάθονταν ο Πέτρος Τατσόπουλος, ο Αύγουστος Κορτώ και ο συγγραφέας του αριστουργήματος "Ο σταλινισμός και οι μεταμοντέρνοι θαυμαστές του", που δεν τον ξέρει ούτ'  η μάνα του, κοκκίνιζε περήφανα μια σημαία της Σοβιετικής Ένωσης.

Τα παγοθραυστικά προχωράνε ...Ο δρόμος θα ξανανοίξει !

(Φωτογραφίες και βίντεο απο τον σ.Στέργιο )

κλικ: ΕΔΩ

Ο Πάβελ «έφυγε» ελεύθερος...

απο σχόλιο συντρόφου απο fadomduck2.blogspot.gr/2015/12/blog-post_95.html

Μετά τους Αλεξάντερ Μπεντνόφ, Ισένκο και τον Θρυλικό Αλεξέι Μοζγκοβόι, ήρθε η σειρά άλλου ένα λαϊκού ηγέτη της ένοπλης εξέγερσης του Ντονμπάς να χάσει τη ζωή του. Ο λόγος για τον Πάβελ Ντρέμοφ διοικητής του 6ου συντάγματος (κοζάκων) της “Λαϊκής” Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ. Δολοφονήθηκε μια μέρα μετά τον γάμο του, από έκρηξη που σημειώθηκε στο αυτοκίνητό του, σε βενζινάδικο της επαρχιακής οδού Περβομάισκ - Σταχάνοφ. Προσωπικά τον θυμάμαι στην κηδεία του Μοζγκοβόι και των συντρόφων του, όταν στο λόγο που εκφώνησε, άφησε σοβαρότατες υπόνοιες ότι οι υπεύθυνοι των “εσωτερικών εκκαθαρίσεων” δεν εδρεύουν στο Κίεβο, αλλά στο Κρεμλίνο...

Σε έναν από τους γεμάτο πάθος “μονολόγους” του σημείωνε: 
«Σας έχτισαν τα εργοστάσια, τα ορυχεία, έκαναν τα πάντα.
Οι τωρινοί είναι το ίδιο κλέφτες με τους προηγούμενους. Τίποτα δεν άλλαξε, μόνο οι ετικέτες. Ο Αχμέτοφ το έβαλε στα πόδια, τώρα έχουμε τον Κολομόισκυ.
Ξυπνήστε! Σας κλέβουν και θα συνεχίσουν να το κάνουν.
Θα πεθάνετε σαν σκλάβοι. Είναι, όμως, καλύτερο να πεθάνεις ελεύθερος απ’ το να ζεις σαν σκλάβος.»

mikiskke

Και "ΝΑΖΙστοφοβικοί" αι κομμουνισταί !

Και πανω που το ειχαν στήσει μια χαρά το παραμύθι εκεί στις Βρυξέλλες εδω και χρόνια οτι Στάλιν και Χίτλερ ηταν το ίδιο ,ξορκίζοντας το κακό (του κομμουνισμού οχι του ΝΑΖισμου ) μην τους βρεί και προωθώντας με νυχια και με δόντια σε όλη την Ευρωπη τα νεοναζιστικα "κινήματα" να γίνουν και κυβερνήσεις ακόμα ...έρχεται ενας Δήμαρχος και τους χαλά την παραμύθα ... 

ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ - Ντροπή για την κυβέρνηση "της αριστεράς"

Ως απαράδεκτο επέστρεψε ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης ένα έγγραφο του υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή, με το οποίο καλούνται οι Δήμοι και οι Περιφέρειες να υλοποιήσουν ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα στο πλαίσιο της αντικομμουνιστικής εκστρατείας της ΕΕ. Πρόκειται για το «Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα "Ευρώπη για τους πολίτες, 2014-2020"» που προωθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το οποίο επιχειρείται η ανιστόρητη ταύτιση της ναζιστικής θηριωδίας με τον κομμουνισμό και τις σοσιαλιστικές χώρες και με προφανή επιδίωξη να χτυπήσουν μέσω της αλλοίωσης της ιστορικής μνήμης τις αγωνιστικές ριζοσπαστικές διαθέσεις, για να θωρακίσουν την εξουσία των μονοπωλίων, με το λαό υποταγμένο.

Στην επιστολή του ο δήμαρχος Πατρέων αναφέρει:

«Κε Υπουργέ,

Μας αποστείλατε, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, την 7η Δεκεμβρίου 2015 και με Α.Π. 42767, ενημέρωση με θέμα: Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα «Ευρώπη για τους πολίτες, 2014 - 2020». Το εν λόγω έγγραφο εστάλη σε όλους τους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας.
Μέσω αυτής της ενημέρωσης, πληροφορούμαστε ότι οι δημόσιοι φορείς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, μπορούν να αιτηθούν για ένταξη σ’ αυτό το πρόγραμμα της ΕΕ. Το πρόγραμμα έχει συνολικό προϋπολογισμό 185.468.000 ευρώ για την επταετία 2014 – 2020. Η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή αιτήσεων είναι η 1η Μαρτίου για δράσεις που θα αρχίσουν από την 1η Αυγούστου 2016. Στόχος του προγράμματος, όπως αναφέρεται στις σελίδες 9 και 10, είναι να χρηματοδοτήσει έργα που εξετάζουν τα αίτια ‘’των απολυταρχικών καθεστώτων και ειδικά το ναζισμό, σταλινισμό και τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα’’. Στην 3η σελίδα αναφέρει κατ έτος τα θέματα που πρέπει να επιλεγούν, όπως: 
«1956: Πολιτική και κοινωνική κινητοποίηση στην κεντρική Ευρώπη», 
«1917: Οι κοινωνικές και πολιτικές επαναστάσεις, η πτώση των αυτοκρατοριών και η απήχησή τους στο ευρωπαϊκό πολιτικό και ιστορικό τοπίο», 
«1948: Έναρξη του Ψυχρού Πολέμου», 
«1968: Κινήματα διαμαρτυρίας και πολιτικών δικαιωμάτων, εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, μαθητικές διαμαρτυρίες και αντισημιτική εκστρατεία στην Πολωνία», 
«1989: Δημοκρατικές επαναστάσεις στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και πτώση του τείχους του Βερολίνου», 
«1991: Έναρξη του Γιουγκοσλαβικού Πολέμου» και ένα σύνολο θεμάτων που αφορούν την πορεία της ΕΕ. 


Είναι φανερό ότι η κυβέρνησή σας, μέσω του υπουργείου Εσωτερικών, υιοθετεί και προωθεί προς υλοποίηση ένα πρόγραμμα της ΕΕ, που έχει ως στόχο να ξαναγραφτεί η ιστορία του τελευταίου αιώνα όπως βολεύει την αστική τάξη, τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Γνωρίζοντας τη σημασία που έχει η ιστορία στη διαμόρφωση της συνείδησης, δεν τσιγκουνεύονται, δίνουν εκατομμύρια για να γεμίσουν το μυαλό του λαού με τις δικές τους απόψεις. Αυτό είναι βέβαια ένα μικρό μέρος του πακτωλού που διαθέτουν για να εκπαιδευτούν οι λαοί στο μονόδρομο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και του ευρωμονόδρομου.

Ο λαός μας γνωρίζει, και εκ του αποτελέσματος, "τι καλός" είναι ο καπιταλισμός και η ΕΕ. Το βιώνει. Η ανεργία, η φτώχεια, η κατάργηση κατακτήσεων και δικαιωμάτων δεν έρχονται εξ ουρανού, είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας του κεφαλαίου.

Δεν είναι τυχαίο το θεματολόγιο του προγράμματος. Θέλουν να σβήσουν την αλήθεια. Ότι στη μικρή ιστορική περίοδο που νίκησε η εργατική τάξη με τη σοσιαλιστική επανάσταση και επέβαλε την εξουσία της, το σοσιαλισμό, εξαλείφθηκε η ανεργία, η πείνα, απέκτησαν δικαιώματα, σε χρόνο ρεκόρ καταπολεμήθηκε ο αναλφαβητισμός, υπήρξε υγεία στο λαό. Η Οχτωβριανή Επανάσταση έδωσε ώθηση στους αγώνες της εργατικής τάξης και στις καπιταλιστικές χώρες, συνέβαλε στις κατακτήσεις.

Θέλουν να σβήσουν από τη μνήμη του λαού ότι υπήρξε ιστορική περίοδος όπου το κεφάλαιο καταργήθηκε. Γνωρίζουν ότι δεν θα συνεχιστεί αδιατάρακτα η κυριαρχία τους, ζουν με τον εφιάλτη της επανόδου της εργατικής τάξης στην εξουσία, της κατάργησης του καπιταλισμού και της κυριαρχίας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Είναι ντροπή για την κυβέρνηση "της αριστεράς" να αποδέχεται την προπαγάνδα του κεφαλαίου, που προσπαθεί να εξισώσει το φασισμό - ναζισμό με τον κομμουνισμό. Είναι δυο φορές ντροπή γιατί γνωρίζει πως ο φασισμός - ναζισμός είναι η ακραία μορφή κυριαρχίας του κεφαλαίου, που τη χρησιμοποιεί όταν η "δημοκρατική" κυριαρχία του απειλείται.

Είναι τρεις φορές ντροπή για την κυβέρνηση, γιατί ξέρει ότι σ’ αυτόν τον τόπο δεν υπάρχει γωνιά που να μην ποτίστηκε με το αίμα των κομμουνιστών, που πάλευαν για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να απελευθερωθεί ο λαός μας από κατακτητές, δικτάτορες, για να στέκεται ο λαός μας όρθιος και να μη σέρνεται.

Πάρτε τα "τριάκοντα αργύρια" πίσω και στείλτε τα στους γαλαντόμους κεφαλαιοκράτες της ΕΕ. Μπορεί ο λαός μας να βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αλλά το ρόλο τόσο της ΕΕ όσο και του κεφαλαίου τον καταλαβαίνει πολύ καλά. Δεν θα αργήσει η στιγμή που θα καταλάβει ο λαός τη δύναμή του, θα ανατρέψει το σημερινό αρνητικό συσχετισμό δύναμης και θα οδηγηθεί τελικά στο ξέφωτο, στην οικοδόμηση μιας άλλης, νέας, ανώτερης κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΡΩΤΗΣΑΤΕ;

    Πολύ βαβούρα στο διαδίκτυο για το Σύμφωνο Συμβίωσης...

    Πολύ ησυχία για το τρίτο μνημόνιο και τα προαπαιτούμενα...Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το δεδομένο ότι''κάτι δεν πάει καλά''.

   

  Κατ'αρχάς η συμβίωση και η δημιουργία οικογένειεας είναι φυσιολογική λειτουργία και αυτόματη ενέργεια του ανθρώπινου είδους και δεν καθορίζεται στην ουσία  από κανένα θεσμικό πλαίσιο.Η θεσμική κατοχύρωση εκτός ότι είναι -πέρα για πέρα-αναχρονιστική,δημιουργεί και μια σειρά άλλα θέματα όπως ''διγαμία'',''παράνομες σχέσεις''παράνομα''και''νόμιμα''παιδιά,ενδόγαμα και εξώγαμα...Λίγοι αναρωτιούνται

πόσο ρατσισμό έχει προκαλέσει αυτή η ιστορία.

    

     Το Σύμφωνο Συμβίωσης μεταξύ ομοφυλοφίλων δεν είναι παρα μια επέκταση του θεσμού αυτού που ενσωματώνει ζητήματα οικονομικής αποκατάστασης,κληρονομιάς,διατροφής σε περίπτωση χωρισμού κλπ.Όπως και στο γάμο των ετεροφυλόφίλων.

Ζητήματα επιβίωσης δηλαδή.

     Δυστυχώς λίγοι επίσης αντιλαμβάνονται πως το δικαίωμα στη ζωή και στην ανάλογη ποιότητα που θα πρέπει να έχει εν έτει 2015,είναι ζήτημα ευρύτερα κοινωνικό,πολιτικό και οικονομικό που όταν μπαίνει σε σοβαρή συζήτηση,αμφισβητούνται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και το ίδιο το σύστημα στο σύνολό του.Δηλαδή το θέμα της επιβίωσης δε λύνεται με σύμφωνα συμβίωσης ή με γάμους και δεν ενέχει διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ομοφυλοφίλων και ετεροφυλοφίλων.Η διάκριση πάντα ήταν ταξική.Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα.

   

       Δυστυχώς το θέμα αυτό,συχνά σερβίρεται με γαρνιτούρες''προοδευτικότητας''και''αριστεροσύνης''και με γνώμονα τα ανθρώπινα δικαιώματα.Εκεί βασίζεται η θετική στάση ορισμένων πολιτικών δυνάμεων αλλά και απλών ανθρώπων απέναντι στο Σύμφωνο.Με τον ίδιο γνώμονα λοιπόν ας τοποθετηθούν επι της ουσίας και για τη νομιμοποίηση της υιοθεσίας παιδιών  απο ομόφυλα ζευγάρια.Απο τη θέση των παιδιών μέσα σε αυτές τις οικογένειες και με το αναφαίρετο δικαίωμά τους να μεγαλώνουν με μητρικό και πατρικό πρότυπο και να διαμορφώνουν ορθολογική άποψη για την οικογένεια και την αναπαραγωγή,ανεξάρτητα απο το ποια θα είναι η σεξουαλικότητά τους στο μέλλον.

    

      Και δεν είναι μόνο αυτό.Οι μπερδεμένες πληροφορίες στο παιδί,αυξάνουν καί τις πιθανότητες για οξυμένη συμπλεγματικότητα κυρίως κατα την περίοδο της εφηβείας.(Για αυτά όμως ας μιλήσουν καλύτερα οι ψυχολόγοι) .Επίσης το καθιστούν σίγουρο θύμα ρατσιστικής αντιμετώπισης(γιατί ο ρατσισμός δεν χτυπιέται με έγγραφα)και μάλιστα για επιλογές που δεν είναι δικές του.

       

       Αφού λοιπόν μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα,ας ξεκινήσουμε απο τα παιδιά πρώτα και μετά ας φτάσουμε στους ενήλικες και τις ώριμες επιλογές τους.

       Τέλος η αρνητική στάση αφορά και πρέπει να αφορά το θεσμικό χαρακτήρα του θέματος και όχι τον άνθρωπο τον ίδιο.Απόψεις που ξεκινούν απο την αφετηρία ότι η ομοφυλοφιλία είναι''θανάσιμο αμάρτημα''ή ότι ''οι ομοφυλόφιλοι είναι επικίνδυνοι για τα παιδιά μας''κλπ, δεν έχουν καμία θέση στη συζήτηση.Είναι απλώς άναρθρες κραυγές,άναρθρων λογισμών και μεσαιωνικά κατάλοιπα που κουβαλά η επίσημη εκκλησία και οι παρεμφερείς της αιρέσεις.Μαζί με τους φασίστες και το διάολο.

                                                                                     

                                                                                                                                                                                     Σάκης Στρογγύλης

Προσωπικα τρέμω οταν σκέφτομαι τι εχουν να αντιμετωπίσουν  τα παιδιά αυτα είτε με τους δύο "μπαμπάδες" , είτε με τις δύο "μαμάδες " απο τον κοινωνικό περίγυρο (σχολείο, γειτονιά ,συγγενείς κλπ) και κυρίως απο την πιο σκληρή μικροκοινότητα ,αυτή των παιδιών συνομηλίκων τους .Ορισμένοι "προοδευτικοί" επι του θέματος ,είτε έχουν άγνοια αυτού του μικρόκοσμου και του τι συμβαίνει σ αυτόν ,είτε αδιαφορούν για το δράμα που θα  ζουν καθημερινά αυτά τα παιδιά και με τι τραύματα θα μεγαλώσουν .

Γκεόργκυ Ζούκωφ 

Βολική για το σύστημα της εκμετάλλευσης η συζήτηση με βάση τα «ατομικά δικαιώματα»

Η οικογένεια, είναι βασικά θεσμός προστασίας των παιδιών που περιλαμβάνει την προστασία παιδιών τα οποία προκύπτουν από τη συμβίωση, τη σχέση του άνδρα και της γυναίκας. Για την ομαλή ψυχοσωματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών είναι απαραίτητο αυτά να κατανοούν τη βιολογική σχέση άνδρα - γυναίκας που προκύπτει από τη φυσιολογία του ανθρώπου.

Αρθρο της Βιβής Δάγκα, υπεύθυνης του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Γυναικεία Ισοτιμία και Χειραφέτηση, στην εφημερίδα «Athens Voice», πάνω σε πλευρές της συζήτησης που διεξάγεται με αφορμή τοΣύμφωνοΣυμβίωσης , την προτεινόμενη επέκτασή του στα ομόφυλα ζευγάρια και την υιοθεσία παιδιών από τα ζευγάρια αυτά, αναδημοσιεύει ο «Ρ» σήμερα. Το κείμενο αποτελεί μια πρώτη παρέμβαση εκ μέρους του ΚΚΕ στη συζήτηση, που ούτως ή άλλως γίνεται, αλλά φυσικά αναζωπυρώθηκε, αφότου το υπουργείο Δικαιοσύνης έδωσε στη δημοσιότητα το σχέδιό του για την τροποποίηση του Συμφώνου Συμβίωσης .

***

 Το ΚΚΕ θεωρεί απαράδεκτες όχι μόνο τις επιθέσεις, αλλά και οποιεσδήποτε προσβλητικές συμπεριφορές σε βάρος ανθρώπων που έχουν επιλέξει ένα διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό και συμφωνεί αυτές οι επιθέσεις να τιμωρούνται αυστηρά. Γι' αυτόν το λόγο, άλλωστε, και συμφωνήσαμε με τη σχετική ρύθμιση στη Βουλή.

Από κει και πέρα, η συζήτηση για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια είναι διαφορετική. Θα μπορούσε να γίνει συζήτηση στη Βουλή για το θεσμό της οικογένειας και να γίνουν ουσιαστικές τοποθετήσεις από τις πολιτικές δυνάμεις. Η σεξουαλική επιλογή, η συμβίωση είναι ατομική - ιδιωτική υπόθεση. Η οικογένεια, όμως, είναι βασικά θεσμός προστασίας των παιδιών που περιλαμβάνει την προστασία παιδιών τα οποία προκύπτουν από τη συμβίωση , τη σχέση του άνδρα και της γυναίκας. Για την ομαλή ψυχοσωματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών είναι απαραίτητο αυτά να κατανοούν τη βιολογική σχέση άνδρα - γυναίκας που προκύπτει από τη φυσιολογία του ανθρώπου.

Στη συμβίωση ομόφυλων ζευγαριών, αντικειμενικά, το παιδί έχει παραποιημένη, ανορθολογική, αντίληψη αυτής της βιολογικής σχέσης. Βεβαίως, παρακολουθούμε τη συζήτηση που έχει ανοίξει γι' αυτό το θέμα στην επιστημονική κοινότητα και μεταξύ διαφορετικών ειδικοτήτων, που είναι φυσικό να υπάρχουν και διαφορετικές προσεγγίσεις, χωρίς όμως αυτές να καταλήγουν σε μια ενιαία πρόταση - αντίληψη, κυρίως για το θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά των συμβιούντων ομόφυλων ζευγαριών.

Η θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια είναι επί της ουσίας επέκταση του θεσμού της οικογένειας και σε αυτά τα ζευγάρια. Η εμπειρία από άλλες χώρες αποδεικνύει ότι, όπου θεσμοθετήθηκε το σύμφωνοσυμβίωσης ή ο γάμος ομοφυλοφίλων, άνοιξε ο δρόμος και για την υιοθεσία παιδιών. Εμείς δε συμφωνούμε σε αυτό. Μια σειρά άλλα ζητήματα θα μπορούσαν να διευθετηθούν με άλλο τρόπο, ιδιωτικό.

Συσκότιση διαχωριστικών γραμμών

Το ΚΚΕ κοντά έναν αιώνα παλεύει για μια σειρά κοινωνικά δικαιώματα (εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) που αφορούν την εργατική τάξη, το λαό, χωρίς να βάζει διαχωρισμούς ανάλογα με τη σεξουαλική επιλογή. Θεωρούμε ότι συντηρητικό και ανορθολογικό είναι να αναδεικνύεται ο σεξουαλικός προσανατολισμός ως διαχωριστική γραμμή και μάλιστα σε βάρος του ταξικού διαχωρισμού της κοινωνίας. Σε τελική ανάλυση, στο πλαίσιο της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, είναι πολύ βολικός ο διαχωρισμός της κοινωνίας με βάση τα «ατομικά δικαιώματα», τη στιγμή που η πλειοψηφία του λαού μας στερείται την ικανοποίηση βασικών λαϊκών αναγκών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Θεωρούμε επίσης απαράδεκτο να κατατάσσονται οι πολιτικές δυνάμεις σε συντηρητικές και «προοδευτικές» με κριτήριο τη δήθεν ευαισθησία τους στην επέκταση του συμφώνου συμβίωσης , που, εκτός των άλλων, τους δίνει άλλοθι για τη στήριξη της αντιλαϊκής λαίλαπας. Αλλωστε, υπάρχουν συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις, όπως για παράδειγμα ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, που αρνούνται την ύπαρξη της ταξικής εκμετάλλευσης και αδικίας και συμφωνούν στο σύμφωνο συμβίωσης , αλλά και αντιδραστικές δυνάμεις, όπως η Χρυσή Αυγή, που διαφωνούν με την επέκταση.

ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ;

Aπο το fadomduck2και agkarra



Του Πέτερ Μέρτενς 

Ακούμε συνέχεια την ίδια ιστορία: η πληροφορική, η τεχνολογία και οι επιστήμες της επικοινωνίας άλλαξαν εντελώς την παραγωγή. Οι περισσότερες αναπτυγμένες χώρες κατευθύνονται προς μια οικονομία υπηρεσιών ή μια μεταβιομηχανική κοινωνία. Στην Ευρώπη το 66% του εργαζομένου πληθυσμού δραστηριοποιείται στις υπηρεσίες. Στις ΗΠΑ ο αριθμός έχει φτάσει το 79%[1]. 

Εξαιτίας αυτής της αλλαγής στη σύνθεση της εργατικής τάξης, ο Ιταλός φιλόσοφος Antonio Negri λέει ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε όπως πριν: «μισώ τους ανθρώπους που λένε ότι η εργατική τάξη έχει πεθάνει και ο αγώνας συνεχίζεται. Όχι. Αν η εργατική τάξη έχει πεθάνει -που ισχύει- όλο το σύστημα που βασίζεται σε αυτό το συσχετισμό δύναμης μπαίνει σε κρίση.»[2]

Επανάσταση και δημοκρατία (ΙI)

απο το antivaro,και αποτελεί συνέχεια απο ΕΔΩ

   Την ιστορία των Σοβιέτ ... με νύχια και με δόντια ... προσπαθούν να την ταυτίσουν γενικώς με την αόριστη έννοια της διχτατορίας και τον αυταρχικό κομμουνιστικό μονοκομματισμό ... αντιπαραβάλοντας αυτήν την εικόνα με εκείνη της γνωστής “αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας”. Με λίγα λόγια προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο ... ντύνοντας το άσπρο της εργατικής εξουσίας με την μαυρίλα του “κόκκινου φασισμού” και το μαύρο της δικτατορίας της αστικης τάξης με τα “φωτεινά” χρώματα της ελευθερίας και της ισότητας. Την Σοβιετική δημοκρατία ... δηλαδή την δημοκρατία για τους εργαζόμενους (και ταυτόχρονα την διχτατορία για τους καπιταλιστές) που πρωταρχικά ξεκινούσε απο τον χώρο δουλειάς ... προσπαθούν να την συγκρίνουν ... με την “δημοκρατία” των αστικών εκλογών που γίνονται κάθε τόσο κάτω απο τον αποπνιχτικό εκβιασμό του κεφαλαίου και του αστικού κρατικού μηχανισμού, με την “δημοκρατία” που πάντα σταματάει στις πύλες και δεν μπαίνει ποτέ μέσα στο καπιταλιστικό “φέουδο”.