Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Τρίτη 26 Απριλίου 2022

ΚΚΡΟ κομμουνιστικό κόμμα απ τα Lidl


«Η πάλη για αγορές και η καταλήστευση ξένων χωρών, η τάση να καταπνίξουν το επαναστατικό κίνημα του προλεταριάτου και της δημοκρατίας στο εσωτερικό των χωρών, η τάση να αποβλακώσουν, να διασπάσουν και να εξοντώσουν τους προλετάριους όλων των χωρών, σπρώχνοντας τους μισθωτούς σκλάβους ενός έθνους ενάντια στους μισθωτούς σκλάβους ενός άλλου έθνους προς όφελος της αστικής τάξης, αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο, το μοναδικό πραγματικό νόημα του πολέμου».

Β. Ι. Λένιν, τ. 26, σελ. 1.

Όλα τα παραπάνω, που σημείωνε ο ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης πριν από 100 και πλέον χρόνια, ισχύουν απόλυτα και για τον πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία. Σε πολλά άρθρα μέχρι σήμερα έχουν αναδειχτεί πλευρές της διαπάλης για τις αγορές, τις πρώτες ύλες, τους δρόμους μεταφοράς των εμπορευμάτων.

Τo ΚΚΕ έχει διατυπώσει ξεκάθαρες θέσεις και στο πλαίσιο του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Δυστυχώς, ορισμένα ΚΚ, όπως το ΚΚΡΟ, εκφράζουν θέσεις που μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους.

Λίγα στοιχεία για το ΚΚΡΟ

Το ΚΚΡΟ, που συγκροτήθηκε το 1993, είναι σημαντική δύναμη στην πολιτική ζωή της καπιταλιστικής Ρωσίας. Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, το 2021, συγκέντρωσε το 18,9% των ψήφων και αναδείχτηκε 2η πολιτική δύναμη, εκλέγοντας 57 βουλευτές (σε σύνολο 450). Το ΚΚΡΟ σε αυτά τα 30 χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ έχει αναλάβει και κυβερνητικές θέσεις, την περίοδο 1998 - 1999, επί πρωθυπουργίας Γ. Πριμακόφ, που διαχειρίστηκε την καπιταλιστική κρίση, η οποία είχε ξεσπάσει τότε στη χώρα. Το ίδιο το πρόγραμμα του κόμματος, που κινείται στη «γραμμή» της σταδιακής μετάλλαξης του καπιταλισμού σε σοσιαλισμό, μέσα από πολλά στάδια, προκρίνει τις διάφορες κυβερνητικές «κεντροαριστερές» λύσεις. Το ΚΚΡΟ, παρά τη σημαντική κοινοβουλευτική δύναμή του, δεν έχει καμία ουσιαστική συμμετοχή στην ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος της Ρωσίας, βασικές δυνάμεις του οποίου ελέγχονται από το κράτος και την εργοδοσία.


Η στάση που έλαβε αυτό το κόμμα πριν ακόμη από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, ήταν γραμμή συμπόρευσης με το κυβερνητικό κόμμα της «Ενιαίας Ρωσίας» και τον Πρόεδρο, Βλ. Πούτιν. Με δική του πρόταση εγκρίθηκε από την Κρατική Δούμα η αναγνώριση της «ανεξαρτησίας» των λεγόμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονμπάς (Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ), που ήταν το «έναυσμα» της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Το ΚΚΡΟ «αναμασά» και όλα τα επίσημα ρωσικά κυβερνητικά επιχειρήματα περί ανάγκης συντριβής του φασισμού στην Ουκρανία από τον ρωσικό στρατό, που πραγματοποιεί «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία, ορολογία που έχει επιβληθεί στη Ρωσία, ώστε να μην ακούγεται η λέξη πόλεμος. Μάλιστα, το ΚΚΡΟ θεωρεί πως αυτή η «αντιφασιστική» εξωτερική πολιτική πρέπει να συνοδευτεί με «αριστερή στροφή» στο εσωτερικό της χώρας, ζητώντας για πολλοστή φορά κυβερνητικό ανασχηματισμό και τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση


1. Ο «πόλεμος των πολιτισμών»: Το «χρυσό δισεκατομμύριο» ενάντια στον «ρωσικό κόσμο»

Η χειρότερη, όμως, απ' όλες τις υπηρεσίες που προσφέρει το ΚΚΡΟ είναι η πλήρης αποσιώπηση των πραγματικών αιτιών των ιμπεριαλιστικών πολέμων που, όπως και αυτός που έχει ξεσπάσει στην Ουκρανία, διεξάγονται για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, των αστικών τάξεων και όχι των λαών. Είναι πόλεμοι για τις πρώτες ύλες, τον ορυκτό πλούτο, τους δρόμους μεταφοράς των εμπορευμάτων, για γεωπολιτικά στηρίγματα, για τα μερίδια των αγορών. Δεν είναι δυνατόν το ΚΚΡΟ να μη γνωρίζει τη σημασία που έχουν για το ρωσικό, όπως και για το δυτικό, κεφάλαιο οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι της Ουκρανίας, ο ορυκτός της πλούτος, π.χ. το τιτάνιο, αναντικατάστατο για την αεροναυπηγική βιομηχανία και όχι μόνο, ή τα λιμάνια της Μαριούπολης και της Οδησσού, ή οι εύφορες καλλιεργήσιμες εκτάσεις της Ουκρανίας, ή η συρρικνωμένη σε σχέση με τα χρόνια του σοσιαλισμού, αλλά εξίσου σημαντική βιομηχανική βάση της Ουκρανίας, το τεράστιο δίκτυο των αγωγών Ενέργειας που διασχίζουν τη χώρα αυτή. Επιπρόσθετα, δεν είναι δυνατόν να μη βλέπει το ΚΚΡΟ τον λυσσαλέο ανταγωνισμό που εκτυλίσσεται ανάμεσα στα αστικά κράτη σε πολλές περιοχές της υδρογείου, για τις πηγές, τους δρόμους μεταφοράς και τους αγωγούς της Ενέργειας, για τα μερίδια των μονοπωλίων στην αγορά της Ενέργειας της Ευρώπης, τα μερίδια στην αγορά των όπλων κ.ά. Ενας ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός στον οποίο παρεμβαίνουν τα μονοπώλια και τα κράτη της ΕΕ, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας και άλλων περιφερειακών «παικτών», όπως η Τουρκία, το Ισραήλ, οι μοναρχίες του Κόλπου κ.ά.

Το ΚΚΡΟ με τη στάση του στέκεται στο πλευρό των ρωσικών και κινεζικών μονοπωλίων στον ανταγωνισμό τους με τα δυτικά κ.ά., που όλα μαζί έχουν μετατρέψει τον λαό της Ουκρανίας σε «σάκο του μποξ». Το κόμμα αυτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια «φλερτάρει» με εθνικιστικές προσεγγίσεις και δυνάμεις, που παρουσιάζονται ως «πατριωτικές». Ο πρόεδρος του ΚΚΡΟ στο βιβλίο του «Παγκοσμιοποίηση και η τύχη της ανθρωπότητας» (2002) έχει αποδεχτεί τη θεώρηση του Αμερικανού Σάμιουελ Φίλιπς Χάντιγκτον περί «σύγκρουσης των πολιτισμών», σύμφωνα με την οποία οι συγκρούσεις δεν διεξάγονται πλέον ανάμεσα σε κράτη, αλλά ανάμεσα σε δυνάμεις με διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις. Ετσι, στις κινήσεις περικύκλωσης της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τις ΗΠΑ διακρίνει «ολοκληρωτικό πόλεμο» κατά της Ρωσίας, τον οποίο έχουν εξαπολύσει οι χώρες του λεγόμενου «χρυσού δισεκατομμυρίου», όπως χαρακτηρίζονται οι 30 πρώτες χώρες που είναι ενταγμένες στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, με συνολικό πληθυσμό κοντά στο 1 δισεκατομμύριο. Σύμφωνα με αυτήν την αντίληψη, έχουμε «άμβλυνση» των κοινωνικών - ταξικών αντιθέσεων στο εσωτερικό της κοινωνίας του «χρυσού δισεκατομμυρίου», και πλέον η βασική αντίθεση εκφράζεται σε διεθνές πλάνο «στη βάση του άξονα "πλούσιος Βορράς - φτωχός Νότος" όχι λιγότερο ριζοσπαστικά απ' ό,τι πριν αυτές χώριζαν τον προλετάριο από τον εκμεταλλευτή του στα πλαίσια μιας ξεχωριστής χώρας»1Στο προγραμματικό ντοκουμέντο του ΚΚΡΟ δεν αναγνωρίζεται ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της σημερινής Ρωσίας, ενώ θεωρείται πως «η Ρωσική Ομοσπονδία μετατρέπεται σε αντικείμενο μιας ακόμη αναδιανομής του κόσμου, σε ένα προσάρτημα πρώτων υλών για τα ιμπεριαλιστικά κράτη» και επιπλέον σημειώνεται: «Στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα χάρη στην αρπακτική εκμετάλλευση των αποθεμάτων του πλανήτη, μέσω της χρηματιστικής κερδοσκοπίας, των πολέμων και τη χρησιμοποίηση νέων εκλεπτυσμένων μεθόδων αποικιοκρατίας, μια ομάδα ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, το λεγόμενο "χρυσό δισεκατομμύριο", πέρασε στο στάδιο της "καταναλωτικής κοινωνίας", στο οποίο η κατανάλωση από φυσική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού μετατρέπεται σε νέα "ιερή υποχρέωση" του ατόμου, που από την ένθερμη υλοποίησή της καθορίζεται ολοκληρωτικά το κοινωνικό του στάτους...»2. Σύμφωνα με αυτήν την αταξική και αποπροσανατολιστική προσέγγιση, στο «χρυσό δισεκατομμύριο» αντιπαρατίθεται ο λεγόμενος «ρωσικός κόσμος», που είναι μια από τις βασικές κατευθύνσεις της σημερινής εξωτερικής πολιτικής του ρωσικού αστικού κράτους. Κάτω από αυτήν την έννοια κρύβεται η αξιοποίηση από τη Ρωσία των εκατομμυρίων Ρώσων και ρωσόφωνων στις επιλογές του ρωσικού καπιταλισμού. «Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε τον ρωσικό κόσμο (...) Ο ρωσικός κόσμος συγκεντρώνεται εδώ και χίλια χρόνια. Και τον συνέλεξαν όχι μόνο Ρώσοι αλλά και Ουκρανοί και Λευκορώσοι. Εχουμε κοινή πίστη, κοινές νίκες, μία γλώσσα, έναν πολιτισμό», είπε ο πρόεδρος του ΚΚΡΟ στην ομιλία του στη ρωσική Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την αναγνώριση των λεγόμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών»3. Στη βάση αυτή το ΚΚΡΟ παρέχει πλήρη στήριξη στην εξωτερική πολιτική της ρωσικής άρχουσας τάξης, στη συγκρότηση των διακρατικών καπιταλιστικών ενώσεων, που διαμορφώνει αυτή στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, όπως είναι η Ευρασιατική Οικονομική Ενωση και ο Οργανισμός του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ). Είναι χαρακτηριστικό πως τον περασμένο Γενάρη το ΚΚΡΟ στήριξε τη στρατιωτική αποστολή των δυνάμεων του ΟΣΣΑ στο Καζακστάν για την καταστολή της εργατικής - λαϊκής εξέγερσης.

Συμπερασματικά, ενώ το ΚΚΡΟ διακηρύσσει πως έχει στόχο τον σοσιαλισμό, την ίδια ώρα το πρόγραμμά του, που προτίθεται να εφαρμόσει μέσα από εκλογικές - κοινοβουλευτικές διαδικασίες, συνιστά ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος και συντάσσεται πλήρως με τους στόχους της ρωσικής αστικής τάξης, τους σχεδιασμούς του αστικού κράτους, γεγονός που εκφράζεται και στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

2. Αποσιώπηση των ρωσικών κυβερνητικών ευθυνών για την κατάσταση

Το ΚΚΡΟ, δείχνοντας μονάχα τις μεγάλες και αναμφισβήτητες ευθύνες των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων - ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ - του «φιλελεύθερου φασισμού», όπως αποκαλεί αυτές τις δυνάμεις, δεν αρθρώνει κανέναν λόγο για τις ευθύνες της αστικής τάξης της Ρωσίας. Ομως, εκατομμύρια Ρώσοι και ρωσόφωνοι, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, βρέθηκαν εκτός των συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως π.χ. στις περιοχές της Κριμαίας και του Ντονμπάς. Μήπως οι ρωσικές αντεπαναστατικές δυνάμεις όταν διέλυαν την ΕΣΣΔ έθεσαν ζήτημα για τα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων, για το σε ποια χώρα θα ανήκουν στο εξής οι περιοχές στις οποίες ζούσαν; Οχι, βέβαια! Αυτοί οι πληθυσμοί αντιμετωπίστηκαν από την τότε νεοδιαμορφωμένη αστική τάξη της Ρωσίας ως «πιόνια» στα γεωπολιτικά σχέδιά της στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ.

Την ίδια ώρα, η αστική τάξη της Ουκρανίας εδώ και 30 χρόνια μεθοδικά «ποτίζει» τον λαό της χώρας με το «δηλητήριο» του αντικομμουνισμού, την γκεμπελική προπαγάνδα περί «γενοκτονίας» του ουκρανικού λαού από τους μπολσεβίκους, τους κομμουνιστές ή τους Ρώσους. Το 1998 ο τότε Πρόεδρος, Λ. Κούτσμα, υπέγραψε το πρώτο σχετικό Προεδρικό Διάταγμα, με το οποίο η προπαγάνδα αυτή πήρε κρατική υπόσταση και εξαπλώθηκε σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα. Από το 2006, με τον Πρόεδρο Β. Γιούσενκο, ξεκινά η επιχείρηση «διεθνούς αναγνώρισης» της λεγόμενης «γενοκτονίας», ενώ στο εσωτερικό της χώρας επιβάλλεται ποινική απαγόρευση σε κάθε αντίθετη γνώμη. Το 2010 ο φιλορώσος, όπως έχει καταγραφεί, Πρόεδρος Β. Γιανουκόβιτς, διατηρώντας όλα τα προηγούμενα, δήλωσε πως δεν επρόκειτο για γενοκτονία του ουκρανικού λαού αλλά για «έγκλημα του σταλινικού ολοκληρωτικού καθεστώτος». Πάνω σε αυτόν τον μύθο μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά Ουκρανών, εκεί πάνω «πάτησαν» και οι φασιστικές οργανώσεις για να ανασυγκροτηθούν ιδεολογικά και πολιτικά.

Τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια, για να αποτρέψει όλη αυτήν την απαράδεκτη εξέλιξη η σημερινή ρωσική ηγεσία; Επιχειρηματικές δραστηριότητες, ενώ, όπως είπε ο ίδιος ο Βλ. Πούτιν, υπερηφανευόμενος, «το 2011 ο κύκλος εργασιών του διμερούς εμπορίου ξεπέρασε τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια»4. Την ώρα που στην Ουκρανία αναπτυσσόταν η προπαγάνδα του Γκέμπελς η Ρωσία έδινε στην Ουκρανία, όπως δήλωσε ο Βλ. Πούτιν, «υλική υποστήριξη» και μόνο την περίοδο 1991 - 2013 (δηλαδή την περίοδο που ρίζωναν εκεί οι φασιστικές ιδέες) ο ουκρανικός προϋπολογισμός είχε όφελος περίπου 250 δισ. δολαρίων, χάρη στα προνομιακά δάνεια της Ρωσίας και στις ειδικές τιμές στη ρωσική Ενέργεια. Μέχρι και τις δανειακές υποχρεώσεις της Ουκρανίας από την εποχή της ΕΣΣΔ κάλυψε ολοκληρωτικά η Ρωσία.

Είναι, λοιπόν, μονομερείς οι ευθύνες για την αναβίωση της φασιστικής, ναζιστικής προπαγάνδας στην Ουκρανία; Δεν έχει ευθύνη γι' αυτές και η αστική τάξη της Ρωσίας; Δεν γνωρίζει τίποτα γι' αυτά το ΚΚΡΟ;

3. Για την πάλη με τον φασισμό

Το ρωσικό κράτος εδώ και χρόνια καταθέτει κάθε χρόνο στον ΟΗΕ ένα σχέδιο απόφασης που καταδικάζει την «ηρωοποίηση» του ναζισμού και καλεί σε μέτρα για τον περιορισμό του ναζιστικού φαινομένου, ειδικότερα στη Βαλτική και στην Ουκρανία. Μονίμως οι ΗΠΑ το καταψηφίζουν και οι χώρες της ΕΕ απέχουν από την ψηφοφορία. Ταυτόχρονα, στο εσωτερικό της χώρας μια φορά τον χρόνο, τη Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, την 9η Μάη, ανεμίζει η κόκκινη σημαία. Σε αυτήν τη βάση η άρχουσα αστική τάξη της Ρωσίας προσπαθεί να καπηλευτεί την Αντιφασιστική Νίκη, τα αντιφασιστικά αισθήματα του ρωσικού λαού.

Την ίδια ώρα και στη Ρωσία τα παιδιά στο σχολείο «ποτίζονται» από το δηλητήριο του αντικομμουνισμού, π.χ. του γνωστού αντισοβιετικού Σολζενίτσιν, που δικαιολογούσε τους Ρώσους συνεργάτες των ναζί, ήταν θαυμαστής του Φράνκο και υποστήριζε τον Πινοσέτ. Τα δημόσια και ιδιωτικά ΜΜΕ είναι γεμάτα από αντικομμουνισμό, ενώ ακόμη και η νίκη κατά της φασιστικής Γερμανίας παρουσιάζεται ως κατόρθωμα που έγινε δήθεν χωρίς, και μερικές φορές παρά, τη δράση του Κόμματος των Μπολσεβίκων. Ο ίδιος ο Βλ. Πούτιν δηλώνει δημόσια πως μελετά και συστήνει στη νεολαία τα έργα του Ιβάν Ιλίν, Ρώσου ιδεολόγου του φασισμού. Εχει επισκεφτεί και καταθέσει λουλούδια στον τάφο του.

Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως όταν η πάλη με τον φασισμό αποσπάται από τη «μήτρα» που τον γεννά, από την πάλη με τον καπιταλισμό, είναι μια εντελώς υποκριτική στάση για την προώθηση άλλων στόχων, όπως τώρα στην Ουκρανία, που δήθεν η ρωσική στρατιωτική εισβολή έχει στόχο την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας. Ποιος θα την κάνει αυτή; Ο θαυμαστής του φασίστα Ι. Ιλίν και με το λάβαρο και τα σύμβολα της τσαρικής αυτοκρατορίας, της «φυλακής των λαών» που έλεγε ο Λένιν; Είναι αδύνατον αυτή η υποκριτική στάση να μην είναι σε γνώση του ΚΚΡΟ.

4. Αποσιώπηση του κυβερνητικού αντικομμουνισμού

Το ΚΚΡΟ σημειώνει τον αντικομμουνισμό των ουκρανικών «φασιστικών αρχών», όπως τις χαρακτηρίζει, αλλά καθόλου δεν πρόσεξε τον αντικομμουνισμό που βγήκε από τα πιο επίσημα ρωσικά χείλη, αυτά του Προέδρου Βλ. Πούτιν, και στο πρώτο διάγγελμά του, πριν από τον πόλεμο. Να θυμίσουμε πως ο Βλ. Πούτιν χρησιμοποίησε όλους αυτούς τους εμετικούς χαρακτηρισμούς, που χρησιμοποιούν ΕΕ και ΗΠΑ, για τη Σοβιετική Ενωση, όπως: «Σταλινική δικτατορία», «ολοκληρωτικό καθεστώς», «κόκκινη τρομοκρατία» κ.ο.κ.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως το ΚΚΡΟ δεν αντέδρασε σ' αυτήν την απαράδεκτη αντικομμουνιστική επίθεση που εξαπέλυσε το Κρεμλίνο και η οποία αποτελεί κοινή βάση του αντικομμουνισμού όλων των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού. Δεν απάντησε ούτε καν στις απαράδεκτες κατηγορίες του Ρώσου Προέδρου πως ευθύνονται ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι για τη διάλυση της ΕΣΣΔ και όχι εκείνες οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της αντεπανάστασης στις οποίες συμμετείχε και ο ίδιος ο Πούτιν, δίπλα στον τότε δήμαρχο του Λένινγκραντ, Α. Σομπτσάκ, «δεξί χέρι» του Μπ. Γιέλτσιν, που μαζί με τον Μ. Γκορμπατσόφ ηγούνταν της αντικομμουνιστικής και αντισοβιετικής επίθεσης κατά των δυνάμεων που πάλευαν για τη διάσωση του σοσιαλισμού και της ΕΣΣΔ.

5. Η παραποίηση των θέσεων του ΚΚΕ για τον πόλεμο

Σε αυτές τις συνθήκες το ΚΚΡΟ προσπάθησε να παραπλανήσει τον ρωσικό λαό και για τις θέσεις του ΚΚΕ σχετικά με τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Το ΚΚΡΟ απέκρυψε ότι το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή καταδίκασε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ότι οργάνωσε κινητοποίηση από τη ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα προς την αμερικάνικη, ότι τάχθηκε ενάντια και στις δύο πλευρές της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης, καλώντας τους λαούς να μην επιλέξουν «ληστή», ότι πραγματοποιεί κινητοποιήσεις ενάντια στη γιγάντωση της «φωτιάς» του ιμπεριαλιστικού πολέμου με τη συνεχιζόμενη και όλο και βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας, τη μεταφορά μέσω αυτής των φονικών όπλων στην περιοχή της σύγκρουσης.

Αντίθετα, το ΚΚΡΟ επιδίωξε να αξιοποιήσει τις μαζικές κινητοποιήσεις του ΚΚΕ για την παραπέρα χειραγώγηση του ρωσικού λαού, στην οποία συμμετέχει και αυτό. Ετσι, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Γκ. Ζιουγκάνοφ αναδημοσίευσε φωτογραφίες από κινητοποίηση του ΚΚΕ μεταφράζοντάς την ως στήριξη προς τον λεγόμενο «ρωσικό κόσμο». Επιπλέον, στο μήνυμα αλληλεγγύης που έστειλε το ΚΚΡΟ ενάντια στις συλλήψεις στελεχών του ΚΚΕ και στην καταστολή της διαδήλωσης στη Θεσσαλονίκη γίνεται προσπάθεια αναπαραγωγής της θέσης του ΚΚΡΟ περί «ολοκληρωτικού πολέμου του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας». Θέση που επιδιώκει να δικαιολογήσει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Το μήνυμα αυτό βρήκε «φιλοξενία» σε αστική εφημερίδα της χώρας μας, που προσπάθησε μέσα από αυτό να κατηγορήσει το ΚΚΕ για διγλωσσία και δήθεν υποστήριξη της καπιταλιστικής Ρωσίας.

Ομως, το ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις στη χώρα μας γίνονται έξω από βάσεις, στρατόπεδα και λιμάνια, σιδηροδρομικούς σταθμούς απ' όπου περνάνε οι αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις έχει να κάνει με το υπαρκτό γεγονός πως η χώρα μας είναι ήδη μέρος της μιας πλευράς της σύγκρουσης, της αμερικανοΝΑΤΟικής. Απαιτούμε, λοιπόν, τον απεγκλωβισμό της Ελλάδας από τον πόλεμο, από τους εγκληματικούς σχεδιασμούς του ευρωατλαντισμού, που στοχοποιούν τον λαό μας. Αυτό από κανέναν δεν μπορεί να «μεταφράζεται» ως στήριξη στην καπιταλιστική Ρωσία, την οποία επίσης έχουμε εξίσου καταδικάσει, σε αντίθεση με το ΚΚΡΟ και ορισμένα ακόμη ΚΚ, που παρέχουν ιδεολογική και πολιτική κάλυψη στους σχεδιασμούς της ρωσικής αστικής τάξης.

Το ΚΚΕ συντάσσεται με τα άλλα 40 Κομμουνιστικά Κόμματα και 30 Κομμουνιστικές Νεολαίες απ' όλο τον κόσμο, που:

- Καταδίκασαν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ανέδειξαν πως «οι εξελίξεις στην Ουκρανία, που διεξάγονται στο έδαφος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, συνδέονται με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, την επέμβασή τους στην περιοχή, στο πλαίσιο του σφοδρού ανταγωνισμού αυτών των δυνάμεων με την καπιταλιστική Ρωσία».

- Εκδήλωσαν την αλληλεγγύη τους «στους κομμουνιστές και τους λαούς της Ρωσίας και της Ουκρανίας», καλώντας να δυναμώσουν «το μέτωπο ενάντια στον εθνικισμό, που καλλιεργεί η κάθε αστική τάξη. Οι λαοί των δύο χωρών, που έζησαν ειρηνικά και μεγαλούργησαν από κοινού στο πλαίσιο της ΕΣΣΔ, αλλά και όλοι οι άλλοι λαοί δεν έχουν κανένα συμφέρον να ταχθούν με την πλευρά του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, της μιας ή της άλλης συμμαχίας που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων».

Υπογράμμισαν: «Το συμφέρον της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων επιβάλλει να ενισχυθεί το ταξικό κριτήριο στην ανάλυση των εξελίξεων, να χαράξουμε τον δικό μας αυτοτελή δρόμο ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό, που παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ».

Παραπομπές

1. Γκ. Ζιουγκάνοφ: «Παγκοσμιοποίηση: αδιέξοδο ή έξοδος;» (2001)

2. Πρόγραμμα ΚΚΡΟ. https://kprf.ru/party/program

3. Γκ. Ζιουγκάνοφ: Η αναγνώριση των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς είναι για εμάς ζήτημα αρχής. https://kprf.ru/party-live/cknews/208757.html

4. Βλ. Πούτιν. Διάγγελμα του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 21/02/22 http://kremlin.ru/events/president/news/67828

Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 23-24 Απρίλη


 

26 σχόλια:

  1. Συνοπτικά και κατατοπιστικά για την φύση και τη δράση του "Κ"ΚΡΟ. Το τμήμα διεθνών σχέσεων απαρτίζεται από συντρόφους,πυο γνωρίζουν τη ρωσσική σχεδόν σα μητρική τους γλώσσα. Αυτό, πέρα από την σωστή κατανόηση και προσήλωση στον μαρξισμό/λενινισμό, τους δίνει ένα πρόσθετο πλεονέκτημα στην κατανόηση του ρωσσικού ιμπεριαλιστκού συστήματος. Σ' αυτά οφείλουμε και την άψογη διαφωτιστική ενημέρωση γι αυτά, που γίνανε προ μηνών στο Καζακστάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. https://www.imerodromos.gr/apo-thn-epicheirhsh-gklantio-sto-tagma-azof-pos-oi-uperatlantikoi-mhchanismoi-threfoun-ton-fasismo/.......... Τα εγκλήματα του Ρώσικου και Κινέζικου Ιμπεριαλισμού δεν ξεπλένονται πίσω απο οπορτουνιστικές παπάτζες. Φασισμός είναι το μακρύ ανοιχτά δολοφονικό χέρι της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής την οποία υπερασπίζονται με λύσσα με μοιρασμένους ρόλους με τους φορείς όλων των οπορτουνιστικών απόψεων που είναι δίδυμα αδελφάκια τους. Φασίστες δεν έχει μόνο στο Κίεβο. Φασίστες έχει και στην Μόσχα στο Ντομπάς και την Κριμαία όπως και σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες. Ο Κασιδιάρης η χρυσή αυγή όπως και τμήμα της αστικής τάξης είναι με τον Ρώσικο Ιμπεριαλισμό. ...αντιφασιστικά.... βεβαίως βεβαίως χαχαχαχαχαχαχα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. .....Καταρχάς ο ισχυρισμός βασίζεται εξαρχής σε ένα τερατώδες ψέμα: δεν υπήρξαν κανενός είδους «τάγματα του Μεταξά» στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940· υπήρξε ο τακτικός ελληνικός στρατός, που αποτελείτο από το σύνολο των στρατεύσιμων Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι πολέμησαν για να μη σκλαβωθεί η πατρίδα τους στους Ιταλούς φασίστες, έστω και αν στην ηγεσία του δικού τους κράτους βρισκόταν επίσης ένας φασίστας (Ι. Μεταξάς). Και αποτελείτο από πολίτες απ’ όλο το πολιτικό φάσμα και σε καμία περίπτωση αποκλειστικά από φασίστες. Ακριβώς επειδή ο χαρακτήρας του πολέμου αυτού ήταν εθνικοαπελευθερωτικός, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, εξόριστος τότε στην Ακροναυπλία, απέστειλε στον δικτάτορα Μεταξά επιστολή, όπου του ζητούσε να αποσταλούν οι κομμουνιστές εξόριστοι στο μέτωπο να πολεμήσουν κατά των Ιταλών φασιστών. Την έκβαση της ιστορίας τη γνωρίζουμε πολύ καλά, αλλά ας την επαναλάβουμε για άλλη μια φορά, μήπως την «εμπεδώσουν» κι αυτοί που δεν το έχουν κάνει μέχρι σήμερα: ο Μεταξάς αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα του Ζαχαριάδη και των υπολοίπων κομμουνιστών εξόριστων και όταν η Ελλάδα συνθηκολόγησε, ο διορισμένος από τους Γερμανούς ναζί «πρωθυπουργός» Γ. Τσολάκογλου τους παρέδωσε στους κατακτητές. Οι περισσότεροι από αυτούς εκτελέστηκαν ή πέθαναν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία και στην Πολωνία. Από τους ελάχιστους επιβιώσαντες ήταν ο ίδιος ο Νίκος Ζαχαριάδης…
    http://fadomduck2.blogspot.com/2022/04/blog-post_26.html............ Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ απο την απομόνωση της φυλακής έγραψε τρία γράμματα για τον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ στον 2ο και 3ο ΑΝΟΙΧΤΑ με τον Μανιαδάκη να τα θάβει... Μάλλον θα το έκανε για να σώσει το ΚΚΕ απο τον ...σεχταρισμό.... Η Καταστροφή που ακολούθησε τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 γνωστή σε όλους... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η 3η Ολομέλεια του 1930 υιοθέτησε προγραμματικά το παραπάνω τελευταίο σημείο της απόφασης του 6ου Συνεδρίου της ΚΔ, ότι δηλαδή η επανάσταση στην Ελλάδα θα ήταν προλεταριακή.

    Περίπου δύο μήνες μετά από την Εκκληση της ΚΔ και την εκλογή του Νίκου Ζαχαριάδη ως Γραμματέα της ΚΕ, συνήλθε στη Χαλκίδα η 4η Ολομέλεια (δεύτερο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη του 1931)16, που τοποθετήθηκε με το ίδιο περιεχόμενο σχετικά με τη στρατηγική του ΚΚΕ: «Με την εργατική τάξη και τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα της πόλης και του κάμπου, με όλα τα τμήματα της ΚΔ που βαδίζουν επικεφαλής της πάλης κατά του καπιταλισμού [...] εμπρός στην πάλη για την επαναστατική διέξοδο από την κρίση, για τον κόκκινο Οχτώβρη στην Ελλάδα, για το σοσιαλισμό»17.

    Εχει σημασία ν’ αναφερθεί ότι η 4η Ολομέλεια έκανε λόγο για «ελληνικό ιμπεριαλισμό που συμμετέχει στις πολεμικές προετοιμασίες για το μοίρασμα της λείας» και για «επαναστατική διέξοδο απ’ την κρίση»18. Με βάση την παραπάνω γενική γραμμή κινήθηκε το ΚΚΕ και το επόμενο διάστημα.

    Το Δεκέμβρη του 1932 συνήλθε στη Χαλκίδα η 5η Ολομέλεια της ΚΕ, μερικούς μήνες μετά από τη 12η Ολομέλεια της ΕΕΚΔ (Αύγουστος-Σεπτέμβρης 1932). Η τελευταία είχε καθορίσει ως εξής τα καθήκοντα της πάλης των ΚΚ: «…1) ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου 2) ενάντια στο φασισμό και την αντίδραση 3) ενάντια στον επερχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ενάντια στην επέμβαση κατά της Σοβιετικής Ενωσης»19.

    Η 12η Ολομέλεια της ΕΕΚΔ σωστά εκτίμησε ότι η άνοδος του φασισμού αποτελούσε συγκέντρωση δυνάμεων της αστικής τάξης στον αγώνα της κατά των επαναστατικών δυνάμεων και υπέδειξε στο ΚΚ Γερμανίας να προβάλει το σύνθημα της πάλης για τη σοβιετική σοσιαλιστική Γερμανία σε αντιπαράθεση με την επιδίωξη του κεφαλαίου να εγκαθιδρύσει φασιστική δικτατορία.

    Σε σχέση με τα παραπάνω καθήκοντα, η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ κατέληξε στα εξής: «…η εξουσία της κυρίαρχης τάξης δεν θα πέσει αυτόματα. Μόνο η επαναστατική πάλη του προλεταριάτου και των άλλων εργαζόμενων μαζών με επικεφαλής το ΚΚΕ θα ανακόψει την επίθεση του κεφαλαίου, θα θέσει φραγμό στην πείνα και στη φασιστική άνοδο, θα ματαιώσει τους πολεμικούς σκοπούς και τις αντισοβιετικές προπαρασκευές και θα γκρεμίσει τη διχτατορία των εκμεταλλευτών και διά μέσου του ελληνικού Κόκκινου Οχτώβρη θα στήσει ψηλά τη σημαία της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Ελλάδας»20.

    Στα ίδια χρόνια (1931-1933) διαμορφώθηκε ανάλογα και η θέση του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η πάλη εναντίον του συνδεόταν με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Στις 18 Ιούλη 1933 το ΠΓ υπογράμμιζε την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και καλούσε το προλεταριάτο και τους εργαζόμενους χωρικούς να παλέψουν: «…κατά των εξοπλισμών [...] για τη μη πληρωμή πεντάρας στους ντόπιους και ξένους ληστές, για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης, για τη μετατροπή του ιμπεριαλιστικού πολέμου σ’ εμφύλιο, κατά της ελληνικής πλουτοκρατίας»21.Εχει καταγραφεί, για παράδειγμα, η μαρτυρία του Φρανς Ζούπκα, μέλους της ΚΕ του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, συγκρατούμενου του Ζαχαριάδη στο Νταχάου, ο οποίος έγραψε αργότερα σε έκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: «Θυμάμαι, με πολλή περηφάνια μιλούσε πάντα για τους αγώνες των Ελλήνων ανταρτών και τους έθετε πάνω από όλους. Ηταν πεπεισμένος ότι στην Ελλάδα η εργατική τάξη είναι ικανή μόνη της να νικήσει και ότι στην Ελλάδα μετά την ήττα του φασισμού μπορεί να γίνει μόνο δικτατορία του προλεταριάτου. Δεν θεωρούσε αναγκαίο και ούτε πίστευε στη δυνατότητα δημιουργίας πλατειού αντιφασιστικού μετώπου όλων των προοδευτικών δυνάμεων»26.https://www.komep.gr/m-article/I-STRATIGIKI-TOY-KKE-ME-GG-TIS-KE-TON-NIKO-ZAXARIADI-1931-1956/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ δεν ήταν στην Ακροναυπλία. Ηταν στην Κέρκυρα και κατόπιν στο μεταγωγών για καλύτερη φύλαξη... μη τυχόν και δραπετεύσει.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η θεωρία του «Χρυσού δισεκατομμυρίου» είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ρηχής σκέψης των διανοουμένων, που εκφράζουν μικροαστικά-αμφιταλαντευόμενα κοινωνικά στρώματα. Αρπάζονται από ένα εξωτερικό επιφανειακό γνώρισμα του σημερινού κόσμου μας, στέκονται σε αυτό και δεν εμβαθύνουν παραπέρα, γιατί απλά αυτή η «ανάλυση» υπηρετεί τις κοντόφθαλμες βλέψεις τους, για ταξική αναβάθμιση στα πλαίσια του υπαρκτού Καπιταλισμού, για μια συμμαχία, συνύπαρξη με την μεγαλοαστική τάξη, με καλύτερους όρους γι αυτούς. Και ο «πόλεμος» της Ουκρανίας, πού σωστά και ειλικρινέστατα αποκαλείται από τον δράστη του «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» ακριβώς για να τονίσει τις περιορισμένες και συμβιβαστικές βλέψεις του, είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Είναι ένας χαρακτηριστικός ιμπεριαλιστικός πόλεμος, μέσα στα ιμπεριαλιστικά πλαίσια, για απλή αλλαγή των συσχετισμών δύναμης μεταξύ ιμπεριαληστών, και καθόλου για ανατροπή του Καπιταλισμού, είτε ολική, είτε σταδιακή, όπως βαυκαλίζουν την εργατική τάξη οι μαυρογιαλούροι οπορτουνιστές ΚΚΡΟ, ΚΕΚΡ κλπ.
    Είναι αλήθεια, ότι το «Χρυσό Δισεκατομμύριο» είναι σε αδρές γραμμές (γιατί κι εδώ μέσα υπάρχουν έντονες διαφορές και υπάρχουν και οι ολικά εξαθλιωμένοι, έστω μειοψηφικά) κάτι διακριτό και ξεχωριστό, ένα μεσοσταθμικό «ρετιρέ» μέσα στα 7.5 δις του πλανήτη. Είναι αλήθεια, πως ο Γερμανός βιομηχανικός εργάτης κοστίζει ~170 χιλ. € τον χρόνο, ενώ ο αντίστοιχος Μπανγκλαντεσιανός πιθανόν και λιγότερα από 10 χιλ.€, ενώ και οι δύο χειρίζονται τα ίδια μέσα παραγωγής και παράγουν την ίδια αξία. Αλλά αυτή η κατάσταση μόνο σταθερή δεν είναι, και αργά η γρήγορα το «Δισεκατομμύριο» θα διευρυνθεί για να περιλάβει και την Ρωσία και την Κίνα, και την ΝΑ Ασία κλπ. Στην ουσία σε αυτόν τον «αγώνα» μας καλούν οι οπορτουνιστές τύπου ΚΚΡΟ, και για χάρη αυτής της σκοπιμότητας πρέπει οι εργάτες σε Δύση και Ανατολή «να κάνουν υπομονή» και να υποστείλουν τη σημαία της ταξικής πάλης, βοηθώντας τα δικά τους αφεντικά να …υπερισχύσουν των αφεντικών των …ταξικών αδελφών τους! Αλλά δε μας εξηγούν γιατί αυτό θα ανεβάσει την ταξική πάλη σε ένα ανώτερο επίπεδο, γιατί αποτελεί ένα «στάδιο» πιο κοντά στον Σοσιαλισμό. Θα είναι άραγε οι νέοι ιμπεριαληστές πιο …συνεργάσιμοι, μήπως και …υποχωρητικοί(!!) με την εργατική τάξη; Αστεία πράγματα!
    Η αλήθεια είναι, πως η διεύρυνση του «Δισεκατομμυρίου» θα συνοδευτεί με αντίστοιχη μεσοσταθμική υποβάθμιση της όποιας τωρινής ευμάρειάς του, στην ακόμη πιο έντονη διεύρυνση της «ψαλίδας» στο εσωτερικό του. Και οι επικλήσεις για ταξική συνεργασία δεν είναι τίποτε περισσότερο από επικλήσεις αποδοχής χωρίς αντίσταση εκ μέρους της εργατιάς αυτής της διεργασίας. Κοινώς να γίνουμε εθελοντικά φτωχότεροι εμείς οι «πλούσιοι», να κατεβάσουν τις προσδοκίες τους οι Μπανγκλαντεσιανοί, για να μπορούμε να «ελπίζουμε όλοι σε ένα καλύτερο αύριο» …χαμηλών προσδοκιών και σίγουρα αμετακίνητης εκμετάλλευσης!
    Πάνω σε αυτή τη βάση (αυτό)διαλύθηκαν τα ΚΚ του «Χρυσού Δισεκατομμυρίου», και πνίχτηκαν εν τη γενέσει τους τα ΚΚ του λεγομένου «Τρίτου Κόσμου» σηκώνοντας τις πράσινες αντί τις κόκκινες σημαίες.
    Και φτάνουμε έτσι στην διαπίστωση του κομβικού ρόλου του οπορτουνισμού στην 70-χρονη μεταπολεμική στρατηγική του Καπιταλισμού/Ιμπεριαλισμού. Οι ροζ και οι πράσινες σημαίες σφυρηλάτησαν τη συμμαχία των μικρομεσαίων στρωμάτων με τον Ιμπεριαλισμό, υποτάσσοντας και σέρνοντας και την ελαφρόμυαλη και ακαθοδήγητη εργατική τάξη στη δίνη και την δυστοπία των αξεπέραστων αντιφάσεων του Καπιταλισμού, που όλο και θα χειροτερεύουν. Χωρίς την βοήθεια του οπορτουνισμού και του τριτοδρομικού «πασοκισμού», ο Καπιταλισμός πιθανότατα δε θα είχα καν φτάσει στον Β’ ΠΠ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ....Αυτούς τους στόχους για να τους κατακτήσει συνολικά και με σταθερό τρόπο ο κόσμος της δουλειάς, πρέπει να δώσει μάχη για τις πολιτικές προϋποθέσεις: Ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και της κυβέρνηση που την υλοποιεί μαζί με την ΕΕ και κάθε επίδοξου διαχειριστή. Κατάργηση των μνημονιακών νόμων. Διαγραφή του χρέους. Εθνικοποίηση των τραπεζών και ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Αποδέσμευση από ευρώ-ΕΕhttps://prin.gr/2022/04/wages/....... Η επιστροφή στον εθνικό καπιταλισμό που προτείνουν οι Τροτσκιστές του ΝΑΡ και όλος ο οπορτουνιστικός συρφετός αποτελεί καταστροφή για τον λαό ίδια με την σημερινή. Υπηρετεί τμήματα της αστικής τάξης που τα συμφέροντα τους θίγονται σήμερα και εξυπηρετούνται με αλλαγή ιμπεριαλιστικής συμμαχίας με ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ κ.α. Η λύση για τον λαό βρίσκεται στην ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχία εργατών αυτοαπασχολούμενων και φτωχών αγροτών σε Αντικαπιταλιστική Αντιμονοπωλιακή πορεία διεκδικώντας προσωρινά μέτρα ανακούφισης και μέσα απο την ιδεολογική πάλη και ζύμωση να εδραιώνεται η πρόταση εξουσίας των κομμουνιστών για έξοδο απο την Ε.Ε κοινωνικοποίηση των βασικών συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου. Είναι μονόδρομος. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ...Συγκεκριμένα, στις 25 Απριλίου του 1945, η Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης της Βόρειας Ιταλίας (CLNAI) που συντόνιζε με έδρα της το Μιλάνο πολιτικά και στρατιωτικά την αντίσταση με όρους μαζικής λαϊκής αυτοάμυνας, κι όπου σε αυτή συμμετείχαν πέντε αντιφασιστικά κόμματα με πρωτοπόρο το κομμουνιστικό κόμμα Ιταλίας, υπό την προεδρία των Luigi Longo, Emilio Sereni, Sandro Pertini και Valiani, διακήρυξε στις 8 το πρωί από το ραδιόφωνο επίσημα την παλλαϊκή εξέγερση ενάντια στην Γερμανική κατοχή και το φασιστικό ψευδοκράτος του Σαλό στην Βόρεια Ιταλία, καθώς και την λήψη όλων των εξουσιών από την CLNAI.http://tsak-giorgis.blogspot.com/2022/04/25-1945.html..... Ιταλία Ιμπεριαλιστική χώρα σύμμαχος των Γερμανών στο αντικομιντέρν σύμφωνο που συμμετείχε στην επίθεση ενάντια στην ΕΣΣΔ βαφτίστηκε ...κατεχόμενη.... για να ξεπλυθεί ο καπιταλισμός απο τους οπορτουνιστές. ....αποικία.... και η Ιταλία. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. http://www.press-gr.com/2022/04/61-90.html?m=1

    Ισχύουν τα ίδια και για το Ιταλικό της Κούβας του Βιετνάμ της Ουκρανίας και πολλων άλλων που είναι στη λίστα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
      -1η στην Ευρώπη σε αποδεδειγμένα αναλήψιμα αποθέματα ορυκτού ουρανίου
      -2η στην Ευρώπη και 10η στον κόσμο σε αποθέματα τιτανίου.
      -2η στον κόσμο σε αποθέματα ορυκτών μαγγανίου (2,3 δις τόνοι, 12% των παγκόσμιων αποθεμάτων).
      -2η στον κόσμο σε αποθέματα ορυκτών σιδήρου (30 δις τόνοι).
      -2η στον κόσμο σε κοιτάσματα υδραργύρου.
      -3η στην Ευρώπη, 13η στον κόσμο σε αποθέματα shale gas (22 τρις κυβικά μέτρα)
      -4η στον κόσμο σε συνολική αξία φυσικών πόρων
      -7η στον κόσμο σε αποθέματα γαιανθράκων (34 δις τόνοι)
      -3η στον κοσμο σε σπανιες γαιες
      Καλη η "αποναζιστοποιηση" αλλα και οι Ρωσοι ολιγαρχες τι θα γινουν ....κλεφτες ?

      Διαγραφή
    2. Η πασοκοποίηση του παγκοσμίου κομμουνιστικού κινήματος έχει προχωρήσει βαθειά και από πολλά χρόνια. Ωρα τους καλή.

      Διαγραφή
  10. http://www.press-gr.com/2022/04/61-90.html?m=1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
    Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία!

    Απαιτείται αυτοτελής πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό!Μετά από πρωτοβουλία του ΚΚ Ελλάδας, του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, του ΚΚ Μεξικού και του ΚΚ Τουρκίας, Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από μια σειρά χωρών εξέδωσαν Κοινή Ανακοίνωση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Αναλυτικά, το κείμενο της Ανακοίνωσης έχει ως εξής:

    «Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία!

    Απαιτείται αυτοτελής πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό!

    1. Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που υπογράφουμε αυτήν την Κοινή Ανακοίνωση τασσόμαστε ενάντια στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία, που αποτελεί μια από τις συνέπειες της τραγικής κατάστασης που διαμορφώθηκε για τους λαούς μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Είναι έκθετες τόσο οι αστικές όσο και οι οπορτουνιστικές δυνάμεις, που για χρόνια πολεμούσαν την ΕΣΣΔ και πρόσφατα γιόρτασαν και τα 30 χρόνια από τη διάλυσή της, αποσιωπώντας το γεγονός πως η παλινόρθωση του καπιταλισμού σήμανε τη διάλυση ιστορικών εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων και επανέφερε τους λαούς της ΕΣΣΔ στην εποχή της ταξικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

    2. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, που διεξάγονται στο έδαφος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, συνδέονται με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, την επέμβασή τους στην περιοχή, στο πλαίσιο του σφοδρού ανταγωνισμού αυτών των δυνάμεων με την καπιταλιστική Ρωσία, για τον έλεγχο των αγορών, των πρώτων υλών και των δικτύων μεταφοράς της χώρας. Οι επιδιώξεις αυτές κρύβονται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που συγκρούονται, προβάλλοντας η καθεμιά διάφορα προσχήματα, όπως της "υπεράσπισης της δημοκρατίας", της "αυτοάμυνας" και του δικαιώματος "επιλογής συμμαχιών", της τήρησης των αρχών του ΟΗΕ ή του ΟΑΣΕ, ή υποτίθεται του "αντιφασισμού", εσκεμμένα αποκόβοντας τον φασισμό από το καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά και τον αξιοποιεί. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τα Κόμματα που υπογράφουν την Κοινή Ανακοίνωση

    ΚΚ Αζερμπαϊτζάν
    Κόμμα Εργασίας Αυστρίας
    ΚΚ Βελγίου
    Κίνημα «Τσε Γκεβάρα» (Ενωση των Κομμουνιστών στη Βουλγαρία)
    Κομμουνιστικό Επαναστατικό Κόμμα Γαλλίας (PCRF)
    ΚΚ Ελλάδας
    ΚΚ Ελ Σαλβαδόρ
    ΚΚ Κουρδιστάν - Ιράκ
    Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας
    ΚΚ των Εργατών της Ισπανίας
    Μέτωπο Κομμουνιστών (Ιταλία)
    Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν
    Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας
    ΚΚ Μεξικού
    ΚΚ Μπαγκλαντές
    Νέο ΚΚ Ολλανδίας
    Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας
    ΚΚ Πακιστάν
    Περουάνικο ΚΚ
    Ρουμανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα
    ΚΚ Σουαζιλάνδης
    Σουδανέζικο ΚΚ
    ΚΚ Σουηδίας
    ΚΚ Τουρκίας
    Φιλιππινέζικο ΚΚ [PKP 1930]
    ΚΚ Φινλανδίας https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11597786 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Το ΚΚΕ και ο προλεταριακός διεθνισμός με την Κουβανική Επανάσταση

    Οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο αναφέρουν: «[...] Η καπιταλιστικοποίηση της Κίνας και η ενίσχυση των καπιταλιστικών σχέσεων σε χώρες που επιδίωκαν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση όπως το Βιετνάμ και η Κούβα, χειροτέρευσαν την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα». Αυτό στηρίζεται σε πραγματικά στοιχεία που καταγράφονται ιδιαίτερα στις αποφάσεις των δύο τελευταίων συνεδρίων του ΚΚ Κούβας.

    Συγκεκριμένα, από την απόφαση του 7ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας (2016) σε σχέση με την «Επικαιροποίηση των πολιτικών και οικονομικών κατευθύνσεων για την περίοδο 2016 - 2021»1αναγνωρίζεται η αντικειμενική ύπαρξη των σχέσεων της αγοράς2, η «ατομική ιδιοκτησία φυσικών και νομικών προσώπων, τόσο Κουβανών, όσο και αλλοδαπών»3 (αν και απαγορεύεται η συγκέντρωση περιουσίας ή πλούτου). Ακόμη, αποφασίζεται η «αύξηση της συμμετοχής ξένου κεφαλαίου ως σημαντικής πηγής ανάπτυξης της χώρας»4και εγκαθιδρύεται η «Ειδική Ζώνη Ανάπτυξης του Μαριέλ ενώ προωθείται και η δημιουργία νέων»5. Προβλέπεται η «διεύρυνση της εργασίας στον μη κρατικό τομέα ως άλλη μία εναλλακτική εργασίας»6, ότι «η μη κρατική δραστηριότητα στον τουρισμό (γαστρονομία, φιλοξενία, άλλες υπηρεσίες) θα συνεχίσει να αναπτύσσεται ως συμπληρωματική προς την κρατική»7κ.ο.κ. Οι αποφάσεις αυτές έρχονται σε συνέχεια των «Κατευθύνσεων Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής» του 6ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας, που εισάγουν στην κουβανική οικονομία μεταξύ άλλων τις επιχειρήσεις μεικτού κεφαλαίου, την ιδιοσυντήρηση των κρατικών επιχειρήσεων, τα χρηματικά κίνητρα στους εργαζόμενους μέσω του μισθού, την παραπέρα ενσωμάτωσή της σε ενώσεις όπου κυριαρχούν καπιταλιστικές οικονομίες, όπως η ALBA, κ.ο.κ. Αυτές είναι μόνο μερικές κατευθύνσεις, που όμως μας επιτρέπουν να διακρίνουμε ανησυχητικές εξελίξεις ως προς το ζήτημα της σταδιακής επέκτασης καπιταλιστικών σχέσεων στην Κούβα. Κατά συνέπεια είναι λογικό να δημιουργούνται απορίες σε συντρόφους τόσο από την Ελλάδα όσο και από άλλα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα σχετικά με το πού θα καταλήξει η πορεία αυτή.

    Το Κόμμα μας έχει σταθεί από την ίδρυσή του αλληλέγγυο προς την Κουβανική Επανάσταση, τηρώντας στάση αρχών. Εχει παλέψει ενάντια στον εγκληματικό οικονομικό αποκλεισμό που επέβαλαν οι ΗΠΑ, ενάντια στην αντιδραστική Κοινή Θέση της ΕΕ, η οποία παρεμβαίνει στα εσωτερικά ζητήματα της Κούβας, για την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών Αγωνιστών που βρίσκονταν έγκλειστοι στις φυλακές των ΗΠΑ για 16 χρόνια. Μέλη και στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βρέθηκαν στο πλευρό της Κούβας και μέσα από τις αυτοτελείς δράσεις των συνδικάτων και μαζικών φορέων. Το Κόμμα μας έδειξε το πραγματικό περιεχόμενο του προλεταριακού διεθνισμού, σε αντίθεση με τους «φίλους» της Κούβας, που διαλαλούν την αλληλεγγύη τους, όμως τη συκοφαντούν ανοιχτά για δήθεν παραβίαση των δημοκρατικών ελευθεριών, όπως το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που, ενώ διακηρύσσει τη στήριξή του στην Κούβα, βραβεύει τους αντεπαναστάτες διά χειρός του σημερινού κόμματος - προέδρου του, της Linke8.ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η αλληλεγγύη, ο πραγματικός διεθνισμός δε μπορεί να μην πατούν στην πραγματικότητα. Αν μέναμε στην αλληλεγγύη στη βάση των διακηρύξεων, δεν θα βγάζαμε συμπεράσματα από την πορεία της αντεπανάστασης και την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ. Αντίστοιχα, θα έπρεπε να υπερασπιζόμαστε και τα όσα υποστηρίζει η Κίνα περί της σοσιαλιστικής ταυτότητάς της, ενώ τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι: Η καπιταλιστικοποιημένη σήμερα Κίνα καταλαμβάνει καίρια θέση σε παγκόσμιο οικονομικό, αλλά και στρατιωτικό επίπεδο και στο εσωτερικό της καταγράφονται κοινωνικές διαφορές, δεδομένου ότι μια χούφτα Κινέζοι δισεκατομμυριούχοι έχουν τόσο πλούτο στα χέρια τους όσο εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι που ζουν στην ανέχεια.

    Χρειάζεται επομένως ακριβής εκτίμηση της κατάστασης και αυτό που ισχύει σήμερα στην Κούβα είναι η ύπαρξη μισού εκατομμυρίου επιχειρηματιών9, πράγμα που επιστεγάστηκε από την πρόσφατη αδειοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως και το γεγονός ότι το ένα τρίτο των εργαζομένων (1,5 εκατομμύριο) απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα, επομένως υπάρχει εκμετάλλευση εργατικής δύναμης10. Ομοίως ισχύει ότι πάνω από 400 επιχειρήσεις (με στοιχεία στα τέλη του 2015) έχουν επενδύσει ή ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην ειδικού καθεστώτος και τελωνειακά απαλλαγμένη Ειδική Ζώνη Ανάπτυξης του Μαριέλ, ενώ ήδη βρίσκονται εγκατεστημένα εκεί μονοπώλια από το Μεξικό, την Ισπανία, το Βέλγιο, τη Βραζιλία. Ολα αυτά βρίσκονται στον παρονομαστή της απόφασης περί «αξιοποίησης μη κρατικών πόρων (...) για την αποκατάσταση της παραγωγής και των υπηρεσιών και για τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού ιστού, που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη», της αναγνώρισης «μη κρατικών μορφών ιδιοκτησίας και διαχείρισης [η οποία] συμβάλλει στην απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων» , των δηλώσεων περί «επιτυχίας των διαδικασιών μεταρρύθμισης στην Κίνα», σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ραούλ Κάστρο στην εισήγηση του 7ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας, πέρσι.

    Το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα έχει σκληρή πείρα από τις αντεπαναστατικές ανατροπές. Το Κόμμα μας έχει κάνει σχετικές αναλύσεις στα Συνέδριά του 18ο και 19ο, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «στη σοσιαλιστική πορεία εμπεριέχεται η δυνατότητα αντιστροφής και οπισθοδρόμησης προς τον καπιταλισμό, όπως ανέδειξε η πείρα της αντεπαναστατικής ανατροπής στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες». Σήμερα, στην Κούβα υπάρχουν τμήματα που επιθυμούν τη στροφή στον καπιταλισμό. Το ίδιο συμφέρον έχουν και ξένα μονοπώλια αναμένοντας ένα νέο και προσοδοφόρο πεδίο επενδύσεων. Κατά συνέπεια, αλληλεγγύη προς την Κουβανική Επανάσταση, υπεράσπιση των κατακτήσεων του σοσιαλισμού πάει να πει και επαγρύπνηση, καλή γνώση και ανάλυση της πραγματικής κατάστασης, ενημέρωση των μελών και φίλων του Κόμματος για τις εξελίξεις στην Κούβα και τη θέση μας γι' αυτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Παραπομπές:

    1. «Επικαιροποίηση των πολιτικών και οικονομικών κατευθύνσεων του Κόμματος και της Επανάστασης για την περίοδο 2016 - 2021, που εγκρίθηκαν από το 7ο Συνέδριο του Κόμματος τον Απρίλη του 2016 και από την Εθνοσυνέλευση Λαϊκής Εξουσίας τον Ιούλη του 2016» (Actualizaciοn de los lineamientos de la politica economica y social del partido y la revolucion para el periodo 2016 - 2021 aprobados por el 7o congreso del Partido en abril de 2016 y por la asamblea nacional del poder popular en julio de 2016)

    2. Απόφαση για την «Επικαιροποίηση των πολιτικών και οικονομικών κατευθύνσεων του Κόμματος και της Επανάστασης για την περίοδο 2016-2021», σελ 6. παρ. 1

    3. Ο.π., σελ. 6 παρ. 2

    4. Ο.π. σελ. 18 παρ. 78

    5. Ο.π. σελ 18 παρ. 81

    6. Ο.π. σελ 31 παρ. 141

    7. Ο.π. σελ. 44 παρ. 210

    8. http://inter.kke.gr/en/articles/The-president-of-GUE-NGL-attends-the-awarding-of-the-anticommunist-Sakharov-Prize/

    9. http://internacional.elpais.com/internacional/2016/05/24/america/1464111886_266193.html, https://www.theguardian.com/world/2014/jan/19/welcome-mariel-port-cuba-economic-liberalisation

    10. Wall Street Journal, 10/1/2017

    Δανάη Χέλμη
    ΚΟΒ/ΟΒ Εξαρχείων, Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕhttps://www.rizospastis.gr/story.do?id=9215999 Αφιερωμένα στο καρακόλι του Ρωσικού Ιμπεριαλισμού με εδώ λέει ελεύθερα τις οπορτουνιστικές του παπάτζες και στο στάβλο του κάνει λογοκρισία στους Κομμουνιστές. ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. https://www.imerodromos.gr/214402-2/ Η Αθλιότητα να παρουσιαστεί ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ σαν ...σοσιαλσωβινιστής.... δεν πιάνει και η λάσπη γυρνάει στο πρόσωπο του κάθε οπορτουνιστή που το κάνει. Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ απο την απομόνωση της φυλακής έγραψε τρία γράψε τρία γράμματα για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο 2ο και 3ο ανοιχτά με τον Μανιαδάκη να τα θάβει. Μάλλον θα το έκανε για να σώσει το ΚΚΕ απο τον ....σεχταρισμό...... .....Η 3η Ολομέλεια του 1930 υιοθέτησε προγραμματικά το παραπάνω τελευταίο σημείο της απόφασης του 6ου Συνεδρίου της ΚΔ, ότι δηλαδή η επανάσταση στην Ελλάδα θα ήταν προλεταριακή.

    Περίπου δύο μήνες μετά από την Εκκληση της ΚΔ και την εκλογή του Νίκου Ζαχαριάδη ως Γραμματέα της ΚΕ, συνήλθε στη Χαλκίδα η 4η Ολομέλεια (δεύτερο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη του 1931)16, που τοποθετήθηκε με το ίδιο περιεχόμενο σχετικά με τη στρατηγική του ΚΚΕ: «Με την εργατική τάξη και τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα της πόλης και του κάμπου, με όλα τα τμήματα της ΚΔ που βαδίζουν επικεφαλής της πάλης κατά του καπιταλισμού [...] εμπρός στην πάλη για την επαναστατική διέξοδο από την κρίση, για τον κόκκινο Οχτώβρη στην Ελλάδα, για το σοσιαλισμό»17.

    Εχει σημασία ν’ αναφερθεί ότι η 4η Ολομέλεια έκανε λόγο για «ελληνικό ιμπεριαλισμό που συμμετέχει στις πολεμικές προετοιμασίες για το μοίρασμα της λείας» και για «επαναστατική διέξοδο απ’ την κρίση»18. Με βάση την παραπάνω γενική γραμμή κινήθηκε το ΚΚΕ και το επόμενο διάστημα.

    Το Δεκέμβρη του 1932 συνήλθε στη Χαλκίδα η 5η Ολομέλεια της ΚΕ, μερικούς μήνες μετά από τη 12η Ολομέλεια της ΕΕΚΔ (Αύγουστος-Σεπτέμβρης 1932). Η τελευταία είχε καθορίσει ως εξής τα καθήκοντα της πάλης των ΚΚ: «…1) ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου 2) ενάντια στο φασισμό και την αντίδραση 3) ενάντια στον επερχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ενάντια στην επέμβαση κατά της Σοβιετικής Ενωσης»19.

    Η 12η Ολομέλεια της ΕΕΚΔ σωστά εκτίμησε ότι η άνοδος του φασισμού αποτελούσε συγκέντρωση δυνάμεων της αστικής τάξης στον αγώνα της κατά των επαναστατικών δυνάμεων και υπέδειξε στο ΚΚ Γερμανίας να προβάλει το σύνθημα της πάλης για τη σοβιετική σοσιαλιστική Γερμανία σε αντιπαράθεση με την επιδίωξη του κεφαλαίου να εγκαθιδρύσει φασιστική δικτατορία.

    Σε σχέση με τα παραπάνω καθήκοντα, η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ κατέληξε στα εξής: «…η εξουσία της κυρίαρχης τάξης δεν θα πέσει αυτόματα. Μόνο η επαναστατική πάλη του προλεταριάτου και των άλλων εργαζόμενων μαζών με επικεφαλής το ΚΚΕ θα ανακόψει την επίθεση του κεφαλαίου, θα θέσει φραγμό στην πείνα και στη φασιστική άνοδο, θα ματαιώσει τους πολεμικούς σκοπούς και τις αντισοβιετικές προπαρασκευές και θα γκρεμίσει τη διχτατορία των εκμεταλλευτών και διά μέσου του ελληνικού Κόκκινου Οχτώβρη θα στήσει ψηλά τη σημαία της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Ελλάδας»20.

    Στα ίδια χρόνια (1931-1933) διαμορφώθηκε ανάλογα και η θέση του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η πάλη εναντίον του συνδεόταν με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Στις 18 Ιούλη 1933 το ΠΓ υπογράμμιζε την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και καλούσε το προλεταριάτο και τους εργαζόμενους χωρικούς να παλέψουν: «…κατά των εξοπλισμών [...] για τη μη πληρωμή πεντάρας στους ντόπιους και ξένους ληστές, για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης, για τη μετατροπή του ιμπεριαλιστικού πολέμου σ’ εμφύλιο, κατά της ελληνικής πλουτοκρατίας»21.Εχει καταγραφεί, για παράδειγμα, η μαρτυρία του Φρανς Ζούπκα, μέλους της ΚΕ του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, συγκρατούμενου του Ζαχαριάδη στο Νταχάου, ο οποίος έγραψε αργότερα σε έκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: «Θυμάμαι, με πολλή περηφάνια μιλούσε πάντα για τους αγώνες των Ελλήνων ανταρτών και τους έθετε πάνω από όλους. Ηταν πεπεισμένος ότι στην Ελλάδα η εργατική τάξη είναι ικανή μόνη της να νικήσει και ότι στην Ελλάδα μετά την ήττα του φασισμού μπορεί να γίνει μόνο δικτατορία του προλεταριάτου. Δεν θεωρούσε αναγκαίο και ούτε πίστευε στη δυνατότητα δημιουργίας πλατειού αντιφασιστικού μετώπου όλων των προοδευτικών δυνάμεων»26.https://www.komep.gr/m-article/I-STRATIGIKI-TOY-KKE-ME-GG-TIS-KE-TON-NIKO-ZAXARIADI-1931-1956/ Καλή χώνεψη Κύριε Μπογιόπουλε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. http://fadomduck2.blogspot.com/2022/04/blog-post_27.html Ο Πόλεμος στην Ουκρανία είναι Ιμπεριαλιστικός ανάμεσα στους Ιμπεριαλιστές ΡΩΣΙΑΣ ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε και των τμημάτων της Ουκρανικής αστικής τάξης που έχουν για σύμμαχο και διεκδικούν καλύτερο μερίδιο απο την λεία βουτηγμένο στο αίμα του λαού. Ο Καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο σχεδόν παγκόσμια σύμφωνα με τον ΛΕΝΙΝ στα πλαίσια της ανισόμετρης ανάπτυξης με σχέσεις αλληλεξάρτησης και η κάθε αστική τάξη έχει διαφορετική θέση στην Ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Δεν διαλέγουμε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο τον σταματάει μόνο η προλεταριακή επανάσταση με όχημα την κοινωνική συμμαχία. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. https://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/history/2917-27-4-1941-bikan-stin-poli-oi-oxtroi Οπως πάντα οπορτουνιστικές παπάτζες των Μανιαδάκηδων. Ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος ήταν Ιμπεριαλιστικός απο την αρχή μέχρι το τέλος και απο τις δύο μεριές των Καπιταλιστικών χωρών Η ΕΣΣΔ με τον ΣΤΑΛΙΝ και τους Μπολσεβίκους έκανε δύο ελιγμούς ένα με κάθε Ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο τους διέσπασε νίκησε και απέσπασε 7 χώρες απο τον καπιταλισμό δίνοντας στους λαούς την δυνατότητα να οικοδομήσουν Σοσιαλισμό. Θα είχαν αποσπαστεί πολύ περισσότερες αν η Κ.Δ δεν είχε πέσει στα χέρια του οπορτουνισμού το 1935 που άλλαξε την νικηφόρα γραμμή του ΛΕΝΙΝ και των Μπολσεβίκων κοινωνική συμμαχία Σοσιαλφασισμός διεκδικώντας την εξουσία την στιγμή που αποχωρούσαν οι Γερμανοί απο την κάθε χώρα. Π.Χ ΟΚΤΩΒΡΗΣ 1944 στη χώρα μας. Αυτοί είναι η πραγματικότητα όσο και να Σκούζουν τα καρακόλια του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ttps://iskra.gr/o-dimitris-ton-agΟonon-tis-synergasias-tis-koinis-mas-poreias/ Οποιος θέλει συμπόρευση με τους Κομμουνιστές τον καλωσορίζουμε στην κοινωνική συμμαχία χωρίς να πειράζει που δεν είναι κομμουνιστής. Μοναδικό κριτήριο το ταξικό. Διεκδικούμε προσωρινά μέτρα ανακούφισης και όλα τα υπόλοιπα θα λυθούν στην ιδεολογική πάλη και ζύμωση. Μακριά απο οποιαδήποτε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού. Δεν τσιμπάμε.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. 28/04/1961

    Πεθαίνει ο Γιάννης Κορδάτος, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μαρξιστές ιστορικούς, με πλούσια βιβλιοπαραγωγή γύρω από το εργατικό και αγροτικό κίνημα, αλλά και την γενική ιστορία της Ελλάδας (από την αρχαιότητα ως τις αρχές του 20ου αιώνα).

    Γεννήθηκε το 1891 στη Ζαγορά Πηλίου. Υπήρξε στέλεχος του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ, μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής (1920-1927), καθώς και Γραμματέας της ΚΕ (1922-1924). Στο διάστημα 1921-1924 διετέλεσε ακόμη διευθυντής του Ριζοσπάστη.

    Το Μάρτη του 1927 (3ο Έκτακτο Συνέδριο) διαγράφτηκε από το ΚΚΕ, λόγω αρθογραφίας του «εις την αντικομματικήν εφημερίδα "Ρεβολυσιόν Προλεταριέν" της εκτός του γαλλικού κόμματος δεξιάς, ανταποκρίσεως στρεφόμενης κατά του Κόμματος», καθώς και για το ότι βρισκόταν «επί ολόκληρα έτη εκτός της κομματικής ζωής και δράσεως» (βλ. ΚΚΕ «Επίσημα Κείμενα», τ.2ος, σελ.250).

    Συνελήφθη το 1940 για αντιφασιστική αρθογραφία και ξανά το Δεκέμβρη του 1944 από τους Άγγλους. Στη διάρκεια του Εμφυλίου φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Μετά το 1950 δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της ΕΔΑ. .......... Η επανάσταση του 1821 ήταν εθνικοαπελευθερωτική και αστικοδημοκρατική που ανέτρεψε την Φεουδαρχία και έφερε τον καπιταλισμό το 1830 που πέρασε στο ιμπεριαλιστικό στάδιο το 1882 στα πλαίσια της ανισόμετρης ανάπτυξης με σχέσεις αλληλεξάρτησης και ενδιάμεση θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Με αμείωτους ρυθμούς, στο έδαφος της ρωσικής εισβολής και του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, οι αρχές του Κιέβου εντείνουν το γκρέμισμα όσων σοβιετικών μνημείων έχουν απομείνει στη χώρα. Την ώρα που η ρωσική κυβέρνηση επιχειρεί με καπηλεία σοβιετικών συμβόλων να «κουκουλώσει» τον ανοιχτό αντικομμουνισμό της και τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της στρατιωτικής εισβολής, η ουκρανική κυβέρνηση επιχειρεί με κάθε τρόπο να «σβήσει» την κοινή εμπειρία των δύο λαών, που για πάνω από 70 χρόνια έζησαν αδελφωμένοι στη Σοβιετική Ενωση, χτίζοντας και υπερασπίζοντας μαζί τη σοσιαλιστική τους πατρίδα.

    Καθόλου τυχαία, στο στόχαστρο των αρχών του Κιέβου βρέθηκε το σοβιετικό μνημειακό συγκρότημα της «Αψίδας της Φιλίας των Λαών». Το μνημείο εγκαινιάστηκε το 1982, προς τιμήν των 60χρονων της ΕΣΣΔ και των 1.500 χρόνων της πόλης του Κιέβου. Στη βάση της τεράστιας αψίδας από τιτάνιο, ένα μπρούτζινο άγαλμα απεικόνιζε έναν Ρώσο και έναν Ουκρανό εργάτη να κρατούν το σύμβολο του σοβιετικού μεταλλίου της Φιλίας των Λαών.

    Η ουκρανική κυβέρνηση σχεδίαζε τη διάλυση του μνημείου ήδη από το 2016, κάτι που έγινε τελικά χτες, με το γκρέμισμα όλου του αγάλματος και τον αποκεφαλισμό του Ρώσου εργάτη... Από όλο το μνημειακό συγκρότημα θα μείνει μόνο η αψίδα, που θα χρωματιστεί στα χρώματα της ουκρανικής σημαίας.Συνολικά, η δημοτική αρχή του Κιέβου έχει αποφασίσει την καταστροφή άλλων 60 σοβιετικών μνημείων που έχουν απομείνει στην πόλη...

    Στο στόχαστρο φυσικά μπαίνουν και τα μνημεία της πάλης του σοβιετικού λαού ενάντια στους ναζί. Μετά το γκρέμισμα της προτομής του Σοβιετικού στρατάρχη Γκεόργκι Ζούκοφ στο Χάρκοβο, «σειρά» πήρε και το γκρέμισμα του αγάλματος της Σοβιετικής ηρωίδας Ζόγια στην αυλή του 10ου σχολείου της πόλης Τσερνίγκιβ, στη βόρεια Ουκρανία.

    Η 18χρονη κομσομόλα Ζόγια Κοσμοντεμιάνσκαγια ρίχτηκε με όλες της τις δυνάμεις ενάντια στους ναζί. Αν και μαθήτρια λυκείου, είχε ενταχθεί εθελοντικά σε μια παρτιζάνικη ομάδα. Συνελήφθη από τους Γερμανούς, οι οποίοι αφού τη βασάνισαν απάνθρωπα, την εκτέλεσαν με απαγχονισμό. Η αλύγιστη και περήφανη στάση της Ζόγια απέναντι στους δήμιους έγινε σύμβολο του αγώνα ενάντια στους ναζί και με το όνομά της συνδέθηκαν χιλιάδες μαθητικές και νεανικές οργανώσεις των «Πιονιέρων» και Κομσομόλων.

    (Πηγή: Ριζοσπάστης)https://www.902.gr/eidisi/kosmos/293756/enteinetai-gkremisma-sovietikon-mnimeion-stin-oykrania ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος27 Απριλίου 2022 - 5:53 μ.μ.

    Χαίρομαι που σε αυτό το blog εκφράζονται από φίλους του ΚΚΕ διαφορετικές θέσεις από αυτές της ηγεσίας του κόμματος. Γιατί η θέση «όλοι είναι ιμπεριαλιστές» είναι θέση ηθικοπλαστικού περιεχομένου μεν αλλά καθόλου μαρξιστική δε και ουσιαστικά μακριά από οποιαδήποτε συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης.
    Αλήθεια όταν διαδηλώναμε με σύνθημα «ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός» εννοούσαμε κάτι άλλο από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ; έχουμε κάνει έστω και μισή διαδήλωση με σύνθημα «φονιάδες των λαών Ρώσοι» ή μόνο εκατοντάδες με σύνθημα «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»; Είναι δυνατόν εντέλει το ίδιο το ΚΚ να ακυρώνει την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος;

    Cos
    Απάντηση
    Απαντήσεις

    TRASH27 Απριλίου 2022 - 6:42 μ.μ.

    @Cos: Για την θέση "είναι όλοι (μα όλοι-από τη Ναμίμπια μέχρι τις ΕΠΑ) ιμπεριαλιστές" έχω πάρει θέση από τότε που άρχισε να "ζυμώνεται" και πριν γίνει επίσημη θέση του ΚΚΕ. Ουσιαστικά αποτελεί μια επιστεροφή στον "υπεριμπεριαλισμό" του Κάουτσκι και ακυρώνει όλη την Λενινιστική θεωρία για το φαινόμενο.
    Από εκεί και πέρα τώρα, το ζήτημα της σχέσης του ΚΚΕ με την ιστορία του, ας το λύσει το ίδιο. Εγώ ούτε καν μέλος του δεν είμαι σε τελική ανάλυση.
    Αν κάποιοι άλλοι τώρα μπορούν να ουρλιάζουν "σλάβα Ουκραΐνα" έξω απότ ην Ρώσσικη πρεσβεία και κάτω από τις γαλαζοκίτρινες σημαίες των Μπαντεριστών και να κοιμούνται ήσυχα το βράδυ, εγώ δεν μπορώ. Όπως δεν μπορώ σε μια τόσο σημαντική συγκυρία και να το βουλώσω, ακυρώνοντας όλη μου την ζωή.
    Στο τέλος φυσικά, είναι η ιστορία που θα μας κρίνει όλους....http://fadomduck2.blogspot.com/2022/04/3.html.......Οι Θέσεις του ΚΚΕ είναι ξεκάθαρες βγαλμένες μέσα απο συνέδρια τα τελευταία 31 χρόνια και μάλιστα ομόφωνες. Οποιος προσπαθεί να περάσει φραξιονισμό απλά θα σπάσει τα μούτρα του για άλλη μια φορά υπηρετώντας τον καπιταλισμό. Ο Πόλεμος στην Ουκρανία είναι Ιμπεριαλιστικός ανάμεσα σε ΡΡΩΣΙΑ ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε για την μοιρασιά της λείας βουτηγμένη στο αίμα του λαού. Σύμφωνα με το αθάνατο έργο του ΛΕΝΙΝ που δεν πάγωσε στον χρόνο ο καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο παγκόσμια με τον ΛΕΝΙΝ αρχές του 1917 να εξηγεί στον Γκρόιλιχ γιατί είναι Ιμπεριαλιστική χώρα η ....ΕΛΒΕΤΙΑ... https://laikhexousia.blogspot.com/2015/10/blog-post_2.html Οσοι ξεχνάνε τον Ρώσο Φασίστα Βλασώφ το Αντικομουνιστικό διάγγελμα του ΠΟΥΤΙΝ και την αγάπη του στον Ρώσο φιλόσοφο Ιβαν Ιλιν πρέπει να τον σκεφτούν ξανά για να είναι εντάξει με την συνείδηση τους και να μη πέφτουν άθελα τους στον Αντικομουνισμό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Η επανέκδοση της ΚΟΜΕΠ και η κυκλοφορία της κανονικά σε μηνιαία βάση πραγματοποιήθηκε το Μάη του 1942 (αριθμ. φύλλου 1), ενώ είχε προηγηθεί ένα και μοναδικό τεύχος τον Οκτώβρη 1941 με τον τίτλο «ΛΑΪΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, θεωρητικό όργανο της ΚΕ (Ν) του Κομμουνιστικού Κόμματος (ΕΤΚΔ)». Σε άρθρο της Σύνταξής του, με τίτλο «Η επανέκδοσή μας, το ιδεολογικό μας μέτωπο», αναφερόταν:

    «Μέσα στο νεφέλωμα της παλλαϊκής εξέγερσης ο ηγετικός ρόλος του προλεταριάτου είναι καθορισμένος από την ιστορία την ίδια. Μα με τον κατηγορηματικό όρο να μπορέσει το προλεταριάτο να παρατάξει επικεφαλής την αποφασιστική φωτισμένη πρωτοπορία του το Κομμουνιστικό Κόμμα. Και Κομμουνιστικό Κόμμα χωρίς ξεκαθαρισμένη γραμμή, χωρίς θεωρητική σιγουριά βασισμένη στη διαλεχτική και όχι δογματική μελέτη του μαρξισμού - λενινισμού δεν γίνεται».https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/100_0171760078.html Η ....διαλεκτική... του οπορτουνισμού που τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 κατέστρεψε τα πάντα. ...ΑΥΤΑ.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή