ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Στοχοποίηση Ελλήνων κομμουνιστών σε «μαύρη λίστα» στο διαδίκτυο!
«Μακρύ χέρι» της ουκρανικής κυβέρνησης ο ιστότοπος που δημοσιεύει προσωπικά δεδομένα χιλιάδων, ανάμεσά τους και τριών στελεχών του ΚΚΕ
Θύματα δολοφονίας έχουν πέσει στο παρελθόν άνθρωποι που βρίσκονταν στη συγκεκριμένη «μαύρη λίστα»
Την απαράδεκτη και επικίνδυνη στοχοποίηση Ελλήνων κομμουνιστών υποθάλπει το ουκρανικό κράτος. Τα ονόματα και προσωπικά στοιχεία τριών στελεχών του Κόμματος, του Γιώργου Λαμπρούλη, βουλευτή και αντιπροέδρου της Βουλής, του Σωτήρη Ζαριανόπουλου, πρώην ευρωβουλευτή, και του Γιώργου Μαγγανά, στελέχους του ΚΚΕ, βρίσκονται αναρτημένα σε «μαύρη λίστα» στο διαδίκτυο, η οποία ισχυρίζεται ότι προβάλλει τα στοιχεία «εχθρών της Ουκρανίας» και συνεργατών «τρομοκρατικών οργανώσεων», «μισθοφόρων» κ.λπ.!
Συγκεκριμένα, στο διαδίκτυο λειτουργεί ιστοσελίδα επονομαζόμενη myrotvorets.center, που δημοσιοποιεί προσωπικά δεδομένα χιλιάδων ανθρώπων (ονοματεπώνυμο, φωτογραφία, διεύθυνση, τηλέφωνο, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο!) που έχουν χαρακτηριστεί είτε από το ουκρανικό κράτος είτε από τους διαχειριστές ως «εχθροί της Ουκρανίας», συνεργάτες «τρομοκρατικών οργανώσεων» κ.ά.
Η ιστοσελίδα αυτή τελούσε επίσημα υπό την «αιγίδα» υπουργείων της ουκρανικής κυβέρνησης, ενώ αποτελεί βάση δεδομένων την οποία αξιοποιούν και σήμερα οι δικαστικές και αστυνομικές αρχές της Ουκρανίας, προκειμένου να ασκήσουν διώξεις σε βάρος προσώπων.
Μάλιστα, πριν από λίγα χρόνια, πρόσωπα που βρίσκονταν στην εν λόγω λίστα έχουν πέσει θύματα δολοφονικών ενεργειών, ενώ πλήθος καταγγελιών έχουν γίνει για απειλές που δέχονται άτομα που βρίσκονται στη λίστα...
Η υπόθεση ξεκινάει από την ίδια την ουκρανική κυβέρνηση, που έχει χαρακτηρίσει τους τρεις Ελληνες κομμουνιστές «ανεπιθύμητα πρόσωπα», επειδή βρέθηκαν παλιότερα στην Ουκρανία για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον ουκρανικό λαό και στους εκεί διωκόμενους κομμουνιστές. Με Προεδρικό Διάταγμα του Σεπτέμβρη 2015 συγκαταλέγονται ανάμεσα στα 388 φυσικά και 105 νομικά πρόσωπα στα οποία επέβαλε η ουκρανική κυβέρνηση κυρώσεις, για δήθεν ενέργειες κατά της Ουκρανίας.
Οι ουκρανικές αρχές, με την απόφασή τους αυτή, προσάπτουν στα στελέχη του ΚΚΕ βαριές και ανυπόστατες κατηγορίες, όπως - μεταξύ άλλων - για στήριξη της «τρομοκρατίας» και ενέργειες κατά των «εθνικών συμφερόντων και της εδαφικής ακεραιότητας» της Ουκρανίας!
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτά συμβαίνουν στην Ουκρανία, όπου από το 2015 το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει τεθεί εκτός νόμου, κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές διώκονται, ενώ πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η αναίτια σύλληψη και φυλάκιση του Γραμματέα και άλλων στελεχών της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ουκρανίας. Παράλληλα, πρόσφατα, η κυβέρνηση της Ουκρανίας έθεσε εκτός νόμου επιπλέον 11 κόμματα της αντιπολίτευσης.
Κράτος και παρακράτος κρεμούν «εχθρούς» στα μανταλάκια
Η ιστοσελίδα myrotvorets (σημαίνει «ειρηνοποιός») δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2014 με πρωτοβουλία του Αντον Γκερασένκο, τότε «ανεξάρτητου συμβούλου» του υπουργού Εσωτερικών της Ουκρανίας και μέχρι σήμερα σε στελεχικές θέσεις στο ίδιο υπουργείο.
Σύμφωνα με έκθεση του 2018, με τίτλο «Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και της γνώμης στην Ουκρανία», μιας «πλατφόρμας ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στην Ουκρανία («Uspishna Varta»), το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας, η Υπηρεσία Ασφαλείας και άλλες κρατικές δομές αναγράφονταν ως συνεργάτες της ιστοσελίδας από τη σύστασή της έως τις 13 Μάη 2016.
Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα αυτοχαρακτηρίζεται «Κέντρο για την έρευνα για σημάδια εγκλημάτων ενάντια στην εθνική ασφάλεια της Ουκρανίας, την Ειρήνη, την Ανθρωπότητα και το Διεθνές Δίκαιο. Πληροφορίες για αρχές επιβολής του νόμου και ειδικές υπηρεσίες γύρω από ρωσόφιλους τρομοκράτες, αυτονομιστές, μισθοφόρους, εγκληματίες πολέμου και δολοφόνους».
Ως ιδρυτής της ιστοσελίδας φέρεται ο Γκέοργκι Τούκα, που είχε διοριστεί από τις ουκρανικές αρχές ως «πρόεδρος της περιφερειακής στρατιωτικής διοίκησης του Λουγκάνσκ».
Σε αυτήν την ιστοσελίδα λειτουργεί ουσιαστικά μια ανοιχτή βάση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα χιλιάδων ατόμων, τα οποία είτε συλλέχθηκαν παράνομα (hacking, phishing), είτε αλιεύτηκαν και δημοσιεύονται χωρίς τη συγκατάθεσή τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 10/5/2016 δημοσιεύτηκαν 4.068 ονόματα και προσωπικά στοιχεία (διευθύνσεις, τηλέφωνα) Ουκρανών και ξένων δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερ κ.λπ. που είχαν διαπιστευτεί για να εργαστούν στα εδάφη της αυτοαποκαλούμενης «ΛΔ του Ντονέτσκ» και χαρακτηρίζονταν από την ιστοσελίδα ως «συνεργάτες τρομοκρατικών οργανώσεων».
Ανάμεσά τους, εργαζόμενοι μεγάλων διεθνών ειδησεογραφικών μέσων (CNN, AFP, Reuters, BBC, New York Times, Vice News, Al Jazeera). Τα στοιχεία αυτά διέρρευσαν από χακάρισμα των αρχείων των αρχών της αυτοαποκαλούμενης «ΛΔ του Ντονέτσκ». Υστερα από αυτό, πολλοί δημοσιογράφοι κατήγγειλαν ότι δέχονταν απειλές, ενώ υπήρξαν καταγγελίες ότι «πάγωσαν» οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί επειδή βρίσκονταν στη «μαύρη λίστα» ή επειδή άσκησαν κριτική στα γεγονότα του «Euromaidan».
Παρόλο που ξέσπασε ένα «σκάνδαλο» εξαιτίας της διαρροής και παρόλο που στις 13/5/2016 ανακοινώθηκε ότι η ιστοσελίδα κλείνει, ύστερα από λίγες μέρες επανήλθε, με νέα, ανανεωμένη «λίστα» εργαζομένων διαπιστευμένων από τις αρχές της αυτοαποκαλούμενης «ΛΔ του Ντονέτσκ».
Το 2018, η γερμανική κυβέρνηση είχε ζητήσει να «κατέβει» η ιστοσελίδα, καθώς στη «μαύρη λίστα» συμπεριλαμβάνεται ο Γερμανός πρώην καγκελάριος Γκ. Σρέντερ.
«Μαύρη λίστα» με επικίνδυνες προεκτάσεις
Το να βρίσκεσαι «στη μαύρη λίστα του "Myrotvorets" μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, περιλαμβανομένου του κινδύνου να σκοτωθείς». Τα παραπάνω επισημαίνονται σε ρεπορτάζ του «Al Jazzera» στις 27 Αυγούστου του 2019.
Τον Απρίλη του 2015, ο Ουκρανός δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Sevdonia» Ολες Μπουζίνα και ο Ολεγκ Καλασνίκοφ, πρώην βουλευτής από το κόμμα του ανατραπέντος πρώην Προέδρου Β. Γιανουκόβιτς, δολοφονούνται στο Κίεβο, λίγες μέρες αφότου τα ονόματά τους και μαζί οι διευθύνσεις τους αναρτήθηκαν στη «μαύρη λίστα» του «myrotvorets». Τα παραπάνω παραδείγματα είναι μόνο ένα δείγμα, καθώς έχουν καταγγελθεί και άλλες δολοφονίες ή «περίεργες αυτοκτονίες» που φέρεται να συνδέονται με τη λίστα.
Πέρα, όμως, από το «σήμα» που δίνουν αυτές οι δημοσιεύσεις σε παρακρατικούς οργανισμούς και διάφορες παραφυάδες υπηρεσιών, αποτελούν πηγή αξιοποιήσιμη από τις επίσημες αρχές του ουκρανικού κράτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 17 Μάη 2017, η Εθνική Τράπεζα της Ουκρανίας έστειλε επίσημη επιστολή προς τις ουκρανικές τραπεζικές ενώσεις, όπου συνιστούσε τη χρήση της βάσης δεδομένων της ιστοσελίδας για «αποτροπή νομιμοποίησης εσόδων από εγκλήματα, τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και τη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής».
Το «Al Jazeera» επικαλείται τον Γκερασένκο, ο οποίος μιλώντας στο πρακτορείο ανέφερε πως χιλιάδες ύποπτοι ως φιλορώσοι αυτονομιστές συλλαμβάνονται και ανακρίνονται ετησίως με βάση τη λίστα του «Myrotvorets».
Σύμφωνα με την προαναφερθείσα έκθεση, «για την ελευθερία του λόγου στην Ουκρανία», «είναι κοινός τόπος Ουκρανοί πολίτες να καταδικάζονται ως ένοχοι χωρίς δίκη, μόνο για το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνονται στη λίστα της ιστοσελίδας "Myrotvorets"». Σύμφωνα με δημοσιεύματα, τον Οκτώβρη του 2014 στη λίστα βρίσκονταν 4.500 ονόματα και έχουν φτάσει τον Αύγουστο του 2019 τα 187.000.
Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι η συγκεκριμένη λίστα και η συμπερίληψη σ' αυτήν Ελλήνων κομμουνιστών είναι απαράδεκτη και επικίνδυνη, θέτοντας επιτακτικά το ερώτημα: Γνωρίζει η ελληνική κυβέρνηση την ύπαρξή της και την κατάφωρη στοχοποίηση στελεχών του ΚΚΕ; Τι λέει και τι σκοπεύει να κάνει γι' αυτό;
https://www.ergatikosagwnas.gr/kinisi-ea/14-anakoinosis-ea/2918-oloi-es-stis-protomagiatikes-apergiakes-sygkentroseis Τα κεντρίστικα οπορτουνιστικά βαρίδια του Κάουτσκι οι Μανιαδάκηδες κάτω απο την σημαία του Ρώσικου Ιμπεριαλισμό που σφάζει τον Ουκρανικό λαό στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο με ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε για μερίδιο απο την λεία βουτηγμένο στο αίμα του. Κάτω απο Ιμπεριαλιστική σημαία οι Μανιαδάκηδες με την συνταγή της καταστροφής όπως το 1944 που το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ λαοκρατία ευρωκομουνισμός εγκλώβισε το λαό στο καπιταλισμό δεν διεκδίκησε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 και οδήγησε το λαό δεμένο χειροπόδαρα στη σφαγή. Ο Πόλεμος είναι Ιμπεριαλιστικός τον σταματάει μόνο η προλεταριακή επανάσταση με όχημα την κοινωνική συμμαχία Σοσιαλφασισμός. Ευτυχώς το ΚΚΕ ξεβρόμισε απο αυτή την σαπίλα τα τελευταία 31 χρόνια. Ας Σκούζουν όσο θέλουν τα οπορτουνιστικά ΣΚΥΛΙΑ. Είναι η πυξίδα μας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήEυάλωτο το παγκόσμιο κομμ. κίνημα, μετά τις καταστροφικές εξελίξεις, δε λέει να συνέλθει εδώ και τριάντα χρόνια. Δείτε ένα πολύ σημαντικό άρθρο στον σημερινό "Ρ":
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΚΕΚΡ σε επικίνδυνους πολιτικούς δρόμους
Το άσχημο νέρο είναι πως δυνάμεις, που φαίνονταν πως ξεκίνησαν από καλύτερες θέσεις, στην πορεία υποκύπτουν. Αρα το ιδεολογικό μέτωπο είναι ακόμη αδύναμο και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ιδεολογική επίθεση του εχθρού. Εξακολουθούμε να χάνουμε έδαφος.
Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...
ΔιαγραφήΣτο καπάκι, διάβασα, με επιφύλαξη για την προέλευση και την μετάφραση, κι αυτό, όπου ο Πρόεδρος του DKP ...αναπτύσσει το επιχείρημα πως "η Ρωσία δεν είναι ιμπεριαλιστική χώρα, με βάση τα πέντε κριτήρια του Λένιν, καθώς το τρίτο κριτήριο, ότι δίνεται προτεραιότητα στην εξαγωγή κεφαλαίου σε σχέση με την εξαγωγή αγαθών, δεν φαίνεται να ισχύει"!
Για κοτζάμ πρόεδρο ενός ιστορικού κομμουνιστικού κόμματος, τα πέντε κριτήρια του Λένιν είναι ..."κουτάκια" ξεχωριστά(!) και αυτονομημένα, που αν έστω και ένα δεν κάνει ..."μπηπ", τότε ...δεν κάνει και ο ιμπεριαλισμός "μπηπ" για την συγκεκριμένη χώρα!
Ξέχωρα από το πόσο σωστή είναι καθεαυτή η εκτίμηση, που "δε φαίνεται να ισχύει"(!), είναι απορίας άξιο, πως έχει καταλάβει τον διαλεκτικό υλισμό ένας ηγετικός εκπρόσωπος αυτού του επιπέδου!
Εσείς μπορείτε να φανταστείτε μιαν οικονομία, που έχει
1. Συγκέντρωση της παραγωγής και του κεφαλαίου, που έχει φτάσει σε τέτοια υψηλή βαθμίδα ανάπτυξης, ώστε να δημιουργεί μονοπώλια που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην οικονομική ζωή,
2. Συγχώνευση του τραπεζικού κεφαλαίου με το βιομηχανικό και δημιουργία μιας χρηματιστικής ολιγαρχίας πάνω στη βάση αυτού του «χρηματιστικού κεφαλαίου».
3. Μοιράζει η διεκδικεί καλύτερη θέση στη μοιρασιά του κόσμου με τα μονοπώλια των άλλων ιμπεριαλιστών,
4. Σε μιαν εποχή, που έχει τελειώσει το εδαφικό μοίρασμα της γης ανάμεσα στις μεγαλύτερες καπιταλιστικές Δυνάμεις, και ...
παρόλα αυτά ..."δε φαίνεται να κάνει εξαγωγή κεφαλαίου":::!!!
Ακόμη και απληροφόρητος να ήταν, δε θάπρεπε να ξύσει το κεφάλι του και να αναρωτηθεί αν αυτό μπορεί να στέκει; Οτι τα περίφημα πέντε "κριτήρια" (στην πραγματικότητα θεματικές ενότητες περιγραφής ενός ενιαίου και συνεκτικού φαινομένου) πάνε, σε αδρές γραμμές μαζί, και καθένα τους συνεπάγεται τα υπόλοιπα, αφού περιγράφουν μιαν συγκεκριμένη ουσία;
Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Ernst Thälmann.
Aυτό είναι το ιδεολογικό επίπεδο του παγκοσμίου κομμ. κινήματος, που εξηγεί αρκετά καλά τη σημερινή κατάσταση του ιδίου αλλά και της Ανθρωπότητας...
....Να σημειωθεί ότι πριν το 1981 ο Α. Παπανδρέου και το ΚΚΕ έλεγαν (πολύ σωστά) ότι τυχόν ένταξη στην ΕΟΚ θα βαθύνει την εξάρτηση της Ελλάδας και θα την ζημιώσει πολύ (όπως κι αποδείχθηκε). Αλλά το μεν ΠΑΣΟΚ – ειδικά τα τελευταία 26 χρόνια – έγινε φανατικό ευρωπαϊστικό Κόμμα, ξεχνώντας παντελώς ότι έλεγε, ενώ το ΚΚΕ έχει μετατραπεί εδώ και 18-20 χρόνια σε ένα αριστερίστικο Κόμμα που θεωρεί ότι «δεν υπάρχει εξάρτηση στην καπιταλιστική Ελλάδα», αναιρώντας ότι έλεγε για 70 χρόνια. Αποτέλεσμα, ενώ είναι εμφανής η βαρειά ήττα της αστικής Ευρωατλαντικής Ελλάδας στον Τομέα των παραγωγικών δυνάμεων, το μεν ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ να ζητούν βαθύτερη υποδούλωση της Έλλάδας με ένταση της υποταγής – ενσωμάτωσης στο Ευρωπαϊκό Ράϊχ, το δε «νέο αριστερίστικο ΚΚΕ» να αδιαφορεί για την ήττα της αστικής Ελλάδας στις παραγωγικές δυνάμεις και να μιλά ιδεολογικά (και γενικά) μόνο για την καταπίεση των εργατών (παραγωγικές σχέσεις).Αυτό θα είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα για να μπουν ξανά στο προσκήνιο οι σκέψεις για την ανάγκη του Επιστημονικού Σοσιαλισμού. Δεν χρειάζεται να συμφωνείς κοσμοθεωρητικά με κάποιον για να συντρίψεις ένα μισητό εχθρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα ο Πούτιν, ο Σι Τζιπιγκ, ο Κιμ Γιογκ Ουν, ο Λουκασένκο, ο Άσσαντ χτυπούν για δικούς τους λόγους το ΝΑΤΟ και την Δύση. Έχουν μαζί τους την γιγάντια κινέζικη βιομηχανία, τον ρωσσικό στρατό, το ΚΚ Κίνας, το ΚΚ Ρωσσικής Ομοσπονδίας, την Λατινοαμερικανική Αριστερά. Οι μαρξιστές της Ευρώπης μπορούν να συνεργαστούν στρατηγικά με την Ανατολή για την συντριβή του ΝΑΤΟ, χωρίς να έχουν προγραμματική συμφωνία.
Εκτός αν δεν θεωρείς κύριο εχθρό το ΝΑΤΟ ή τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Εκτός αν θεωρείς ότι ο Μπάϊντεν ή ο Μπόρις Τζόνσον θα σ’ αφήσουν να οικοδομήσεις μια «ανθρώπινη σοσιαλιστική κοινωνία», με κερασάκι την ελιτίστικη γραφειοκρατία των Βρυξελλών !https://iskra.gr/parakmi-tis-dysis-parakmi-tis-evroatlantikis-elladas/......... Πιό οπορτουνιστής ...πεθαίνεις. Ονειρεύεται το ΚΚΕ της ...μεταπολίτευσης με την ...εξάρτηση τα στάδια και όλες αυτές τις ιδεολογικές στρεβλώσεις της ...πασοκάρας. Να του ευχηθούμε καλή χώνεψη και κουράγιο.... Περαστικά.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
....Να σημειωθεί ότι πριν το 1981 ο Α. Παπανδρέου και το ΚΚΕ έλεγαν (πολύ σωστά) ότι τυχόν ένταξη στην ΕΟΚ θα βαθύνει την εξάρτηση της Ελλάδας και θα την ζημιώσει πολύ (όπως κι αποδείχθηκε). Αλλά το μεν ΠΑΣΟΚ – ειδικά τα τελευταία 26 χρόνια – έγινε φανατικό ευρωπαϊστικό Κόμμα, ξεχνώντας παντελώς ότι έλεγε, ενώ το ΚΚΕ έχει μετατραπεί εδώ και 18-20 χρόνια σε ένα αριστερίστικο Κόμμα που θεωρεί ότι «δεν υπάρχει εξάρτηση στην καπιταλιστική Ελλάδα», αναιρώντας ότι έλεγε για 70 χρόνια. Αποτέλεσμα, ενώ είναι εμφανής η βαρειά ήττα της αστικής Ευρωατλαντικής Ελλάδας στον Τομέα των παραγωγικών δυνάμεων, το μεν ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ να ζητούν βαθύτερη υποδούλωση της Έλλάδας με ένταση της υποταγής – ενσωμάτωσης στο Ευρωπαϊκό Ράϊχ, το δε «νέο αριστερίστικο ΚΚΕ» να αδιαφορεί για την ήττα της αστικής Ελλάδας στις παραγωγικές δυνάμεις και να μιλά ιδεολογικά (και γενικά) μόνο για την καταπίεση των εργατών (παραγωγικές σχέσεις).Αυτό θα είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα για να μπουν ξανά στο προσκήνιο οι σκέψεις για την ανάγκη του Επιστημονικού Σοσιαλισμού. Δεν χρειάζεται να συμφωνείς κοσμοθεωρητικά με κάποιον για να συντρίψεις ένα μισητό εχθρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα ο Πούτιν, ο Σι Τζιπιγκ, ο Κιμ Γιογκ Ουν, ο Λουκασένκο, ο Άσσαντ χτυπούν για δικούς τους λόγους το ΝΑΤΟ και την Δύση. Έχουν μαζί τους την γιγάντια κινέζικη βιομηχανία, τον ρωσσικό στρατό, το ΚΚ Κίνας, το ΚΚ Ρωσσικής Ομοσπονδίας, την Λατινοαμερικανική Αριστερά. Οι μαρξιστές της Ευρώπης μπορούν να συνεργαστούν στρατηγικά με την Ανατολή για την συντριβή του ΝΑΤΟ, χωρίς να έχουν προγραμματική συμφωνία.
Εκτός αν δεν θεωρείς κύριο εχθρό το ΝΑΤΟ ή τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Εκτός αν θεωρείς ότι ο Μπάϊντεν ή ο Μπόρις Τζόνσον θα σ’ αφήσουν να οικοδομήσεις μια «ανθρώπινη σοσιαλιστική κοινωνία», με κερασάκι την ελιτίστικη γραφειοκρατία των Βρυξελλών !https://iskra.gr/parakmi-tis-dysis-parakmi-tis-evroatlantikis-elladas/......... Πιό οπορτουνιστής ...πεθαίνεις. Ονειρεύεται το ΚΚΕ της ...μεταπολίτευσης με την ...εξάρτηση τα στάδια και όλες αυτές τις ιδεολογικές στρεβλώσεις της ...πασοκάρας. Να του ευχηθούμε καλή χώνεψη και κουράγιο.... Περαστικά.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
"«Μακρύ χέρι» της ουκρανικής κυβέρνησης ο ιστότοπος που δημοσιεύει προσωπικά δεδομένα χιλιάδων, ανάμεσά τους και τριών στελεχών του ΚΚΕ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμμία πορεία στην ναζιστοπρεσβεία τους για αυτό ή θα μας πούνε πουτινάκια κ δεν το αντέχουμε; Ήρεμα ρωτάω....
Νομιζω αρκει που δεν πηγαμε στη Βουλη στο διαγγελμα του .Αυτο πονεσε περισσοτερο
ΔιαγραφήΣυμφωνώ με το Στρατάρχη και συμπληρώνω πάντα ήρεμα. Δεν γίνεται να διαλέξουμε Ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο ΛΗΣΤΗ ξεπλένοντας την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής μέσω του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού. Ολα αυτά είναι αποτέλεσμα της ολοκλήρωσης της ανατροπής του Σοσιαλισμού το 1991. Το διάγγελμα του ΠΟΥΤΙΝ ήταν ένας Αντικομουνιστικός οχετός ενάντια σε ΛΕΝΙΝ ΣΤΑΛΙΝ Μπολσεβίκους. 9 του Μάη ο Ρώσικος Ιμπεριαλισμός θα καπηλευτή την επέτειο της νίκης της ΕΣΣΔ. Ποιος είναι πιο ύπουλος και επικίνδυνος αντίπαλος.... Αυτά και δεν αφορούν εσένα το τονίζω. Είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΚάναμε και πορεία, στην Αμερικάνικη, με το που ξεκίνησε ο φραμπαλάς. Το ίδιο είναι. Αλλωστε ο παληάτσος, που παριστάνει τον "Πρόεδρο της Ουκρανίας", δεν είναι παρά ένας ακόμη κυβερνητικός εκπρόσωπος του Μπάϊντεν. Και οι πέτρες ξέρουν ότι πρόκειται για σύρραξη ("μπρα ντε φερ") μεταξύ ρωσσικής αστικής τάξης και ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, όπου οι δεύτεροι μετέχουν δι' αντιπροσώπων ("proxies"). Eίναι η πρόθυμη (και καθόλου "εξαρτημένη", - χε, χε!) δυτικόφιλη ουκρανική α/τ, που έκανε και το πραξικόπημα της "Μαϊντάν" το 2014, σε συνεργασία και απόλυτη ομοφωνία με τον Πάϊατ κλπ.
ΔιαγραφήΚαι για το πάπλωμα ο "πολύς" Σεχτάρ τουμπεκί ψιλοκομμένο που λένε. Γιατί όχι πορεία στην ουκρανική πορεία;;;;;
ΔιαγραφήΑμφισβητώ άρα υπάρχω
ΣΟΥ απαντησε και ο Σεχταρ πορεια στην αμερικανικη πρεσβεια ...να κανεις στις ορντινατζες τους δεν εχει νοημα πλεονασμος ειναι
Διαγραφή02/05/1961
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκινά τις εργασίες του το 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ (2-8/5/1961). Η σύγκλησή του έγινε σε συνθήκες που είχαν διαμορφώσει η δεξιά οπορτουνιστική στροφή, η εσωκομματική διαπάλη και οι Αποφάσεις της 6ης και 7ης Ολομέλειας (το 1956 και 1957 αντίστοιχα), καθώς επίσης και η Απόφαση για τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων στην Ελλάδα και την ένταξη των κομμουνιστών στην ΕΔΑ (8η Ολομέλεια 1958).
Οι ίδιες οι διαδικασίες σύγκλησης και διεξαγωγής του Συνεδρίου συνιστούσαν σοβαρό κομματικό πρόβλημα. Οι διαδικασίες αντιπροσώπευσης ήταν ευάλωτες ως προς την τυπική, καταστατική νομιμότητά τους, αφού Κ.Ο. δεν υπήρχαν στις περισσότερες σοσιαλιστικές χώρες και ούτε βεβαίως στην Ελλάδα μετά από το 1958.
Το πρόγραμμα που υιοθέτησε το Συνέδριο εξέφραζε την αντίληψη των «επαναστατικών σταδίων», θέτοντας ως άμεσο πολιτικό στόχο το σχηματισμό μιας δημοκρατικής-πατριωτικής κυβέρνησης που θα συνέβαλε στη συγκέντρωση δυνάμεων για την υλοποίηση του πρώτου επαναστατικού σταδίου. Στόχος: η «Εθνική Δημοκρατική Αλλαγή», στην οποία ενέτασσε –και μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο- τη λεγόμενη «εθνική αστική τάξη». Οι αποφάσεις του Συνεδρίου αποτύπωναν ακόμη την υποτίμηση των νομοτελειών της ταξικής πάλης και την ανάγκη ύπαρξης ισχυρού κινήματος της εργατικής τάξης, την άρνηση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και των λενινιστικών αρχών συγκρότησης και λειτουργίας του Κόμματος. Ουσιαστικά το 8ο Συνέδριο επισφράγισε τη δεξιά οπορτουνιστική στροφή του ΚΚΕ από την 6η Πλατιά Ολομέλεια και έπειτα. Α’ Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος εκλέχθηκε ο Κώστας Κολιγιάννης. ............7. Η δύναμη του Κόμματος βρίσκεται πρώτα απ' όλα στην ιδεολογικοπολιτική του ποιότητα, στην ικανότητά του να δρα ως κόμμα επαναστατικό. Αρρηκτα συνδεδεμένο με αυτό ήταν και το οργανωτικό πρόβλημα: Η οργανωτική χαλαρότητα στο Κόμμα, σε συνδυασμό με ορισμένη διάχυση του ΚΚΕ στις γραμμές του ΕΑΜ, η ορμητική μαζικοποίηση του Κόμματος και η σχετικά εύκολη στρατολογία, δίχως την ανάλογη ιδεολογικοπολιτική προετοιμασία και την απαιτούμενη εσωκομματική ζωή, είχαν ως αποτέλεσμα η κομματική - κομμουνιστική συνείδηση λίγο να διαφέρει από την ΕΑΜική.
Η διάκριση των οργάνων του ΚΚΕ από αυτά του ΕΑΜ ήταν ελάχιστα ορατή και η όποια αυτοτέλεια του Κόμματος περιοριζόταν στον κεντρικό καθοδηγητικό πυρήνα και σε καθοδηγητικά όργανα μεγάλων Οργανώσεων. Επομένως η κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση, προετοιμασία και ετοιμότητα των κομματικών δυνάμεων ήταν πολύ κατώτερη σε σχέση με τις ανάγκες και απαιτήσεις της ταξικής πάλης.
Η ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική ανεπάρκεια του Κόμματος ήταν συνυφασμένη με τη διαπαιδαγώγηση στην πάλη μόνο για την ελευθερία και ανεξαρτησία και όχι στην ταξική πάλη για τη νίκη στο πεδίο της εξουσίας. Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με τον βασικό σκοπό ύπαρξης του ΚΚΕ, ως ιδεολογικής - πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης: Την πάλη για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, με την κατάκτηση της εξουσίας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Το ΚΚΕ καθοδηγεί την εργατική τάξη στην κατάκτηση και υπεράσπιση της εξουσίας της, ως μόνης ικανής να εκφράσει και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των λαϊκών τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων, διεκδικώντας σε αυτήν τη βάση τη συμπόρευσή τους. Με αυτήν την έννοια το ΚΚΕ είναι το κόμμα που αγωνίζεται και για τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, όσο κυριαρχεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία. Επιδιώκει να συμμαχήσει η εργατική τάξη με ένα υπολογίσιμο τμήμα τους και ένα άλλο να το ουδετεροποιήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως, αυτά τα στρώματα δεν είναι φορείς ενός νέου τρόπου παραγωγής, που θα αντικαταστήσει τον καπιταλιστικό. Τον τελευταίο είναι αντικειμενικά αναγκαίο να αντικαταστήσει ο κομμουνισμός, που καταργεί κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά και κάθε μορφή ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.
Τα λαϊκά μεσαία στρώματα είναι υποχρεωμένα να επιλέξουν: 'Η θα διαβιώνουν σε τεντωμένο σχοινί και πολλοί θα συνθλίβονται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα ή θα ακολουθήσουν την εργατική τάξη και το Κόμμα της στη σχεδιασμένη ένταξή τους στην άμεσα κοινωνική παραγωγή.
Επιβεβαιώνεται τόσο από τη σχετική αρνητική εμπειρία του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα όσο και από την αντίστοιχη θετική στην προεπαναστατική Ρωσία, ότι η σημασία του εργατικού χαρακτήρα του ΚΚ είναι ακόμα πιο καθοριστική στις περιπτώσεις των χωρών όπου είναι πολυάριθμο το αγροτικό και μικροαστικό στοιχείο. Η εκτεταμένη ύπαρξή του, ακόμα και στην περίπτωση που είναι πλειοψηφικό τμήμα της κοινωνίας, δεν πρέπει να αλλάζει τον εργατικό χαρακτήρα του Κόμματος. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
02/05/1943
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κοινή σύσκεψη των Κεντρικών Επιτροπών του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ αποφασίζεται η συγκρότηση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ. Η Διοίκηση του Γενικού Στρατηγείου αποτελέστηκε από τους Στέφανο Σαράφη (στρατιωτικός αρχηγός), Άρη Βελουχιώτη (καπετάνιος) και Βασίλη Σαμαρινιώτη –ψευδώνυμο του Ανδρέα Τζήμα- (αντιπρόσωπος ΕΑΜ). ..............6. Εχουν διατυπωθεί πολλές ερμηνείες σχετικά με κρίσιμα ζητήματα: Την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας. Μεταξύ των αιτιών έχει γίνει λόγος περί ανικανότητας του κομματικού ηγετικού πυρήνα, έλλειψης πολιτικής διορατικότητας, αρνητικού επηρεασμού της ηγεσίας του Κόμματος από συμμαχικές δυνάμεις στο ΕΑΜ κ.ά.
Οσο και αν αυτά αποτυπώνουν τη μία ή την άλλη πλευρά σε ένα σύνολο παραγόντων που οδήγησαν σε καθοριστικά λαθεμένες επιλογές, δεν προσεγγίζουν την κύρια αιτία: Την έλλειψη ανάλογης προγραμματικής ετοιμότητας και προσανατολισμού από την πλευρά της κομμουνιστικής ηγεσίας, αλλά και τη μη απόκτησή της σε συνθήκες μάχης, σε συνδυασμό με την ικανότητα σωστής εκτίμησης του συσχετισμού των δυνάμεων και έγκαιρης προσαρμογής ή και διόρθωσης της γραμμής πάλης. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι μια σειρά από εξελίξεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα επέδρασαν αρνητικά στην πολιτική του ΚΚΕ (στρατηγική της ΚΔ και στη συνέχεια αυτοδιάλυσή της, συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις των ΚΚ Γαλλίας και Ιταλίας στη διάρκεια του πολέμου κ.ά.), δίχως να αναιρούνται οι ευθύνες της τότε ΚΕ του ΚΚΕ.
Για παράδειγμα, η υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής δεν αποτελούσε υπόδειξη της Σοβιετικής Ενωσης. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έδειξε την απαιτούμενη επάρκεια ώστε να υπερβεί τις όποιες αρνητικές εκδηλώσεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Δεν ξέρω γιατί πρέπει σώνει κ καλά να βγάλουμε ανίκανη την ηγεσία του ΚΚΕ στον πόλεμο, όταν απλά ακολουθούσε τις υποδείξεις της ΚΔ και ακολουθούσε το παράδειγμα των πετυχημένων τότε ΚΚ Γαλλίας και Ιταλίας. Αυτά βλέπανε, αυτά κάνανε και κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουμε το αυτόμαστίγωμα για αποφάσεις που κάτω από εκεινες τις συνθήκες έμοιαζαν ορθές και συμβαδιζαν με το κλίμα της συμμαχίας ενάντια στον κοινό εχθρό . Τώρα, το γιατί δεν μπήκε ο Κόκκινος στρατός στην Ελλάδα να εξασφαλίσει την λαϊκή εξουσία, είναι θέμα και πρόβλημα της Μόσχας και όχι ευθύνη της ΚΕ του ΚΚΕ.
ΔιαγραφήX.K.
ΔιαγραφήKαμμια ηγεσια δεν βγαζουμε ανικανη απλα εξεταζουμε τις τοτε αποφασεις της ΚΔ με την μπολσεβικικη -Λενινιστικη ματια ,κι αυτη βγαζει - .....Μ αυτη την ματια κοινος εχθρος παραμενει παντα ο αστος καπιταλιστης κι οχι οι μαριονετες του (Φασισμος/ακροδεξια) .Οσο για το αν μπηκε ο Κοκκινος Στρατος απαντα η κοινη λογικη .Ο κοκκινος στρατος καταδιωκε τους ΝΑΖΙ τοτε και ηταν πλεονασμος να μπει να βοηθησει μια χωρα που ειχε 150.000 τακτικο στρατο με τον ΕΛΑΣ και 800.000 οπαδους του ΕΑΜ
ΔιαγραφήΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Όπως και στις περισσότερες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, έτσι και στην Ιταλία, ο Α΄ Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος και η Οκτωβριανή Επανάσταση είχαν διαμορφώσει συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, επιδρώντας καταλυτικά στη ριζοσπαστικοποίηση της εργατικής τάξης. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ένα κόμμα μαζικό (που στις εκλογές του 1919 ήρθε πρώτο σε ψήφους με 32,3%, δίχως ωστόσο να σχηματίσει κυβέρνηση), εμφάνιζε διαφοροποιήσεις από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της εποχής, καθώς ήταν από τα ελάχιστα εκείνα τα οποία τάχτηκαν κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου - αν και η στάση που κράτησε ήταν μια μεσοβέζικη στάση που συνοψιζόταν στο σύνθημα «ούτε συμμετοχή, ούτε σαμποτάζ», δηλαδή ούτε υπέρ, αλλά ούτε κι ενεργά κατά του πολέμου. Σημειώνεται πως στην αστική τάξη της Ιταλίας είχαν εκδηλωθεί τότε δύο διαφορετικές τάσεις, μ’ ένα τμήμα της (κυρίως αυτό που συνδεόταν με τις βιομηχανίες της μεταλλουργίας και της μηχανουργίας) να τάσσεται υπέρ της συμμετοχής στον πόλεμο με το μέρος της Αντάντ κι ένα άλλο να τάσσεται υπέρ της ουδετερότητας.
Η ιδεολογικοπολιτική διαπάλη, που ενυπήρχε και διατηρούνταν στο κόμμα λόγω της μη οργανωτικής ρήξης, της μη αποβολής των οπορτουνιστικών-συμβιβαστικών στοιχείων από τις γραμμές του, συνεχίστηκε και τα αμέσως επόμενα χρόνια, οδηγώντας -σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο- σε μια αντιφατική πορεία, χαρακτηριζόμενη από ταλαντεύσεις που θ’ απέβαιναν καθοριστικές. «Αν και ύστερα από τον πόλεμο το κύρος των ρεφορμιστών στις εργατικές μάζες έπεσε», αναφέρει η «Παγκόσμια Ιστορία» της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, «και στο σοσιαλιστικό κόμμα οι ρεφορμιστές ήταν μειοψηφία, ωστόσο, όπως και πριν έτσι και τώρα, κρατούσαν στα χέρια τους την κοινοβουλευτική ομάδα και μαζικές οργανώσεις όπως ήταν η Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας και η Εθνική Ένωση των Συνεταιρισμών. Οι ρεφορμιστές ηγέτες κατείχαν και ηγετικές θέσεις σε πολλούς δήμους. Με στήριγμα τις οργανώσεις αυτές και με τη σημαντική πολιτική τους πείρα οι ρεφορμιστές επηρέαζαν πολλές φορές αποφασιστικά την πολιτική του σοσιαλιστικού κόμματος».1
Τον Αύγουστο-Σεπτέμβρη του 1920 ξέσπασε στη χώρα ένα μεγάλο απεργιακό κύμα που ξεκίνησε από τους εργάτες στη μεταλλουργία κι επεκτάθηκε αστραπιαία σ’ όλα τα βιομηχανικά κέντρα. Το ιταλικό προλεταριάτο ξεσηκώθηκε, κατέλαβε εκατοντάδες εργοστάσια (τα οποία διηύθυνε πλέον το ίδιο), συγκρότησε ένοπλα τμήματα (κόκκινες φρουρές) κ.ο.κ.
Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος, επιφυλακτική έως και τρομαγμένη από τις επαναστατικές διαθέσεις του ιταλικού προλεταριάτου, έσπευσε ν’ αναλάβει το ρόλο του πυροσβέστη της επαναστατικής πυρκαγιάς που αμφισβητούσε την εξουσία της αστικής τάξης. Το επαναστατικό κίνημα καταλάγιασε και οι εργάτες επέστρεψαν με συντετριμμένο ηθικό στις δουλειές τους. Οι υποσχέσεις που έλαβαν οι σοσιαλδημοκράτες γύρω από τη θεσμοθέτηση δήθεν του εργατικού ελέγχου στις επιχειρήσεις δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ - και ούτε ήταν δυνατό να πραγματοποιηθούν. Οι όποιες μικρές αυξήσεις στους μισθούς εξανεμίστηκαν γρήγορα από την όξυνση της ακρίβειας και της ανεργίας. Το πιο σημαντικό όμως: Δόθηκε στην αστική τάξη ο απαραίτητος χρόνος ώστε να περάσει στην αντεπίθεση. Την επιβολή της «εργασιακής ειρήνης και τάξης» ανέλαβαν οι συμμορίες του Μπ. Μουσολίνι, πρώην στελέχους του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο οποίος διαγράφτηκε το 1914, ιδρύοντας στη συνέχεια την πρώτη φασιστική οργάνωση.
Στο ίδιο το Σοσιαλιστικό Κόμμα, οι εξελίξεις απέδειξαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την ανάγκη ύπαρξης ενός επαναστατικού, μαρξιστικού-λενινιστικού κόμματος, επιδρώντας αποφασιστικά ως προς τον οριστικό ιδεολογικό κι οργανωτικό διαχωρισμό των επαναστατικών δυνάμεων από τους ρεφορμιστές. Έτσι, στις 21 Γενάρη 1921 πραγματοποιήθηκε το Ιδρυτικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο προσχώρησε στη Γ΄ Διεθνή.2
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Την ίδια περίοδο, ο Μουσολίνι, διαβλέποντας δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ φασισμού και σοσιαλδημοκρατίας, είχε τονίσει σχετικά: «Στον τομέα της κοινωνικής νομοθεσίας και της βελτίωσης του επιπέδου ζωής των εργατικών τάξεων, οι σοσιαλιστές μπορούν να βρουν απροσδόκητους συμμάχους στα πλαίσια του φασισμού. Η σωτηρία της χώρας δεν μπορεί να εξασφαλιστεί με την καταστολή της αντίθεσης ανάμεσα στο φασισμό και τον σοσιαλισμό, αλλά με τη συνδιαλλαγή τους μέσα στο κοινοβούλιο. Είναι πολύ πιθανή μια τέτοια συνεργασία με τους σοσιαλιστές, ιδιαίτερα σε μεταγενέστερο στάδιο, μετά το ξεκαθάρισμα των ιδεών και των τάσεων, βάσει των οποίων δουλεύει τώρα το σοσιαλιστικό κόμμα. Είναι φανερό ότι η συνύπαρξη των αδιάλλακτων και ρεφορμιστών σοσιαλιστών στο ίδιο κόμμα θα γίνει ανέφικτη με τον καιρό. Από τη συμμετοχή στις ευθύνες της εξουσίας απορρέει είτε επανάσταση είτε μεταρρύθμιση»3.
ΔιαγραφήΣτο μεταξύ, η καπιταλιστική κρίση που εκδηλώθηκε μέσα στο 1920 συνεχίστηκε και τα επόμενα δύο χρόνια, προκαλώντας από τη μια τον τριπλασιασμό των ανέργων και από την άλλη την ολοένα μεγαλύτερη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και την ισχυροποίηση των μονοπωλιακών συγκροτημάτων ιδιαίτερα στους τομείς της ενέργειας και της χημικής βιομηχανίας. Με την ανοιχτή υποστήριξη της αστικής τάξης και την «ανοχή» της κυβέρνησης Τζ. Τζιολίτι (ηγέτη του Ιταλικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που είχε έρθει τέταρτο στις εκλογές του 1919 με 10,9%) οι φασιστικές συμμορίες πολλαπλασιάστηκαν κι ενέτειναν την τρομοκρατική τους δράση, με επιθέσεις κατά συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεων, δολοφονίες πρωτοπόρων εργατών κ.ο.κ.
Στις εκλογές της 15ης Μάη 1921 το Σοσιαλιστικό Κόμμα διατήρησε την πρώτη θέση, με μειωμένα όμως ποσοστά (24,7%), το Κομμουνιστικό Κόμμα έλαβε το 4,6% των ψήφων, ενώ το Εθνικό Φασιστικό Κόμμα μόλις το 0,4%. Τον Τζ. Τζιολίτι διαδέχτηκε στην πρωθυπουργία ο επίσης σοσιαλδημοκράτης Ι. Μπονόμι (του Ρεφορμιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος), «που στην κυβέρνηση του Τζιολίτι ήταν υπουργός των στρατιωτικών και είχε βοηθήσει ενεργά στη συγκρότηση και στον εξοπλισμό των φασιστικών σωμάτων»4.
Σύντομα, η «συνεννόηση» μεταξύ φασισμού και σοσιαλδημοκρατίας, που είχε «διαβλέψει» ο Μουσολίνι, έγινε πραγματικότητα: «Τον Ιούλιο του 1921 ο πρόεδρος της βουλής Ντε Νικόλα πρότεινε την υπογραφή ενός συμφώνου ειρήνευσης ανάμεσα στους φασίστες και τους σοσιαλιστές… Ο Μουσολίνι και η ηγεσία του σοσιαλιστικού κόμματος δέχτηκαν την πρόταση του Ντε Νικόλα και υπέγραψαν τη συμφωνία» (3 Αυγούστου 1921), με την οποία σοσιαλδημοκράτες και φασίστες δεσμεύονταν ν’ αποφεύγουν τις μεταξύ τους εχθρικές ενέργειες (μεταξύ άλλων, με το «σύμφωνο ειρήνης», το Σοσιαλιστικό Κόμμα αποκήρυξε όλες τις αντιφασιστικές δράσεις και οργανώσεις, όπως π.χ. η «Arditi del Popolo»5). Η πολιτική της «παθητικής αντίστασης» μετατράπηκε πια σε πολιτική παθητικής συνεργασίας. Το Κομμουνιστικό Κόμμα «ξεσκέπασε τις συνθηκολογικές διαθέσεις των σοσιαλιστών και το δημαγωγικό χαρακτήρα των συνομιλιών για “ειρήνευση”. Τα γεγονότα δεν άργησαν να επαληθεύσουν τη σωστή θέση των κομμουνιστών. Το “σύμφωνο ειρήνης” δεν σταμάτησε την φασιστική τρομοκρατία ούτε και για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα». Συνέτεινε όμως σε μεγάλο βαθμό στον αποπροσανατολισμό, την εξουδετέρωση και τον παροπλισμό σημαντικών τμημάτων της εργατικής τάξης. Η κυβέρνηση Μπονόμι και η κυβέρνηση Φάκτα που την αντικατέστησε το Φλεβάρη του 1922 συνέχισαν την πολιτική Τζιολίτι, συνδράμοντας «με όλα τα μέσα» τις δυνάμεις του φασισμού.6 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Οι μάχες που έδωσαν οι Ιταλοί εργάτες με τους φασίστες ήταν σφοδρότατες, αναγκάζοντάς τους μάλιστα σε υποχώρηση σε μια σειρά πόλεις. Την 1η Αυγούστου 1922 τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία διαμαρτυρίας απέναντι στη φασιστική τρομοκρατία, η οποία εξελίχτηκε σε σκληρή σύγκρουση με την αστυνομία και τις ένοπλες φασιστικές ομάδες. Οι ρεφορμιστές ηγέτες των συνδικάτων, κατά τη γνωστή τους τακτική, ανακάλεσαν την απεργία. Ωστόσο χιλιάδες εργάτες αρνήθηκαν να υπακούσουν στις εντολές των συνδικαλιστών, συνεχίζοντας την απεργία. Η διαλυτική στάση των τελευταίων όμως αποδιοργάνωσε σημαντικά το απεργιακό μέτωπο, οδηγώντας στην ήττα του. Η αγανάκτηση των εργατών ήταν τέτοια, που η «κεντριστική» πλειοψηφία του Σοσιαλιστικού Κόμματος αναγκάστηκε πια να διαγράψει τη ρεφορμιστική μειοψηφία από το κόμμα (Οκτώβρης 1922).7 Η εξέλιξη αυτή επηρέασε ελάχιστα τα γεγονότα που ακολούθησαν. Πατώντας στην τελευταία ήττα της εργατικής τάξης, οι κεφαλαιοκράτες προχώρησαν στην επιβολή και ανοιχτής πια δικτατορίας. Έχοντας το «πράσινο φως» από την Ιταλική Συνομοσπονδία της Βιομηχανίας, το αστικό πολιτικό σύστημα και το Βατικανό, ο Μουσολίνι εξέδωσε στις 27 Οκτώβρη 1922 διαταγή για «πορεία εναντίον της Ρώμης» και την επόμενη μέρα εισήλθε στην πρωτεύουσα ανενόχλητος, καταλαμβάνοντας την εξουσία για λογαριασμό της ιταλικής άρχουσας τάξης.
ΔιαγραφήΣτην Ιταλία, αναφέρει ο Ρ. Π. Ντατ, «η σοσιαλδημοκρατία προετοίμασε ιδεολογικά το δρόμο για το φασισμό: Πρώτον, με την εγκατάλειψη ή τη διαφθορά του μαρξισμού. Δεύτερον, με την άρνηση του διεθνισμού και την προσκόλληση των εργατών στην υπηρεσία του “δικού τους” ιμπεριαλιστικού κράτους. Τρίτον, με τον πόλεμο ενάντια στον κομμουνισμό και την προλεταριακή επανάσταση. Τέταρτον, με τη διαστρέβλωση του “σοσιαλισμού” ή τη χρήση αόριστων “σοσιαλιστικών” φράσεων (“η νέα κοινωνική τάξη”, η “κοινωνική ευημερία”, η “βιομηχανία ως δημόσια υπηρεσία” κλπ.), για να συγκαλύψουν το μονοπωλιακό καπιταλισμό. Πέμπτον, με την υπεράσπιση της ταξικής συνεργασίας και την ενοποίηση των οργανώσεων της εργατικής τάξης με το καπιταλιστικό κράτος. Όλα αυτά παρέχουν την ιδεολογική βάση του φασισμού, που αποτελεί το τελικό στάδιο της πολιτικής της πλήρους αφομοίωσης της εργατικής τάξης, δεμένης χειροπόδαρα, από τον καπιταλισμό και το καπιταλιστικό κράτος. Όλη αυτή η προπαγάνδα και η γραμμή της σοσιαλδημοκρατίας προκάλεσε σύγχυση, αποδυνάμωσε και γκρέμισε την ταξική, σοσιαλιστική θεώρηση των εργατών εκείνων που ήταν υπό την επιρροή της, απέτρεψε τη διάδοση της επαναστατικής μαρξιστικής αντίληψης, καλλιέργησε τις ημι-φασιστικές ιδέες του εθνικισμού, του ιμπεριαλισμού και της ταξικής συνεργασίας και κατέστησε τις μάζες εύκολη λεία στο φασισμό»8. Το «παράδειγμα» της Ιταλίας θα επαναληφθεί λίγο-πολύ κατά τον ίδιο τρόπο σε μια σειρά χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου το αμέσως επόμενο διάστημα.
Τα πολιτικά κόμματα και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πάντως δεν απαγορεύτηκαν αμέσως. Το φασιστικό καθεστώς χρειάστηκε έναν ορισμένο χρόνο προκειμένου να δημιουργήσει ερείσματα και ν’ αποκτήσει τον ολοκληρωτικό έλεγχο της χώρας. Το κύμα της τρομοκρατίας (με αποκορύφωμα τη δολοφονία του σοσιαλιστή ηγέτη Τζ. Ματεότι στις 10 Ιούνη 1924) έφερε το καθεστώς στα πρόθυρα της πολιτικής κρίσης (1924-1925). «Αλλά τα αστικά και τα δύο σοσιαλιστικά κόμματα9 της αντιπολίτευσης ενεργούσαν αναποφάσιστα. Φοβήθηκαν να καλέσουν τις μάζες σε επαναστατική εξέγερση εναντίον της κυβέρνησης και να βγουν έξω από τα πλαίσια της “συνταγματικής”, στην ουσία ακίνδυνης για το φασισμό αντιπολίτευσης. Συνενώθηκαν στον λεγόμενο συνασπισμό του Αβεντίνο … και, αφού ανακάλεσαν τους αντιπροσώπους τους από τη βουλή, τα κόμματα αυτά περιορίστηκαν στο να προπαγανδίζουν την παθητική αναμονή και καλλιεργούσαν στις λαϊκές μάζες την αυταπάτη πως τάχα το φασιστικό καθεστώς θα χρεοκοπήσει μόνο του γιατί σπαράζεται από εσωτερικές αντιθέσεις. Η προπαγάνδα αυτή ωφελούσε το φασισμό, γιατί αποπροσανατόλιζε τις μάζες από την ενεργό πάλη εναντίον της τρομοκρατικής δικτατορίας του Μουσολίνι»10. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ
Στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του φασισμού, στα μέσα της δεκαετίας του 1930, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα επιδίωξε τη συμμαχία με τη σοσιαλδημοκρατία (βλ. 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, 1935). Έτσι, σε μια σειρά χώρες σχηματίστηκαν «Λαϊκά Μέτωπα» που στην περίπτωση της Ισπανίας και της Γαλλίας κατάφεραν να κερδίσουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Στην Ισπανία το Λαϊκό Μέτωπο συγκροτήθηκε -με πρωτοβουλία των κομμουνιστών- στις 15 Γενάρη 1936. Σ’ αυτό έλαβαν μέρος το Κομμουνιστικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, η Δημοκρατική Αριστερά, η Αριστερά της Καταλονίας κ.ά. κόμματα, καθώς και η ενιαία Γενική Ένωση Εργαζομένων (που, όπως και στη Γαλλία, προήλθε από τη συγχώνευση της αντίστοιχης ταξικής και ρεφορμιστικής Συνομοσπονδίας). Στις εκλογές της 16ης Φλεβάρη και 4ης Μάρτη 1936 το Λαϊκό Μέτωπο κέρδισε οριακή πλειοψηφία έναντι του Εθνικού Μετώπου που είχαν συγκροτήσει μια σειρά συντηρητικά αστικά κόμματα (47,03% έναντι 46,48%). Πρώτος πρωθυπουργός της κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου έγινε ο Μ. Αθάνα (του Σοσιαλιστικού Κόμματος), που στη συνέχεια (10 Μάη) εκλέχτηκε πρόεδρος κι αντικαταστάθηκε στην πρωθυπουργία από τον Σ. Κ. Κιρόγα (της Δημοκρατικής Αριστεράς).
Αμέσως ενεργοποιήθηκαν ζυμώσεις μεταξύ των τμημάτων εκείνων της ισπανικής αστικής τάξης που προσανατολίζονταν πλέον στην επιβολή ανοιχτής, φασιστικής δικτατορίας. Το Κομμουνιστικό Κόμμα, που διέβλεπε αυτήν την εξέλιξη, ζητούσε επίμονα από την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου να προβεί στην εκκαθάριση των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού από τα φασιστικά στοιχεία και να οπλίσει την εργατική τάξη. Η απάντηση της κυβέρνησης, ωστόσο, ήταν κατηγορηματική. «Αφήστε το στρατό ήσυχο, μην μπάζετε την πολιτική στο στρατό», έλεγαν. Όσον αφορά δε τον εξοπλισμό της εργατιάς -ως το αποτελεσματικότερο μέσο για τη συντριβή ενός ενδεχόμενου φασιστικού πραξικοπήματος εν τη γενέσει του- η εντολή που δόθηκε δεν έδινε πολλά περιθώρια παρερμηνείας: «Όποιος δώσει όπλα στους εργάτες θα παραπεμφθεί στο στρατοδικείο!». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Ντολόρες Ιμπαρούρι (η θρυλική Πασιονάρια) «και σαν αυτόπτης μάλιστα μάρτυς […] πολλοί ηγέτες του Λ.Μ. [σ.σ. Λαϊκού Μετώπου] κινήθηκαν, αν και χωρίς επιτυχία, για να εμποδίσουν ακόμα και την απελευθέρωση των “30.000”, δηλαδή των κρατουμένων από την εξέγερση των Αστουριών του Οκτώβρη του 1934, που αποτελούσαν και το βασικό προεκλογικό σύνθημα του Λ.Μ.»35.
Τελικά η στρατιωτική φασιστική κίνηση εκδηλώθηκε στις 17-18 Ιούλη 1936, μ’ επικεφαλής το στρατηγό Φ. Φράνκο. Η αναποφασιστικότητα, αναβλητικότητα, έως και τάση συμβιβασμού με τους φασίστες από τη μεριά της κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου επέδρασαν καταλυτικά στην αρχική προέλαση των κινηματιών. Με την έκρηξη της στάσης «ο Κιρόγα παραιτήθηκε και ο Αθάνα έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Μαρτίνεζ Μπάριο (αρχηγό της Δημοκρατικής Συμμαχίας), στην κατεύθυνση συμβιβασμού με τους φασίστες στασιαστές, δηλαδή υποταγής σε αυτούς. Ένα έντονο κύμα λαϊκής οργής απέτρεψε αυτό το σχέδιο. Έτσι στις 19 Ιούλη κυβέρνηση σχημάτισε ο Χοσέ Γκιράλ του Αριστερού Δημοκρατικού Κόμματος. Όμως οι τρεις μέρες που χάθηκαν σε άσκοπες συζητήσεις για το αν θα έπρεπε να εξοπλιστεί ο λαός ή όχι έδωσαν στους φασίστες τη δυνατότητα να καταλάβουν 23 πόλεις»36.
Στις 4 Σεπτέμβρη 1936 σχηματίστηκε και πάλι νέα κυβέρνηση υπό το Σοσιαλιστή Λάργκο Καμπαλέρο (στην οποία μετείχαν για πρώτη φορά όλα τα κόμματα του Λαϊκού Μετώπου -μεταξύ αυτών και το ΚΚ- ενώ στη συνέχεια εντάχτηκαν επίσης το Βασκικό Εθνικό Κόμμα κι εκπρόσωποι της αναρχικής CNT). Κρίσιμο θέμα διαπάλης στη φάση αυτή του αγώνα κατά του Φράνκο: Η συγκρότηση τακτικού στρατού. «Τόσο οι σοσιαλιστές όσο και οι αναρχικοί», σημειώνει ο Θ. Παπαρήγας, «αντιδρούν στη δημιουργία τακτικού στρατού. Οι αναρχικοί κατηγορούν τους κομμουνιστές σαν …αντεπαναστάτες επειδή το προτείνουν. Η ανίερη αυτή συμμαχία σοσιαλιστών-αναρχικών έχει σαν αποτέλεσμα την πτώση της Μάλαγα (8 Φλεβάρη 1937), όπου οι φρανκικές δυνάμεις επιτίθενται ακριβώς με τον τρόπο που είχαν προβλέψει και λεπτομερώς “προπεριγράψει” οι κομμουνιστές».37 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Όσον αφορά τις διεθνείς διαστάσεις του ισπανικού εμφυλίου, ενώ θα περίμενε κανείς το «αδελφό» Λαϊκό Μέτωπο της Γαλλίας, υπό τον επίσης Σοσιαλιστή πρωθυπουργό Λ. Μπλουμ, να είναι το πρώτο που θα έσπευδε σε βοήθεια της Δημοκρατικής Ισπανίας, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Στη Γαλλία ανήκε η διπλωματική πρωτοβουλία για τη διεθνή απομόνωση της Δημοκρατικής Ισπανίας που πραγματοποιήθηκε μέσ’ από την πολιτική της δήθεν «μη επέμβασης». Ήταν δε η πρώτη χώρα που έκλεισε τα σύνορά της, στερώντας από τους μαχητές κατά του φασισμού κάθε δυνατότητα να προμηθευτούν όπλα και πολεμοφόδια μέσω του γαλλικού εδάφους. Το γεγονός αυτό υπήρξε καταλυτικό π.χ. στην πτώση της συνοριακής πόλης του Ιρούν (λίγες μόνο μέρες αφότου είχαν κλείσει τα γαλλοϊσπανικά σύνορα), όπου οι εργάτες των ορυχείων αναγκάστηκαν -ελλείψει πυρομαχικών- να πολεμούν με δυναμίτη και πέτρες τις στρατιές του Φράνκο οι οποίες είχαν στη διάθεσή τους τανκς κι αεροπλάνα (που τους είχε προμηθεύσει η ναζιστική Γερμανία). Το εμπάργκο τελικά ίσχυσε μόνο για την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου. Αμερικανικά και βρετανικά μονοπώλια έκαναν χρυσές δουλειές με τον Φράνκο38, ενώ Γερμανία και Ιταλία συνέδραμαν τους Ισπανούς ομοϊδεάτες τους, τόσο σε πολεμικό υλικό όσο και σε άνδρες (με 16.000 και 50.000 στρατιώτες αντίστοιχα). Η μόνη χώρα που στάθηκε στο πλευρό του αγωνιζόμενου ισπανικού λαού ήταν η Σοβιετική Ένωση.39
ΔιαγραφήΣε κουφά αυτιά έπεσαν επίσης οι επανειλημμένες εκκλήσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς προς τη Σοσιαλιστική Διεθνή για την ανάληψη κοινής δράσης υπέρ της Δημοκρατικής Ισπανίας. Ο Ντιμιτρόφ (ΓΓ της ΚΔ) απευθύνθηκε ξανά και ξανά γι’ αυτό το ζήτημα στον ομόλογό του Μπρούκερ (στις 3 Ιούνη 1937, στις 26 Ιούνη 1937, στις 17 Ιούλη 1937 κ.ο.κ.), για να λάβει πάντοτε την ίδια απάντηση, πως, δηλαδή, «ο Πρόεδρος της ΣΔ [σ.σ. Σοσιαλιστικής Διεθνούς] “δεν έχει πλήρεις εξουσίες” για να πάρει πρωτοβουλία». Δεν ήταν βεβαίως θέμα «αρμοδιοτήτων», αλλά καθαρά πολιτικής ουσίας. «Μόλις γίνονται γνωστές οι επαφές των δύο Διεθνών το καλοκαίρι του 1937, το Εργατικό Κόμμα [της Βρετανίας] παρεμβαίνει κι αφαιρεί τις εξουσιοδοτήσεις του από την ηγεσία της ΣΔ. Δεν ήταν, όμως, το μόνο πρόβλημα. Στην Ολλανδία και την Τσεχοσλοβακία, τα σοσιαλιστικά κόμματα απειλούν με αποχώρηση από τη ΣΔ αν οι επαφές συνεχιστούν. Τα πράγματα παίρνουν ιδιαίτερα σοβαρή τροπή στο Βέλγιο, έδρα της ΣΔ, όπου μια ομάδα σοσιαλιστών ηγετών φέρεται να δηλώνει ότι “προτιμά τη ναζιστική Γερμανία από την ΕΣΣΔ”». Την ίδια στιγμή, διάφοροι επιφανείς ηγέτες της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας, όπως οι Άντλερ, Άτλι και Σκέβελενς, επισκέπτονταν τη Δημοκρατική Ισπανία εκφωνώντας βαρύγδουπους, υποκριτικούς λόγους. «Σύντροφοι», διαβεβαίωνε ο Σκέβελενς απευθυνόμενος στη γαλλοβελγική ταξιαρχία, «σας ορκίζομαι ότι θα πάρετε όπλα!».40
Αρχές του 1939 οι διεθνείς πιέσεις προς την κυβέρνηση του ισπανικού Λαϊκού Μετώπου (επικεφαλής της οποίας ήταν από τις 17 Μάη 1937 ο Σοσιαλιστής Χ. Νεγκρίν) έγιναν ακόμα πιο ασφυκτικές. Στις 10 Φλεβάρη, με τη διαμεσολάβηση των Βρετανών, οι δυνάμεις του Φράνκο κατέλαβαν τη νήσο Μινόρκα (η παράδοση μάλιστα έγινε πάνω στο βρετανικό θωρηκτό «Devonshire»), ενώ στις 14 Φλεβάρη η γαλλική κυβέρνηση αξίωσε με τελεσίγραφο την παράδοση της Μαδρίτης. Στις 27 Φλεβάρη, Γαλλία και Βρετανία αναγνώρισαν τη φασιστική Ισπανία διακόπτοντας τις διπλωματικές τους σχέσεις με την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου. Το ίδιο έπραξαν και μια σειρά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όπως το Εργατικό Κόμμα του Βελγίου. Στις 4-5 Μάρτη εκδηλώθηκε πραξικόπημα μ’ επικεφαλής το ηγετικό στέλεχος των Σοσιαλιστών Χ. Μπεστέιρο και το συνταγματάρχη Σ. Κασάντο. Με κεντρικό σύνθημα «κυβέρνηση χωρίς τους κομμουνιστές» οι Μπεστέιρο και Κασάντο σχημάτισαν μια «Εθνική Χούντα Άμυνας» η οποία, υπό το πρόσχημα της «έντιμης ειρήνης», άνοιξε τις πύλες της ισπανικής πρωτεύουσας στα φασιστικά στρατεύματα. Η Μαδρίτη έπεσε στις 28 Μάρτη 1939. Τρεις μέρες αργότερα -κι ενώ συντρίβονταν και οι τελευταίοι θύλακες αντίστασης- οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Σκανδιναβίας αναγνώρισαν «de jure» το φασιστικό καθεστώς. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ούτε όμως στη Γαλλία το Λαϊκό Μέτωπο41 απέτρεψε την πορεία προς το φασισμό και τον πόλεμο. Σε διεθνές επίπεδο, η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου έπαιξε πρωταγωνιστικό ενεργό ρόλο στην υπονόμευση -κι εν τέλει την ήττα- του αγώνα του ισπανικού λαού κατά του φασισμού (όπως είδαμε ήδη πιο πάνω). Η πολιτική του λεγόμενου «κατευνασμού», δηλαδή της συνεννόησης και συμβιβασμού με τις δυνάμεις του Άξονα (με κορυφαία έκφραση τη Συμφωνία του Μονάχου - βλ. στη συνέχεια), που ακολούθησε, εφαρμόστηκε επίσης από τις δυνάμεις του Λαϊκού Μετώπου. Η Βουλή του 1939-1940, της περιόδου δηλαδή κατά την οποία η Γαλλία οδηγήθηκε στην εντυπωσιακή ήττα και συνθηκολόγηση με τη ναζιστική Γερμανία (σε μόλις 6 βδομάδες), δεν ήταν άλλη από τη Βουλή που αναδείχτηκε το 1936 μέσ’ από την εκλογική νίκη του Λαϊκού Μετώπου.
ΔιαγραφήΑλλά και στο εσωτερικό, η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου υπήρξε το λιγότερο ανεκτική προς τις δυνάμεις του φασισμού. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της φασιστικής οργάνωσης «Cagoule» που το 1937 έγινε γνωστό ότι σχεδίαζε τη διενέργεια πραξικοπήματος και την επιβολή φασιστικής δικτατορίας στη Γαλλία. Έως τότε, η εν λόγω οργάνωση είχε προβεί σε μια σειρά δολοφονίες (κομμουνιστών, Ιταλών αντιφασιστών που είχαν καταφύγει στη Γαλλία κλπ.), βομβιστικές ενέργειες και δολιοφθορές (π.χ. σε φορτία που προορίζονταν για τη Δημοκρατική Ισπανία), ενώ προμηθευόταν όπλα από τη φασιστική Ιταλία. Παρόλ’ αυτά, η αστυνομία του Σοσιαλιστή υπουργού των Εσωτερικών του Λαϊκού Μετώπου M. Dormoy συνέλαβε μόλις 71 εξ αυτών κι «έκλεισε» την υπόθεση. Όλοι τους αποφυλακίστηκαν το 1939, παραμονές του πολέμου. Την ίδια χρονιά, η γαλλική βουλή έθεσε εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα (με πρωτοβουλία μάλιστα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, σύμφωνα με τον Χ. Λαρούζ), ενώ στη συνέχεια έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στο στρατηγό Φ. Πετέν και τη δωσιλογική κυβέρνηση του Βισί (στο νότιο τμήμα της Γαλλίας, που έως τα τέλη του 1942 δεν ήταν μεν υπό ναζιστική κατοχή, αλλά ουσιαστικά υπήρξε δορυφόρος του Άξονα).42 https://www.komep.gr/m-article/07cefc4a-f42a-11e9-95d7-3ed1504937da/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ - 75 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΔιαγραφήΑπόσπασμα από το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τόμος Β1
1. Αν και η Κατοχή βρήκε το ΚΚΕ με ελάχιστες κομματικές δυνάμεις και αποδιοργανωμένο, το Κόμμα μπόρεσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να ανασυγκροτηθεί και να δημιουργήσει νέες Κομματικές Οργανώσεις στην εργατική τάξη, στη φτωχή αγροτιά, στα λαϊκά στρώματα των αυτοαπασχολούμενων και στη σπουδάζουσα νεολαία. Πρωτοστάτησε και ηγήθηκε στο μαζικό πολιτικό και στον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων, προσφέροντας αιματηρές θυσίες.
Αυτή η ανιδιοτελής στάση του, σε συνδυασμό με τον ρόλο του σοβιετικού λαού και στρατού, ιδιαίτερα μετά από τη νίκη του στο Στάλινγκραντ, έδωσε στο ΚΚΕ κύρος και επιρροή, το κατέστησε πολιτικά και οργανωτικά τη δύναμη με την ισχυρότερη επιρροή στις λαϊκές δυνάμεις στην Ελλάδα.
Στην ανάδειξη του ΚΚΕ σε κόμμα αυτής της πολιτικής εμβέλειας συντέλεσαν οι συνθήκες πρωτοφανούς ταξικής εκμετάλλευσης (σε λίγες χώρες παρατηρήθηκαν στον ίδιο βαθμό, π.χ., οι μαζικοί θάνατοι από την πείνα), βαθιάς πολιτικής κρίσης και διάσπασης της αστικής τάξης και των κομμάτων της, αλλά και διάλυσης του αστικού στρατού μέσα στη χώρα.
Στη λαϊκή συνείδηση επιδρούσε καταλυτικά το γεγονός ότι ένα τμήμα των αστικών πολιτικών δυνάμεων είχε φύγει στο εξωτερικό, ενώ ένα άλλο, πέρα από εκείνο που συνεργάστηκε με τους κατακτητές, κήρυξε την αποχή από την αντίσταση στους κατακτητές, βυσσοδομώντας ταυτόχρονα κατά του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.
Και αυτά, την ίδια ώρα που χιλιάδες άνθρωποι, ακόμα και μωρά, δολοφονούνταν από τα στρατεύματα κατοχής, ενώ μαζικά οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες έδιναν και τη ζωή τους για να σωθεί ο λαός από την πείνα και για να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην τριπλή κατοχή. Επιπλέον, ως ιδιαίτερα ευνοϊκός παράγοντας για τη μεγάλη ανάπτυξη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ πρέπει να εκτιμηθεί η απουσία παραδοσιακά μαζικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στην Ελλάδα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
2. Στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική για την έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας (και άρα να εξοπλίσει και να καθοδηγήσει τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις). Δεν μπόρεσε να συνδυάσει με επιτυχία την πάλη για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ με την πάλη για την εργατική εξουσία σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
ΔιαγραφήΣε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, η εργατική τάξη κατέκτησε την εξουσία μετά από τον πόλεμο λόγω της καθοριστικής συμβολής της ΕΣΣΔ στην απελευθέρωση και στην πάλη των ΚΚ με τις εγχώριες αντεπαναστατικές δυνάμεις που ακολούθησε και στο πλαίσιο των πρώτων μεταπολεμικών κυβερνήσεων.
Κομμουνιστικά Κόμματα καπιταλιστικών χωρών διακήρυσσαν γενικά την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, όμως δεν έθεταν στα Προγράμματά τους τον στόχο της εργατικής εξουσίας ως άμεσο στρατηγικό. Αντίθετα, έθεταν άλλους ενδιάμεσους κυβερνητικούς στόχους («αντιφασιστικών», «δημοκρατικών κυβερνήσεων»), που εξ αντικειμένου δεν εξυπηρετούσαν τη στρατηγική συγκέντρωσης και οργάνωσης δυνάμεων για τη γενική, πλήρη σύγκρουση και ρήξη με την αστική εξουσία σε συνθήκες γενικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης στη χώρα τους.
Η Ιστορία απέδειξε ότι τέτοιες κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή ή στήριξη ΚΚ, πουθενά δεν λειτούργησαν ως καταλύτες στη συγκέντρωση των επαναστατικών δυνάμεων, στην ωρίμανση των παραγόντων για να έρθει στην ημερήσια διάταξη η επαναστατική εξέγερση.
Αντίθετα, τροφοδότησαν οπορτουνιστικές παρεκκλίσεις που τελικά διάβρωσαν το Κομμουνιστικό Κίνημα και στη μεταπολεμική περίοδο. Ετσι, δεν διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις για την ταξική χειραφέτηση των κινημάτων, διαδικασία που προετοιμάζει και διευρύνει την επαναστατική πρωτοβουλία και τους δεσμούς τους με τις λαϊκές μάζες.
Σε τελική ανάλυση, αυτή η στρατηγική δεν ωφέλησε ούτε τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες από την άποψη του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.
Οπωσδήποτε η κρατική πολιτική ενός ΚΚ εξουσίας έχει να επιλύσει ειδικά προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις, που δεν έχει μπροστά του ένα ΚΚ εκτός εξουσίας, όπως, για παράδειγμα, στην εξωτερική πολιτική, όπου μπορεί να υποχρεωθεί και σε κάποιον συγκυριακό συμβιβασμό με τμήματα του αντιπάλου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτό δεν δικαιολογεί μια συγκυριακή κρατική επιλογή, σε διπλωματικό ή άλλο επίπεδο, να ανάγεται σε αρχή και από αυτήν την άποψη να προκαλεί ιδεολογική σύγχυση στο διεθνές επαναστατικό κίνημα. Αυτό αφορά την ιδεολογικοποίηση του αντιφασιστικού μετώπου και την αιτιολόγηση της αυτοδιάλυσης της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Ως βασικό συμπέρασμα προκύπτει ότι η σημαντικότερη συμβολή κάθε ΚΚ στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού διεθνώς είναι να παλέψει στη χώρα του για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την επαναστατική εργατική εξουσία με στόχο την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3. Το καίριο και καθοριστικό ζήτημα, για το οποίο κρίνεται η ηγεσία του ΚΚΕ την περίοδο της Κατοχής, είναι η πολιτική (στρατηγική) που ακολούθησε σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα.
ΔιαγραφήΣτην 11η Ολομέλεια της ΚΕ ο Γ. Σιάντος υποστήριξε στην εισήγηση, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ότι η πολιτική του ΚΚΕ στην Κατοχή ήταν σωστή, «γιατί εσφαλμένη πολιτική ήταν αδύνατο να δημιουργήσει τέτοια κινήματα».
Χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη για κάθε χώρα, ωστόσο είναι αναμφισβήτητο ότι στην Ευρώπη, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στις κατεχόμενες χώρες, ή τα αντιφασιστικά στις μη κατεχόμενες, πήραν μεγάλες διαστάσεις μόνο σε μια σειρά από αυτές (Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Γαλλία, Ιταλία, Αλβανία κ.α.), ενώ δεν πήραν ανάλογες διαστάσεις σε σημαντικά κράτη του καπιταλισμού, όπως η Σουηδία, η Νορβηγία, η Φινλανδία, η Δανία, η Αυστρία, η Ολλανδία κ.ά., παρά το γεγονός ότι η στρατηγική των ΚΚ ήταν παντού ίδια με του ΚΚΕ, ενώ το εθνικοαπελευθερωτικό πλαίσιο προσέλκυε στις γραμμές και λαϊκές μάζες που οι πολιτικές επιδιώξεις τους δεν έβγαιναν έξω από αυτό.
Τελικά, το στοιχείο της μαζικότητας του εργατικού και λαϊκού κινήματος δεν μπορεί να εκτιμηθεί βραχυπρόθεσμα και αποσπασμένα από τα ποιοτικά του στοιχεία, δηλαδή τους στόχους για τους οποίους αυτό το κίνημα μαχόταν. Το θεμελιακό ζήτημα, που αποτελεί και το πραγματικό κριτήριο της επιτυχίας ή μη της πολιτικής του ΚΚΕ σε κάθε περίοδο, είναι ακριβώς το κατά πόσο η πολιτική του συσπειρώνει τις απαραίτητες δυνάμεις για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
4. Η στρατηγική του ΚΚΕ αρχικά στηρίχτηκε στη λαθεμένη ανάλυση του Κόμματος, αναφορικά με τη σχετική καθυστέρηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην αντίληψη ότι η εθνική ανεξαρτησία (απαλλαγή της Ελλάδας από την ξένη εξάρτηση) αποτελούσε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.
ΔιαγραφήΘεωρούσε ως ενδοτισμό μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της βασιλείας τη διαχρονική συμμαχία της αστικής τάξης με την Αγγλία, την πολιτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και συμμετοχής σε μια ευρύτερη αγορά.
Εκτιμούσε ότι οι ξένες επενδύσεις ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, και μάλιστα παράγοντας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαρακτήριζε ως υποτέλεια τη στάση της αστικής τάξης και όχι ως στρατηγική συμμαχιών της σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εξαιτίας όλων των παραπάνω και στη συνέχεια και της στρατηγικής του αντιφασιστικού μετώπου, η ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας υποτάχτηκε στην «εθνική ενότητα».
Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Ανεξάρτητα από την ονομασία που έδινε στο λεγόμενο «μεταβατικό στάδιο» προς τον σοσιαλισμό (λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία) ή στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση (αντιφασιστική, δημοκρατική), εξ αντικειμένου εγκλώβιζε τη λαϊκή πάλη σε μια μορφή της αστικής εξουσίας, έστω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.
Στην περίοδο 1941 - 1944 υπήρξε ξένη κατοχή, αναστολή της εθνοκρατικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας αφορούσε και την εργατιά - αγροτιά, αλλά και την αστική τάξη και το Παλάτι, από τη σκοπιά της θέσης που είχαν στη νομή της αστικής εξουσίας.
Η δράση κατά της ξένης κατοχής ήταν συνυφασμένη με το ταξικό συμφέρον κάθε κοινωνικής δύναμης. Ο απελευθερωτικός αγώνας ή θα συνδεόταν με τον αγώνα κατάκτησης - εδραίωσης της εργατικής εξουσίας και των συμμάχων της, οπότε θα καταργούνταν γενικά οι σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, ή θα οδηγούσε στην εδραίωση της αστικής εξουσίας με νέους, καλύτερους ή χειρότερους όρους, όσον αφορά τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Ο πόλεμος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τη γερμανική διοίκηση, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε και η ένοπλη σύγκρουση με τις μη γερμανόφιλες αστικές δυνάμεις, τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ κ.ά.
Ωστόσο, όσες φορές το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες ένοπλα (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.), το έκανε με κεντρικό άξονα τις παρασπονδίες τους στον αντικατοχικό αγώνα. Δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Βρετανίας.
Το ΚΚΕ, και στη συνέχεια οι λαϊκές δυνάμεις, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο λαός ήταν οπλισμένος, έγινε ουρά των εξελίξεων που το άρμα τους έσυραν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
5. Αυτή η στρατηγική δεν αποτελούσε ιδιαίτερο φαινόμενο στο ΚΚΕ αλλά ήταν πρόβλημα του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, που οι αιτίες του απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση στο πλαίσιο μελέτης της Ιστορίας του. Μπορούμε όμως να επισημάνουμε ότι σχετίζεται και με το γεγονός ότι το μεταβατικό μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα, βασικό πολιτικό πρόγραμμα της σοσιαλδημοκρατίας, επιβίωνε και στη στρατηγική της ΚΔ με τον έναν ή άλλον τρόπο ως στάδιο προετοιμασίας της επαναστατικής κατάκτησης της εξουσίας για τον σοσιαλισμό.
ΔιαγραφήΕτσι κι αλλιώς, η «μεταβατική κυβέρνηση» οδηγούσε στην αντίληψη της αναγκαιότητας κατάκτησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και αυτή με τη σειρά της στη συμπόρευση με κάποιες αστικές πολιτικές δυνάμεις, που θεωρούνταν ως σταθερά προσηλωμένες στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό δεν υπάρχει ούτε ενδιάμεση πολιτική εξουσία ούτε «ειρηνικό» πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, αλλά ούτε «φιλολαϊκή» διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική, κι αυτή είναι που, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής - πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η άποψη ότι η συμμετοχή του ΚΚ σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε δραματικά, μετά από τον Λίβανο, ειδικά μετά από τον Δεκέμβρη 1944. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
6. Εχουν διατυπωθεί πολλές ερμηνείες σχετικά με κρίσιμα ζητήματα: Την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας. Μεταξύ των αιτιών έχει γίνει λόγος περί ανικανότητας του κομματικού ηγετικού πυρήνα, έλλειψης πολιτικής διορατικότητας, αρνητικού επηρεασμού της ηγεσίας του Κόμματος από συμμαχικές δυνάμεις στο ΕΑΜ κ.ά.
ΔιαγραφήΟσο και αν αυτά αποτυπώνουν τη μία ή την άλλη πλευρά σε ένα σύνολο παραγόντων που οδήγησαν σε καθοριστικά λαθεμένες επιλογές, δεν προσεγγίζουν την κύρια αιτία: Την έλλειψη ανάλογης προγραμματικής ετοιμότητας και προσανατολισμού από την πλευρά της κομμουνιστικής ηγεσίας, αλλά και τη μη απόκτησή της σε συνθήκες μάχης, σε συνδυασμό με την ικανότητα σωστής εκτίμησης του συσχετισμού των δυνάμεων και έγκαιρης προσαρμογής ή και διόρθωσης της γραμμής πάλης. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι μια σειρά από εξελίξεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα επέδρασαν αρνητικά στην πολιτική του ΚΚΕ (στρατηγική της ΚΔ και στη συνέχεια αυτοδιάλυσή της, συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις των ΚΚ Γαλλίας και Ιταλίας στη διάρκεια του πολέμου κ.ά.), δίχως να αναιρούνται οι ευθύνες της τότε ΚΕ του ΚΚΕ.
Για παράδειγμα, η υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής δεν αποτελούσε υπόδειξη της Σοβιετικής Ενωσης. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έδειξε την απαιτούμενη επάρκεια ώστε να υπερβεί τις όποιες αρνητικές εκδηλώσεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.
Υπήρχε υποτίμηση στο γεγονός ότι το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ βρισκόταν στο ίδιο χαράκωμα με σημαντικά βαλκανικά κινήματα (Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας, Αλβανίας), αλλά και με το στρατιωτικό κίνημα της Μέσης Ανατολής, ενώ εκλαμβανόταν χωρίς ευελιξία η συμμαχία της Σοβιετικής Ενωσης με τη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της αντιαξονικής σύμπραξης (Χάρτης του Ατλαντικού, αποφάσεις της διάσκεψης στην Τεχεράνη κ.ά.). Ταυτόχρονα, υπήρχε υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων της Βρετανίας, εκφρασμένη στη σταθερή άποψη ότι «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Αγγλία», καθώς και υποτίμηση των δυνατοτήτων του λαϊκού κινήματος.
Είναι διαφορετικό ζήτημα να ηττηθεί η επανάσταση εξαιτίας του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και τελείως άλλο ζήτημα να μη σχεδιαστεί και πραγματοποιηθεί σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
Στην ανάλυση που γινόταν συνυπήρχε και το γεγονός ότι η Μ. Βρετανία ήταν σύμμαχος στον αντιφασιστικό αγώνα και δεν θεωρούνταν ο πιο επικίνδυνος και ισχυρός ταξικός εχθρός, που συμμάχησε με την ΕΣΣΔ συγκυριακά. Γεννιούνταν, λοιπόν, και αυταπάτες σχετικά με τις προθέσεις της βρετανικής πολιτικής να συντρίψει το ΕΑΜικό κίνημα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
7. Η δύναμη του Κόμματος βρίσκεται πρώτα απ' όλα στην ιδεολογικοπολιτική του ποιότητα, στην ικανότητά του να δρα ως κόμμα επαναστατικό. Αρρηκτα συνδεδεμένο με αυτό ήταν και το οργανωτικό πρόβλημα: Η οργανωτική χαλαρότητα στο Κόμμα, σε συνδυασμό με ορισμένη διάχυση του ΚΚΕ στις γραμμές του ΕΑΜ, η ορμητική μαζικοποίηση του Κόμματος και η σχετικά εύκολη στρατολογία, δίχως την ανάλογη ιδεολογικοπολιτική προετοιμασία και την απαιτούμενη εσωκομματική ζωή, είχαν ως αποτέλεσμα η κομματική - κομμουνιστική συνείδηση λίγο να διαφέρει από την ΕΑΜική.
ΔιαγραφήΗ διάκριση των οργάνων του ΚΚΕ από αυτά του ΕΑΜ ήταν ελάχιστα ορατή και η όποια αυτοτέλεια του Κόμματος περιοριζόταν στον κεντρικό καθοδηγητικό πυρήνα και σε καθοδηγητικά όργανα μεγάλων Οργανώσεων. Επομένως η κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση, προετοιμασία και ετοιμότητα των κομματικών δυνάμεων ήταν πολύ κατώτερη σε σχέση με τις ανάγκες και απαιτήσεις της ταξικής πάλης.
Η ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική ανεπάρκεια του Κόμματος ήταν συνυφασμένη με τη διαπαιδαγώγηση στην πάλη μόνο για την ελευθερία και ανεξαρτησία και όχι στην ταξική πάλη για τη νίκη στο πεδίο της εξουσίας. Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με τον βασικό σκοπό ύπαρξης του ΚΚΕ, ως ιδεολογικής - πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης: Την πάλη για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, με την κατάκτηση της εξουσίας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Το ΚΚΕ καθοδηγεί την εργατική τάξη στην κατάκτηση και υπεράσπιση της εξουσίας της, ως μόνης ικανής να εκφράσει και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των λαϊκών τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων, διεκδικώντας σε αυτήν τη βάση τη συμπόρευσή τους. Με αυτήν την έννοια το ΚΚΕ είναι το κόμμα που αγωνίζεται και για τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, όσο κυριαρχεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία. Επιδιώκει να συμμαχήσει η εργατική τάξη με ένα υπολογίσιμο τμήμα τους και ένα άλλο να το ουδετεροποιήσει.
Ομως, αυτά τα στρώματα δεν είναι φορείς ενός νέου τρόπου παραγωγής, που θα αντικαταστήσει τον καπιταλιστικό. Τον τελευταίο είναι αντικειμενικά αναγκαίο να αντικαταστήσει ο κομμουνισμός, που καταργεί κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά και κάθε μορφή ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.
Τα λαϊκά μεσαία στρώματα είναι υποχρεωμένα να επιλέξουν: 'Η θα διαβιώνουν σε τεντωμένο σχοινί και πολλοί θα συνθλίβονται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα ή θα ακολουθήσουν την εργατική τάξη και το Κόμμα της στη σχεδιασμένη ένταξή τους στην άμεσα κοινωνική παραγωγή.
Επιβεβαιώνεται τόσο από τη σχετική αρνητική εμπειρία του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα όσο και από την αντίστοιχη θετική στην προεπαναστατική Ρωσία, ότι η σημασία του εργατικού χαρακτήρα του ΚΚ είναι ακόμα πιο καθοριστική στις περιπτώσεις των χωρών όπου είναι πολυάριθμο το αγροτικό και μικροαστικό στοιχείο. Η εκτεταμένη ύπαρξή του, ακόμα και στην περίπτωση που είναι πλειοψηφικό τμήμα της κοινωνίας, δεν πρέπει να αλλάζει τον εργατικό χαρακτήρα του Κόμματος. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/ko.html Καλή χώνεψη. Το γλέντι με τον οπορτουνισμό συνεχίζεται χωρίς έλεος. Να δεις τι σου χω για μετά... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΥπήρχε υποτίμηση στο γεγονός ότι το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ βρισκόταν στο ίδιο χαράκωμα με σημαντικά βαλκανικά κινήματα (Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας, Αλβανίας), αλλά και με το στρατιωτικό κίνημα της Μέσης Ανατολής, ενώ εκλαμβανόταν χωρίς ευελιξία η συμμαχία της Σοβιετικής Ενωσης με τη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της αντιαξονικής σύμπραξης (Χάρτης του Ατλαντικού, αποφάσεις της διάσκεψης στην Τεχεράνη κ.ά.). Ταυτόχρονα, υπήρχε υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων της Βρετανίας, εκφρασμένη στη σταθερή άποψη ότι «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Αγγλία», καθώς και υποτίμηση των δυνατοτήτων του λαϊκού κινήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι διαφορετικό ζήτημα να ηττηθεί η επανάσταση εξαιτίας του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και τελείως άλλο ζήτημα να μη σχεδιαστεί και πραγματοποιηθεί σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
Στην ανάλυση που γινόταν συνυπήρχε και το γεγονός ότι η Μ. Βρετανία ήταν σύμμαχος στον αντιφασιστικό αγώνα και δεν θεωρούνταν ο πιο επικίνδυνος και ισχυρός ταξικός εχθρός, που συμμάχησε με την ΕΣΣΔ συγκυριακά. Γεννιούνταν, λοιπόν, και αυταπάτες σχετικά με τις προθέσεις της βρετανικής πολιτικής να συντρίψει το ΕΑΜικό κίνημα. https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/ko.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
http://fadomduck2.blogspot.com/2022/05/blog-post.html Οσοι βρίσκονται στην ηγεσία της Ιμπεριαλιστικής Ρωσίας τα τελευταία 30 χρόνια ήταν μέλη και στελέχη του ...ΚΚΣΕ... πρώην Μπολσεβίκων την περίοδο 1956 1991 που με οπορτουνιστική προβιά κατέστρεψαν τα πάντα με την βοήθεια του δυτικού ιμπεριαλισμού. Σήμερα ο Ρωσικός Ιμπεριαλισμός παλεύει να βελτιώσει τη θέση του στην Ιμπεριαλιστική πυραμίδα για καλύτερα μερίδια απο την λεία βουτηγμένα στο αίμα των λαών. Αυτό κάνει στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Συρίας εδώ και 10 χρόνια αυτό κάνει σήμερα στην Ουκρανία σε αντιπαράθεση με τους Ιμπεριαλιστές ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε. Οσο θα υπάρχει καπιταλισμός θα υπάρχει ιμπεριαλιστικός πόλεμος που μόνο η προλεταριακή επανάσταση με όχημα την κοινωνική συμμαχία μπορεί να τον σταματήσει. Το αθάνατο έργο του ΛΕΝΙΝ που δεν πάγωσε στο χρόνο πυξίδα και οδηγός μας. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάλπικη αντι-ΝΑΤΟική ρητορική στήριξης... των ευρωατλαντικών διλημμάτων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνισχυτικά στα επικίνδυνα και αποπροσανατολιστικά διλήμματα της αστικής τάξης λειτουργούν και οι θέσεις του οπορτουνιστικού ρεύματος, παρότι φραστικά υιοθετούν ορισμένες φορές ρητορική και συνθήματα καταγγελίας του ΝΑΤΟ. Πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ αποσπασμένη από την πάλη για την εργατική εξουσία, υιοθέτηση ατόφιας ή μασκαρεμένης της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ, καλλιέργεια αυταπατών ότι μπορεί να υπάρξει «ηπιότερη» εξωτερική πολιτική του αστικού κράτους της Ελλάδας και υιοθέτηση «αντιδεξιών» - «αντικυβερνητικών» συνθημάτων είναι το οπορτουνιστικό μωσαϊκό που κρύβεται κάτω από τις φαινομενικά «αντιΝΑΤΟικές» διακηρύξεις και συμβάλλει αντικειμενικά στην ενίσχυση του ΝΑΤΟικού «πασιφισμού».
Αρχικά ακόμα και οι διακηρύξεις του οπορτουνιστικού ρεύματος ενάντια στο ΝΑΤΟ προβάλλουν το ζήτημα της αποδέσμευσης από την ευρωατλαντική ιμπεριαλιστική συμμαχία αποσυνδεδεμένο από την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, την πάλη για την εργατική εξουσία. Συσκοτίζουν συνειδητά το γεγονός ότι αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με φιλολαϊκό πρόσημο δεν είναι δυνατή χωρίς τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας.
Δεύτερον παρά τις όποιες αντικαπιταλιστικές αναφορές, οι αναλύσεις τους καταλήγουν στην αποδοχή ότι μπορεί να υπάρξει μια «πιο ήπια πολιτική» του αστικού κράτους, ένα «μικρότερο κακό» μιας προοδευτικής κυβέρνησης σε αντίθεση με την «ακραία ΝΑΤΟική πολιτική της ΝΔ». Χαρακτηριστικό για το πώς διαμορφώνουν την παγίδα του «μικρότερου κακού» είναι ότι δυνάμεις της ΛΑΕ εμφανίζουν την επικίνδυνη κυβερνητική πολιτική ως «αυθαίρετη τυχοδιωκτική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη».Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβάλλουν στην ίδια κατεύθυνση, εστιάζοντας πολιτικά στην ανάγκη «να ανατραπεί η αντιλαϊκή, αντιδραστική και φιλοπόλεμη κυβέρνηση της ΝΔ και η πολιτική της».Ο «Εργατικός Αγώνας» απέδωσε την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία αποκλειστικά σε επιλογή της ΝΔ, υιοθετώντας στην ουσία την παρόμοια επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την περίοδο. Ενώ δυνάμεις όπως ο «Σύλλογος Κορδάτος» δεν διστάζουν να υιοθετήσουν και φραστικά ατόφια τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι η δικτατορία του κεφαλαίου στην Ελλάδα θα έπρεπε και θα μπορούσε να ακολουθήσει μια «φιλειρηνική πολιτική ενεργητικής ουδετερότητας».
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι οι θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας και ΝΑΤΟικών γερακιών, όπως ο Κίσινγκερ, ότι μπορεί να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, υιοθετούνται και από δυνάμεις του οπορτουνισμού όπως η «Αριστερή Πρωτοβουλία», που θεωρεί ότι μια συμφωνία ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές μπορεί να παραμερίσει διά παντός τους ανταγωνισμούς και τον κίνδυνο του ιμπεριαλιστικού πολέμου και να διαμορφωθεί«ένα συλλογικό σύστημα ασφάλειας και ειρήνης στην Ευρώπη από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια».https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/294115/o-natoikos-pasifismos-i-sosialdimokratia-kai-oportoynistiko-reyma ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ο ιστορικός περίπατος πέρασε από σημεία και κτίρια όπου δόθηκαν οι μάχες του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ Καισαριανής αλλά και οι μάχες του Δεκέμβρη του 1944. Συνεχίστηκε με επίσκεψη στο σημείο όπου ο Άρης Βελουχιώτης μίλησε για πρώτη φορά σε αγωνιστές της Καισαριανής για τον ένοπλο αγώνα κατά των φασιστών κατακτητών.https://prin.gr/2022/05/kaisariani-nar/....... Ο δολοφόνος οπορτουνισμός στο τόπο του εγκλήματος για να χέσει στους τάφους των Ηρώων που θυσιάστηκαν στον αγώνα. Το ερώτημα πάντα αναπάντητο απο τους δολοφόνους. Γιατί το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ δεν διεκδίκησε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 σε επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό... Δεν το απαντάνε για τί συνεχίζουν την ίδια εγκληματική γραμμή πολιτικών μετώπων και σταδίων υπηρετώντας το καπιταλισμό με λύσσα. Οι Κομμουνιστές το απαντήσαμε.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΚΕ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίλης3 Μαΐου 2022 - 7:19 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ζελενσκι δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά ένας λαικιστης της κακιάς ώρας, που εκμεταλευθηκε την πολιτική αποσταθεροποιηση και την ανεπάρκεια των πολιτικών της Ουκρανίας μετά το πραξικόπημα. Γιατί, κύριοι Αμερικανοί, καλά τα πραξικόπηματα σας αλλά χωρίς σοβαρή διαδοχή κατάσταση το μόνο που καταφέρνετε είναι να οδηγηθεί μια ολόκληρη χώρα στο χάος και στην αγκαλιά κάθε είδους εξτρεμισμο . Και αυτό δεν έγινε τώρα αλλά το 2014, ανοίγοντας τον δρόμο για τον Λαζόπουλο της Ουκρανίας. Γιατί δεν εινσι κάτι παραπάνω ο Ζελενσκι, παρά ένας κωμικός που έκραζε τους πάντες και υποσχέθηκε τα πάντα. Και να η κατάληξη, μια χώρα κατεστραμενη κυρίως από τις ηλιθιες εμμονές για ΝΑΤΟποίηση και ζητιανιά στη Δύση. http://fadomduck2.blogspot.com/2022/05/blog-post_3.html ........Αυτά είναι τα τραγικά αποτελέσματα της ολοκλήρωσης της ανατροπής του Σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ απο την οπορτουνιστική αντεπανάσταση το 1991..https://www.kke.gr/article/Apofasi-toy-18oy-Synedrioy-toy-KKE-gia-to-Sosialismo/ και της συμμετοχής του ...Κ.Κ σε κυβέρνηση στο έδαφος του Καπιταλισμού με τον Γιανουκόβιτς το 2014 κάτω απο την σημαία του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού. Πάντα ο οπορτουνισμός ανοίγει το δρόμο στο φασισμό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://prin.gr/2022/05/hairetismos-tsiamoura/ Ο Οπορτουνιστικός συρφετός που σερβίρει την γραμμή ...πολιτικών μετώπων και σταδίων.... που διαχρονικά αποτελεί το καλύτερο εργαλείο του καπιταλισμού πήγε να χέσει στους τάφους των ηρώων του απελευθερωτικού ταξικού πολέμου 1943 1949 λερώνοντας την μνήμη τους. Η καταστροφική θεωρία που σερβίρουν κατέστρεψε την Κ.Δ με αφετηρία το 1935 την ΕΣΣΔ με αφετηρία το 1956 και στέρησε τη δυνατότητα του λαού να διεκδικήσει την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ του 1944 σε επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό και τον οδήγησε δεμένο χειροπόδαρα στη σφαγή σε φυλακές εξορίες εκτελέσεις σώζοντας το καπιταλισμό. Αυτή είναι διαχρονικά η 5η φάλαγγα του καπιταλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχουμε το κλασικό παραμύθι του κακού ...Νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού που φταίει για όλα και ότι ο φασισμός είναι δήθεν δημιούργημα του και απο την άλλη Σοσιαλδημοκρατία και οπορτουνισμό που δήθεν τον κάνουν ...ανθρώπινο... χωρίς αυτό να έχει δικαιωθεί ποτέ και πουθενά. Ξεκινάμε απο το ότι η ΕΣΣΔ και ο Σοσιαλισμός δεν ...κατέρρευσαν.... Ανατράπηκαν απο μέσα και επάνω με αφετηρία την 5η Μάρτη του 1953 και την επίσημη επικράτηση της οπορτουνιστικής 5ης φάλαγγας που με την σταδιακή εφαρμογή νόμων του καπιταλισμού σε μία πορεία κατέστρεψαν τα πάντα μετατρέποντας το ...ΚΚΣΕ... πρώην Μπολσεβίκων σε όχημα της αντεπανάστασης. Ο συσχετισμός είχε αλλάξει στο κόμμα των Μπολσεβίκων το 1945 λόγω των 3000000 νεκρών κομμουνιστών του πολέμου. Τα ίδια ισχύουν για την Κ.Δ με αφετηρία την επικράτηση του οπορτουνισμού το 1935...https://www.kke.gr/article/Apofasi-toy-18oy-Synedrioy-toy-KKE-gia-to-Sosialismo/ Το 2014 το ...Κ.Κ Ουκρανίας μπήκε σε κυβέρνηση στο έδαφος του Καπιταλισμού με τον Γιιανουκόβιτς στηρίζοντας το τμήμα της αστικής τάξης που ήθελε σύμμαχο την ιμπεριαλιστική Ρωσία εξαθλίωσε το λαό και τον έριξε στην αγκαλιά του ανοιχτού φασισμού. Ετσι γίνεται πάντα με τα δίδυμα αδελφάκια οπορτουνισμό και φασισμό που υπηρετούν με μοιρασμένους ρόλους φαινομενικά αντίθετους την ιδεολογική τους μήτρα που είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Αυτή την τραγωδία ζει δύο μήνες τώρα ο Ουκρανικός λαός που σφάζεται απο τους Ιμπεριαλιστές ΡΩΣΙΑΣ ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για τα μερίδια της λείας βουτηγμένα στο αίμα του. Δεν κρύβεται ούτε πίσω απο τα ...αντιφασιστικά... παραμύθια του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού του ΠΟΥΤΙΝ που θαυμάζει τον Ρώσο Φιλόσοφο του Ναζισμού Ιβαν Ιλιν και του Βλασώφ https://gkagkarin.blogspot.com/2022/04/blog-post_335.html?showComment=1649601312833#c3596219324045774168 Είμαστε στο πλευρό του Ουκρανικού λαού και των συντρόφων μας της ένωσης Κομμουνιστών Ουκρανίας που υπογράφει μαζί μας και με άλλα Κ.Κ την καταδίκη του Ιμπεριαλιστικού πολέμου. Δεν διαλέγουμε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο ληστή. Τον πόλεμο μπορεί να τον σταματήσει μόνο η προλεταριακή επανάσταση με γραμμή κοινωνική συμμαχία Σοσιαλφασισμός τσακίζοντας τους φορείς όλων των οπορτουνιστικών απόψεων σαν 5η φάλαγγα απεγκλωβίζοντας απλούς ανθρώπους που εγκλωβίστηκαν σε αυτό τον καρκίνο. Και να θυμόμαστε πάντα ότι η ΕΣΣΔ το φασισμό τον νίκησε το 1945. Ανατράπηκε δολοφονημένη απο μέσα σε μία πορεία 1953 1991 απο την οπορτουνιστική 5η φάλαγγα. ΑΛΗΤΕΣ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2022/05/blog-post_253.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή.....Τέλος, θεωρούμε ότι η θέση της ΔΗΠΑΚ για «αντιπροσωπευτικά – αναλογικά» προεδρεία είναι καταστροφική πολιτικά αλλά και υποκριτική. Καταστροφική πολιτικά διότι δίνει συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση και τις παρατάξεις της διαβάζοντας μάλιστα το συσχετισμό ανάποδα : κοιτάζει το ποιός είναι πρώτος, δεύτερος, τρίτος κλπ ανεξάρτητα πολιτικών και συνδικαλιστικών κριτηρίων, λες και παίζουμε σε πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και όχι το ποια γραμμή, ποιες θέσεις και ποιες παρατάξεις συγκροτούν αγωνιστική πλειοψηφία. Υποκριτική δε, διότι σε πληθώρα άλλων σωματείων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα η «αντιπροσωπευτικότητα και αναλογικότητα» πάει περίπατο όταν είναι να αποκλειστούν ταξικές, ριζοσπαστικές και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις. Γενναιόδωρες προς τα δεξιά τους, άτεγκτες προς τα αριστερά τους οι παρατάξεις που στηρίζονται από το ΚΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε επιλογές χωρίς αρχές εμείς δεν θα συμμετέχουμε και θα έχουμε σφοδρό μέτωπο απέναντι τους. Συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση και την αντιλαϊκή της πολιτική, την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ.https://prin.gr/2022/05/agonistiko-proedreio/......... Η θέση των Κομμουνιστών και του ΠΑΜΕ για αντιπροσωπευτικά προεδρεία έχει δικαιωθεί απόλυτα στη ζωή και με αυτή θα συνεχίσουμε. Δεν χωρίζουμε τους εργάτες με πλαστούς διαχωρισμούς αριστερός ...δεξιός.... όπως κάνουν τα εξαπτέρυγα της ....πασοκάρας... για να την ξεπλύνουν απο τα εγκλήματα της. Απευθυνόμαστε σε όλους και τους καλούμε σε συμπόρευση στο ΠΑΜΕ με μοναδικό κριτήριο το ταξικό. Διεκδικούμε προσωρινά μέτρα ανακούφισης και στην ιδεολογική πάλη και ζύμωση βάζουμε την πρόταση εξουσίας που έχουμε με απόλυτη εμπιστοσύνη στο ταξικό κριτήριο του λαού. Μέσα σε αυτή την διαδικασία ξεκαθαρίζονται όλα και απεγκλωβίζεται κόσμος απο τον οπορτουνιστικό καρκίνο. Ας Σκούζει όσο θέλει ο οπορτουνιστικός συρφετός. οι θέσεις του ΚΚΕ έχουν δικαιωθεί απόλυτα απο την ζωή. ΤΑΞΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΤΑΞΗ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://cubaniagriega.blogspot.com/.......Ταυτόχρονα, στη 13η Ολομέλεια της ΕΕΚΔ, δίχως ακόμα ν’ αποτελέσουν περιεχόμενο των αποφάσεών της, εκφράστηκαν σκέψεις ότι η πτώση του φασισμού δε θα συνοδευτεί από την άμεση εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου, ότι ο αγώνας ενάντια στο φασισμό θα είναι πανδημοκρατικός. Αυτές οι σκέψεις έγιναν λίγο αργότερα στρατηγική της ΚΔ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το 7ο Συνέδριο η ΚΔ αποσπούσε το φασιστικό φαινόμενο από την οικονομική βάση του καπιταλισμού συνολικά που το γεννά, δηλαδή από το στρατηγικό ζήτημα λύσης της αντίθεσης κεφαλαίου-εργασίας. Ωστόσο θεωρούσε το φασιστικό ρεύμα τέκνο του καπιταλισμού. https://www.komep.gr/m-article/I-STRATIGIKI-TOY-KKE-ME-GG-TIS-KE-TON-NIKO-ZAXARIADI-1931-1956/ Αφιερωμένο στον οπορτουνιστή προβοκάτορα που κάνει συνειδητή διαστρέβλωση δείχνοντας την απόγνωση του να ξεπλύνει τον καπιταλισμό κάτω απο την σημαία του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού που βρίσκεται. Καλή χώνεψη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://www.902.gr/eidisi/kosmos/294537/stoys-okto-oi-nekroi-apo-tin-ekrixi-stin-avana.......... Οι τραγικές συνέπειες τις σταδιακής εφαρμογής νόμων του καπιταλισμού που έχει ξεκινήσει στην Κούβα το 2008 για την ανατροπή του Σοσιαλισμού. Νεκροί και τραυματίες στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Η τραγωδία για τον Κουβανικό είναι εδώ και συνέχεια βαθαίνει. Η οπορτουνιστική 5η φάλαγγα καταστρέφει τα πάντα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/history/2921-gia-tis-9-tou-mai Η κυρία Μόσχου του Αντικομουνιστικού αγώνα των Μανιαδάκηδων με ευκαιρία την 9η Μάη του 1945 ήρθε να ξεπλύνει τον καπιταλισμό έχοντας διαλέξει ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο ληστών το Ρώσικο Ιμπεριαλισμό. Ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος ήταν Ιμπεριαλιστικός απο την αρχή μέχρι το τέλος και απο τις δύο πλευρές των Ιμπεριαλιστικών χωρών με την ΕΣΣΔ των Μπολσεβίκων να τους διασπά με δύο ελιγμούς ένα με κάθε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο και να παίρνει την νίκη αποσπώντας 7 χώρες απο τον καπιταλισμό. Μάταιος ο κόπος της κυρίας να κρύψει πίσω απο αυτή την νίκη το πέρασμα της Κ.Δ στον οπορτουνισμό με τα πολιτικά μέτωπα και στάδια που κατέστρεψαν τα πάντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ λαοκρατία ευρωκομουνισμός που κατέστρεψε τα πάντα. Απο αυτή τη σαπίλα ξεβρόμισε το ΚΚΕ τα τελευταία 31 χρόνια. Κουράγιο και ξυδάκι.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://cubaniagriega.blogspot.com/ 9η Μάη 1945 διαστρεβλωμένη για να χωρέσει κάτω απο την σημαία του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού που σφάζει τον Ουκρανικό λαό στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο με ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε. ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά όσον αφορά το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιλέγεται η εν ψυχρώ συκοφάντηση για να αντιμετωπιστεί η αριστερή κριτική στη ρεφορμιστική πολιτική του ΚΚΕ: «Παρά τις όποιες αντικαπιταλιστικές αναφορές, οι αναλύσεις τους καταλήγουν στην αποδοχή ότι μπορεί να υπάρξει μια “πιο ήπια πολιτική” του αστικού κράτους, ένα “μικρότερο κακό” μιας προοδευτικής κυβέρνησης σε αντίθεση με την “ακραία ΝΑΤΟική πολιτική της ΝΔ”. […] Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβάλλουν στην ίδια κατεύθυνση, εστιάζοντας πολιτικά στην ανάγκη “να ανατραπεί η αντιλαϊκή, αντιδραστική και φιλοπόλεμη κυβέρνηση της ΝΔ και η πολιτική της”».https://prin.gr/2022/05/apantisi-rizospasti-gia-diastreblosi-nar/.........Οι Τροτσκιστές ...αντιτζανεττακιστές... του ΝΑΡ αγκαλιασμένοι με τον εγκάθετο των εφοπλιστών στην ΠΕΝΕΝ Τζανεττακιστή Νταλακογεώργο και τους Μανιαδάκηδες έχουν διαλέξει στρατόπεδο Ιμπεριαλιστή ΛΗΣΤΗ την Ρωσία και μέσα στην απόγνωσή τους δικαιώνουν το άρθρο του σ.Αναστασόπουλου με τις θέσεις του ΚΚΕ. Οι Κομμουνιστές δεν διαλέγουμε Ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο παλεύουμε για την ενότητα του λαού στην κοινωνική συμμαχία με μοναδικό κριτήριο το ταξικό διεκδικώντας προσωρινά μέτρα ανακούφισης και ενάντια στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο χωρίς καμία αυταπάτη πως όσο υπάρχει καπιταλισμός υπάρχει ιμπεριαλιστικός πόλεμος που όταν γίνει αντιμετωπίζουμε ντόπια και ξένη αστική τάξη σαν εισβολέα με έξοδο απο τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και νίκη της εργατικής λαικής εξουσίας. Οι Τροτσκιστές του ΝΑΡ υπηρετούν τμήματα της αστικής τάξης που τα συμφέροντα τους θίγονται στην Ε.Ε και το ΝΑΤΟ και επιδιώκουν αλλαγή ιμπεριαλιστικής συμμαχίας με ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ. Συμμετέχουμε στο αστικό κοινοβούλιο με θέσεις εργατικής λαικής αντιπολίτευσης όσο οι καπιταλιστές έχουν τα βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στα χέρια τους. Δεν ξεπλένουμε τα εγκλήματα της ...πασοκάρας... για να επανέλθει. Ας ΣΚΟΥΖΟΥΝ όσο θέλουν τα εξαπτέρυγα της. Δεν Κάνουμε βήμα πίσω. Ολα τελείωσαν για αυτούς το 1991... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://iskra.gr/minyma-poutin-gia-9imaiou-i-niki-kata-neonazismou-einai-xana-diki-mas/ Το θράσος και η αλητεία του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού που σφάζει τον Ουκρανικό λαό στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο με ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε για τα μερίδια στη λεία βουτηγμένα στο αίμα του. Πάει να ταυτίσει την ΕΣΣΔ των Μπολσεβίκων με ΛΕΝΙΝ ΣΤΑΛΙΝ με τα εγκλήματα του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού. Αδικος κόπος θα είναι μόνιμα ο εφιάλτης τους. Αφιερωμένο σε όλα τα οπορτουνιστικά καρακόλια του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού. Ολη αυτή η ΑΛΗΤΕΙΑ κάνει τους φασίστες να μοιάζουν αγγελούδια. ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://iskra.gr/gia-na-akousoume-ti-lene-kai-oi-oukranoi-kommounistes-kke-akous/ Γνωρίζουμε πολύ καλά τι λένε οι Οπορτουνιστές που αποτελούν τα φερέφωνα του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού στήριξαν την κυβέρνηση Γιανουκόβιτς που το 2014 άνοιξε το δρόμο στο Φασισμό. Πάντα έτσι γίνεται. Και βέβαια έχουν βαρύτατες ευθύνες για την καταστροφή της ΕΣΣΔ την περίοδο 1953 1991 σαν 5η φάλαγγα.https://www.kke.gr/article/Apofasi-toy-18oy-Synedrioy-toy-KKE-gia-to-Sosialismo/ Με τους Ουκρανούς της ένωσης Κομμουνιστών έχουμε υπογράψει την διακήρυξη ενάντια στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΡΩΣΙΑ ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε που σφάζουν τον λαό για τα μερίδια απο την λεία βουτηγμένο στο αίμα του.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11597786 Καλή χώνεψη Λαφαζανιές δεν πιάνουν... Τα κόλπα ψόφησαν πριν 31 χρόνια. ΞΥΔΑΚΙ... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.902.gr/eidisi/politiki/294782/oi-laoi-na-pistepsoyn-sti-dynami-toys-kai-na-tin-hrisimopoiisoyn-foto ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.ergatikosagwnas.gr/kinisi-ea/14-anakoinosis-ea/2922-organosi-ioanninon-tis-kk-ergatikos-agonas-9-maiou-1945-9-maiou-2022-77xronia-apo-tin-megali-antifasistiki-niki-ton-laon....... Τα κεντρίστικα οπορτουνιστικά βαρίδια του Κάουτσκι οι Μανιαδάκηδες πήγαν να χέσουν στους τάφους των ΗΡΩΩΝ νομίζοντας πως μπορούν να τους λερώσουν. Οι νεκροί του αγώνα φτύνουν αυτούς τους άθλιους στο πρόσωπο που συνεχίζουν να σερβίρουν την εγκληματική γραμμή ...πολιτικών μετώπων και σταδίων.... που αποτελεί το καλύτερο εργαλείο των καπιταλιστών και κατέστρεψε τα πάντα. Απο αυτή τη σαπίλα ξεβρόμισε το ΚΚΕ τα τελευταία 31 χρόνια με την αποκατάσταση των Μπολσεβίκικων χαρακτηριστικών. Κοινωνική Συμμαχία ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟΣ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.kordatos.org/dilosi-apoxorisis-pleiopsifias/ χαχαχαχαχαχα ο οπορτουνιστικός στάβλος των Μανιαδάκηδων σε αναβρασμό ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΚΚΕ κινείται στο γνωστό δίπολο: Από τη μια κομμουνιστική επαγγελία ενός μέλλοντος με άρωμα ναφθαλίνης παρελθόντος και «υπαρκτού». Από την άλλη αγωνιστικό «σημειωτόν», ενώ ειδικά σε μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές καμπές, ενεργοποιεί όλη τη φοβία και εχθρότητα απέναντι σε δυναμικές που τείνουν να αμφισβητήσουν τα όρια των αστικών επιλογών και της «εθνικής στρατηγικής».https://prin.gr/2022/05/stohoi-anatropis/.............Πανικός απόγνωση και παραλήρημα απο τους Τροτσκιστές του ΝΑΡ που μέσα στον αντικομουνισμό τους δικαιώνουν απόλυτα τις θέσεις του ΚΚΕ. Συμμετέχουμε στο αστικό κοινοβούλιο με θέσεις εργατικής λαικής αντιπολίτευσης για όσο οι καπιταλιστές έχουν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στα χέρια τους και ταυτόχρονα καλούμε όλους σε συμπόρευση στην κοινωνική συμμαχία με μοναδικό κριτήριο το ταξικό μακριά απο διασπαστικούς διαχωρισμούς αριστερός ...δεξιός.... διεκδικούμε προσωρινά μέτρα ανακούφισης και στην ιδεολογική πάλη και ζύμωση προβάλουμε την πρόταση εξουσίας για έξοδο απο την Ε.Ε κοινωνικοποίηση ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου. Τα εξαπτέρυγα της ...πασοκάρας... προσπαθούν να ξεπλύνουν τα εγκλήματά της για να επανέλθει. Τροτσκιστές ....αντιτζανεττακιστές του ΝΑΡ αγκαλιά με τον εγκάθετο των εφοπλιστών στην ΠΕΝΕΝ Τζανεττακιστή Νταλακογεώργο και τα κεντρίστικα οπορτουνιστικά βαρίδια του Κάουτσκι τους Μανιαδάκηδες τους αφήνουμε να ΣΚΟΥΖΟΥΝ όσο θέλουν. Τα κόλπα τους τελείωσαν το 1991... ΤΑΞΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΤΑΞΗ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.902.gr/eidisi/politiki/54421/dilosi-toy-s-zarianopoyloy-gia-tin-eklogiki-diadikasia-stin-anatoliki-oykrania
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ νομιμοποιήσανε την ΡΩΣΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ και τον ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ, εμ ενήργησαν εναντίον της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της Ουκρανίας και εναντίον του ουκρανικού λαού και θέλατε μετά να τους στρώνουν και κόκκινα χαλιά;
Ντροπή τους να νομιμοποιούν τον ακρωτηριασμό της Ουκρανίας από τον Πούτιν σε Κριμαία (Αγγουράκης, Die Linke και ΡΩΣΟΔΟΥΛΟΙ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΤΕΣ όπως Λεπέν, Σαλβίνι, Jobbik κλπ) και Ντονμπάς. Και να μας τη βγαίνει ο Περισσός "ούτε-ούτε" οι ντούροι αντιιμπεριαλιστές τρομάρα τους που "δείχνουν" την αλληλεγγύη τους στον ουκρανικό λαό μιλώντας για...ιμπεριαλιστικό πόλεμο όχι μόνο Δύσης και Ρωσίας αλλά και...Ουκρανίας Ρωσίας. Δηλάδή το θύμα εξισώνεται με τον θύτη. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΤΡΟΠΗ!!!
ΘΡΑΣΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ. ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΑΤΟ!!!
Papillon
Και ψέματα φυσικά για να δικαιολογήσουμε τον Πούτιν:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://factcheckgreek.afp.com/doc.afp.com.327F2J7
https://misbar.com/en/factcheck/2022/03/25/neo-nazi-artem-bonov-is-not-the-deputy-chief-of-kyiv-police
Κουβέντα όμως γι' αυτούς που ανέλαβαν και ηγετικά πόστα στις ψευτολαϊκές σας δημοκρατίες:
https://khpg.org/en/1394442656
https://khpg.org/en/1409512010
http://www.romea.cz/en/news/world/speaking-of-nazis-the-donetsk-leader-of-pro-russian-separatists-honored-a-russian-soldier-with-nazi-symbols-on-his-uniform
https://ourbabadoesntsayfairytales.wordpress.com/2014/05/25/%ce%bf%ce%b9-%ce%b9%ce%b8%cf%8d%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%cf%84%cf%8c%ce%bd/
Papillon
Σύμφωνα με το αθάνατο έργο του ΛΕΝΙΝ που δεν πάγωσε στο χρόνο ο Καπιταλισμός βρίσκεται στο Ιμπεριαλιστικό στάδιο σχεδόν παγκόσμια στα πλαίσια της ανισόμετρης ανάπτυξης με σχέσεις αλληλεξάρτησης και διαφορετική θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. ΛΕΝΙΝ που σε άρθρο του αρχές του 1917 εξηγούσε στον Γκρόιλιχ γιατί είναι ιμπεριαλιστική χώρα η ...ΕΛΒΕΤΙΑ... Στο ιμπεριαλιστικό στάδιο λοιπόν βρίσκεται και η αστική τάξη της Ουκρανίας χωρισμένη στα δύο. Αντε λοιπόν να χέσεις αλλού οπορτουνιστικό ΣΚΥΛΙ. Εδώ δεν σε παίρνει. ...ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΚΑΛΟ.... ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΓια τον Putin…
ΑπάντησηΔιαγραφή«Έχω γνωρίσει τον Putin όταν ήταν φοιτητής διεθνών υποθέσεων και τον συναντούσα περίπου μία φορά τον χρόνο για μια περίοδο ίσως 15 ετών, για καθαρά ακαδημαϊκές στρατηγικές συζητήσεις.https://iskra.gr/kissinger-biden-kai-nato-efthynontai-gia-tin-epithesi-putin-stin-oukrania/.... Ωραία πράγματα αποκαλυπτικότατα για τις σχέσεις οπορτουνισμού 1956 1991 με τον Ιμπεριαλισμό.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Στρατάρχη αν θέλεις βάλε το άρθρο του ΛΕΝΙΝ στον Γκρόιλιχ να ξεστραβωθεί ο ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΑΣ να το αποθηκεύσω και εγώ που το έχασα... χαχα. Το είχες βάλει το 2015. Ευχαριστώ προκαταβολικά. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://laikhexousia.blogspot.com/2015/10/blog-post_2.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή