Εκτός απ την Ουκρανία υπάρχει και το Μάλι

 

(φωτογραφία, Μπαμακο, Μάρτιος 2022)

Στα τέλη Μαρτίου ο στρατός του Μάλι είχε μια σημαντική νίκη σε μια περιοχή που ελέγχεται από τους τζιχαντιστες, στην επαρχία Μοπτι. Ύστερα από παρακολούθηση αρκετών ημερών και χρησιμοποιώντας προηγμένη τεχνολογία, ο στρατός κατάφερε να εντοπίσει μια, μάλλον, συγκέντρωση τζιχάντιστων στην πόλη Μουρα. Χωρίς να είναι ξεκάθαρο τι έκαναν οι τζιχαντιστες εκεί, ο στρατός του Μάλι επιτέθηκε πρώτα με ελικόπτερα και έπειτα μπήκε στην πόλη. Ο απολογισμός ήταν 203 νεκροί, όλοι άνδρες, 51 αιχμάλωτοι, ενώ κατέσχεσε όπλα, μηχανάκια και εξοπλισμό.

Η επιχείρηση έγινε λίγο καιρό μετά την αποχώρηση των Γάλλων και σε μια περίοδο που παρόλες τις κυρώσεις ο στρατός κερδίζει έδαφος. Όταν ανακοινώθηκε η επιχείρηση, οι Γάλλοι κατηγόρησαν το Μάλι για σφαγή πολιτών. Η ΕΕ διέκοψε την η συνεργασία με το στρατό και συνέδεσε τη νίκη με το ρωσικό γκρούπ Βάγκνερ κατηγορώντας το Μάλι ότι συνεργάζεται με Ρώσους μισθοφόρους. Η διεθνής αμνηστία και η ,HRW έκαναν λόγο για πιθανά εγκλήματα αμάχων, οι ΗΠΑ και η Γαλλία ζήτησαν να γίνει ψήφισμα στον ΟΗΕ και γενικά ακολούθησε μια διεθνής κατακραυγή για τη βαρβαρότητα του Μάλι που μιμείται τους Ρώσους.

Φυσικά ένα χρόνο πριν όταν η Γαλλία σε μια αντίστοιχη επιχείρηση στο Μάλι είχε σκοτώσει 100 τζιχαντια και ανάμεσα τους και κάποιους άσχετους που πήγαιναν σε ένα γάμο, ήταν παράπλευρες απώλειες. Ο διεθνής Τύπος κάλυψε την επίθεση στη Μούρα, σα να ήταν μια επίθεση που έγινε ξέρω γω σε μια χώρα που όλα λειτουργούν ομαλά και ξαφνικά πάει ο στρατός και σκοτώνει αμάχους. Γράφτηκαν πολλά για την έλλειψη δημοκρατίας, για την αυταρχική χούντα του Μάλι που μιμείται τους Ρώσους, για το λαό που δυσανασχετεί με το στρατό, για εκτελέσεις, για τον πρώην πρωθυπουργό που πέθανε στη φυλακή και το μόνο που έλειπε ήταν ο Ράμπο να μπει και να σώσει τους καλούς τζιχαντιστες. Για να δούμε λίγο τα γεγονότα όμως. Καταρχάς ο πρώην πρωθυπουργός που πέθανε στη φυλακή, φυλακίστηκε γιατι βούτηξε 16 εκ ευρώ, είχε δώσει στρατιωτικά συμβόλαια εκατομμυρίων στους Γάλλους και είχε υπογράψει όλες τις συμφωνίες που έδιναν στη Γαλλία λευκή επιταγή στο Μάλι. Δεν ξέρω γιατί αυτή την λεπτομέρεια ξέχασαν να την αναφέρουν.

Εάν βρεθείτε σε οποιαδήποτε περιοχή του Μάλι αυτό που κάνει εντύπωση είναι πόσο ο λαός στηρίζει το πραξικόπημα και το στρατό. Σε καμία πρωτεύουσα δεν είχα δει τον κόσμο να χαίρεταει με σεβασμό μόλις έβλεπε αυτοκίνητο του στρατού. Η δημοκρατία για την οποία κοπτονται οι δυτικοί, δεν μπορεί να ισχύσει παντού. Και κυρίως όχι σε μια χώρα που αποτελείται από νομαδικές φυλές, κάποιες από τις οποίες μάχονται μεταξύ τους, το 60% του εδάφους της το ελέγχουν 3 τρομοκρατικά γκρουπ τα οποία επίσης αλληλοσκοτωνονται, ο Βόρας ζητουσε μέχρι πρόσφατα απόσχιση, η χώρα αντιμετωπίζει επισιτιστικη κρίση και παράλληλα έχει κυρώσεις. Δεν ξέρω πως φαντάζονται οι Ευρωπαίοι τις εκλογές σε αυτό το πλαίσιο και ποιος ελπίζουν να τις κερδισει. Η επιχείρηση στη Μούρα συνέβη σε περιοχές που ελέγχονται απόλυτα από τζιχαντιστες κάτι που σημαίνει ότι ο ντόπιος πληθυσμός, είτε με τη βία είτε με τη θέληση του έχει προσχώρησε στις τάξεις τους. Το αν υπήρξαν πολίτες ανάμεσα στους 203 δεν θα ήταν απίθανο, αλλά σίγουρα η πλειοψηφία δεν ήταν αθώοι βοσκοί.

Το αν το γκρουπ Βάγκνερ ήταν εκεί ή όχι, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Το ότι η Μπαμακο όμως καταφέρνει να ξαναπαίρνει στον έλεγχο της περιοχές τζιχαντιστών είναι κάτι που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ιδίως εάν σκεφτεί κανείς ότι αυτό γίνεται μόνο από τότε που άρχισαν να φεύγουν οι Γάλλοι. Γράφω αυτά τα μάλλον άγνωστα νέα, για να δώσω μια εικόνα του πόσο έξω πέφτουμε όταν προσπαθούμε με την δυτική μας μάτια και με τη μισή πληροφόρηση να εξηγήσουμε τι συμβαίνει σε περιοχές που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην πρώτη γραμμή πολέμων που τους επιβλήθηκαν. Το Μάλι πληρώνει τους επεκτατικους πολέμους της Δύσης αλλά και το τίμημα του να αντιστέκεται.

Φραγκίσκα Μεγαλούδη