Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2021

Όχι άλλο αίμα εργατών!

 

 
 

Ο Δημήτρης δεν γύρισε στο σπίτι του τη Δευτέρα το βράδυ. Είναι και αυτός ένας από τους εκατοντάδες εργάτες που έχασαν τη ζωή τους, με φρικτό τρόπο, την ώρα της δουλειάς.

Συγκεκριμένα 400 νεκροί μέσα σε 5 χρόνια είναι ο τραγικός απολογισμός. Μαζί με τους οικοδόμους, τους ντελιβεράδες, τους εργάτες που τρέχουν και τσακίζονται, ακόμα και χωρίς ρεπό για να προλάβουν διορίες και παραγγελίες. Τους χιλιάδες που κάνουν δυο και τρεις δουλειές για να τα φέρουν βόλτα οικονομικά, νέοι και μεγαλύτεροι εργαζόμενοι χάνονται στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα», τα οποία στην ουσία αποτελούν προδιαγεγραμμένα εγκλήματα.

Ο θάνατος, όμως, του Δημήτρη τη Δευτέρα και ο τετραήμερος απεργιακός αγώνας των λιμενεργατών και του σωματείου της ΕΝΕΔΕΠ, έφεραν στην επιφάνεια για ακόμα μια φορά το τι σημαίνει έλλειψη συνθηκών ασφάλειας στον χώρο δουλειάς και μάλιστα σε ένα χώρο που παρουσιάζεται από όλες τις κυβερνήσεις ως υπόδειγμα επένδυσης και ανάπτυξης των κερδών σε έναν κλάδο, της COSCO.

Παρά την εξόφθαλμη αποσιώπησή του από τα ΜΜΕ, ο τετραήμερος απεργιακός αγώνας των λιμενεργατών του Πειραιά έφερε στο προσκήνιο κι έγινε πρώτο θέμα συζήτησης σε όλους τους χώρους δουλειάς και στην ελληνική κοινωνία, ότι για τα εργατικά ατυχήματα και τους νεκρούς εργάτες δε φταίει η «κακιά η ώρα» ούτε μια απρόσεκτη στιγμή. Φταίει η ελλιπής τήρηση ακόμα και των στοιχειωδών μέτρων προστασίας στους χώρους εργασίας, αφού είναι μια από τις προϋποθέσεις για να αυξηθεί το καπιταλιστικό κέρδος, καθώς η τήρησή τους θεωρείται ως περιττό κόστος και ότι μειώνει το ρυθμό παραγωγής. Παρά τη συντονισμένη προσπάθεια κυβέρνησης, μέσων μαζικής ενημέρωσης, COSCO και άλλων επιχειρηματικών ομίλων, ο αγώνας των λιμενεργατών κατάφερε να σπάσει την «ομερτά», να αναδείξει ότι οι μεγαλοεργοδότες δεν διστάζουν πουθενά για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη.

Τα παραδείγματα είναι πολλά: Κόντρα βάρδιες με ανάπαυση έξι - επτά ωρών στο λιμάνι, 13ωρα στις φορτοεκφορτώσεις και στους οδηγούς φορτηγών, 9 ήμερες σερί στους μηχανοδηγούς χωρίς ρεπό, ελλιπής συντήρηση μηχανημάτων και υποδομών και ο κατάλογος είναι μακρύς. Μάλιστα όσο αυξάνεται η κερδοφορία, τόσο γίνονται πιο επιθετικές οι εταιρείες απέναντι στο σταθερό ημερήσιο χρόνο και σε συγκροτημένα δικαιώματα. Και τη θέση τους παίρνουν δυνατές ιαχές περί «αυτοπροστασίας», παίζοντας με την ίδια τη νοημοσύνη των εργαζομένων που δουλεύουν με ωράρια λάστιχο και κάτω από την πίεση των εργοδοτών για συνεχή αύξηση της παραγωγής.

Τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν οι προσλήψεις με ολιγόμηνες συμβάσεις, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ακόμα και σε ειδικότητες και πόστα που απαιτούν εκπαίδευση και εξειδίκευση, με ξεκάθαρο σκοπό των εργοδοτών να μειώσουν κι άλλο το «εργατικό κόστος» . Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλά από τα «εργατικά ατυχήματα» αφορούν εργολαβικούς εργαζόμενους.

Διαδοχικά οι κυβερνήσεις, με τους νόμους που έχουν ψηφίσει, έχουν διαμορφώσει αυτή την εργασιακή ζούγκλα και μάλιστα καμαρώνουν γιατί λέει «έτσι προσελκύονται επενδύσεις» και θα έρθει η περιβόητη ανάπτυξη που δήθεν θα είναι για όλους. Αλήθεια σε ποια ανάπτυξη αναφέρονται; Η κατάσταση στο λιμάνι είναι ενδεικτική. Από τη μια μεριά είναι το μεγαθήριο της COSCO με τις συνεχείς επενδύσεις δισεκατομμυρίων και τα master plan και από την άλλη είναι εργάτες που σκοτώνονται και σακατεύονται για το μεροκάματο, που σήμερα το έχουν και αύριο τους το κόβουν.

Αποκορύφωμα αποτελεί ο πρόσφατος νόμος - έκτρωμα για τα εργασιακά. Με μια σειρά διατάξεις απογειώνει την εκμετάλλευση, όπως για παράδειγμα με τη διευθέτηση του ωραρίου, όπου θα μπορεί να απασχολεί υπερωριακά 12ωρα τον εργαζόμενο, ξεζουμίζοντάς τον χωρίς αμοιβή και να του επιστρέφει ώρες ή μέρες αδείας σε μια νεκρή περίοδο της παραγωγής, με βάση τις επιχειρησιακές ανάγκες. Από την άλλη μεριά, με τον ίδιο πρόσφατο νόμο, ανοίγεται ο δρόμος για να μπορεί η εργοδοσία να ξεφορτώνεται συνδικαλιστές και άλλους εργαζόμενους που εναντιώνονται σε αυτή την κατάσταση και που διεκδικούν μέτρα προστασίας, όπως ο πρόεδρος του Συνδικάτου στα μεταλλεία της Χαλκιδικής που απολύθηκε.

Ο κυνισμός και η αναλγησία κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοτών επιβεβαιώθηκε από το γεγονός ότι έφτασαν και στο σημείο να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, διαδίδοντας ψευδώς ότι ο εργαζόμενος ήταν εκτός βάρδιας κατά τη διάρκεια του «ατυχήματος», ενώ η πραγματικότητα είναι ότι σχολούσε στις 23.00 και το δυστύχημα έγινε στις 17.15.

Οι συνάδελφοι του Δημήτρη πήραν απόφαση να μην αφήσουν άλλον συνάδελφό τους να ποτίσει με το αίμα του τα κέρδη της COSCO και του κάθε εργολάβου. Από την επόμενη ώρα του δυστυχήματος έκαναν το πένθος δύναμη και σταματήσαν την παραγωγή. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις τους απεργούν κι οργανώνουν τον αγώνα, μέχρι να δεσμευθούν οι εταιρείες και να γίνουν πράξη τα αιτήματά τους για τα μέτρα προστασίας μέσα στο λιμάνι. Και δεν είναι μόνοι τους, είναι χιλιάδες αυτοί που τους συμπαραστέκονται στις συγκεντρώσεις από άλλους κλάδους, που έχουν και αυτοί χάσει συναδέλφους τους, αλλά και συνδικάτα από όλο τον κόσμο που στέλνουν συνεχώς μηνύματα αλληλεγγύης.

Οι εργαζόμενοι σήμερα έχουν κάθε δικαίωμα να φεύγουν για δουλειά και να ξέρουν ότι θα επιστρέψουν σπίτι τους σώοι και αβλαβείς. Εχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν σύγχρονα μέτρα προστασίας και συνολικά σύγχρονα δικαιώματα, με βάση τις δυνατότητες της εποχής, την επιστήμη, την εξέλιξη της τεχνολογίας. Οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, των λιμενεργατών της COSCO, των διανομέων της E-FOOD, των εκπαιδευτικών, των υγειονομικών, των οικοδόμων, των μεταλλεργατών της Ναυπηγοεπισκευής, των ναυτεργατών, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, δείχνουν ότι κάτι ελπιδοφόρο γεννιέται, με τους εργάτες οργανωμένους στην πρώτη γραμμή του αγώνα, χωρίς να περιμένουν από «σωτήρες» και «εργολάβους λύσεων» που επιδιώκουν κάθε φορά να κλέψουν τις αγωνίες και τις ελπίδες τους.

* Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την ιστοσελίδα topontiki.gr

 

του Πέτρου Μαρκομιχάλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ * απο 902


18 σχόλια:

  1. Θα επαναφέρω κι εδώ ένα χθεσινό μου ερώτημα, που μάλλον έχει σχέση και με τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις:
    Εξι μέρες τώρα στις προβλήτες του Πειραιά γίνεται ένας τιτάνιος αγώνας, με καθολική συμμετοχή των εργατών και την εργοδοσία/κυβέρνηση/"αντιπολίτευση" να έχουν επιστρατεύσει θεούς και δαίμονες εναντίον τους. Από τους κλασσικούς κουμπουροφόρους μπάτσους, τους επίσης κλασσικούς καθ' υπαγόρευσιν δικαστές, κάτι απίθανους εγκαθέτους εργατοπατέρες μέχρι και την άνωθεν υπαγορευομένη σιγή των παπαγαλακίων των ΜΜ"Ε".
    Κάντε τώρα σύγκριση, με τον αγώνα των διανομέων της e-Food προ μηνός!
    Κι εκείνοι εργαζόμενοι ήταν, κι ο δικός τους αγώνας επίσης δίκαιος ήταν.
    Ομως γιατί τα ΜΜΕ είχαν ξεσπαθώσει τότε "για τους ντελιβεράδες" ενώ σήμερα για τους λιμενεργάτες ομερτά;
    Για ν' ακούσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εφτά μέρες τώρα, δεν κουνιέται όχι κοντέϊνερ, αλλά ούτε φύλλο στις προβλήτες του Πειραιά. Τα πλοία μαζεύονται στη ράδα και οι καθυστερήσεις είναι ήδη μεγάλες. Πέφτουν ρήτρες καθυστέρησης στο λιμάνι, δηλαδή στην COSCO, που το εκμεταλλεύεται, αλλά η μεγαλύτερη ζημιά μάλλον είναι στους εφοπληστές, καθώς κάθε μέρα καθυστέρησης για το καράβι συνεπάγεται απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων € (πάνω από εκατομμύριο για τα θηρία που μεταφέρουν δέκα και δεκαπέντε χιλιάδες κοντέϊνερ). Να θυμηθούμε πως λόγω της συγκυρίας οι ναύλοι για τα κοντέϊνερ εχουν δεκαπλασιαστεί και οι εφοπληστές δεν προλαβαίνουν να μαζεύουν και δεν έχουν, που να τα βάλουν τα δολλάρια...
    Κι όμως και γι αυτό μούγκα στη στρούγκα των ΜΜ"Ε"!
    Τι έχουν πάθει;
    Παληότερα, θυμάστε τι γινόταν μόνο με καμιά εικοσιτετράωρη των ναυτεργατών. Τι κλάψα έπεφτε "για την ευρωπαϊκή εικόνα της χώρας", τι για "το πλήγμα στον τουρισμό μας" κι άλλα τέτοια κλαψομουνιάρικα.
    Τώρα;
    Φαίνεται, πως κάτι πολύ ζόρικο παίζει, και δε θέλουν, προς το παρόν, να το χαλάσουν...
    Ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενδιαφέρουσα απορία θέτει ο Σεχτάρ, για την στάση της άρχουσας τάξης (κυρίως των εφοπλιστών) και των απολογητών αυτής, για τις δύο αυτές απεργίες.

      Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε αυτήν την εύλογη απορία

      Όσον αφορά αυτής των διανομέων της e-food, υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες έναντι των λιμενεργατών. Το e-food είναι μία πλατφόρμα όπου λόγω του φαγητού μία τεράστια μάζα καταναλωτών έρχεται σε επαφή μαζί του (άρα και με τους διανομείς) για τη διατροφή του επί καθημερινής βάσης. Μία μάζα καταναλωτών που αντικειμενικά κινείται εντόνως λόγω ηλικίας στα κοινωνικά δίκτυα. Επιπλέον η εταιρεία e-food έχει κατά κόρον διαφημιστεί, οπότε έχει αποκτήσει αναγνωρισιμότητα στην αντίληψη των καταναλωτών. Αν αναλογιστούμε τα παραπάνω, ήταν τέτοια η μετάδοση της πληροφορίας όχι μόνο για το δίκαιο των εργαζομένων αλλά και της απεργίας (χιλιάδες χρήστες της εφαρμογής, την απεγκατέστησαν), που τα παραδοσιακά ΜΜΕ δεν μπορούσαν να την αγνοήσουν. Η εταιρεία efood δεν πιέστηκε μόνο από τους απεργούς και τους καταναλωτές αλλά και από το ίδιο το σύστημα.
      Πόσοι πολίτες γνωρίζουν την Cosco και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων;

      Δεν νομίζω να είναι πολλοί, άρα νομοτελειακά δε θα γνωρίζουν πολλοί και τον δίκαιο αγώνα τους.

      Η εταιρεία, οι εφοπλιστές δεν νιώθουν κάποια ιδιαίτερη πίεση, παρά μόνο των απεργών (που φυσικά δεν είναι αμελητέα), ούτε και τα ΜΜΕ σέρνονται για να αναδείξουν τον αγώνα τους.

      Δεν είναι το ίδιο όμως με την απεργία πχ των ναυτεργατών τον Ιούνη που μας πέρασε.

      Όταν υπάρχει άμεση επαφή απεργών με τον κόσμο, το σύστημα ποντάρει στην "ταλαιπωρία" του κόσμου και λειτουργεί διχαστικά - διαλυτικά. Ασχέτως που τον Ιούνη το σύστημα και οι λακέδες τους έσπασαν τα μούτρα τους στην ¨αναπάντεχη" συμπαράσταση του κόσμου.

      Υ.Γ. Το "θάψιμο" της συγκεκριμένης απεργίας, άρα και της μη πίεσης από τα ΜΜΕ, των λιμενεργατών ίσως και να δουλεύει υπέρ των απεργών.



      Διαγραφή
    2. Θοδωρή, αρχίζοντας από το τέλος, νομίζω κι εγώ πως η "μούγκα" βοήθησε, τουλάχιστον παθητικά, την απεργία, με την έννοια ότι δεν συκοφαντήθηκε και δεν επιστρατεύθηκε η κοινή γνώμη εναντίον της. Δες και σχετικό σχόλιο εδώ.
      Τώρα για το ερώτημα, που έθεσα, έχω μια πιο "πολιτική" ερμηνεία, γιατί είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά το προβεβλημένο δημοσιογραφικό σκυλολόϊ (ας με συχωρέσουν οι εργαζόμενοι-είλωτες δημοσιογράφοι, που παλέβουν με τη συνείδησή τους) και μάλιστα σε μιαν άλλοι εποχή, που δεν ήταν και τόσο πολύ μαύρα, όπως σήμερα, τα πράγματα. Είναι απίστευτη η αντιδραστική τους πόλωση και ο πολιτικός φανατισμός, που εκφράζεται στη δουλειά τους. Γιατί ξέρουν πως μόνο έτσι θα κάνουν καριέρα. Μερικοί μάλιστα δεν είναι και τόσο αντιδραστικοί στις προσωπικές τους απόψεις, αλλά όταν πιάνουν το μολύβι ...ξεπερνάνε τον εαυτό τους, συνήθως και τα αφεντικά τους, στη μαυρίλα.
      Για το θέμα, που έθεσα, θα μεταφέρω κι εδώ, όσα έγραψα εκεί.

      Διαγραφή
    3. Λοιπόν, νομίζω πως συχνά υποτιμούμε κι εμείς οι ίδιοι την στοχοπροσήλωση των παπαγάλων της αστικής τάξης.
      Πόσο "ταξική" ήταν η κινητοποίηση των ντελιβεράδων;!
      Πάντα κατά τη γνώμη μου και χωρίς να διεκδικώ κανένα αλάνθαστο, πιστεύω πως έγινε ταξική, πήρε ταξικά χαρακτηριστικά, γιατί συμπαρατάχτηκε με το ταξικό σωματείο του Επισιτισμού. Μπορεί να φαίνεται προκλητικό και στενοκέφαλο αυτό, που λέω, αλλά πρέπει να καταλαβαίνουμε το πως σκέφτονται οι αστοί, που αυτοί κι αν είναι ταξικά-αντιδραστικά στοχοπροσηλωμένοι, και πόσο ξέρουν να καμουφλάρουν τον αδίστακτο ταξικό-αντιδραστικό μακιαβελισμό τους.
      Τα αστικά επιτελεία καθόλου δεν αδιαφορούν για το εργατικό κίνημα, όσο και αν επιφανειακά το σνομπάρουν σαν "ξεπερασμένο" κλπ. Η αλήθεια είναι πως διαθέτουν κεφάλαια, μηχανισμούς, στρατιές συνεργατών και φαιά ουσία για να "χώνονται" συνεχώς στο συνδικαλιστικό κίνημα και να το πατρονάρουν, χωρίς να επαφίενται καθόλου αποκλειστικά στους έμμισθους/ξεφωνημένους εργατοπατέρες τους. Κινούνται πολύπλευρα και πολύ διαλεκτικά. Ετσι, μόλις εντοπίσουν ότι σε κάποιο σωματείο οι ταξικές δυνάμεις έχουν μειωμένη επιρροή η είναι μειοψηφία, αμέσως το "παίρνουν υπό την προστασία τους", το ενισχύουν ακόμη και ενάντια στα άμεσα εργοδοτικά η και βραχυπρόθεσμα γενικότερα ταξικά τους συμφέροντα, ακριβώς για να το "απολυμάνουν" από το μίασμα του συνεπούς ταξικού κινήματος, σε αδρές γραμμές από το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ. Παληότερα ο ΔΟΛ, αμέσως με την Μεταπολίτευση, είχε ειδικό τμήμα με γνωστό δημοσιογράφο, που "φαινόταν" στη μόστρα, με αποστολή να προβάλει μονόπλευρα τα "προοδευτικά" σωματεία εκείνα, που δεν συσπειρώνονταν στην ΕΣΑΚ. Ηταν κυρίως αριστερίστικα σωματεία, που εμφανίζονταν σαν "ανεξάρτητα", υποστήριζαν φανατικά τον "εργοστασιακό συνδικαλισμό" και γενικά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να διαλύσουν και να ρευστοποιήσουν το εργατικό κίνημα, να αποτρέψουν τον ταξικό προσανατολισμό του. Πολλές φορές οι "δημοσιογράφοι" καθοδηγούσαν, στη ζούλα εννοείται, και άμεσα τους αριστεριστές, μέχρι που ανδρώθηκε η ΠΑΣΚΕ και ανέλαβε αυτή πια αυτούς τους ρόλους.
      Κατά τη γνώμη μου, κάτι τέτοιο επιχειρήθηκε και με την e-Food και τον αριστερίστικο ΣΒΕΟΔ, γι αυτό και η αναφανδόν προβολή της κινητοποίησης για την e-Food, όπως γινόταν και παλαιότερα με τις μοτοπορείες κλπ. Το ΣΒΕΟΔ ήταν "εγκεκριμένο" ως μη κουκουέδικο. Ηταν εξαιρετική η κίνηση του Επισιτισμού να πλησιάσει αυτόν τον χώρο, να ενισχύσει την παρουσία του και να τον καλέσει σε συμπαράταξη. Νομίζω έπαιξαν κάποιο ρόλο και πρόσωπα, χωρίς να γνωρίζω λεπτομέρειες. Ετσι υπέσκαψε την προσπάθεια των ΜΜΑ (=Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης) να εργαλειοποιήσουν, για άλλη μια φορά, ένα εργατικό πρόβλημα προς όφελος την τάξης τους. Νομίζω, πως αυτό παίχτηκε στην e-Food και το εργατικό κίνημα κέρδισε, έστω "στα σημεία". Γι αυτό και η προβολή από τα ΜΜΑ και τα ΜΚΔ, (σωστότερα ΜΚΧ, "Μέσα Κοινωνικής Χειραγώγησης). Αλλά δεν τους βγήκε, γιατί φαίνεται πως πια το ταξικό εργατικό κίνημα έχει βρει τα φάρμακα, και μακάρι, αν είναι έτσι.
      Προφανώς με την κινητοποίηση αλλά και την όλη δράση του ΕΝΕΔΕΠ δεν "παίζεται" τίποτε προς όφελος των αστών γι αυτό και η χαρακτηριστικότατη "Μούγκα" σε πλήρη αντιδιαστολή προς την έντονη προβολή της υπόθεσης "e-Food". Αν οι ντελιβεράδες κάνουν το "λάθος" να συμπαραταχτούν πιο αποφασιστικά και πιο ξεκάθαρα με το ταξικό κίνημα, θα τους φάει κι αυτούς το σκοτάδι... μην έχετε καμιά αμφιβολία!

      Διαγραφή
    4. Ενδιαφέρουσες επισημάνσεις και του Σεχτάρ και του Θοδωρή για τις δυο απεργίες. Θυμάμαι κι εγώ παλιά τη στάση του ΔΟΛ και των κονδυλοφόρων του απέναντι σ' όποιο σωματείο είχε η ΕΣΑΚ την πλειοψηφία: ήταν πραγματικά συνομωσία σιωπής. Κρίμα που οι επισημάνσεις του Σεχτάρ όπως σχεδόν πάντα χαρακτηρίζονται από τη μοιρολατρία τού "ή με τα κουκουέδικα σωματεία ή θα σας φάει το μαύρο σκοτάδι" που ηχεί μάλλον σαν απειλή παρά σαν πρόσκληση συσπείρωσης στα ταξικά σωματεία (θυμίζει το κατοχικό σύνθημα του Σιάντου "όποιος δεν είναι ΕΑΜίτης είναι γκεσταπίτης") που σωστά προβάλλει ΚΚΕ και ΠΑΜΕ. Αλλά με σεχταρισμούς τέτοιου είδους κοινωνική συμμαχία δε χτίζεται στον αιώνα τον άπαντα...

      Αργύρης Ψ. (συνταξιούχος λιμενεργάτης)

      Διαγραφή
    5. Μα ίσα-ίσα, κυρ-Αργύρη μας, αυτό λέω, και δεν καταλαβαίνω γιατί το παίρνεις ανάποδα! Με τα κουκουέδικα σωματεία είναι, που θα τους φάει το σκοτάδι! Μια χαρά προβολή και "φως" έχουν τα μη-κουκουέδικα σωματεία!
      Εμπρός λοιπόν, έξω από τα κουκουέδικα, για να είμαστε στο "φώς".
      Και οι κουκουέδες να μασκαρεύονται, μπας και ξεγελάσουν κανέναν αλαφροϊσκιωτο...
      Τέτοια "κοινωνική συμμαχία" χτίζαμε δεκαετίες πολλές και το "φώς" μας θάμπωσε....

      Διαγραφή
  3. https://antigeitonies3.blogspot.com/2021/10/1956.html..... Πανικός απόγνωση και παραλήρημα στον οπορτουνιστικό στάβλο με την πλήρη αποκατάσταση των Μπολσεβίκικων χαρακτηριστικών του ΚΚΕ τα τελευταία 30 χρόνια. Ο οπορτουνισμός επικράτησε στην Κ.Δ το 1935.. και στην ΕΣΣΔ το 1953 και σε μία πορεία κατέστρεψε τα πάντα. Η Πραγματικότητα είναι εδώ και είναι πεισματάρα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. https://prin.gr/2021/11/antarsya-prokliseis/......Πολύ Μπλα μπλα και για την ουσία τίποτα πάντα η ίδια σούπα του ...ανθρώπινου καπιταλισμού.... που σάπισε και βρωμάει. Η Κοινωνική συμμαχία είναι εδώ και η πρόσκληση ισχύει για όλους χωρίς να χρειάζεται να είναι κάποιος Κομμουνιστής με μοναδικό κριτήριο το ταξικό. Διεκδικούμε προσωρινά μέτρα ανακούφισης δεν εγκλωβιζόμαστε σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού και όλα τα υπόλοιπα τα λύνει η ιδεολογική πάλη και ζύμωση που οι Κομμουνιστές πάντα επιδιώκουμε και πάντα δίνουμε το χέρι σε απλούς ανθρώπους που εγκλωβίστηκαν στον οπορτουνισμό για να σηκωθεί. Ταξική ενότητα και αγώνας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. https://www.imerodromos.gr/ochi-allo-ergatiko-aima-sto-vomo-toy-kefalaioy/ Ο Κύριος Πατέλης με σπουδές στη Μόσχα την δεκαετία του 80 με όλα τα έξοδα πληρωμένα απο το ΚΚΕ. Το 1989 με την Αριστερίστικη Τροτσκιστική φράξια του ΝΑΡ στην επιχείρηση διάλυσης του ΚΚΕ μαζί με τη δεξιά οπορτουνιστική ομάδα του ...ΦΑΡΑΚΟΥ.... Για το έγκλημα στο λιμάνι του Πειραιά με το νεκρό εργάτη φταίει η ...Μανιάτικη μαφία και όχι η Ιμπεριαλιστική Κίνα που είναι ...Λ.Δ.. Και βέβαια σε άλλη του ανάρτηση στον ..Κορδάτο... διαβάζουμε πως ο Σοσιαλισμός ...κατέρρευσε.... Πως να παραδεχτείς πως ο Σοσιαλισμός ανατράπηκε απο μέσα και επάνω απο την οπορτουνιστική αντεπανάσταση με την σταδιακή εφαρμογή νόμων του καπιταλισμού όταν ο ίδιος είσαι οπορτουνιστής άρα μέρος του προβλήματος. Λίγοι απο όσους σπούδασαν εκεί είναι με το ΚΚΕ τα τελευταία 30 χρόνια... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΣΧ είπε...

    Ποια είναι λοιπόν η κατεξοχήν κομμουνιστική σχέση για το ΚΚΕ(μ-λ);
    Εύλογη ερώτηση. Μόνο που, κατά τη δική μου αντίληψη και χωρίς να θέλω να χρεώσω κάποια συγκεκριμένη άποψη στον «άγνωστο» που ρωτάει, η ερώτηση αυτή υποκρύπτει τη θέση ότι λίγο-πολύ τις σοσιαλιστικές σχέσεις τις έχουμε στο «τσεπάκι» και αυτό που χρειάζεται είναι να τις «προγραμματίσουμε». Θα θυμίσω τη θέση του Στάλιν, ότι στο ζήτημα αυτό «ξεκινούμε από το μηδέν», αλλά και την επισήμανση του Μαρξ, ότι ο κομμουνισμός δεν είναι ένα μοντέλο προς το οποίο πρέπει να προσαρμοστεί η κοινωνία, αλλά ο επαναστατικός μετασχηματισμός σε κομμουνιστική κατεύθυνση.
    Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο σοσιαλισμός είναι μια ολόκληρη ιστορική περίοδος κοινωνικών μετασχηματισμών και ανατροπών που συντελούνται συνεχώς σε όλα τα πεδία και εκφράσεις της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, μετασχηματισμών των παραγωγικών, οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων που συντελούνται με όρους ταξικής πάλης. Η πορεία αυτών των μετασχηματισμών δεν είναι μονοσήμαντη, αφού θα εμπεριέχουν εκ των πραγμάτων στο εσωτερικό τους αντίθετους προσανατολισμούς (προς το σοσιαλισμό αλλά και την οπισθοδρόμηση) έως ότου «δημιουργηθεί η κατάσταση που κάνει αδύνατο κάθε ξαναγύρισμα», όπως λέει ο Μαρξ και αναφέρει το άρθρο. Το καθοριστικό ζήτημα λοιπόν γι' αυτούς τους μετασχηματισμούς είναι να αντανακλούν και να εκφράζουν τη συνεχή ενίσχυση του ρόλου, της θέσης και της «αρμοδιότητας» της εργατικής τάξης, γιατί αυτή είναι ο φορέας των σοσιαλιστικών σχέσεων και του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού και όχι το κόμμα της ή το κράτος της.
    Είναι «αδυναμία» (επιπέδου συγκρότησης) της εργατικής τάξης να μην μπορεί να αναλάβει από την αρχή άμεσα, πλήρως και καθολικά τη διεύθυνση της παραγωγής, της «ανταλλαγής δραστηριοτήτων», των κατανομών, της διανομής, των σχεδιασμών κλπ και να «αναθέτει» αυτή την αρμοδιότητα στο σοσιαλιστικό κράτος και στο κομμουνιστικό κόμμα. Αυτή την αντικειμενική «αδυναμία» εκφράζουν τα πρώτα, μετά την επανάσταση, σοσιαλιστικά μέτρα, όπως οι κρατικοποιήσεις (που σύμφωνα με τον Ένγκελς δεν είναι και η καλύτερη μορφή κοινωνικοποίησης) και ο κεντρικός κρατικός σχεδιασμός. Αυτά (και άλλα) μέτρα αποτελούν εκφράσεις απαλλοτρίωσης της αστικής κυριαρχίας και είναι απαραίτητα για να «πατήσουν» επάνω τους οι περαιτέρω σοσιαλιστικοί μετασχηματισμοί. Αυτό όμως το αντικειμενικό γεγονός δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως η κατάληξη, αλλά ως η αρχή των σοσιαλιστικών μετασχηματισμών και να αίρεται συνεχώς, μέσα από, και μέσα στην, συνεχώς εξελισσόμενη -και στο σοσιαλισμό- ταξική πάλη και στην κατεύθυνση, όπως ανέφερα, ενίσχυσης της «αρμοδιότητας» της εργατικής τάξης.
    Αν λοιπόν έπρεπε να απαντήσω στο ερώτημα «ποιες είναι οι κατεξοχήν κομμουνιστικές σχέσεις» στο σοσιαλισμό, θα έλεγα ότι είναι αυτές που αναδύονται μέσα στο στίβο της ταξικής πάλης και οι οποίες ενισχύουν το ρόλο και την «αρμοδιότητα» της εργατικής τάξης σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
    2/11/21, 11:19 μ.μ. https://antigeitonies3.blogspot.com/2021/10/1956.html..... Η Αντικομουνιστική λύσσα και η απόγνωση σπάει τα κοντέρ. Πιο οπορτουνιστής πεθαίνεις. Με νύχια και δόντια υπέρ του Καπιταλισμού. ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 04/11/1956

    Οι δυνάμεις της ουγγρικής Επαναστατικής Κυβέρνησης και τα σοβιετικά στρατεύματα συντρίβουν την αντεπανάσταση στην Ουγγαρία. ................. Ο Ιμρε Νάγκι, που εκτελούσε χρέη πρωθυπουργού της ΛΔ Ουγγαρίας, από τις 24 Οκτώβρη 1956 αποδείχτηκε ότι δεν ήταν απλά ένας οπορτουνιστής ή - όπως η αστική προπαγάνδα τους ονομάζει - ένας «μεταρρυθμιστής», προκειμένου να... αναπνεύσει η δημοκρατία και η ελευθερία που δήθεν καταστέλλονται από την επανάσταση και το σοσιαλισμό. Αυτή η προπαγάνδα άλλωστε ήταν αιχμή της αντικομμουνιστικής - αντισοσιαλιστικής εκστρατείας του ιμπεριαλισμού, αμέσως μετά τον πόλεμο. Ο Ιμρε Νάγκι ήταν ένας αντεπαναστάτης, αφού υποστήριζε ανοιχτά τις ενέργειες για την ανατροπή της εργατικής εξουσίας. Πήρε ο ίδιος μέτρα για την ενίσχυση, και μάλιστα σε δυνάμεις και όπλα από το εξωτερικό, της αντεπανάστασης. Ηταν αυτός που σαν πρωθυπουργός, με το ξέσπασμα των γεγονότων στις 23 Οκτώβρη 1956 άνοιξε τα σύνορα με την Αυστρία και μπήκαν ανεξέλεγκτα όλα τα φασιστικά, αντιδραστικά στοιχεία που είχαν εγκαταλείψει την Ουγγαρία μετά την επανάσταση και τη νίκη της λαϊκής δημοκρατίας. Ετσι διείσδυσαν στην Ουγγαρία χιλιάδες οπλισμένοι φυγάδες από το εξωτερικό. Δηλαδή δυνάμεις οργανωμένες από τους καπιταλιστές και τσιφλικάδες της Ουγγαρίας που εγκατέλειψαν τη χώρα μετά την επανάσταση. Ετσι εξελίχτηκε ανοιχτό ένοπλο πραξικόπημα για την καπιταλιστική παλινόρθωση. Ο εξοπλισμός και ο ανεφοδιασμός των αντεπαναστατών γινόταν μέσω της αερογέφυρας Βιέννης - Βουδαπέστης, κύρια από αμερικανικά αεροπλάνα. Οι διπλωματικοί εκπρόσωποι των ΗΠΑ κι άλλων καπιταλιστικών κρατών έδιναν άμεσες οδηγίες στην ηγεσία τουςhttps://www.rizospastis.gr/story.do?id=5953155....... Σε πια φυλακή θα ήταν μέχρι το 1953 ο οπορτουνιστής αντεπαναστάτης ΝΑΓΚΙ χωρίς τον κόκκινο στρατό εκεί το 1945... Σε Καμία Θα είχαν πνίξει τα πάντα στο αίμα όπως το 1918 20 ΑΛΗΤΕΣ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ....«Με σεβασμό στεκόμαστε δίπλα και στο νεκρό φαντάρο του κυβερνητικού στρατού και στο νεκρό μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Διαβάζουμε ξανά τις προκηρύξεις με τον τίτλο “φαντάρε για ποιους πολεμάς” και αναλογιζόμαστε την τραγωδία που ζούσε ένα παιδί του λαού που επιστρατεύτηκε για να πολεμήσει όσους λευτέρωσαν την πατρίδα» https://www.imerodromos.gr/i-ithiki-toys-kai-i-ithiki-mas/....... Το νόημα αυτής της δήλωσης του Γ.Γ είναι ότι η απουσία στρατηγικού στόχου για Σοσιαλισμό και το ότι δεν υπήρχε ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ μας στέρησε την δυνατότητα να διεκδικήσουμε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 οδηγώντας τον λαό στην σφαγή δεμένο χειροπόδαρα και στην στράτευση λόγω ...λαοκρατίας ευρωκομουνισμός. Ολα αυτά που μας σερβίρει και σήμερα ο ...ημερόδρομος.... Ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. https://www.kordatos.org/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%ce%bf%cf%81%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%bc%cf%8c-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%81%cf%84%ce%ae%cf%82/ Οι γνωστές οπορτουνιστικές παπάτζες του Λιόση και των Μανιαδάκηδων που σάπισαν και βρωμάνε. Εχουμε καπιταλισμό απο το 1830 που πέρασε στο Ιμπεριαλιστικό στάδιο το 1882 στα πλαίσια της ανισόμετρης ανάπτυξης με σχέσεις αλληλεξάρτησης και ενδιάμεση θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Συμμετέχει συνειδητά στις Ιμπεριαλιστικές συμμαχίες για την αναβάθμιση της θέσης της. Αυτό έκανε και στον 2ο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο για να πάρει μερίδιο απο την λεία. Αυτές οι οπορτουνιστικές παπάτζες στέρησαν την δυνατότητα του λαού να διεκδικήσει την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 και οδηγήθηκε στην σφαγή σε φυλακές εξορίες εκτελέσεις. Ευχαριστούμε το Κεντρίστικο οπορτουνιστικό βαρίδι του Κάουτσκι αλλά οι Κομμουνιστές δεν θα πάρουμε απο αυτή την σαπίλα του Μανιαδάκη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. https://prin.gr/2021/11/%cf%83%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%bb%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b9%ce%bf-4-11/.....Οποιος θέλει μαζικούς αγώνες δεν κάνει διασπαστικές ενέργειες σε βάρος της εργατικής τάξης για να ξεπλύνει τα εγκλήματα της ...πασοκάρας... και να βοηθήσει στην εναλλαγή κυβερνήσεων στο έδαφος του Καπιταλισμού. Συμμετέχει στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε σύνταγμα και όλη την χώρα 6 το απόγευμα με μοναδικό κριτήριο το ταξικό διεκδικούμε προσωρινά μέτρα ανακούφισης και όλα τα υπόλοιπα τα λύνει η ιδεολογική πάλη και ζύμωση. Ιδου η Ρόδος.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ...Αυτό δεν θεωρώ ότι θα καθορίσει τη στάση ή έστω πλευρές της πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης που έχει αναλάβει την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων σπέρνοντας αυταπάτες ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τα συμφέροντα της Ελλάδας.

    Ο ελληνικός λαός, με τη συμβολή και ευθύνη των ...κομμουνιστικών... και αριστερών-προοδευτικών δυνάμεων, πρέπει να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και να οργανώσει την πάλη του για την αντιμετώπιση των άμεσων προβλημάτων, για μια Ελλάδα χωρίς βάσεις, για την Ειρήνη στην περιοχή και σ’ όλο τον κόσμο, σε συντονισμό με όλους τους λαούς. Και με τον αμερικανικό.https://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/politiki/2814-apo-ti-romi-sti-glaskovi..... Η Κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση στο έδαφος του Καπιταλισμού υπηρετεί τους Καπιταλιστές συμμετέχοντας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της συνειδητά στα πλαίσια της ανισόμετρης ανάπτυξης με σχέσεις αλληλεξάρτησης και ενδιάμεση θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα προσπαθώντας πάντα για την αναβάθμιση της θέσης της. Οι Κομμουνιστές έχουμε βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα τα τελευταία 30 χρόνια τα οποία έχουμε ενσωματώσει στην καθημερινή μας δράση. Παλεύουμε στην Κοινωνική συμμαχία να ενώσουμε τον λαό σε ταξική βάση διεκδικώντας προσωρινά μέτρα ανακούφισης και στην ιδεολογική πάλη και ζύμωση προωθούμε την πρόταση εξουσίας για έξοδο απο την Ε.Ε με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου. Δείχνουμε απεριόριστη ανεκτικότητα σε απόψεις απλών ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν στον οπορτουνισμό τους δίνουμε το χέρι να σηκωθούν και τους δείχνουμε τον δρόμο της κοινωνικής συμμαχίας. Αντίθετα με τους φορείς των οπορτουνιστικών απόψεων χρειάζεται αμείλικτος αγώνας χωρίς έλεος με στόχο το τσάκισμα τους σαν 5η Φάλαγγα. Ταξική ενότητα και αγώνας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος είπε...

    Είναι προτιμότερο να ανοίγει η συζήτηση από το να κλείνει με "εξυπνάδες" που διαστρεβλώνουν θέσεις και απόψεις και νομίζουν έτσι ότι ξεμπέρδεψαν με τα ζητήματα.

    Ο Σεχτάρ ο Τρομερός έκανε πολύ καλά που ξεδίπλωσε την άποψή του η οποία αποτελεί και την κυρίαρχη άποψη στο εσωτερικό του ΚΚΕ όσο αφορά τον χαρακτήρα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού και της υπόθεσης της παλινόρθωσης του καπιταλισμού σε ΕΣΣΔ και Λ.Δ. της Κίνας. Ας τα πάρουμε λοιπόν με την σειρά :

    1) Ο χαρακτήρας του κάθε κοινωνικού σχηματισμού προσδιορίζεται από τις κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής και ο Κεντρικός Σχεδιασμός είναι το αποφασιστικό κριτήριο και όχι το εποικοδόμημα του η Δικτατορία του Προλεταριάτου μας λέει ο Σεχτάρ. Βέβαια στην συνέχεια μιλάει για την διαλεκτική σχέση μεταξύ τους και ότι ο Κεντρικός Σχεδιασμός ... έχει ανάγκη την Δικτατορία του Προλεταριάτου.
    Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε στον Λένιν για το περιεχόμενο του σοσιαλισμού όπου στην πρώτη θέση βάζει τα Σοβιέτ «Ο Κομμουνισμός, είναι η εξουσία των Σοβιέτ συν την ηλεκτροδότηση ολόκληρης της χώρας», τα ξέρει αυτά ο Σεχτάρ. Αλλά από που θα αντλήσει δύναμη και επιχειρηματολογία για το γεγονός ότι η ηγεσία του ΚΚΕ όχι μόνο δεν αντιτάχτηκε στο ρεβιζιονισμό και την παλινόρθωση αλλά ταυτίστηκε μαζί τους;
    Μα από που αλλού. Από τις "κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής" που για 35 χρόνια αντιστέκονταν στην παλινόρθωση ενώ στο πολιτικό εποικοδόμημα είχαν κυριαρχήσει οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ρεβιζιονισμού.
    Με αυτό τον χοντροκομμένο τρόπο που παρουσιάζεται σαν "καθαρός μαρξισμός" και σε αντίθεση με τον Μάο που από την αρχή την "πάτησε" προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

    2. Στην Λ.Δ της Κίνας δεν υπήρξε αντεπανάσταση ούτε έγινε τίποτα το συνταρακτικό αλλά πέρασε "ολοσούμπιτη" στον κρατικό καπιταλισμό και οι καπιταλιστές εκλέγονται πιά και στη ΚΕ του ΚΚ Κίνας, με το οποίο βέβαια σχέσεις είχε η ηγεσία του ΚΚΕ και όχι το "μαοϊκό ρεύμα" αλλά αυτά είναι "ψιλά γράμματα".
    Δηλαδή ρε φίλοι του ΚΚΕ η ΜΠΠΕ τι ήταν; Η σύλληψη και ο διωγμός της λεγόμενης "συμμορίας των τεσσάρων" και της πλήρους αποκαθήλωσης του Μάο από τον Τένγκ και τους επιγόνους του τι ήταν ; Ακόμα και η σφαγή στην Πλατεία Τιέν Αν Μεν τι ήταν ;
    Αν όχι έκφραση της ταξικής πάλης στο εσωτερικό της χώρας , του κράτους και του κόμματος ανάμεσα στην επαναστατική γραμμή και κατεύθυνση και την αντεπανάσταση ;

    Η ιστορική εμπειρία της ταξικής πάλης έχει δείξει ξεκάθαρα ότι η υποτίμηση των πολιτικών - ταξικών όρων συγκρότησης του εργατικού - κομμουνιστικού κινήματος, προβάλλοντας δήθεν "καθαρούτσικες" απόψεις για την Επανάσταση και τον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό θέλουν να καλύψουν τον ρεβιζιονιστικό χαρακτήρα μέσα από έναν άκρατο οικονομισμό.

    Γ.Α.https://antigeitonies3.blogspot.com/2021/10/1956.html....... Η Αποκατάσταση των Μπολσεβίκικων χαρακτηριστικών του ΚΚΕ τα τελευταία 30 χρόνια τους έχει φέρει σε αδιέξοδο και προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τον ΛΕΝΙΝ σε Κάουτσκι για να τον παρουσιάσουν σαν μεταβατικό σταδιολόγο στα μέτρα τους. Καταγγέλουν δήθεν την Οπορτουνιστική στροφή του 1956 στην ΕΣΣΔ και την δέχονται ατόφια στην 3η Κ.Δ το 1935 που κατέστρεψε τα Κ.Κ. Τους βόλευε αφάνταστα η κατάσταση στο ΚΚΕ πριν το 1991... Αυτά έχει η ζωή... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Από την περασμένη Κυριακή, όμως, ο Χρ. Γούδης έχει στο παλμαρέ του άλλη μια εμφάνιση: Αυτήν τη φορά φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα «Documento», παραχωρώντας συνέντευξη για ένα πρόσφατο βιβλίο του. Ποιος ξέρει γιατί η συγκεκριμένη εφημερίδα, σε ένα διάλειμμα από τον ...«αντιδεξιό» αγώνα, ανέλαβε το «ξέπλυμα» του συγκεκριμένου φασιστοειδούς, η πορεία του οποίου δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες.

    Αντί άλλου σχολίου, ας σημειωθεί μόνο ότι δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφονται τέτοιες «συμπτώσεις»: Το 2015, επιχειρηματολογώντας για την ανάγκη «συνεννόησης με τους εταίρους», ο Γούδης έδινε τα συγχαρητήριά του στην «πατριωτική πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ», για το 3ο μνημόνιο που υπέγραψε μετά το δημοψήφισμα...

    (Αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη»).https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/276652/symptoseis ΑΛΗΤΕΣ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή