Το κόκκινο στις φλέβες μας

Να εδώ, κάτι εκατομμύρια Ινδοί, περίπου 150, απεργήσαν τις προάλλες και έκαναν την μαζικότερη απεργία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι που η ιστορία τελείωσε, ο καπιταλισμός νίκησε και οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος.

Πάρτε το χαμπάρι: ο κομμουνισμός, ως αίτημα, ως διεκδίκηση, ως όνειρο ήταν και είναι πάντα εδώ. Δεν έφυγε για να επανέλθει. Δεν μπήκε στον πάγο, δεν έμεινε στο ράφι. Εδώ είναι. Ζωντανός και ολόφρεσκος.

Κι αυτό δε συμβαίνει επειδή το λένε οι κομμουνιστές. Αντίθετα. Ο καπιταλισμός είναι που μας οδηγεί με μεγαλύτερη βεβαιότητα και ταχύτατα προς τα εκεί.

Όχι, τα εκατομμύρια εργάτες στην Ινδία που απεργήσαν δεν είναι όλοι κομμουνιστές. Ούτε πιστεύουμε πως μια, ακόμα και τόσο μαζική απεργία, είναι ικανή από μόνη της να αναστρέψει τον καπιταλιστικό όλεθρο.

Δεν παραγνωρίζουμε την δύναμη του καπιταλισμού να επιβάλλεται είτε δια της βίας είτε δια της πειθούς. Ωστόσο φαίνεται ότι το δεύτερο έχει αρχίσει να φθίνει. Γι’ αυτό άλλωστε ανασύρονται οι μαύρες φασιστικές σημαίες του σε πολλές γωνιές της γης.

Ούτε τυφλοί είμαστε. Βλέπουμε ότι αυτό που λέμε επαναστατικό υποκείμενο υστερεί σε οργάνωση, στόχευση, ταξική προσήλωση και αυταπάρνηση.

Αλλά ρε γαμώτο, είναι ωραίο να βλέπεις ότι δεν είσαι μόνος. Ότι στην άλλη άκρη του κόσμου, σε μια χώρα τόσο διαφορετική, τόσο ιδιαίτερη, οι άνθρωποι διαδηλώνουν με τα ίδια σύμβολα και με τα ίδια περίπου αιτήματα.

Είναι σημαντικό να βλέπεις ότι εργαζόμενοι και εργαζόμενες αρχίζουν να αφυπνίζονται, να αντιστέκονται και να αντιδρούν. Να αναζητούν την διέξοδο γιατί αντιλαμβάνονται ότι η ζωή στα καπιταλιστικά δεσμά απλά δεν είναι βιώσιμη.

Σήμερα σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το σοκ, είναι σαν να κλείνουν οι πληγές και σταδιακά να αρχίζει να ξανακυκλοφορεί το κόκκινο στις φλέβες μας.

Απο τον   2310netκαι το ΑΤΕΧΝΩΣ

Η ΒΑΡΚΙΖΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΙΜΟΥΔΑΝΘΡΩΠΟΙ

Οι μαϊμουδάνθρωποι, το πρώτο είδος ανθρώπου που κατάφερε όχι μόνο να εκφράζει όλες του τις σκέψεις με 140 χαρακτήρες αλλά και να σκέφτεται με 140 χαρακτήρες (όταν δεν αρκείται στο να μαϊμουδίζει τους 140 χαρακτήρες άλλου μαϊμουδανθρώπου), αφιερώνουν τη μέρα του δημοψηφισματος σε παντοειδείς σαρκασμούς και εξυπνάδες για τη "Βάρκιζα."
Το γεγονός προδίδει από μόνο του ότι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα του τι προέβλεπε η συγκεκριμένη συμφωνία, που υπογράφηκε, στις 12 Φλεβάρη του 1945.

Κανεις συμβιβασμός

Ένα μεγάλο πανό ανάρτησαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη, το πρωί της Τρίτης 6 Σεπτέμβρη, στο πλαίσιο της προπαγάνδισης του συλλαλητηρίου ενόψει της ΔΕΘ το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη στην πλατεία Αριστοτέλους στις 6 μ.μ.

Το πανό του ΠΑΜΕ που «στόλισε» το Λευκό Πύργο ανέγραφε: «Κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια, τη μίζερη ζωή. Οργάνωση, Αγώνας για ανατροπή. Όλοι στο συλλαλητήριο Σάββατο 10 Σεπτέμβρη, πλατεία Αριστοτέλους, 6 μ.μ.».

Καθ΄ όλη τη διάρκεια της κινητοποίησης μέλη του ΠΑΜΕ φώναζαν συνθήματα όπως: «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», «Έλα με το ΠΑΜΕ μην είσαι φοβισμένος, ντροπή για τον εργάτη να ζει υποταγμένος».

Σε δηλώσεις του ο Λεωνίδας Στολτίδης κατήγγειλε «την πρωτοφανή προσπάθεια καταστολής από την κυβέρνηση με τελεσίγραφο να κατεβάσουμε το πανό γιατί βεβηλώνει το χώρο αλλιώς θα προβούν σε συλλήψεις».

«Δεν βεβηλώνει ούτε το χώρο ούτε την ιστορία ούτε τον πολιτισμό του λαού οποιαδήποτε κίνηση του ΠΑΜΕ που αφορά τη διεκδίκηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και την κάλυψη των αναγκών τους. Περί αυτού πρόκειται και δεν θα αφήσουμε την κυβέρνηση ανενόχλητη να προβεί στα επόμενα μέτρα ως επιλογή για τη βρώμικη δουλειά από την αστική τάξη, να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα και την εργατική τάξη με μέτρα που συντρίβουν ουσιαστικά στην κυριολεξία τα πάντα, όσα έχουν απομείνει, ΣΣΕ, εργασιακές σχέσεις, Ασφαλιστικό και δημόσιο πλούτο. Δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε, βαδίζουμε στο δρόμο που συσπειρώνει τις δυνάμεις που έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτή την πολιτική», κατέληξε ο Λεωνίδας Στολτίδης.

Η πιο όμορφη θάλασσα...

Οταν οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ορκίζονταν στην Πατρίδα, στην Δημοκρατία, στην τιμή και στην εργασία του Λαού, οι άλλοι - αυτοί που αργότερα αποτέλεσαν τον "εθνικό κορμό" - ορκίζονταν στον Χίτλερ.
Εκείνος ο αγώνας, ο πιο ωραίος,ο πιο ηρωικός, ο πιο ανιδιοτελής, ηττήθηκε στρατιωτικά και έληξε στις 29 Αυγούστου 1949. 
Αλλά δεν ηττήθηκε ποτέ πολιτικά, ιδεολογικά και ηθικά.
Το ξέρουν πρώτοι απ' όλους οι πλουτοκράτες και οι πολιτικοί απόγονοι των προσκυνημένων στους Βαν Φλιτ και τους Σκόμπυ, οι κατσαπλιάδες της άρχουσας τάξης και τα αποβράσμα των χιτών και των δοσιλογων.
Φέτος,η συμπλήρωση των 70 χρόνων από την ίδρυση του ΔΣΕ, είναι μόνο η αφορμή να το επαναλάβουμε - με απόλυτη πεποίθηση ότι οι συντάκτες του "Τέλους της Ιστορίας" ματαιοπονούν:
Η τιμή και η δόξα που στεφανώνει τους συντρόφους μας είναι ταυτόχρονα και η πυξίδα για να φτάσουμε εκει: "Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει".

Ν.Μπογιοπουλος

Δύο κόσμοι – δύο σχεδιασμοί. Το εργοστάσιο VEF στη σοσιαλιστική Λετονία

απο το ΑΤΕΧΝΩΣ

«…Ό,τι όμως ξεχωρίζει ένα εργοστάσιο σοβιετικό, δεν είναι οι μηχανές και η συγκρότησή τους, είναι ο κοινωνικός ρόλος του και οι σχέσεις του με τους εργάτες, που τελικά το μεταβάλουν σ’ ένα πολύπλευρο και πολυσήμαντο οργανισμό, κοινωνικό και πνευματικό, στην υπηρεσία τους και στην υπηρεσία της κοινωνίας…»

Μοιάζουν «εξωπραγματικές» σήμερα οι νίκες και οι κατακτήσεις της σοσιαλιστικής κοινωνίας, των ανθρώπων που έχτισαν και έζησαν στο σοσιαλισμό. Ιδιαίτερα στα μάτια των μεταγενέστερων γενιών που δεν γνώρισαν το κοινωνικό σύστημα που έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και, μέσα στην παντοδυναμία του σάπιου καπιταλισμού των κρίσεων και των πολέμων, διαμορφώνουν μια εικόνα ξένη προς την πραγματικότητα, βασισμένη στην διαστρέβλωση και τη συκοφάντηση.

Στην Ελλάδα της «κρίσης», της ανεργίας, της μιζέριας και της εξαθλίωσης θεωρείσαι «τυχερός» αν δουλεύεις μερικές ώρες τη βδομάδα, αν δεν αρρωσταίνεις, αν δεν έχεις παιδιά να σπουδάσεις, αν πρόλαβες να πάρεις μια κουτσουρεμένη σύνταξη. Η κατάσταση αυτή δείχνει να παγιώνεται και να γίνεται αποδεχτή ως «κανονικότητα» από την πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ οι ισλαμοφασιστες και οι χορηγοί τους

Με έκπληξη και δέος ,με οργή και αποτροπιασμό παρακολουθεί η διεθνής κοινή γνώμη τα εγκλήματα των Ισλαμιστών .Τείνει να πιστέψει – αν δεν έχει ήδη πειστεί – ότι το Κοράνι είναι στην κυριολεξία ένα διαβολικό σύγγραμμα που απευθύνεται και μετατρέπει τον άνθρωπο στο χειρότερο κτήνος που γνώρισε η ανθρωπότητα .Ο φρικτός θάνατος του Κανταφι ,οι εκτελέσεις στην Αίγυπτο ,η ανθρωποφαγία στη Συρία ,το συνεχιζόμενο μακελειό στο Αφγανισταν ,στο Σουδάν ,τη Σομαλία  και τελευταία ( μετά την αποχώρηση των Νατοϊκών –το τονίζω ) το από το πουθενά (;) ξεπέταγμα των χειροτέρων κτηνών της «εξελιγμένης» Τζιχαντ στο Ιράκ κάνουν μια ανθρωπότητα ,που δεν έχει πια νωπά τα Άουσβιτς και τα Νταχαου να απορεί και να οργίζεται για την ανείπωτη αυτή κτηνωδία και να διαρρηγνύει τα ιμάτια της για την ..κατάντια του ανθρωπίνου γένους !

Μια απαντηση στον ΑΡΚΑ

ΑΠΟ ΤΟ VIVA LA REVOLUTION

ARKAS -The Original Page

Η Σελίδα σάς αρέσει · 21 Αυγούστου · Τροποποιήθηκε · 

  

«Αν δεν θέλετε να σας καταριούνται οι επόμενες γενιές κάντε στείρωση», δηλαδή η μόνη πιθανότητα να μην σας καταριούνται οι επόμενες γενιές είναι να μην υπάρξουν επόμενες γενιές.
Δεν υπάρχει πιο άχαρο πράγμα από το να εξηγείς ένα αστείο (και ειδικά ένα αστείο του Αρκά που έχει τόσες συνδηλώσεις ώστε οποιαδήποτε εξήγηση το καταστρέφει). Όμως αυτό το σκίτσο δέχτηκε πολλές αναφορές και αρνητικά σχόλια, ακόμα και κατηγορίες από τον έρποντα κρετινισμό του Διαδικτύου για ευγονική(!!!) και ναζισμό(!!!), γι' αυτό θεωρήσαμε σωστό να κάνουμε αυτό το σχόλιο.

και η Άλλη Άποψη από μια φίλη στο fb:

ΑΘΩΟΣ

Το συνέλαβαν (απήγαγαν) σαν "ακραίο και επικίνδυνο εθνικιστή" που "διέταξε γενοκτονίες" ... "διέπραξε εγκλήματα πολέμου" ... "χασάπης των Βαλκανίων" ... "Είναι εγκληματίας πολέμου" ... " προκάλεσε γενοκτονία στη Βοσνία" ... "είναι φονιάς, είναι ο χασάπης των Βαλκανίων" ... "ο νέος Χίτλερ" ...

Τον οδήγησαν σε δίκη στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία, που απήγγειλε κατηγορίες κατά του Μιλόσεβιτς για "εγκλήματα πολέμου" και "εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας" ...

Χαρακτήρισαν τη δίκη Μιλόσεβιτς ως «πιο σημαντική... ακόμη και από τη Δίκη της Νυρεμβέργης» ..

Η δίκη του ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2002, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ επειδή πέθανε κατά τη διάρκεια της δίκης του, αφού οι υπεύθυνοι της κράτησής του αρνήθηκαν στον κρατούμενο τη δέουσα ιατρική φροντίδα. Μάλιστα διατυπώνωνται ευθέως υπόνοιες για εσκεμένη έκθεση σε κινδύνους για τη ζωή του, αφού του αρνήθηκαν επέμβαση στην καρδιά. Αλλά και στο αίμα του διαγνώστηκε ουσία που εξουδεταιρώνει τα αντιυπερτασικά φάρμακα. Φαίνεται ότι τα γνωστά γεωπολιτικά συμφέροντα, θα προτιμούσαν ο Μιλόσεβιτς να πεθάνει πριν από το τέλος της δίκης του, από το να τον δουν να αθωώνεται εκθέτοντας τα συνειδητά ψεύδη που είχαν ειπωθεί.

Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που λειτουργεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, απάλλαξε μετά θάνατον τον Μιλόσεβιτς και τη χώρα του από την κατηγορία της γενοκτονίας (Μάρτιος 2007). Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπάρχουν πειστήρια που να αποδεικνύουν ότι το Βελιγράδι είχε υπό τον έλεγχό του τον στρατό των Σερβοβοσνίων και απέρριψε την καταβολή οικονομικής αποζημίωσης από τη Σερβία στη Βοσνία–Ερζεγοβίνη. Δεν κρίθηκε ένοχος για τα εγκλήματα πολέμου που τον κατηγόρησαν.

Οι μακάβριοι ισχυρισμοί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για γενοκτονία αποδείχθηκαν τελικά ... ψευδείς. Και προφανώς συνειδητά ψευδείς. Αντίθετα ο «Σλόμπο» δεν ευθυνόταν για την εθνοκάθαρση που έγινε στη Βοσνία, αλλά στην πραγματικότητα είχε εναντιωθεί.

Η αθώωσή του δεν ανακοινώθηκε επισήμως ποτέ. Τα κανάλια δεν τον είπαν ποτέ.

Με δυό λόγια ... ψεύτικες κατηγορίες ... καταιγισμός προπαγάνδας ... πόλεμος ... διάλυση μιας χώρας ... όλα αέρας κοπανισμός ιμπεριαλιστικών ψεμμάτων ... κι ήταν μόνο η αρχή ... η συνταγή εφαρμόστηκε στη συνέχεια στο Ιράκ ... στη Λιβύη ... στη Συρία ...

Ας πούν κάτι όλοι αυτοί οι μοντέρνοι παπαγάλοι που μιλούσαν για "σφαγέα", για "γενοκτονία", ή που δικαιολογούν πάντα ό,τι κι αν κάνει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ...

Δείτε ένα αχετικό παλιότερο άρθρο από την Καθημερινήhttp://www.kathimerini.gr/…/kai-twra-ti-8a-ginwmen-xwris-va…

κι ένα ρεπορτάζ από ένα Σερβικό site στο http://www.defence-point.gr/news/…

Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο

αλλά να μην το βρίσκεις σχεδόν ποτέ...

Όσοι έχουν ψύχωση με τη δικαίωσή τους, την αναζητούν εναγωνίως, με κάθε τρόπο. Πχ λέγοντας τα πάντα και τα αντίθετά τους, ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει, σαν τριπλή παραλλαγή στο ΠΡΟ-ΠΟ. Αλλά αν βάλεις πολλές τριπλές, το κόστος του δελτίου ανεβαίνει σε δυσθεώρητα ύψη (και βάρη για την τσέπη), οπότε πρέπει να έχεις εναλλακτική. Κάτι σαν το βιβλίο του Σοπενάουερ, με τον τίτλο της ανάρτησης, που βρίσκει τεράστια απήχηση σε ένα κοινό συνηθισμένο στην κοινωνική αδικία και την αφηρημένη επίκληση της δικαιοσύνης, που κάνει ελάχιστα πράγματα για να βρει το δίκιο του, αλλά τα πάντα για την προσωπική του επιβεβαίωση.

Χαμένοι στη... μετάβαση

Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος και ο σχολιασμός του αξιοποιήθηκαν από τις δυνάμεις του οπορτουνιστικού ρεύματος ως ευκαιρία για να προβληθεί η γραμμή που παρουσιάζει ως επαναστατική πολιτική τον απεγκλωβισμό από την ΕΕ σε καπιταλιστικό έδαφος, χωρίς ανατροπή της αστικής εξουσίας. Η γραμμή αυτή παρουσιάζεται κυρίως σε δύο εκδοχές: Είτε ως γραμμή βελτίωσης της κατάστασης του λαού, ως μια «μικρή νίκη» που μπορεί να έχει φιλολαϊκά αποτελέσματα εντός του καπιταλισμού (μια τέτοια γραμμή προβάλλεται κατά κύριο λόγο από δυνάμεις της ΛΑΕ), είτε ως κρίκος συσπείρωσης για να υπηρετηθεί η αντικαπιταλιστική πάλη (γραμμή που προβάλλουν τμήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες ομάδες).

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2016

Η αστική τάξη της Βραζιλίας κάνει Ολυμπιακούς πάνω στη φτώχεια 200 εκ. Βραζιλιάνων.

Πάντα οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν ιδιοκτησία και καύχημα των αρχουσών τάξεων. Γι αυτό τους πρόβαλλαν ότι τάχα ενώνουν και φέρνουν ειρήνη. Τίποτα από αυτά!

Εμπόρευμα ήταν πάντα και σαν τέτοιο το ακριβοπλήρωναν οι λαοί. Μια κλεμμένη ιδέα, γεμάτη απάτες, ψέματα, αναβολικά (από την αρχαιότητα), εξαγορασμένους αθλητές από χορηγούς, νικητές με «πρόγραμμα», κράτη με σκοπιμότητες, ξεπουλημένους ηγέτες και εκπροσώπους.

Μόνο όταν ο υψηλός αθλητισμός γίνει ένα με τον μαζικό λαϊκό αθλητισμό και από εμπόρευμα γίνει λειτούργημα, οι Ολυμπιακοί θα γίνουν κτήμα των λαών που θα τους ενώνουν στην ειρήνη και στην ανιδιοτελή και ευγενική άμιλλα.

ΣΤΕΡΓΙΟΣ Βασιλειου 

Πως διασωθηκε το ιστορικό αρχείο

Απο το protothema.gr

Το Σπίτι του Λαού διαθέτει δέκα ορόφους. Οι τρεις under, οι εφτά over. Ετσι, όταν λένε «πρώτος όροφος», εννοούν τρίτο υπόγειο. Για λόγους ασφαλείας αλλά και κατάλληλης θερμοκρασίας, το γιγαντιαίο αρχείο είχε τοποθετηθεί σε αυτούς τους τρεις υπόγειους ορόφους. Δηλαδή το πιο νόστιμο ορντέβρ για τη νεροποντή!

Viva La Revolucion: προς ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ επιστολή antivaro Ανάγνωσμα !!

Viva La Revolucion: προς ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ επιστολή antivaro Ανάγνωσμα !!γεια σου σφε Διονυση

Τα... κατοικίδια!

 Οι λύκοι δεν είναι κατοικίδια. Οι μοναχικοί λύκοι δεν είναι άγρια θηρία που διαφεύγουν απ' τα κλουβιά τους, στο τσίρκουλο του δυτικού καταναλωτικού πολιτισμού. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι κατευναστική αγιαστούρα της αράχνης του παγκόσμιου ιστού, οπότε: η αντικοινωνική δικτύωση, το σκοτεινό βαθύ ίντερνετ στο οποίο μπορείς να εμπορευθείς από βρέφη για πορνό μέχρι πυρηνικές κεφαλές, δεν είναι παρά η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Δηλαδή του πολιτισμικού ιμπεριαλιστικού χρηματιστηρίου, που, καθόλου καταχρηστικά, περιλαμβάνει και τον πόλεμο.

Νοσταλγία για τον κομμουνισμό

απο το leninreloaded

Υπάρχει μεγάλη απογοήτευση με τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των επαναστάσεων του 1989, οι οποίες έφεραν δραστική παρακμή του βιωτικού επιπέδου για την πλειοψηφία των πρώην πολιτών των κομμουνιστικών κρατών. Η πλατιά απελπισία με την πτώχευση, τη διαφθορά, την εγκληματικότητα και το γενικό κοινωνικό χάος που συνόδευσαν τη μετάβαση  προς τον καπιταλισμό της αγοράς και την δυτικού τύπου δημοκρατία έχει δημιουργήσει μια αυξανόμενη νοσταλγία για το κομμουνιστικό παρελθόν ανάμεσα σε πολλούς συνηθισμένους ανθρώπους που δεν είναι κομμάτια των κοσμοπολίτικων και φιλοδυτικών ελίτ της χώρας τους. Κοιτούν πίσω με αυξανόμενη αγάπη για τους "παλιούς, καλούς καιρούς" του κομμουνισμού—μια τάση που δημιουργεί αμηχανία και είναι γνωστή ως "Σοβιετικό σικ."