Τάισε μπλουμ!...

Πεινάς. Αγωνιάς. Κι ύστερα έρχεται το θριαμβευτικό μενού. Πατάτες μπλουμ, δηλαδή νερόβραστες πασπαλισμένες με καυστικά επαινετικά σχόλια Σόιμπλε, σαν μπούκοβο ένα πράγμα. Υστερα μαθαίνεις πως όσα χρόνια δούλεψες για μια ψωροσύνταξη, είναι υπόθεση προσωπικής διαφοράς και η περικοπής της το περαιτέρω πετσόκομμα. Δηλαδή θα αντισταθμιστεί εξισορροπητικώς με πιθανή μείωση του ΦΠΑ στην ταβέρνα που δεν πας. Πατάτες μπλουμ σημαίνει να πανηγυρίζεις γιατί εντάσσονται στο σωτηριολογικό διαιτολόγιο της αριστεράς που καρτεράει την άδεια του μπούλη της για να καταθέσει ερυθρά άνθη στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, χωρίς το μπούλινγκ του κυβερνητικού εταίρου. Πλήθη χορταίνουν με απάτες κι έτσι μισθωτοί και συνταξιούχοι, από τώρα κι έως τον αιώνα τον άπαντα, αποφασίστηκε στην εποχή της «μεταλιτότητας» να ενταχθούν γλωσσικά σ' ένα παράλληλο πρόγραμμα, όχι της Θεσσαλονίκης αυτή τη φορά, αλλά εκπονημένο μεταξύ Μαξίμου και Βερολίνου.

Καμμία έκπληξη !Ετσι δρά ο οπορτουνισμός αιώνες τώρα

Το καλοκαίρι του 2015 ο βουλευτής του φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, Μ. Αρβανιτίδης, ζητά την καταδίκη του κομμουνιστή δημάρχου Κώστα Πελετίδη γιατί αρνήθηκε να διευκολύνει τη δράση των φασιστών, που ζήταγαν στοιχεία για τα παιδιά των μεταναστών.
Η απάντηση του προέδρου της βουλής, Ν. Βούτση, είναι άξια θαυμασμού:
«… προφανώς ότι δικαιούστε (η ΧΑ) όλων των διευκολύνσεων και των προσβάσεων στις οποίες αναφερθήκατε»

Ο δρόμος προς τη ζωή

Παιδαγωγικό Ποίημα
Ο δρόμος προς τη ζωή
Α. Σ. Μακαρενκο

Ένα λογοτεχνικό έργο που αναδεικνύει τη γιγάντια προσπάθεια που κατέβαλαν οι μπολσεβίκοι προκειμένου να δημιουργήσουν και να διαπαιδαγωγήσουν τον σοβιετικό άνθρωπο, τον άνθρωπο που κλήθηκε να θεμελιώσει και να αναπτύξει το πρώτο κοινωνικό σύστημα στην ανθρώπινη ιστορία στο οποίο καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπο. 

Ένα λογοτεχνικό έργο που αποδεικνύει ότι οι συνθήκες είναι αυτές που διαμορφώνουν τον άνθρωπο. Ότι η ανατροφή του κάθε παιδιού είναι ευθύνη της κοινωνίας στην οποία καλείται να ζήσει. Το μεγαλείο του Παιδαγωγικού Ποιήματος βρίσκεται ακριβώς στο ότι μπορούμε να διαπιστώσουμε πως η προσπάθεια για τη διαπαιδαγώγηση ανηλίκων "παραβατών του νόμου" δέθηκε με την κομμουνιστική κοσμοθεωρία στην πράξη πλέον. 

Ενα λογοτεχνικό έργο που αποδεικνύει την ουσιαστική ένταξη στην κοινωνία παιδιών του "δρόμου", παιδιών που έχουν ζήσει τη σκληρότερη πλευρά της ζωής, (τον πόλεμο), και ήρθαν ως πρόσφυγες στη νεοσύστατη τότε (1920) ΕΣΣΔ, παιδιών που "δεν είχαν στον ήλιο μοίρα"...

Ένα λογοτεχνικό έργο που αποδεικνύει το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στον Σοσιαλισμό της ΕΣΣΔ το 1920 και στον καπιταλισμό της Ευρωπης του 2017 (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)... Ο καπιταλισμός των πολέμων, της προσφυγιάς, της ανήλικης εγκληματικότητας, της σαπιλας σε κάθε του πτυχή σε αντιδιαστολή με τον Σοσιαλισμό της κοινωνικής ευημερίας, της καταπολέμησης της φτώχιας, της καταπολέμησης των κοινωνικών ανισοτήτων, της καταπολέμησης του αναλφαβητισμού, της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο!!!

Στον "ελεύθερο" καπιταλισμό, τα παιδιά αυτά έχουν την "ελευθερία" να επιλέξουν ανάμεσα στα ναρκωτικά, το έγκλημα, τις φυλακές, την πορνεία...
Στον Σοσιαλισμό έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στις τέχνες, τις επιστήμες, τα γράμματα, την παραγωγική διαδικασία!!!

Προς «Ισκρα»: Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη

Ειναι τέτοια τα πολιτικά αδιέξοδα της ιστοσελίδας «Ισκρα» και του χώρου που εκπροσωπεί, που αναζητά, για μια ακόμα φορά, σανίδα σωτηρίας στη διαστρέβλωση των λεγομένων του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο πλαίσιο μιας ζωντανής συνέντευξης που έδωσε στην ΕΡΤ. Φτάσανε στο σημείο να λένε ότι περίπου το ΚΚΕ προτείνει σοσιαλισμό με ευρώ ή διπλό νόμισμα σαν αυτό που πρότεινε ο μέχρι πρότινος δικός τους σύντροφος Γ. Βαρουφάκης.

ΠΑΤΡΑΓΚΡΑΝΤ

 

Να δω τώρα ποιος Συριζαίος(ή μη) δήμαρχος θα δώσει ξανά χώρο στη ΧΑ με το πρόσχημα "οφείλουμε βάσει νομοθεσίας" και πράσσειν άλογα.
Κι αυτή ακριβώς η αθώωση του Πελετίδη είναι που δημιουργεί αυτό το θετικό προηγούμενο.

Ο ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ

Στη φωτογραφία: Τάσος Κατράπας, Νίκος Κούνδουρος, Θανάσης Βέγγος. Μακρόνησος 1949 ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ για τον ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Μακρόνησος 1949) «Ως γόνος μεγάλης οικογένειας που ήμουν, οι βασανιστές θέλησαν να αλαφρύνουν το δικό μου βασανιστήριο στο Μακρονήσι. “Ζήτα μια χάρη και θα σου την κάνουμε” μου είπαν και το μόνο που ζήτησα ήταν, να με αφήσουν να πάω να μείνω στο βουνό χωρίς φαΐ και χωρίς νερό, ενδεχομένως, αρκεί να μην τους βλέπω και να μη με βλέπουν. Το δέχτηκαν!

Το μνημόνιο Πωλ Πόρτερ

Με την ονομασία Έκθεση Πόρτερ, ή Μνημόνιο Πόρτερ φέρεται στη νεότερη ελληνική ιστορία η έκθεση που συνέταξε ο Πωλ Α. Πόρτερ, αρχηγός της αμερικανικής αποστολής στην Ελλάδα το 1947, ενόψει της οικονομικής βοήθειας του δόγματος Τρούμαν, εξ ου και το όνομά της.

"Εδώ δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ' αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα.

Σε διατεταγμένη υπηρεσία…

Την ώρα που η κυβέρνηση, με τις πλάτες των συστημικών κομμάτων, ετοιμάζεται να δώσει νέο σφοδρό χτύπημα στον δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό με νέα αφαίμαξη, την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να κοροϊδέψει για μια ακόμη φορά τον λαό ότι τα νέα μέτρα που θα παρθούν δεν είναι μέτρα για την κάσα του, την ίδια ώρα έξω από δημοτικό σχολείο οι γνωστοί ασφαλίτες φασίστες και αντιεξουσιαστές, στήνουν καθημερινά μία άθλια παράσταση για να αποπροσανατολίσουν τον κοσμάκη. Φασίστες και αντιεξουσιαστές αντί να «ασκήσουν» το «επαναστατικό» τους καθήκον εκεί που παίρνονται οι πολιτικές αποφάσεις για την πλήρη ισοπέδωση του Ελληνικού λαού, «ασκούν» το «επαναστατικό» τους καθήκον στη ράχη Ελληνόπουλων και προσφυγόπουλων, μαθητών του δημοτικού!

Για το ζήτημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης

Οι Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ αποτυπώνουν ολοκληρωμένα και στον καλύτερο δυνατό βαθμό τόσο τις διεθνείς και εγχώριες εξελίξεις, όσο και τις συνθήκες μέσα στις οποίες καλείται να δράσει το Κόμμα ως συνειδητή και οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Ενα κομβικό, κατά τη γνώμη μου, ζήτημα που αποτελεί στοιχείο διαπάλης με οπορτουνιστικές και ρεφορμιστικές αντιλήψεις εντός και εκτός Ελλάδας, μέσα κι έξω από το κομμουνιστικό κίνημα, είναι το ζήτημα της «ιμπεριαλιστικής εξάρτησης». Οπως ορθά αναφέρεται στις Θέσεις πρόκειται για «το ζήτημα της «εξάρτησης», που αποκόπτεται από τη θέση της κάθε καπιταλιστικής χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και δεν υπολογίζει ως παράγοντα την ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία καθορίζει και τις σχέσεις ανισοτιμίας στο πλαίσιο της σύγχρονης αλληλεξάρτησης καπιταλιστικών κρατών στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα» (Θ. 78).

Η στρατηγική και η τακτική

Πολλές φορές βλέπω να γίνεται σύγχυση μεταξύ στρατηγικής και της τακτικής στο κομμουνιστικό κίνημα. Αυτό έχει κάποιες φορές ολέθριες συνέπειες . Για παράδειγμα όταν η τακτική των συμμαχιών και των μετώπων αντικαταστήσει τους στρατηγικούς στόχους, μετατρέπει ένα ΚΚ σε ουρά των συμμάχων και των μικροαστικών και οπορτουνιστικών αντιλήψεων (ρεβιζιονισμός) .

Επίσης όταν η στρατηγική αντικαταστήσει την τακτική εξαλείφονται οι συμμαχίες και οι τακτικές πολιτικές κινήσεις σαν ανώφελες, ζημιογόνες και οπορτουνιστικές που είναι «χάσιμο χρόνου» και σε απομακρύνουν από τον στρατηγικό στόχο (αριστερισμός).

Μικρός Θεούλης !!!

Η αμήχανη στιγμή πού ένας πιτσιρικάς αντιλαμβάνεται την κοινωνία καλύτερα από εσένα.

Θελω να κανω ενα βιντεο για το, γιατι μεχρι και σημερα χρειαζομαστε τον κομμουνισμο. Για οσους δεν γνωριζουν, ο κομμουνισμος ειναι η ιδεα ενος εθνους που μοιραζεται τον πλουτο. Και ενω μερικοι ανθρωποι το ονομαζουν διανομη, εαν ποτε μου δινοταν η δυνατοτητα να ξεκινησω μια κομμουνιστικη κυβερνηση (κλεινει ματι) περιμενετε 12 χρονια, θα την εκανα να εχει κτηρια οπου μπορεις να βαλεις λεφτα για να εχουν αλλοι ανθρωποι, ξερετε, μοιρασμα. Τωρα, γνωριζω οτι δεν ειναι ετσι ολες οι κομμουνιστικες χωρες, αλλα η διανομη ειναι οσο καλη οσο ειναι και το μοιρασμα. Δεν εξηγω γιατι χρειαζομαστε τον κομμουνισμο, απλα λεω τις διαφορες της διανομης. Γιατι, τεχνικα, ειναι, οπως ενας γονιος θα μπορουσε να κανει το παιδι του να μοιραστει ενα παιχνιδι ή κατι τετοιο. Τελος παντων, τωρα οσον αφορα γιατι πραγματικα χρειαζομαστε τον κομμουνισμου. Εχω δυο λογους. Πρωτον, δεν γινεται να εχουμε φτωχους ανθρωπους. Δεν ειναι καλο μια ολοκληρη ταξη ανθρωπων να ειναι φτωχοι. Οι ανθρωποι χρειαζονται λεφτα. Δεν γινεται να αφηνουμε ανθρωπους αστεγους γιατι δεν μπορουν να βρουν δουλεια. Τα λεφτα ειναι σημαντικα. Και αυτος ειναι ενας λογος που χρειαζομαστε τον κομμουνισμο. Δευτερον, μερικοι ανθρωποι ισως πουνε "ω ναι ευημερια", η ευημερια προαγει τους τεμπεληδες. Και δεν ξερω, δεν γνωριζω, αλλα ειμαι σχεδον σιγουρος οτι η ευημερια, ειδικα στις ηνωμενες πολιτειες, κοστιζει χρηματα. Οποτε ναι, ολοι αυτοι οι ηλιθιοι που λενε οτι ο κομμουνισμος ειναι το ιδιο με την ευημερια, μπορουν απλα να φυγουν γιατι ειστε ηλιθιοι. Απλα κοιταξτε την σημασια αυτης της λεξης. Συγνωμη για το ξεσπασμα, αλλα οταν ο κοσμος λεει οτι ειναι το ιδιο με την ευημερια, θυμωνω παρα πολυ. Τελος παντων, γι'αυτο χρειαζομαστε τον κομμουνισμο.

Idiots...

Πηρε μόνο δύο χρόνια συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να διαχωριστεί ο Αλέξης από τον Τσίπρα με τρόπο αποκαρδιωτικά βάναυσο. Κι έτσι παράγεται εκείνη η «θερμοκρασία» που κατά τους ΣΥΡΙΖΑίους μετατρέπει τον αρχηγό τους όχι σε ατμομηχανή «ανάπτυξης» αλλά σε χύτρα ικανή να μαγειρεύει στον ατμό τη λογική του μέσου όρου των ταλαιπωρημένων πολιτών και να τον θέτει υπεράνω ακόμη και της στοιχειώδους πολιτικής κριτικής. Ετσι φτάσαμε στο σημείο να ανεχόμαστε ως σοβαρή και αποστομωτική τη δήλωση σε ανυπόγραφο χαρτί, το πανταχού και πάντα παρόν non paper, ότι: Αυτός ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας σε αυτές τις συνθήκες κρίσης μπορεί να συναντά έναν Ρότσιλντ στο Παρίσι ξεκαθαρίζοντας τη συνάντηση ως «ιδιωτική»! Κι έτσι μέσα στην ένδεια του αστικού τσίρκου όπου το είναι και το φαίνεσθαι μετατρέπει τα λιοντάρια σε γατούλες και τους κλόουν σε συνηγόρους ενός αόρατου διαβόλου, φτάσαμε ν' ασχολούμαστε με οτιδήποτε εκτός από το δηλητήριο που κρύβει η λέξη ιδιωτική...

Οι εποχές της ήττας συνήθως φέρνουν "εγκυμοσύνες"

Σε εποχές ολομέτωπης επίθεσης του Κεφαλαίου σε κατακτήσεις ,δικαιώματα λαικά κι εργατικά ,αλλά και σε εποχές ύφεσης ,υποχώρησης και ανετοιμότητας του Εργατικου Κινήματος (ΕΚ) ,ένα Μ-Λ ΚΚ που σέβεται τον τίτλο του ,έχει πρωτίστως την ευθύνη της ανασύνταξής του .Παράλληλα έχει την ευθύνη να ακολουθεί μια σοφή τακτική ,μια τακτική σαν την γάτα με το ποντίκι με τον ταξικό αντίπαλο ,να ελίσσεται ,,να μην εκτίθεται άσκοπα,,να κρατά ως κόρη οφθαλμού και για όσο μπορεί τα όποια περιθώρια δράσης του επιτρέπει το συγχρονο αστικό σύστημα και κυρίως να εκμεταλλεύεται αυτά στην κατεύθυνση της όσο γίνεται πιο γρήγορης ανασύνταξης του ΕΚ . 

"Σταλινιστής"

«Οι σοσιαλδημοκράτες λακέδες μας αποκαλούν συχνά «σταλινιστές» και πιστεύουν, ότι μ’ αυτό προσβάλλουν τους κομμουνιστές. Όμως εμείς οι κομμουνιστές είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτόν τον χαρακτηρισμό, όπως είμαστε υπερήφανοι και για τον χαρακτηρισμό «λενινιστές». Για τον προλετάριο επαναστάτη δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να είναι ένας αληθινός λενινιστής, ένας αληθινός σταλινιστής, από το να είναι ως το τέλος πιστός οπαδός του Λένιν και του Στάλιν. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για έναν κομμουνιστή από το να αγωνίζεται κάτω από την καθοδήγηση του μεγάλου Στάλιν για το θρίαμβο της δίκαιης υπόθεσης του προλεταριάτου.

ΑΣΤΑ ΑΔΩΝΗ ....ΘΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ

Μπορει το σύστημα υγείας μιας φτωχής χώρας να υπερέχει από αυτό των Δυτικών χωρών; Κι όμως, η απάντηση δεν είναι εύκολη. «Οι επαναστάτες γιατροί» της Κούβας, επηρεασμένοι από το επαναστατικό πνεύμα του... συναδέλφου τους Τσε Γκεβάρα, δημιούργησαν ένα σχετικά επιτυχημένο σύστημα υγείας.