Βενεζουέλα: Η επανάσταση ξεφούσκωσε

απο τον teddy


Αισθάνομαι ότι χρωστάω ένα σχόλιο για τις κυριακάτικες εκλογές στην Βενεζουέλα, οι οποίες σηματοδότησαν την επιστροφή τής δεξιάς στην εξουσία μετά από δεκάξι χρόνια απόλυτης (ή σχεδόν απόλυτης) κυριαρχίας ενός ιδιότυπου σοσιαλισμού "α λα Βενεζουέλα". Ενός σοσιαλισμού που δεν είχε και πολύ μεγάλη σχέση με τον αυθεντικό, μαρξικό σοσιαλισμό και γι' αυτό σημειώνεται συνήθως με το όνομα του κύριου εκφραστή του: τσαβισμός.

Στις προχτεσινές εκλογές, λοιπόν, ο υπό τον Ενρίκε Καπρίλες συνασπισμός τής δεξιάς κέρδισε τα 3/5 των εδρών, στέλνοντας το Λαϊκό Μέτωπο του Νίκολα Μαδούρο στην αντιπολίτευση. Δεν μπορώ να πω ότι χάρηκα με το αποτέλεσμα αλλά δεν μπορώ να πω και ότι δεν ήταν αναμενόμενο. Ο μακαρίτης Ούγκο Τσάβες συνήθιζε να μιλάει για μια "μπολιβαριανή επανάσταση", μόνο που αυτή η επανάσταση αρνήθηκε επί σειρά ετών να κάνει κάτι πραγματικά επαναστατικό: να γκρεμίσει τις καπιταλιστικές δομές τής χώρας και πάνω στα συντρίμια τους να οικοδομήσει μια πραγματικά σοσιαλιστική κοινωνία.

Ούγκο Τσάβες, Νίκολα Μαδούρο: Οι επαναστάτες δεν μένουν πια εδώ...

Πράγματι, ο Τσάβες (κυρίως) και ο διάδοχός του σπατάλησαν την παντοδυναμία τους σε ανώφελες λάιτ μεταρρυθμίσεις, εξαντλώντας την δυναμική τους σε παλινωδούσες προσπάθειες σοβαντίσματος του -έτσι κι αλλιώς- στρεβλού καπιταλιστικού οικοδομήματος. Διότι, όπως και να το κάνουμε, μεταρρύθμιση δεν είναι να αυξήσεις τους φόρους μιας εταιρείας που εκμεταλλεύεται τα πετρέλαια της χώρας σου αλλά να περάσει η εκμετάλλευση αυτού του πετρελαίου στα χέρια του λαού. Μεταρρύθμιση δεν είναι να επιβάλλεις ποινές σε όσους δημιουργούν τεχνητή έλλειψη τροφίμων αλλά ο επισιτισμός τού λαού να βρίσκεται υπό άμεσο λαϊκό έλεγχο.

Παρένθεση. Οι "μεταρρυθμίσεις" τού τσαβισμού μου θυμίζουν εκείνες του ανδρεϊκού ΠαΣοΚ κατά την περίοδο 1981-1985, οι οποίες διαφημίζονταν ως σοσιαλιστικές, με πρώτες και καλύτερες την θέσπιση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (ΑΤΑ) και την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης. Τότε, ο Χαρίλαος Φλωράκης είχε σχολιάσει: "Αυτά τα μέτρα δεν είναι μεταρρυθμίσεις. Είναι μέτρα που θα μπορούσε να πάρει μια οποιαδήποτε κυβέρνηση ανοιχτομάτας δεξιάς". Κλείνει η παρένθεση.

Σε τελική ανάλυση, το αποτέλεσμα των προχτεσινών βενεζουελανικών εκλογών ανέδειξε καταφανώς κάτι που έχουν σημειώσει τόσο ο Μαρξ όσο και ο Λένιν: αν κατά την διαδικασία τού σοσιαλιστικού μετασχηματισμού η επανάσταση δεν κάνει συνεχή κι αποφασιστικά βήματα προς τα εμπρός, κάποια στιγμή μοιραία θα οπισθοχωρήσει. Αυτή η οπισθοχώρηση είναι νομοτελειακή διότι όσο περισσότερο ολογωρεί μια επανάσταση, τόσο γρηγορώτερα κι ευκολώτερα αναπτύσσεται ο οπορτουνισμός. Κι αφού ο τσαβισμός δίστασε να κάνει τα αποφασιστικά βήματα που και μπορούσε και απαιτούνταν, η ήττα του ήταν απλώς θέμα χρόνου.

Ο Ενρίκε Καπρίλες (αριστερά) με τον πρόεδρο του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών Λούις Αλμάγκρο.

Πριν δυο χρόνια, στις προεδρικές εκλογές που έγιναν μετά τον θάνατο του Τσάβες, ο Ενρίκε Καπρίλες είχε προσπαθήσει να κερδίσει τον Μαδούρο αλλά απέτυχε. Τότε, το ιστολόγιο είχε δημοσιεύσει ένα σημείωμα με τίτλο: Ενρίκε Καπρίλες Ραντόνσκι: ο "δημοκράτης". Αν έχετε την διάθεση να μάθετε περισσότερα για τον άνθρωπο που αναλαμβάνει πλέον την κυβέρνηση τής Βενεζουέλας (ο Μαδούρο παραμένει πρόεδρος της χώρας), ακολουθήστε τόν διασύνδεσμο και συνεχίστε την ανάγνωση εκεί.

Οταν τα Φασισταριά ντύνονται "πατριώτες"

Τα μεταμφιεσμένα Χρυσαύγουλα ... 

Γράφει ο Cogito ergo sum //

Βάζω στοίχημα ότι δεν είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν το «Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων (ΕΚΕΟ)». Κι επειδή με πιάσανε κάτι κρυάδες καθώς σκάλιζα τον ιστότοπό του, σκέφτηκα να κάνω τις σχετικές συστάσεις για να μη μένετε ανενημέρωτοι.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο, λοιπόν, το ΕΚΕΟ «είναι το μοναδικό Ελληνικό Ερευνητικό Ίδρυμα στο είδος του και ιδρύθηκε ακολουθώντας τα πρότυπα του Αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου Όπλων και του Ρωσικού Κέντρου Ελέγχου Όπλων». Πάντοτε σύμφωνα με τον ιστότοπο, το ΕΚΕΟ απευθύνεται, μεταξύ άλλων, «σε κάθε Έλληνα που θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει μια πανίσχυρη οπλική, αμυντική και αντιτρομοκρατική επιστήμη και τεχνολογία»και «στους πολιτικούς που θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις και να νομοθετήσουν σε θέματα Εθνικής και Διεθνούς Ασφάλειας».

Τσαβισμός και νεοναζισμός

απο το sfyrodrepano

Οι δυο σημαντικότερες διεθνείς ειδήσεις των ημερών ήταν οι εκλογές σε Γαλλία και Βενεζουέλα και τα αποτελέσματα, που χαρακτηρίζονται σημαδιακά, για διαφορετικούς λόγους σε κάθε περίπτωση.

Στη Γαλλία, ο αστικός πολιτικός κόσμος και τα παπαγαλάκια του έμειναν υποκριτικά με το στόμα ανοιχτό μπροστά στις πρόσφατες εξελίξεις και τη μεγάλη άνοδο της ακροδεξιάς της Λεπέν –σαν το δολοφόνο που οδύρεται μπροστά στο πτώμα του θύματός του, ενώ από το μαχαίρι του ακόμα στάζει το αίμα.

Λες και είναι κάτι πρωτόγνωρο ή άνθηση του φασιστικού φαινομένου στην καπιταλιστική μήτρα και τροφό του, την αστική δημοκρατία. Λες και υπάρχει κάτι παράδοξο σε αυτό το αποτέλεσμα, εν μέσω της ισλαμοφοβίας και του γενικευμένου παροξυσμού που είχε επικρατήσει μετά από το χτύπημα στο Παρίσι. Ποιος να το πίστευε άραγε πως όταν ποτίζεις ένα δέντρο, αυτό θεριεύει, πετάει κλαδιά κι απλώνει τις ρίζες του;

Βενεζουέλα: Το εύκολο μάθημα της σοσιαλδημοκρατίας

απο την μποτίλια στον άνεμο

Ο Ουρίμπε (πρόεδρος της Κολομβίας, 2002-2010) και ο καταζητούμενος για δολοφονίες ηγέτης της αντιπολίτευσης Λεοπόλντο Λόπεζ (νικητής σήμερα) την έχουν στήσει στον Μαδούρο.

*

Περισσότερα για τους ανωτέρω εικονιζόμενους,
βλέπε από Μποτίλια:

 Τρομοκρατία και Δολοφονίες στη Βενεζουέλα – Ο Νέος Βρώμικος Πόλεμος 

ΗΠΑ εναντίον Βενεζουέλας: Πραγματικότητα, Όχι Φαντασία

Βενεζουέλα (13) 

* * *

Το μάθημα της Βενεζουέλας

Γράφει ο Νίκος Μόττας

(Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας)

Ο Β. Ι. ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ Ο ΤΕΪΛΟΡΙΣΜΟΣ

"Στρατάρχα μου, καλημέρα και καλή βδομάδα! Σε άλλο ιστολόγιο , άνοιξε συζήτηση για τον τεϊλορισμό απ’ αφορμή την εκτίμηση της πείρας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ· ένας αναγνώστης έκρινε σκόπιμο στα πλαίσια αυτής της συζήτησης να παραθέσει το κείμενο ενός άρθρου του Β. Ι. Λένιν για το ζήτημα αυτό. Δυστυχώς, παρά τις αγαθές του προθέσεις, διέπραξε  δυο λάθη που μειώνουν στο μέγιστο την τελεσφόρηση της προσπάθειάς του: παράθεσε το συγκεκριμένο άρθρο στα αγγλικά και χρησιμοποίησε ως πηγή τον γνωστό τροτσκιστικό διαδικτυακό ιστότοπο που εδώ και πολλά χρόνια διεξάγει αναίσχυντο λαθρεμπόριο και επαίσχυντη παραχάραξη της ιδεολογίας του επιστημονικού κομμουνισμού. Εκτός από το θέμα αρχής που επιτάσσει την ασυμβίβαστη αντιμετώπιση, συστηματική απόκρουση και συνειδητή καταδίκη των τροτσκιστών, ορκισμένων εχθρών και πεπειραμένων υπονομευτών του κομμουνιστικού κινήματος, ανακύπτει και το πρόβλημα της ξένης γλώσσας που καθιστά αυτά τα πολύτιμα για τον ιδεολογικό αγώνα έργα των κλασσικών του επιστημονικού κομμουνισμού απρόσιτα ή δυσπρόσιτα στους και στις αναγνώστες και αναγνώστριες που δεν διαθέτουν στον ένα ή στον άλλο βαθμό τις απαραίτητες γνώσεις ξένων γλωσσών. Ξέρω ότι η χρησιμοποίηση της συγκεκριμένης πηγής είναι η «εύκολη λύση», αφού εκεί είναι όλα «έτοιμα» —άσε, βέβαια, που αυτό δεν ισχύει, γιατί με προσεκτική ανάγνωση και αντιβολή με τα πρωτότυπα ανακαλύπτει κανείς εκεί τερατώδη λάθη πληκτρολόγησης πολλών ξενόγλωσσων κειμένων—, αλλά σιγά-σιγά θα πρέπει να εδραιωθεί η αντίληψη ότι είναι καθήκον όλων μας η χρησιμοποίηση και η διάδοση στο διαδίκτυο των δόκιμων μεταφράσεων των κλασσικών του επιστημονικού κομμουνισμού, όσο κόπο κι αν προϋποθέτει αυτό. Πόσω μάλλον όταν στην περίπτωση του Β. Ι. Λένιν έχουμε την πλήρη ελληνική μετάφραση των «Απάντων» (5η έκδοση, ΣΕ, Αθήνα 1976–1985). Απ’ αυτήν την έκδοση σου στέλνω προς ανάρτηση το άρθρο του Β. Ι. Λένιν «Το σύστημα Τέιλορ σημαίνει υποδούλωση του ανθρώπου στη μηχανή» (δες: Β. Ι. Λένιν, Άπαντα, Τόμος 24ος (Σεπτέμβρης 1913–Μάρτης 1914), Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1979, σελ. 364–366, 463, 531).

"Μη Απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής"

Εργατικά ηλεκτρονικά μανίκια

απο agkarra.com

Η διοίκηση επιχειρήσεων ελεγχόμενη από το καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής είναι η επιστήμη εκείνη η οποία έχει ως σκοπό και στόχο την ρύθμιση και την διαμόρφωση των χώρων εργασίας και του εργατικού δυναμικού έτσι ώστε να  επιχείρηση να φέρει υπεραξία. Από την άλλη η τεχνολογία είναι ένα ζήτημα το οποίο συχνά αφήνεται να νοηθεί ότι είναι ουδέτερο, ότι είναι μια αποκομμένη δραστηριότητα από την πολιτική ή την οικονομία. Αυτό είναι μια μεγάλη αυταπάτη. Η υπάρχουσα τεχνολογία πάντα ενσωματώνει τις σχέσεις εξουσίας της εκάστοτε κοινωνίας, που αυτή την περίπτωση είναι το ταξικό καπιταλιστικό σύστημα. Η τεχνολογία δηλαδή που παράγεται σε ένα καπιταλιστικό σύστημα, συνολικά δημιουργείται για την εντατικοποίηση της παραγωγικότητας και την επιβίωση των καπιταλιστών σε ένα σύστημα άναρχης παραγωγής και ανταγωνισμού.  

Επανάσταση και δημοκρατία (Ι)

   Οι ιστορικά και πολιτικά αφελείς ... πιστεύουν πως ... ο σοσιαλισμός θα έρθει με κοινοβουλευτικές διαδικασίες σαν αυτές που γνωρίζουμε στα πλαίσια της “αστικής δημοκρατίας”. Αυτοί οι αφελείς περιμένουν κάποια δημοσκόπηση να τους ... “δείξει” τον σοσιαλισμό να έρχεται !!! Αυτοί οι αφελείς δηλώνουν μαρξιστές ... αλλά σύγχρονοι μαρξιστές. Θέλουν σοσιαλισμό ... αλλά χωρίς την διχτατορία του προλεταριάτου. Θέλουν σοσιαλισμό ... με δημοκρατία. Ετσι λένε ... αλλά κρύβουν πολλά ... περιμένοντας ήσυχοι τον "σοσιαλισμό" που θα τον ανακοινώσει το δελτίο ειδήσεων της  tv και το internet !!!

Τελικά, ήταν τόσο άσχημα στο σοσιαλισμό;

Στη Ουγγαρία, σε δημοσκόπηση του Κέντρου Ερευνών Pew, το 72% δήλωσε πως η ζωή στον καπιταλισμό, είναι χειρότερη απ’ ότι κατά την περίοδο του σοσιαλισμού. Το ποσοστό που λέει το ίδιο στην Βουλγαρία, είναι της τάξεως του 62%. Επίσης, 62% είναι το ποσοστό και των Ουκρανών, που θεωρούν ότι στον καπιταλισμό η ζωή είναι χειρότερη.

Στη Ρουμανία, το 45% απ’ όσους συμμετείχαν σε πρόσφατη έρευνα του Ρουμάνικου Ινστιτούτου Αξιολόγησης και Στρατηγικής, πιστεύουν ότι σήμερα θα ζούσαν καλύτερα, αν δεν είχε επικρατήσει ο καπιταλισμός στη χώρα τους. Το 61%, δήλωσε ότι σήμερα ζει κάτω από πολύ χειρότερες συνθήκες, απ’ ότι επί σοσιαλισμού. Απ’ την άλλη, μόλις το 29% αντιλαμβάνεται τον κομμουνισμό σαν μια «κακή ιδέα».

Στη Γερμανία, το γνωστό περιοδικό Der Spiegel παραδέχτηκε πως «η εξύμνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας βρίσκεται σε άνοδο δύο δεκαετίες μετά την πτώση του τείχους». Ενώ, παρέθεσε δημοσκόπηση στην οποία, το 57% υπερασπίζεται τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας. Όπως σημειώνει το περιοδικό: «Από τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης προκύπτει ότι η νοσταλγία για την πρώην Ανατολική Γερμανία έχει ριζώσει βαθιά στις καρδιές πολλών πρώην Ανατολικογερμανών, αφού δεν περιορίζεται πλέον στους πιο ηλικιωμένους, που θρηνούν την απώλεια της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αλλά ακόμα και οι νέοι, που δεν είχαν σχεδόν καθόλου εμπειρία από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, έχουν σήμερα θετική άποψη γι’ αυτή.» Επίσης, στο περιοδικό υπάρχουν μαρτυρίες, όπως αυτή ενός 38χρονου σήμερα, πρώην Ανατολικογερμανού, ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά, για την περίοδο μετά την επανένωση της Γερμανίας: «είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου άστεγους, ζητιάνους και φτωχούς ανθρώπους, που φοβούνταν για την επιβίωσή τους».

Όλα αυτά, δεν αναιρούν τα προβλήματα που μπορεί να υπήρχαν στις σοσιαλιστικές χώρες. Όμως από την άλλη, δείχνουν πως η προπαγάνδα της «ελεύθερης» και «δημοκρατικής»Δύσης, σχετικά με τον σοσιαλισμό, έχει διαμορφώσει στρεβλές συνειδήσεις για την κατάσταση που υπήρχε στις σοσιαλιστικές χώρες. Πολλοί πιστεύουν πως στον σοσιαλισμό «οι άνθρωποι πεινούσαν» και «δεν περνούσαν καλά», όμως οι ίδιοι οι άνθρωποι σε πολλές από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, λένε πως σήμερα στον καπιταλισμό τα πράγματα είναι χειρότερα!

ΠΗΓΗ

Απεργία ….και στο βάθος ιμπεριαλιστικός πόλεμος

Απο το aristeripolitiki

Όταν τα στοιχεία δείχνουν αδιέξοδο και γενική κρίση του καπιταλισμού, παντού μυρίζει πόλεμος. Για να επιβιώσει το σύστημα από την κρίση υπερπαραγωγής (υπερπαραγωγής - υποκατανάλωσης, πλούτου - φτώχειας, κερδών - ζημιών) πρέπει επειγόντως να καταστραφεί ένα μεγάλο μέρος του ανθρώπινου και του υλικού κεφαλαίου – «διορθωτική κίνηση» το λένε οι χρηματιστές που τα μετράνε όλα με τους ματωμένους δείκτες τους.

Όσο πιο μεγάλη είναι η κρίση τόσο πιο μαζική πρέπει να είναι η καταστροφή. Να μηδενιστούν αξίες και δικαιώματα και, πάλι εκ του μηδενός, να αναστηθεί ο βρικόλακας του κεφαλαίου μέσα από αίμα, τάφους και σκελετούς εργοστασίων.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

Μετά τις ένοπλες επιθέσεις της 13^ης Νοεμβρίου  στη γαλλική πρωτεύουσα σαν αυτονόητη και φυσική μοιάζει η κήρυξη  περιοχών της ΕΕ σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης με στρατιώτες και στρατιωτικά οχήματα σε περιπολία στους δρόμους, με κλειστούς τους χώρους μαζικής συνάθροισης και κλειστά σύνορα, χωρίς όλα αυτά τα μέτρα να προβληματίζουν ιδιαίτερα τις «δημοκρατικές» συνειδήσεις της ΕΕ.

               Η κομμουνιστική  απειλή, την οποία  οι δικοί μας συνταγματάρχες το ’67 είχαν επικαλεστεί για να βγάλουν  τα τανκς στους δρόμους και να επιβάλουν στρατιωτικό νόμο καθ’ άπασαν  την επικράτειαν,  μετασχηματίστηκε σε τρομοκρατική απειλή, που η δυνατότητα διεύρυνσής της μπορεί να περιλάβει κι αυτήν εν καιρώ, η οποία  προκαλεί παραπλήσιες μορφές δράσης της κυρίαρχης εξουσίας, στην ΕΕ αυτή την φορά. Στο όνομα λοιπόν της κατασταλτικής ή προληπτικής αντιμετώπισής της έχει ξεκινήσει ο περιορισμός ή η αποστέρηση ελευθεριών των πολιτών, με τη συναίνεσή τους μάλιστα.

V.I. Lenin-Η οικονομία και η πολιτική στην εποχή της δικτατορίας του προλεταριάτου

V.I. Lenin

Οικονομία και πολιτική στην εποχή της δικτατορίας του προλεταριάτου

Πράβδα, αρ. 50, 7 Νοεμ. 1919

Άπαντα, Τόμος 39, Εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1982, σελίδες 271–282
(Με ευχαριστίες στον Μη Απολιθωμένο)

Για τη δεύτερη επέτειο της Σοβιετικής εξουσίας είχα σκεφτεί να γράψω μια μικρή μπροσούρα πάνω στο θέμα που αναφέρεται στον τίτλο. Μέσα όμως στη φασαρία της καθημερινής δουλειάς δεν μπόρεσα ως τώρα να προχωρήσω πέρα από την προκαταρκτική προετοιμασία ορισμένων μερών της. Γι’ αυτό αποφάσισα να δοκιμάσω να εκθέσω σύντομα, περιληπτικά τις πιο ουσιώδεις, κατά τη γνώμη μου, σκέψεις πάνω στο ζήτημα αυτό. Είναι αλήθεια πως ο περιληπτικός χαρακτήρας της έκθεσης παρουσιάζει πολλές δυσχέρειες και μειονεκτήματα. Ωστόσο όμως, προκειμένου για ένα μικρό άρθρο περιοδικού μπορεί ίσως να αποδειχτεί κατορθωτός ο περιορισμένος τούτος σκοπός: να γίνει τοποθέτηση του ζητήματος και να δοθεί ο σκελετός για τη συζήτησή του από τους κομμουνιστές των διαφόρων χωρών.

Η Κάρι Μάθισον σάστισε...

πηγη

Οταν η κινηματογραφική φαντασία συναντάει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Με αφορμή μια τηλεοπτική σειρά

Πού σταματάνε τα όρια της κινηματογραφικής φαντασίας (λέμε τώρα) και πού ξεκινάνε τα πραγματικά σενάρια και σχέδια ιμπεριαλιστών, αστικών κρατών, μυστικών υπηρεσιών και κάθε είδους μηχανισμών και η εξοικείωση των λαών με αυτά, είναι καμιά φορά δύσκολο να διακρίνει κανείς.

Πριν λίγες μέρες προβλήθηκε πλατιά από τα αστικά ΜΜΕ και μια ακόμη περίπτωση, αυτή της ταινίας «Made in France», που απέτυχε για δεύτερη φορά την περασμένη βδομάδα να κάνει πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ο λόγος; Η ταινία που γυρίστηκε πέρυσι, έχει ως υπόθεση τις φετινές επιθέσεις τζιχαντιστών στο Παρίσι! Ακόμα πιο ανατριχιαστικό; Τη μέρα των επιθέσεων, το Παρίσι είχε γεμίσει με αφίσες της ταινίας, που έδειχναν το ένα πόδι του πύργου του Αϊφελ να είναι... καλάσνικοφ. Μάλιστα, η πρεμιέρα της ταινίας αναβάλλεται για δεύτερη φορά, αφού είχε αναβληθεί και τον περασμένο Γενάρη λόγω της δολοφονικής επίθεσης τότε στο περιοδικό «Charlie Hebdo».

«Ψυχοπάθεια», «εξαθλίωση» και τζιχαντιστές...

«Είναι ψυχοπαθείς».

«Οι καλλονές που γίνονται τζιχαντίστριες. Είναι φανατισμένες και διψούν για αίμα».

«Ψυχανώμαλα τέρατα σκορπούν τον τρόμο».

«Ατάραχοι σαν ζόμπι οι εκτελεστές τζιχαντιστές».

«Χρησιμοποιούν ψυχοτρόπες ουσίες πριν τις επιθέσεις αυτοκτονίας».

Κάτω από τίτλους σαν τους παραπάνω μπορεί να βρει κάποιος δεκάδες αναλύσεις που ακολούθησαν τα γεγονότα της Γαλλίας και δημοσιεύονται στον αστικό Τύπο. Πάνω σε τέτοιες αναλύσεις «χτίζονται» ιστορίες, με σκοπό να προκαλέσουν ανατριχίλα, ρίγος, φόβο και να εξηγήσουν τις αιτίες για τη δράση των τζιχαντιστών, αφού ...η «κοινή λογική δεν μπορεί να απαντήσει στο πώς και το γιατί άνθρωποι μπορούν να τινάξουν στον αέρα τόσο κόσμο». Το ενδιαφέρον, βέβαια, είναι πως αυτές οι αναλύσεις - διαπιστώσεις έχουν ακουστεί από τον υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας, τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, τον πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας...

«Μπορεί κανείς να σκοτώνει δεκάδες συνανθρώπους του, διατηρώντας την παγερή γαλήνη την οποία διέθεταν, κατά τις μαρτυρίες, οι δράστες των επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι; Ναι, αν βρίσκεται στην κατάλληλη εγκεφαλική κατάσταση, αυτήν που εξασφαλίζει όχι ο υποτιθέμενος θρησκευτικός ζήλος των τζιχαντιστών, αλλά η σύγχρονη ψυχοφαρμακολογία. Οι αυτόπτες μάρτυρες επιμένουν ότι οι αυτουργοί του μακελειού ήταν ατάραχοι "σαν ζόμπι" και η ανακάλυψη συρίγγων στο δωμάτιο ξενοδοχείου της Alfortville όπου είχε καταλύσει ο εκ των δραστών των επιθέσεων, Salah Abdeslam, ενδεχομένως δίνει την εξήγηση. Εναπόκειται στη χημική ανάλυση να καθορίσει αν τα "σύνεργα" του Abdeslam χρησιμοποιήθηκαν για την παρασκευή εκρηκτικών υλών ή την κατανάλωση ψυχοτρόπων ουσιών, όμως ο γαλλικός Τύπος ήδη στρέφει το ενδιαφέρον του στο μυστικό μεγάλο πρωταγωνιστή του συριακού εμφυλίου πολέμου και της οικοδόμησης του "Ισλαμικού Κράτους": το Captagon. Πρόκειται για μία συνθετική αμφεταμίνη, η οποία πρωτοχρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του '60 για τη θεραπεία της ναρκοληψίας και του συνδρόμου ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας».

Παραθέσαμε αυτό το μικρό απόσπασμα από μια μεγάλη ανάλυση που δημοσιεύτηκε πριν μερικές μέρες σε διεθνές περιοδικό. Και δεν είναι θέμα του παρόντος άρθρου να εξετάσει το κατά πόσο ισχύουν ή όχι αυτές οι αναφορές. Αυτό που έχει σημασία είναι το με ποιους όρους ο αστικός Τύπος, ελληνικός και διεθνής, εξηγεί τη δράση και τη συμπεριφορά των τζιχαντιστών. Προφανής στόχος ο αποπροσανατολισμός από την ουσία...

ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ

Δρομολογείται με μύριους τρόπους από την κυβέρνηση

Με όχημα την ενεργοποίηση του άρθρου 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ η βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς

Πλοία και υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού μετέχουν ήδη σε πολυεθνικές επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο...

ΓΕΝ

Με μύριους τρόπους δρομολογείται η εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη γενίκευση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και τους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, με αφορμή τους τζιχαντιστές, ακριβώς όπως τη μεθοδεύει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προς γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων μονοπωλίων.

Κομβικό σημείο, η ομόφωνη απόφαση που πάρθηκε μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, από τοΣυμβούλιο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ, στις 17/11. Τότε, κατόπιν αιτήματος της Γαλλίας, αποφασίστηκε η ενεργοποίηση του άρθρου 42 παράγραφος 7 της Συνθήκης της ΕΕ (η Συνθήκη του Μάαστριχτ), σύμφωνα με το οποίο, εάν ένα κράτος - μέλος της ΕΕ δεχτεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη - μέλη έχουν την υποχρέωση να το βοηθήσουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν, ενώ «θεμελιώδης» ρόλος αναγνωρίζεται και στοΝΑΤΟ.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη το περιέγραψε αναλυτικά προχτές Τετάρτη, ο Γάλλος υπουργός Αμυνας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν, μιλώντας στη γαλλική εθνοσυνέλευση: «Τα 27 υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ αποφάσισαν να προσφέρουν στήριξη στη Γαλλία, είτε υπό τη μορφή μιας άμεσης υποστήριξης στις επιχειρήσεις στη Συρία, είτε υπό τη μορφή μιας έμμεσης υποστήριξης στις επιχειρήσεις μας στο Λεβάντε, είτε υπό τη μορφή μιας έμμεσης υποστήριξης σε άλλα μέτωπα όπου οι γαλλικές δυνάμεις επιχειρούν». Η βοήθεια αυτή προς τη Γαλλία εκ μέρους όλων των κρατών - μελών της ΕΕ θα επιτρέψει «να υπάρξει μια ελάφρυνση των δυνάμεών μας, ένας επαναπροσανατολισμός και μία καλύτερη χρήση των δυνατοτήτων μας», πρόσθεσε.

Η αξεπέραστη αντίφαση του καπιταλισμού

Σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής» στις 15/11/2015, ανάμεσα σε άλλα, γράφονται και τα εξής: «Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι έτοιμη να τυπώσει περισσότερο χρήμα. Ο Μ. Ντράγκι, μιλώντας σε επιτροπή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είπε ότι η ΕΚΤ είναι έτοιμη να πάρει και νέα μέτρα για να ενισχύσει τον πληθωρισμό στο πλαίσιο του προγράμματος αγοράς κρατικών και εταιρικών ομολόγων που εφαρμόζει από τον Μάρτιο. Τα σχόλια του Ντράγκι όσον αφορά τις απειλές προς την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό υποδηλώνουν με ακόμη μεγαλύτερη σαφήνεια ότι η ΕΚΤ πιθανότατα θα αναλάβει δράση τον Δεκέμβριο». Και το ρεπορτάζ συνεχίζει λέγοντας ότι ή θα συνεχιστεί - επεκταθεί η αγορά ομολόγων ή θα μειωθούν κι άλλο τα επιτόκια καταθέσεων, ή και τα δύο μαζί.

Τι δείχνουν οι δηλώσεις Ντράγκι; Οτι η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη είναι εύθραυστη. Το γεγονός ότι είναι έτοιμη η ΕΚΤ να τυπώσει κι άλλο χρήμα σημαίνει ότι δεν δανειοδοτούνται οι επιχειρηματικοί όμιλοι για επενδύσεις. Αυτό υποδηλώνει και ο χαμηλός πληθωρισμός, που σημαίνει χαμηλές τιμές εμπορευμάτων και υπηρεσιών, άρα χαμηλή εσωτερική ζήτηση, μειωμένες εξαγωγές. Δύο εκδοχές υπάρχουν ως προς αυτό. Είτε οι τράπεζες δεν μπορούν να δανείσουν παρότι έχουν πουλήσει ομόλογα στην ΕΚΤ, που σημαίνει ότι δεν έχουν επάρκεια κεφαλαίων για δανεισμό, ή οι επιχειρηματικοί όμιλοι δε ρισκάρουν να δανειστούν για επενδύσεις. Υπάρχει βεβαίως και ο κίνδυνος «κόκκινων» δανείων, άρα οι τράπεζες είναι φειδωλές στο δανεισμό. Με δεδομένη δε την παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση έχουμε ανασταλτική διαδικασία στην οικονομική εξέλιξη της Ευρωζώνης. Φαίνεται λοιπόν ότι ισχύουν όλοι αυτοί οι παράγοντες μαζί.