Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Ξεδιάντροπη ημέρα ...σύναξις "ηρώων"



Επειδή τα ΟΧΙ και τα ΝΑΙ μόνον ο Λαός έχει δικαίωμα να λέει, επειδή ο Λαός μένει Άγνωστος στις τιμές και Γνωστός στον θάνατο...ίσως Άγνωστοι θα έπρεπε να σταματήσουν να είναι οι σύντροφοι που χάθηκαν στους αγώνες για την Ελευθερία... ίσως τα ονόματα των πεσόντων πρέπει,να γραφτούν με χρυσά γράμματα,σε βιβλία και ψυχές, και μνημεία και βάθρα...Και σίγουρα να μην τιμούνται επισήμως οι προδότες και δωσίλογοι...
ΣΥΝΑΞΙΣ ΗΡΩΩΝ

Rena foreva!

Νιώθω μια ταύτιση, μια στήριξη νιώθω...
Τι μού ζητάνε, να κάνω προσλήψεις; Να προσλάβω στην περιφέρεια τις καθαρίστριες; Αυτό θα ευτέλιζε τον αγώνα τους τον οποίο εξακολουθώ να στηρίζω ολόψυχα και ζητώ τη δικαίωσή τους… Εγώ δεν δεσμεύτηκα προεκλογικά ότι θα κάνω προσλήψεις.

ΕΣΤΕΙΛΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ....

26 Οκτ 2014

ΚΚΕ: Δίμηνη οικονομική εξόρμηση

«Εργάτη και εργάτρια, μισθωτέ, αυτοαπασχολούμενε, αγρότη, νέε και νέα, γυναίκες των λαϊκών οικογενειών,

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας απευθύνεται με εμπιστοσύνη σε όλους και όλες και σας καλεί να στηρίξετε και οικονομικά το Κόμμα για να συνεχίσει να υπερασπίζεται τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, όπως το κάνει με συνέπεια για δεκαετίες τώρα. Για να συνεχίσει να παλεύει, προκειμένου να απαλλαγεί ο λαός από τα δεσμά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους.

...Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι!

Για τις «πρωτιές» στο εκλογικό 
αποτέλεσμα  της  Ουκρανίας *



«Ουκρανία: Πρώτη φορά εκτός Βουλής το Κομμουνιστικό Κόμμα».  
Μ’ αυτόν τον σχεδόν …«πανηγυρικό» τίτλο, ορισμένα ΜΜΕ έτρεξαν να «καλύψουν» δημοσιογραφικά το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ουκρανία.

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΝΑΖΙΣΜΟΣ …..KAI Xρυσαυγίτικη Απάτη


Αρχές του αιώνα
Η ταξική πάλη εντείνεται παγκοσμίως .Οι βιομήχανοι είναι σχεδόν παντού σε άμυνα .Έχουν περάσει και 50 χρόνια περίπου από τους Μαρξ-Ενγκελς και οι εργάτες παντού δημιουργούν Συνδικάτα ,διεκδικούν συνθήκες εργασίας ,αυξήσεις κλπ .Οι Σοσιαλιστικές ιδέες αγκαλιάζουν όλο και πλατύτερες εργατικές μάζες .Η μεγάλη κρίση του Καπιταλισμού (ανταγωνισμοί ,χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση,ανάγκη νέων “αγορων”) οδηγεί στον Α Παγκόσμιο πόλεμο και αυτό είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι !

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Οι καπιταλιστικές κρίσεις, η "σταλινική" ΕΣΣΔ και εμείς


ενα σχετικά παλιό μα πάντα επίκαιρο αρθρο 



Το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ συνέρχεται σε μια περίοδο οξύτατης κρίσης αλλά και σοβαρής εκλογικής μείωσης των δυνάμεών του. Τι έφταιξε γι' αυτό; Γιατί ενώ το Κόμμα κάνει πολύ σωστές αναλύσεις (πράγμα που φαίνεται και από τις θέσεις της ΚΕ) η εκλογική του δύναμη συρρικνώθηκε;
Κατά τη γνώμη μου δε φτάνει να έχουμε σωστές θέσεις. Κυρίαρχο ρόλο παίζει η ικανότητα να τις εκλαϊκεύουμε. Πολλά στελέχη μας απευθυνόμενα σε εργαζόμενους, μιλούν γλώσσα δύσκολη, εσωκομματική, που την καταλαβαίνουν λίγοι, ενώ στοχεύουμε στους πολλούς. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το «Ριζοσπάστη», που παραμένει μια εφημερίδα δύσκολη στο διάβασμα και κουραστική για μεγάλο μέρος των εργαζομένων.

Σαν οργανώνεται ο εργάτης , τρόμος τις πιάνει τις "σκουριές"...






    Η δίμηνη καμπάνια, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, που κορυφώνεται με το πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη, ήρθε να απαντήσει σε δύο κύρια και αποφασιστικής σημασίας ζητήματα. Από τη μια, στις εντεινόμενες προσπάθειες της συγκυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ να πειστούν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να αποδεχτούν τα μέτρα και να περιορίσουν τις απαιτήσεις και τις ανάγκες τους, αποδεχόμενοι να ζουν με ψίχουλα ως κάτι μοιραίο και φυσιολογικό. Από την άλλη, να αναδειχτεί ότι δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας, ότι μπορούμε, ανασυντάσσοντας τις δυνάμεις μας, να ανακόψουμε την επίθεση, να έχουμε κατακτήσεις.

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Αντι ΚΚΕ μεζεδάκι με μοντάζ(!) από το Λάκη




Ενώ το ΚΚΕ είναι διαρκώς στο στόχαστρο των ΜΜΕ του συστήματος, είτε δια του αποκλεισμού του στα διάφορα πάνελ -όπου βαρεθήκαμε να βλέπουμε το γνωστό έργο ΝΔ vs ΣΥΡΙΖΑ με όλες τις πιθανές εκδοχές- είτε δια ευθείας ή πλαγίας συκοφαντίας, ο αστειάτορας Λάκης , όπως κάθε Τρίτη, σέρβιρε και πάλι αντικομμουνιστικό μεζεδάκι.

αντε και καλο ψωφο

Ο Καπιταλισμός έχει “επέτειο”…




Πάμε πίσω πριν από 85 χρόνια. Η μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση του 20ου αιώνα εκδηλώνεται. Ήταν ακριβώς σαν σήμερα:

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 1η ΝΟΕΜΒΡΗ

28η Οκτωβρη, η αληθεια που μας κρυβουν

Επιστολή στους μαθητές για την28η Οκτωβρίου στέλνει τοΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών με τίτλο«Μια ιστορία …που δεν θα σου διδάξει το σημερινό σχολείο!». Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:

Ο διαδικτυακός πολιτικός διάλογος στις μέρες μας




Το ανθρωποφαγικό ξεσάλωμα των δύο κυβερνητικών πόλων είναι χωρίς προηγούμενο. Τα πρώτα δείγματα είχαν αρχίσει να εμφανίζονται την εποχή των Αγανακτισμένων, τότε που κάθε βρισιά σε πολιτικό, τραγουδιστή, ηθοποιό, κάθε γιαούρτι σε βουλευτή όποιου κόμματος, κάθε μούτζα σε κάποιο κτίριο αποκτούσε αμέσως επαναστατικό συμβολισμό και οδηγούσε στην ψυχική ανακούφιση του οργισμένου πλήθους διά του μετρήματος των like και των retweet. Ωστόσο δεν ήταν αυτές οι -αυθόρμητες ή οχι- κινήσεις του κόσμου η κήρυξη του ιδιότυπου πολέμου. Στην πραγματικότητα τον πόλεμο τον είχε ξεκινήσει νωρίτερα το κυβερνητικό στρατόπεδο, ακόμα επί ΓΑΠ, όπου σε ρόλο ελεύθερων σκοπευτών είχαν ακρογωνιστεί ορισμένα στελέχη της τότε κυβέρνησης με σκοπό να προκαλέσουν τον κόσμο. Από το γνωστό “μαζί τα φάγαμε” μέχρι το “οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν” μεσολάβησαν πολλές αντίστοιχες δηλώσεις οι οποίες κάθε λίγο και λιγάκι έριχναν λάδι στην φωτιά. Η προπαγανδιστική-επικοινωνιακή τακτική είναι γνωστή: βγαίνει κάποιος και δηλώνει κάτι ακραίο, στη συνέχεια οι υπόλοιποι κρατούν αποστάσεις από αυτό επισήμως, αλλά το ακραίο έχει ήδη καταγραφεί στον δημόσιο διάλογο. Και τώρα σκεφτείτε πόσοι από εσάς μετά την ρήση του Πάγκαλου βρεθήκατε σε παρέες που έδιναν δίκιο στον τότε αντιπρόεδρο.
Αυτή η πολεμική συνεχίστηκε και στην μετά-ΓΑΠ εποχή και κορυφώθηκε στην εποχή του Σαμαρά. Ο Σαμαράς και οι συν αυτώ δεν έχουν κανένα δισταγμό να ρίξουν το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου στα τάρταρα αφού εκεί αισθάνονται ότι υπερέχουν. Τέτοιο αισχρό ρεπερτόριο άθλιων και προβοκατόρικων πολιτικών δηλώσεων δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί επί Καραμανλή, ούτε φυσικά αν στο τιμόνι της ΝΔ ήταν η Ντόρα ή ο Αβραμόπουλος. Όχι ότι θα διέφερε η πολιτική τους, απλά το ύφος τους θα ήταν διαφορετικό. Έτσι, ο Σαμαράς έστησε έναν κακόγουστο θίασο από Κρανιδιώτηδες ,Μιχελάκηδες, Κεδίκογλου, Βούλτεψη, Βορίδη, Άδωνι και άλλα εκλεκτά στελέχη και τα ξαμόλησε να περιφέρονται υβρίζοντας όποιον κινούνταν αντίθετα στο κυβερνητικό μπλοκ. Κατά διαστήματα γραφόταν ότι η συγκυβέρνηση υιοθετεί μια εμφυλιακή ρητορεία και θυμίζει εποχές εμφυλίου πολέμου. Αρκετά άστοχο. Ο εμφύλιος δεν διεξήχθη σε τηλεπαράθυρα και σε γραφεία τύπου. Στον εμφύλιο δεν πολεμούσαν με τουίτς και status στα μέσα κοινωνική δικτύωσης, αλλά έβλεπαν πως είναι στην πιο κορυφαία της στιγμή η ταξική πάλη. Το μόνο που θύμιζε εμφύλιο ήταν η αισθητική τους.
Στο ακατάσχετο υβρεολόγιο του κυβερνητικού μπλοκ θεώρησαν σωστό να απαντήσουν και οι από την άλλη πλευρά. Όχι μόνο ΣΥΡΙΖΑιοι που ευρισκόμενοι μισό βήμα πριν το Μέγαρο Μαξίμου είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τίποτα να πέσει κάτω, αλλά και άνθρωποι προοδευτικοί, αριστεροί, κομμουνιστές παρασύρονται στο ύφος και την ρητορική που έχουν επιλέξει οι άλλοι. Και αν για τους συγκυβερνητικούς μια τέτοια έκπτωση του πολιτικού τους λόγου είναι αναμενόμενη, δεν θα περίμενε κανείς από αυτούς που σκέφτονται και αντιλαμβάνονται τα πράγματα διαφορετικά να επιτίθενται σε όποιον κατά τη γνώμη τους είναι κοντά στην κυβέρνηση, όχι με πολιτικούς όρους αλλά με εκφράσεις που θυμίζουν Ντινόπουλο. Μιλάει η Αρβελέρ για την Αμφίπολη και γεμίζει το facebook με “Ψόφος μωρή κωλόγρια”. Βγαίνει κάποιος που είναι κοντά στην κυβέρνηση και λέει κάτι και αμέσως αρχίζουν οι κατάρες. Τοποθετείται δημόσια κανένας του Ποταμιού και δέχεται επίθεση, όχι πολιτική αλλά προσωπική. Μιλάει ο Πάγκαλος και δώστου τα “παχύδερμο”, “βόδι” και τα συναφή, λίγο πριν καταδικάσουμε τον Σεφερλή για τις αποτυχημένες φάρσες του.
Αυτός ο εκχυδαϊσμός του πολιτικού λόγου, χαρακτηριστικό μιας εκφασισμένης κοινωνίας, δεν ανακαλύφθηκε προφανώς από την Αριστερά, η οποία ποτέ στο παρελθόν δεν είχε δείξει τέτοια χαρακτηριστικά. Το γεγονός όμως ότι εύκολα έπεσε στο επίπεδο της χαμερπούς συγκυβέρνησης δείχνει μάλλον ότι η έλλειψη καλλιέργειας στην πολιτική δεν είναι μονοπώλιο των χαζοδαπιτών με τους οποίους σπάγαμε πλάκα στα φοιτητικά μας χρόνια. Ιδιαίτερα όταν το κόμμα που θέλει να κυβερνήσει και προσπαθεί να μονοπωλήσει τον όρο “Αριστερά”, αντί να αλλάξει τους όρους της πολιτικής αντιπαράθεσης καταφεύγει σε διαγωνισμό ατάκας και επιδίδεται σε επικοινωνιακά παιχνίδια, τα πράγματα χειροτερεύουν. Μια κοινωνία, ένας λαός ο οποίος ασχολείται με την πολιτική με τέτοιους όρους είναι λογικό να ψηφίζει φασίστες. Αυτοί άλλωστε έχουν αυτή τη γλώσσα για μητρική.
Τα νέα μίντια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε πολιτικά. Δεν έχει σημασία πια τόσο το τι θα πεις, αλλά το πόσα like θα πάρεις. Δεν έχει σημασία ποιος λέει τι, αλλά ποιος θα πει την πιο έξυπνη ατάκα, ποιος θα βγάλει την μεγαλύτερη οργή του online, ποιος θα ποστάρει κάτι που θα κάνει εντύπωση. Έχει δημιουργηθεί μια νέα ανθρωπολογία του πολιτικού όντος (ας μου επιτραπούν οι βαρύγδουπες εκφράσεις) η οποία συνοψίζεται στο εξής: λιγότερη έκφραση, λιγότερη σκέψη, περισσότερος εγωκεντρισμός, απόλυτη έμφαση στο φαινόμενο και όχι στην ουσία. Ποιός κερδίζει από την ύπαρξη ενός λαού που δεν ξέρει και δεν ασχολείται με την πολιτική είναι περιττό να το αναφέρουμε εδώ. Απαραίτητο όμως είναι να καταλάβουμε την ανάγκη της πολιτικής διαπαιδαγώγησης του λαού ως όρο για την πραγματική του συμμετοχή στην πολιτική. Αν πρόκειται να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που δίνει το διαδίκτυο τότε αυτό πρέπει να γίνεται με τρόπο που ταιριάζει σε ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, με τρόπο που να αποδεικνύει εκτός των άλλων και την αισθητική μας υπεροχή.

οι δύο "φυλές"



Κάποιοι με ρωτούν γιατί δεν γράφω πια, όπως τουλάχιστον έκανα παλαιότερα. Οταν πρωτοάνοιξα αυτή τη σελίδα το φβ είχε την γοητεία του αγνώστου, μου έδεινε μικρές χαρές συναντώντας παιδικούς φίλους, παλαιούς συμαθητές, ανθρώπους που είχα χρόνια να συναντησω και οι αποστάσεις εκαναν αδύνατο το να διασταυρωθούν κάπου οι δρόμοι μας, και αυτό γιατί ενώ οι περισσότεροι έμειναν εκεί γύρω στην κοιτίδα εμενα οι προσωπικές αναζητήσεις μου με οδήγησαν σε μακρινούς τόπους. Παιδιώθεν άλλωστε ονειρευόμουν ολόκληρη τη ζωή μου σ ένα δισάκι.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΚΕ;


«Που είναι το ΚΚΕ αναρωτήθηκε με σκηνοθετημένη «αφέλεια» σε πρόσφατη τηλεοπτική του εκπομπή (23/9/14) ο Λάκης Λαζόπουλος. Το ερώτημα μάλιστα το συνδύασε «χιουμοριστικά»με βίντεο που δείχνει το ΚΚΕ ως… αγνοούμενο (Silver Alert). Δεν προκαλούν εντύπωση οι δήθεν απορίες για το «που είναι το ΚΚΕ», οι οποίες εκφράζονται από «αντισυστημικά» κανάλια, ιδιοκτησίας επιχειρηματικών ομίλων και εφοπλιστών. Ανήκουν σχεδόν στο σύνολο των ΜΜΕ, τα οποία έχουν ρίξει «κόκκινη κάρτα» στη φωνή του ΚΚΕ, στην ενορχηστρωμένη προσπάθειά τους να φιμώσουν την πρόταση διεξόδου από την κρίση και τα βάσανα που μαστίζουν τον λαό μας. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, εκδότες και καναλάρχες, που είναι ταυτόχρονα εφοπλιστές – τραπεζίτες – μεγαλοκατασκευαστές, αποτελούν μαζί με την υπόλοιπη ολιγαρχία το σύστημα, αυτό που έχει τα μέσα παραγωγής στα χέρια του και ελέγχει - έχει δικό του - και το κράτος.