Χαρι Πότερ; Δεν είμαι ο Χάρι Πότερ; Υπάρχει, όχι ηγέτης αλλά, απλά, υποψήφιος της «οποιασδήποτε» αριστεράς σε «οποιοδήποτε» ακροατήριο πλην του αμερικανικού εφηβικής και μετεφηβικής ηλικίας, αυτού που ξαπλώνει σε υπνόσακο μπροστά από το πολυκατάστημα για να πάρει πρώτος την κονσόλα χ ψ ω, που θα θεωρούσε τη δήλωση «πολιτική»; Αυτός ο «κωδικός» προεκλογικής επικοινωνίας πού ακριβώς στέκεται στην έστω συριζαίικη πίστα τελικού σταδίου, ως απάντηση στην πολυδιαφημισμένη τους ανθρωπιστική κρίση;
Για όποιον δεν κατάλαβε, το μνημόνιο είναι εγχειρίδιο παιχνιδιού του καπιταλισμού, που απλώς δίνει και παίρνει μονάδες με τα χτυπήματά του, σ' έναν μοντέρνο και ικανό χρήστη που παίζει «mortal combat» (θανάσιμη μάχη) ζωντανά στο διαδίκτυο όπου κι αν βρίσκεται. Ο Αλέξις δεν παίζει με τις λέξεις απλώς. Εχει μέσα του αναπτύξει μια «πρωτοτυπία». Θεωρεί τον εαυτό του μια ζωντανή διαφήμιση. Ενα σλόγκαν τεράστιο διαφήμισης της διαχειριστικής αριστεράς του, με όρους «κόκα κόλα πάει με όλα» ή ακόμη και πιστωτική κάρτα τύπου «αμέρικαν εξπρές, μη φεύγεις απ' το σπίτι σου δίχως αυτήν»...