Μια κριτική ματιά στα Φεστιβάλ ...

H προσέλευση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή, ε, και λοιπόν;
Το να μπορείς να ακούς live τον Ακατονόμαστο με 4€, συν 1.20 το σουβλάκι και την μπύρα, "λέει" για πολλούς, που δεν τους γυρίζει το άντερο βλέποντας τριγύρω ΚΚΕ και σφυροδρέπανα.
Ας είναι καλά οι χιλιάδες Κνίτες, που κάνουν τον χαμάλη για να στηθεί όλο αυτό...
Πόσοι από αυτούς θα κατέβουν σε μια κινητοποίηση η, έστω, θα θελήσουν να μάθουν τι τους προτείνει το Κόμμα; Εδώ και οι ψηφοφόροι-οπαδοί δεν ανταποκρίνονται καλά-καλά.
Πολλή θυσία για ψιλολοϊδια. 

Θα μου πείτε, αυτή είναι η κατάσταση, να καταργήσουμε και το Φεστιβάλ;
Δεν είμαι καβαλημένο καλάμι, νάχω άποψη για τέτοια ζητήματα. Την ευθύνη γι αυτά έχουν οι ηγήτορες, τα κομ. όργανα. Εγώ σαν οπαδός πήγα και τις τρείς μέρες και κουβάλησα και κανά-δυό ετερόδοξους. Αλλά, δεν θα πέταγα την σκούφια μου, ακόμη και αν έβλεπα 500 χιλ. προσέλευση, ούτε έχω μεγάλες προσδοκίες από τέτοια, που παίζουν τελείως δευτερεύοντα και επικουρικό ρόλο στην ταξική πάλη.
Με τα μπουζούκια δε θα πείσουμε τον κόσμο φίλοι και σύντροφοι.
Θα προτιμούσα νάχουμε πιο ψηλά το μέτωπο της ιδεολογικής πάλης, πολύ καλύτερη εκλαϊκευση του θησαυρού του Μ/Λ, μεγαλύτερη συμβολή στην ανάπτυξή του και ιδίως την αξιοποίησή του στις σύγχρονες συνθήκες της απερίγραπτης καπιταλιστικής σαπίλας, έναν "Ρ" με περισσότερη ανάλυση-διαφώτιση θεωρητική και "εφαρμοσμένη", όχι μόνο επαναστατική ενημέρωση που και πότε γίνονται κινητοποιήσεις (σ' αυτό ανταποκρίνεται σχεδόν 100%). Για να το πω ποδοσφαιρικά, (πούναι πάντα της μόδας), βλέπω πολλές φορές να χάνουμε ευκαιρίες μπροστά σε κενή εστία και ξέρουμε όλοι τι σημαίνει αυτό. 
Α, και τον Γ.Γ. τον ήθελα να τα λέει πιο αγκιτατόρικα και, κυρίως, με λιγότερα λόγια. Και δε χρειάζεται να κάνει λάθη η να χαϊδεύει αυτάκια για να γίνεται "πλατύς και ενωτικός". Ο Λένιν και ο Στάλιν είχαν γίνει πιο πλατείς και ενωτικοί ...δαγκώνοντας!
Με την ευκαιρία, και μια που τώφερε η κουβέντα, επανέρχεται συχνά το τεκμήριο της μαζικότητας σαν απόδειξη επαναστατικότητας και "πολιτικής ορθότητας", ειπώθηκε πολλές φορές με αφορμή τα "Λ.Μ." και το ΕΑΜ. 
Αν είναι αλήθεια, ότι χωρίς μάζες δε γίνεται τίποτα, άλλο τόσο αλήθεια είναι πως η μαζικότητα, μπορεί νάναι κάλλιστα και αντιδραστική. Το τεκμήριο της επιτυχίας του ΕΑΜ δεν ήταν ότι κινητοποίησε ένα εκατομμύριο κόσμο, αλλά ότι οργάνωσε την Αντίσταση του Λαού στην Γερμανική Κατοχή βοηθώντας έτσι και την ΕΣΣΔ, και έφερε σε επαφή μεγάλες μάζες του με το ΚΚΕ και τις ιδέες του. Η αποτυχία του ήταν ότι δεν προετοίμασε τον Λαό για ολοκληρωμένη αντιϊμπεριαλιστική πάλη, προδιαγράφοντας την ήττα του. Κι αν μας ενοχλεί η λέξη "χυλός", (κι εμένα με ενοχλεί) μην αρπαζόμαστε από αυτό για να υποτιμήσουμε την πολιτική ανεπάρκειά του. Το ΕΑΜ είχε μέσα του τα σπέρματα του ΠΑΣΟΚ.
Οι κομμουνιστές δεν είναι, θαρρώ, βλαχοδήμαρχοι, να επιζητούν άκριτα τις επευφημίες του πλήθους, πολύ λιγότερο να αποπροσανατολίζονται από αυτές σαν τίποτε τυχάρπαστοι οπορτουνιστές/αριστεριστές. 
Το τελευταίο το τονίζω, γιατί στις σημερινές συνθήκες μεγάλης κρίσης του κομ. κινήματος, οι προκλήσεις να τρέχουμε πίσω από ξένες σημαίες θα πληθαίνουν. Ορα, τελευταία, και Καταλωνία. 
Προσοχή στην καπιταλιστική χαβούζα!

Σεχταρ ο τρομερος