Της Κάλι Καρά
Πολύ το κλάμα για το θάνατο εκατοντάδων προσφύγων με παιδιά στην αγκαλιά και στην κοιλιά, στον υγρό τάφο της Μεσογείου.
Τα υποκριτικά δάκρυα και οι κραυγές των αστικών πολιτικών κομμάτων, με σιγόντο τους «αριστερούς» ψάλτες των ΜΜΕ, μένουν στα «αφύλακτα σύνορα» και στα ξενοφοβικά και τα ρατσιστικά που τις πλαισιώνουν.
Στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού μένουν οι υπεύθυνοι για τη βαρβαρότητα που βιώνουν όλοι αυτοί οι κατατρεγμένοι από χώρες ρημαγμένες από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, όπου με φωτιά και σίδερο επιβάλλουν το συμφέρον των μονοπωλίων τους.
Κροκοδείλια δάκρυα για τους πνιγμένους μετανάστες και πρόσφυγες χύθηκαν και στην Έκτακτη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών και Εσωτερικών της ΕΕ, όταν η πολιτική της ευθύνεται για τη φτώχεια και την προσφυγιά. Όταν η πολιτική της πνίγει χιλιάδες πρόσφυγες στη Μεσόγειο, αφού τα κύματα των απελπισμένων ανθρώπων, εξαιτίας της φτώχειας, των πολέμων και των αντιδραστικών καθεστώτων, δεν μπορούν να τα σταματήσουν ούτε οι «φράχτες», ούτε η Frontex, ούτε άλλα μέτρα καταστολής. Όλα αυτά απλά και μόνο αυξάνουν τον αριθμό των νεκρών και την τιμή των δουλεμπόρων.
Πίσω από τις παχιές κουβέντες τους για την αντιμετώπιση της «κρίσης των προσφύγων», ότι αποτελεί «ηθικό καθήκον»(!) της ΕΕ, βρίσκονται και οι αναφορές περί διασφάλισης της «ειρήνης» σε Λιβύη - Συρία - Ιράκ, προκειμένου τάχα να μειωθούν οι μεταναστευτικές ροές. Προετοιμάζονται για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με πρόσχημα το Μεταναστευτικό και το δημιούργημά τους, τους τζιχαντιστές, που θα πολλαπλασιάσουν τα κύματα των προσφύγων.
Κανένας εργαζόμενος, καμιά εργαζόμενη, κανένας νέος και νέα, καμιά γυναίκα που μεγαλώνει παιδιά δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη απέναντι σ’ αυτά τα εγκλήματα.
Η κυβέρνηση πρέπει να υποχρεωθεί, εδώ και τώρα, να εξασφαλίσει ανθρώπινους χώρους προσωρινής φιλοξενίας για τους πρόσφυγες και μετανάστες που φτάνουν στη χώρα. Να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη γρήγορη και δίκαιη απονομή ασύλου στους πρόσφυγες, καθώς και για τη χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων για να φτάσουν στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους.
Δεν είναι ώρα για δάκρυα.
Είναι ώρα η οργή και η αγανάκτηση να γίνουν συνειδητή πάλη, ενάντια στις αιτίες για τα συνεχόμενα εγκλήματα του σάπιου καπιταλισμού.
Καμία υποχώρηση στους νόμους τους και τους κανονισμούς Σένγκεν και Δουβλίνου.
Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή.
Μέτωπο σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Καμία συμμετοχή της χώρας μας στις νέες εκστρατείες.
"Να πείτε σε αυτό το παιδί, που στάζει ακόμα εκεί στη Ρόδο, πως έφτασε και πέθανε στην Ευρώπη του Διαφωτισμού και της Δημοκρατίας.
Να του πείτε πως το Πρώτο Θέμα γράφει ότι πρέπει να τους επαναπροωθούμε και το λιμενικό να είναι πιο αυστηρό.
Να του πείτε πως ο Πρετεντέρης απαιτεί να μην τους παρέχουμε περίθαλψη γιατί θα το μάθουν κι άλλοι και θα έρθουν ακόμα περισσότεροι.
Να του πείτε ότι με τον πνιγμό του, τουλάχιστον για ένα βράδυ, στα δελτία οι "λαθρομετανάστες" μετατράπηκαν σε "ανθρώπινη τραγωδία".
Να του πείτε πάντως πως δεν ανησυχούμε πια για αυτό, δεν πρόλαβε να "καταλάβει" τις πόλεις μας.
(Να του πείτε επίσης πως σε αυτή η σκηνή μοιάζει πολύ με το δικό μου παιδί όταν παίζουμε αεροπλανάκι και ότι στ' αλήθεια απορώ πώς γέμισε με τόσα σκατά το κεφάλι μας...)|"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου