---
Ο φασισμός του 21ου αιώνα δεν μοιάζει με τον φασισμό του 20ού.
Δεν φορεί στολές, δεν ορκίζεται σε «Φύρερ», δεν καταλύει τη δημοκρατία — την απορροφά.
Στη θέση της ωμής βίας έχει εγκατασταθεί η πολιτισμική ηγεμονία,
μια μορφή ιδεολογικής κυριαρχίας που λειτουργεί με τη συναίνεση των μαζών.
Αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως «δεξιός γραμσιανισμός»,
είναι η αντιστροφή της θεωρίας του Αντόνιο Γκράμσι —
του Ιταλού κομμουνιστή που, μέσα στις φυλακές του Μουσολίνι,
επεξεργάστηκε το πώς μια επαναστατική τάξη μπορεί να διατηρήσει την εξουσία όχι με τη βία,
αλλά με τη συναίνεση και τον πολιτισμό.
Ο Γκράμσι έβλεπε την κοινωνία ως πεδίο διαρκούς ιδεολογικής μάχης.
Η αστική τάξη είχε καταφέρει να επιβάλλει την κυριαρχία της όχι μόνο με τα εργοστάσια,
αλλά με τα σχολεία, τα μέσα ενημέρωσης, την Εκκλησία, τη γλώσσα.
Η επανάσταση, επομένως, δεν αρκεί να καταλάβει το κράτος·
πρέπει να κατακτήσει και τα μυαλά.








.jpg)



.webp)
