Η μελέτη του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-41», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» 2015, εξετάζει μία σημαντική περίοδο της Ιστορίας του Κόμματος, κωδικοποιώντας την ιστορική πείρα και τα συμπεράσματα που αφορούν διαχρονικά τη στρατηγική του ΚΚΕ. Γι' αυτό το λόγο, έχει γίνει και αντικείμενο αντιπαράθεσης από διάφορες πλευρές του οπορτουνισμού, μιας αντιπαράθεσης που δεν αφορά κυρίως ζητήματα ιστορίας, αλλά αφορά στην πραγματικότητα επίθεση στη στρατηγική του ΚΚΕ, το Πρόγραμμά του στο σήμερα. Βασικό επιχείρημα όλων αυτών είναι η προσπάθεια ταύτισης της κριτικής αποτίμησης του ΚΚΕ στην Ιστορία του με τις θέσεις που διατύπωναν κατά καιρούς διάφορες τροτσκιστικές ομάδες και στελέχη του τροτσκισμού, από τη δεκαετία του 1930 μέχρι σήμερα, επιδιώκοντας λίγο - πολύ την ταύτιση του ΚΚΕ σήμερα με τον τροτσκισμό, να στηρίξουν ότι το ΚΚΕ ξεφεύγει από τις λενινιστικές παραδόσεις. Οποιος μελετήσει, όμως, το βιβλίο του Τμήματος Ιστορίας, θα διαπιστώσει πόσο αστήριχτη είναι αυτή η κριτική, πολύ απλά γιατί θα διαπιστώσει ότι στους ίδιους τους κόλπους της Κομμουνιστικής Διεθνούς, του ΚΚ της Σοβιετικής Ενωσης, των ΚΚ και από στελέχη τους που κάθε άλλο παρά τροτσκιστές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αναπτύσσονταν ανάλογοι προβληματισμοί και θέσεις με αυτές που διατυπώνονται και από το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ. Σε συνθήκες, μάλιστα, που ο τροτσκισμός και τα στελέχη του είχαν διαχωριστεί οργανωτικά από την ΚΔ και τα ΚΚ και είχαν συγκροτηθεί ως ιδεολογικό-πολιτικό οπορτουνιστικό ρεύμα, εχθρικό απέναντι στην ΕΣΣΔ. Ορισμένα μάλιστα τμήματα του τροτσκισμού διαμόρφωσαν στάση ίσων αποστάσεων ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και στα καπιταλιστικά κράτη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε ορισμένες από αυτές τις πλευρές απαντά το άρθρο του Μάκη Μαΐλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, που δημοσιεύουμε σήμερα στην εφημερίδα μας