Πήγα αρχικά με χαμηλές προσδοκίες να δω το Υπάρχω.
"Χάθηκα κι εγώ κάποια βραδιά, πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη", όπως έγραψε ο Κραουνάκης. Χάθηκα σε μια άλλη εποχή...
Στο τέλος κατέληξα να κλαίω.
Η ταινία αξίζει. Το φινάλε είναι καθηλωτικό και συναισθηματικά φορτισμένο.
Βέβαια υπάρχουν σοβαρές παραλείψεις. Δεν αναφέρεται πουθενά η συνεργασία του με τον Μίκη, με τον Λεοντή, με τον Βίρβο, Τσιτσάνη, Χατζηδάκη κλπ.
Συνεργασίες που έγιναν δίσκοι πριν το Υπάρχω.
Συνεργασίες που κατέστησαν τον Καζαντζίδη έναν από τους πρωτεργάτες του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού.
