Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021

Μειδιά και η "Μήδεια" μπροστά τους .....

 

«Ακραία» φαινόμενα

Η ειδυλλιακή εικόνα της χιονισμένης Αθήνας καμία σχέση δεν έχει με την ταλαιπωρία και τους κινδύνους που έζησαν χτες οι κάτοικοί της, κυρίως οι χιλιάδες εργαζόμενοι που παρά την κακοκαιρία έπρεπε να βρουν τον τρόπο για να μετακινηθούν από και προς τη δουλειά τους. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που έβαλαν ακόμα και τη ζωή τους σε κίνδυνο, όπως οι διανομείς στις επιχειρήσεις που αρνήθηκαν να σταματήσουν τις παραδόσεις και τους υποχρέωσαν να δουλεύουν μέσα στο χιονιά.

Διαχείριση (οικονομικών) Κρίσεων και Συντονιστικο Κέντρο (ιδιωτικών) Επιχειρήσεων

Η κυβέρνηση επικαλείται τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» για να δικαιολογήσει την ταλαιπωρία και τους κινδύνους όπου εκτίθεται ο λαός κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με την κακοκαιρία.

Έτσι και τώρα,

  • για την Εθνική οδό που έκλεισε με λίγους πόντους χιόνι, κόβοντας στα δύο τη χώρα,
  • για τον ΗΣΑΠ που δεν λειτουργούσε χτες, οδηγώντας σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους τις ώρες αιχμής,
  • για τις διακοπές ρεύματος που βύθισαν για ώρες στο σκοτάδι ολόκληρες περιοχές,
  • για την αναβολή των εμβολιασμών που έτσι κι αλλιώς γίνονται με το σταγονόμετρο, φταίνε «ο ακραίος καιρός και η κλιματική αλλαγή»!

Αλήθεια, όμως, τόσες μέρες που οι μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν για την ένταση του φαινομένου, γιατί δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο ώστε την ώρα της έντονης χιονόπτωσης να περιοριστούν τα προβλήματα και οι συνέπειες για το λαό;

Οι καταγγελίες σωματείων και φορέων για τις ελλείψεις σε προσωπικό, σχεδιασμό και μέσα, με ευθύνη του κρατικού μηχανισμού, δίνουν και παίρνουν αυτές τις μέρες.

Είναι λοιπόν αναπόφευκτο σε μια κακοκαιρία να παραλύει η πρωτεύουσα, και να μπαίνουν σε τέτοια μεγάλη δοκιμασία όσοι χρειάζεται να μετακινηθούν για την εργασία τους ή για άλλους λόγους;

Η απάντηση είναι ότι για την ταλαιπωρία και τους κινδύνους από τον χιονιά δεν φταίνε τα ακραία καιρικά φαινόμενα, όσο σπάνιο κι αν είναι να χιονίζει στο κέντρο της Αθήνας.

«Ακραίο φαινόμενο» είναι ο κρατικός μηχανισμός που αποδεικνύεται

  • ευέλικτος και αποτελεσματικός στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων,
  • δυσκίνητος όμως και αναποτελεσματικός όταν χρειάζεται να προστατέψει το λαό ακόμα και από ένα καιρικό φαινόμενο.

Το ζήσαμε άλλωστε και στις πρόσφατες πλημμύρες στην Καρδίτσα και την Εύβοια, όπου επίσης υπήρξε έγκαιρη πρόβλεψη και προειδοποίηση, αλλά τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά, επιβεβαιώνοντας

  • την παντελή έλλειψη αντιπλημμυρικής προστασίας,
  • τις γερασμένες υποδομές σε πόλεις της επαρχίας,
  • την απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου αντιμετώπισης τέτοιων «έκτακτων» φαινομένων –που γίνονται όλο και πιο τακτικά– με την αξιοποίηση όλων των αναγκαίων μέσων.

Το ίδιο κράτος που μέσα σε λίγους μήνες ολοκλήρωσε και κατέθεσε την Κομισιόν το «αναπτυξιακό σχέδιο» διαχείρισης των 32 δισ. ευρώ για το κεφάλαιο από το ευρωπαϊκό «Ταμείο Ανάκαμψης», συντονίζοντας δεκάδες υπουργεία, γραμματείες, υπηρεσίες και άλλους κρίκους του κρατικού μηχανισμού, με τον πρώτο χιονιά έβαλε απαγορευτικό στην Εθνική οδό, έκλεισε ακόμα και μέσα σταθερής τροχιάς, βύθισε στο σκοτάδι χιλιάδες κατοίκους της Αθήνας και σταμάτησε τους εμβολιασμούς για τον κορονοϊό!

Έχουμε χορτάσει από «ικανούς» και «ικανότερους» διαχειριστές.

Δεν είναι ούτε ήταν ποτέ απλώς θέμα «ανικανότητας» και «ασυνεννοησίας» του κρατικού μηχανισμού, όπως καταλογίζουν στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης.

Το κύριο ζήτημα που όλοι μαζί συγκαλύπτουν –γιατί όλοι μαζί το υπηρέτησαν και το υπηρετούν– είναι ότι το κράτος είναι... επιλεκτικά ικανό όταν πρόκειται για προτεραιότητες που αφορούν τα συμφέροντα των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων, και επιλεκτικά ανίκανο όταν πρόκειται για προτεραιότητες που αφορούν τις ανάγκες των πολλών.

Πού γίνεται ολοφάνερο αυτό;

  • Στο γεγονός ότι οι όμιλοι - ανάδοχοι των Εθνικών οδών, παρότι οι εργαζόμενοι τους χρυσοπληρώνουν με τσουχτερά διόδια, δεν εξασφάλισαν το να μείνουν ανοιχτοί οι δρόμοι.
  • Στο γεγονός ότι οι όμιλοι στην ηλεκτρική ενέργεια, παρά το «πάρτι» στα τιμολόγια, δεν εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη παροχή ρεύματος σε τέτοιες συνθήκες.
  • Είναι όλοι αυτοί που το κράτος «κόβει» από υποδομές σχετικές με τις λαϊκές ανάγκες για να τους προσφέρει ευνοϊκές ρυθμίσεις, απαλλαγές και ενίσχυση.

Πρόκειται δηλαδή για ταξική επιλογή.

  • Γι' αυτό δεν υπάρχει ο σχεδιασμός ουσιαστικής προστασίας της ζωής, της περιουσίας του λαού, και
  • Γι' αυτό πριν από κάθε «έκτακτο φαινόμενο» μόνιμη επωδός είναι το «καθίστε σπίτι».

Δηλαδή το κράτος, πετώντας στο λαό το μπαλάκι της ατομικής ευθύνης, λέει:

«Εγώ σε προειδοποίησα. Από τη στιγμή που κυκλοφορείς μπορεί να σου συμβούν τα πάντα, αλλά εγώ δεν έχω καμία ευθύνη!».

  • Ούτε κουβέντα βέβαια για τις πιέσεις της εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους «να κόψουν το κεφάλι τους» και να είναι «απίκο» στη δουλειά.
  • Ούτε λέξη για τους ανθρώπους που δεν έχουν την πολυτέλεια να κάτσουν σπίτι, είτε για λόγους υγείας είτε για άλλες ανάγκες που δεν αναστέλλονται στην κακοκαιρία.
  • Ούτε λέξη για όσους παγώνουν μέσα στα σπίτια τους εξαιτίας της ενεργειακής φτώχειας.

Κανένας συμβιβασμός λοιπόν με τη λογική της ατομικής ευθύνης, που έχει νόημα και μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο στο έδαφος της κρατικής μέριμνας για ουσιαστικά μέτρα προστασίας του λαού.

Κανένα άλλοθι και στον κρατικό μηχανισμό, που είναι

  • απρόθυμος και ανήμπορος να στηρίξει το λαό και τις ανάγκες του,
  • επειδή έχει για προτεραιότητα τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και τη στήριξη της κερδοφορίας τους.






















3 σχόλια:

  1. Το αστικό κράτος είναι αποτελεσματικό να υπηρετήσει τους ιδιοκτήτες των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και των Μονοπωλίων χωρίς καμία καθυστέρηση γιατί έχει φτιαχτεί για αυτό ακριβώς τον λόγο. Δεν διορθώνεται σε όφελος του λαού σε καμία περίπτωση. Μόνο ξηλώνεται και την θέση του παίρνει το κράτος της εργατικής τάξης και των συμμάχων της αυτοαπασχολούμενενων της πόλης και του χωριού που θα κοινωνικοποιήσει τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής ξηλώνοντας το καπιταλιστικό κέρδος με δικτατορία του προλεταριάτου τσακίζοντας τους φορείς όλων των οπορτουνιστικών απόψεων που είναι η 5η φάλαγγα του καπιταλισμού χειρότεροι απο τους φασίστες. Τα Σέβη μου Στρατάρχη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός ασφαλείας με την Ν.Δ που κατηγορούσε το ΚΚΕ το 2010 γιατί δεν συνεργάζεται με την ...πασοκάρα... και διασπά της ...δημοκρατικές δυνάμεις.... σήμερα δεν έχει πρόβλημα να είναι υπουργός της κακιάς ...δεξιάς.... Θέλανε το ΚΚΕ στα μέτρα τους αλλά δυστυχώς για αυτούς οι οπορτουνιστικές παπάτζες ψόφησαν το 1991... μέρες που είναι Στρατάρχη. ΟΥΦΦ.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ καταγράφεται (Θέση 9) ότι το κεντρικό ζήτημα που απασχολεί το 21ο Συνέδριο του Κόμματος είναι η ανάγκη να γίνεται ακόμα πιο διακριτός ο ρόλος του ΚΚΕ ως ισχυρής οργανωμένης ιδεολογικοπολιτικής - εργατικής - λαϊκής πρωτοπορίας σε πλατιές εργατικές - λαϊκές δυνάμεις. Να γίνει ακόμα πιο διακριτός ο ρόλος του Κόμματος ως του φορέα των νέων ιδεών της επαναστατικής κοινωνικής προοπτικής, της απάντησης στα μεγάλα ζωτικά προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί και απαιτούν επιτακτικά τη λύση τους στον 21ο αιώνα.

    Γιατί όμως η ΚΕ θέτει ως κεντρικό ζήτημα το Κόμμα; Γιατί πρέπει να αφομοιωθεί καλύτερα και πιο βαθιά από όλο το κομματικό δυναμικό και να υπάρχει αντικειμενική εκτίμηση της προόδου που έχει κάνει το Κόμμα, των κατακτήσεών του σε ιδεολογικό - πολιτικό και μαζικό επίπεδο. Από αυτήν την άποψη, να κατακτηθεί ενιαία αντίληψη για τις νέες μεγάλες απαιτήσεις που προκύπτουν από την ταξική πάλη, από το γεγονός ότι η νέα φάση που διανύουμε ανεβάζει την απαιτητικότητα, επομένως και την υποχρέωση από όλες τις Κομματικές Οργανώσεις να περάσουν σε νέα ανοδική πορεία.

    Σήμερα, 30 χρόνια μετά την εκδήλωση της αντεπανάστασης, έχει συσσωρευτεί μια πλούσια πείρα από τη δράση του Κόμματος όχι απλά σε «μη επαναστατικές» αλλά σε «αντεπαναστατικές συνθήκες», σε έναν πολύ αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων διεθνώς. Το Κόμμα κατάφερε όχι μόνο να διατηρήσει τη συνέχεια του επαναστατικού - κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, αλλά και να αναπτύξει περαιτέρω τις επεξεργασίες, την επαναστατική θεωρία και τη στρατηγική του.

    Στο 19ο Συνέδριο το Κόμμα ψήφισε το νέο του Πρόγραμμα και το νέο του Καταστατικό. Τότε ολοκληρώθηκε η νέα διάταξη των Κομματικών Οργανώσεων, σε μια προσπάθεια να αντιστοιχίζεται η οργανωτική κατάσταση με τις στρατηγικές επεξεργασίες. Είχε προηγηθεί η επεξεργασία της αντίληψής μας για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, η αποτίμηση της πορείας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης με επίκεντρο την ΕΣΣΔ, στο 18ο Συνέδριο. Ταυτόχρονα, προχώρησαν οι επεξεργασίες της Ιστορίας του Κόμματος, με αποκορύφωμα την έκδοση των τόμων του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματος για την περίοδο 1918-1968. Στο 20ό Συνέδριο εξειδικεύτηκε καλύτερα η στρατηγική του Κόμματος, το Πρόγραμμά του για τις συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ενός πιθανού ιμπεριαλιστικού πολέμου και εμπλοκής της χώρας σε αυτόν, αλλά και σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης, συμβιβασμών και συμφωνιών ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ή καπιταλιστικά κράτη, που προετοιμάζουν έναν νέο γύρο συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων. Μελετήθηκε η πείρα από τη διαπάλη με τη νέα σοσιαλδημοκρατία, αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, και την ανάδειξή του στην αστική διακυβέρνηση, καθώς και οι νέες δυσκολίες που προστέθηκαν στην ταξική πάλη. Επίσης επεξεργαστήκαμε τη δράση μας σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και ασθενικής ανάκαμψης που τη διαδέχτηκε, με επίκεντρο την πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, την ανάπτυξη του ρόλου του Κόμματος, όλων των ΚΟ και της ΚΝΕ, με κρίκο τις Τομεακές Επιτροπές.https://www.902.gr/eidisi/politiki/251155/giati-kentriko-periehomeno-toy-21oy-synedrioy-toy-kke-afora-komma ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή