Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

ΣΥΡΙΑ- ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ (κι άλλες άγριες Ιστορίες)



Όπως σε κάθε ενδοϊμπεριαλιστική διαμάχη, υπήρξαν και σ αυτή νικητές και ηττημένοι.
Ας δουμε σύντομα ποιοι καταφεραν τι και γιατί.
Δεύτερη 🥈 νικήτρια η Ρωσία, η οποία κατάφερε να επαναθεμελιωσει την ισχύ της στη περιοχή και όσον αφορά την από εποχής ΕΣΣΔ σχεση της με το καθεστώς Ασαντ (Χαφεζ Αλ) και τους νέους δρόμους πλουτοπαραγωγικων πηγών που άρχισαν να χαρασσονται από την εποχή της επέμβασης των ΗΠΑ στο Ιράκ. (Ουσιαστικά δλδ από την ανατροπή του Υπαρκτου)

Και μάλιστα με ελάχιστο κόστος σε επιχειρησιακους πόρους πέτυχε να αναβαθμίσει την επιρροή της στην αγορά της Τουρκίας (προμήθειες οπλικων συστημάτων) όπως και τη γενικότερη συμμαχική (έστω πρόσκαιρα) αντιμετώπιση των συμφερόντων της από την αστική τάξη της γείτονος.
Τρίτη 🥉 νικήτρια η Τουρκία, η οποία κατάφερε να αποσπάσει την στήριξη των ΗΠΑ στην προσπάθειά της να μην υπάρξει περιοχή ικανή να φιλοξενήσει Κουρδικό κράτος στα Νοτιοανατολικα της αφ'ενος, εξασφάλισε δε την ανάπτυξη (όχι όσο θα ήθελε) των συνόρων της, ώστε μελλοντικά και μέσω εποικισμού να αποτρέψει εκ νέου προσπάθειες των Κούρδων για αυτοδιάθεση στη περιοχή.
Τετάρτη κερδισμένη η Αμερική που καταφέρει να θέσει στίγμα σε μια περιοχή δυτικότερα του πλήρους ελέγχου της, χάνοντας βέβαια σε γόητρο με το επικοινωνιακο φιάσκο στο Κουρδικό ζήτημα. Η αναβάθμιση βέβαια των σχέσεων με τη Τουρκία τη καθιστά κερδισμένη μετά την υπόθεση των S-400.
Χαμενη δύναμη, λογίζεται επί της ουσίας μόνο η αναδυόμενη αστική τάξη των Κούρδων, η οποία απέτυχε (όπως κάθε αδυνατοτερη αστική τάξη έναντι άλλης) την επιδίωξη για αυτόνομη (και όχι φυσικά ανεξάρτητη) εκμετάλλευση, πόρων πλουτοπαραγωγικων πηγών και κυρίως παραγωγικών δυνάμεων σε ένα ενδεχόμενο νεοφυές κράτος - προτεκτορατο.
Ας αυτό το σημείο, χρήσιμο είναι να δούμε την άποψη του Λενιν, αφιερωμένη στους υπερεπαναστατες της αυτοδιαθεσης και της απανταχού υποστήριξης οιοδήποτε κινήματος ανεξαρτήτως ταξικου προσημου Ροζαβαχαζοχαρουμενους:

«Οι αστοί θέτουν πάντοτε τα εθνικά τους αιτήματα σε εξέχουσα θέση και έτσι είναι πάντα της μόδας. Όμως, για το προλεταριάτο, αυτά τα αιτήματα υποτάσσονται στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ταξικού αγώνα»
Β. Ι. Λένιν: «Για το δικαίωμα των εθνών στην αυτοδιάθεση», Άπαντα, τ.25, σελ.273.
Η Συρία και το καθεστώς Ασαντ τέλος άφησε ανέγγιχτη την αστική της τάξη με τον ρόλο της εξίσου ισχυρό όπως και πριν, θυσιάζοντας χιλιάδες λαού στο ενός πολέμου που δεν πολέμησε δεν κέρδισε και δεν έχασε.
ISIS και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, θα παραμείνουν στην εφεδρεία για το επόμενη επεισόδιο της σαπουνόπερας:"Ιμπεριαλιστικος Εκδημοκρατισμος".
Υ. Γ. Εάν η αριθμητική δεν βγαίνει να πούμε πως πρώτη 🥇 νικήτρια ανακηρυσσεται-ποιος άλλος-η Κίνα παρατηρώντας τους ενδοϊμπεριαλιστικους ανταγωνισμούς δίχως να ρίξει τουφεκια καρπωμενη(και εξακολουθητικος μέλλοντας ισχύει εδώ) την απαξια που εισπράττει η Αμερικανική εξωτερική πολιτική την ίδια στιγμή που την έχει γραπωμενη από το μαλακό της υπογαστριο (και πιο χαμηλά) καιροσκοποντας μέσω των κουρελοχαρτων ομολόγων των ΗΠΑ που κατέχει,αναβαθμιζοντας μέσω της αδυναμίας-φαγωμάρας των υπολοίπων καπιταλιστικων κρατών τη θέση της στη πυραμίδα και περιμένοντας την ευκαιρία της
για την πρώτη θέση είτε μέσω του οικονομικού στραγγαλισμου, είτε μέσω (και πιο πιθανόν) του επόμενου μακελειου που θα συμμετέχει

ΙΑΚΩΒΟΣ Ρ.




8 σχόλια:

  1. Το Μπάαθ στην Συρία με τον Χαφέζ Ασαντ ήταν σύμμαχος της ΕΣΣΔ την περίοδο που είχε ξεκινήσει η ανατροπή του Σοσιαλισμόυ με την Σταδιακή εφαρμογή νόμων του καπιταλισμού. Διαστρεβλώθηκαν οι θέσεις του Λένιν για τον αντιαποικιακό αγώνα και έγιναν όχημα ενσωμάτωσης του ..Κ.Κ... Συρίας στον Καπιταλισμό απο εκείνα τα χρόνια φτάνοντας στο κατάντημα το κόμμα να συμμετέχει σε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού να θεωρεί τον ΑΣΑΝΤ ...αντιιμπεριαλιστή... Εγκλωβίζοντας τον λαό στην Αστική τάξη της Συρίας και σε Ρώσους Κινέζους και Ιρανούς Ιμπεριαλιστές. Ας θυμηθούμε και τον ...θίασο.... των Αδεσμεύτων που συμμετείχαν χώρες που δεν ήταν ...ούτε σοσιαλιστικές ούτε καπιταλιστικές.... Αυτα πληρώνει σήμερα ο Συριακός λαός με το αίμα του ΔΥΣΤΥΧΩΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ παιδιά πάλι, μάλλον θα διαφωνήσω με την παραπάνω ανάλυση.
    Μεγάλος χαμένος σε πρώτη φάση είναι ο άξονας Σαουδικής Αραβίας-ΕΠΑ-Ισραήλ (περιφερειακό μέλος του οποίου είναι πλέον κ η χώρα μας) που απέτυχε σε όλους τους αντικειμενινούς σκοπούς που είχε θέσει όταν άρχισε με δική του πρωτοβουλία, πριν 9 χρόνια, το μακελειό αυτό στην Συρία.
    Δηλαδή, όχι μόνο δεν κατάφερε:
    -Να δημιουργήσει ένα σουνίτικο εχθρικά διακείμενο προς την Ρωσία κράτος στην περιοχή (Ισλαμικό κράτος), αλλά απέτυχε κ στην εναλλακτική της δημιουργίας ενός μουσουλμανικού αλλά μη-αραβικού κράτους (Κουρδιστάν) στα σύνορα Συρίας-Ιράν, ενός δηλαδή δεύτερου σύμμαχου του Ισραήλ στην περιοχή.
    -Να αποκόψει την Ρωσία από τα “φιλόξενα” για τον εμπορικό κ πολεμικό της στόλο λιμάνια της Συρίας, που είναι κ η μόνη μη-νατοϊκή της διέξοδος στην Μεσόγειο (η άλλη περνάει αναγκαστικά από το ΝΑΤΟϊκό Αιγαίο), που είναι ανοιχτή όλο τον χρόνο (και όταν δηλαδή οι πάγοι κάνουν την χρήση της Κροστάνδης απαγορευτική)
    -Να δυαλύσει ένα ακόμη κράτος (την Συρία) κατά το πρότυπο της Λιβύης.
    -Να ανοίξει τον δρόμο για τον επόμενο δηλωμένο στόχο του, το Ιράν.
    Αλλά και οι αμερικάνοι “κατάφεραν” (σαν μπόνους) μέσω όλων αυτών που δημιούργησαν στην Συρία, να χαλάσουν και τις σχέσεις τους με την παραδοσιακή τους σύμμαχο Τουρκία.
    Όσο για το γόητρο της υπερδύναμης, μάλλον οι εικόνες με τους πεζοναύτες να υποχωρούν ανατινάζοντας τις ίδιες τους τις βάσεις (έχει να συμβεί από το Βιετνάμ), είναι πολύ μεγαλύτερο χαστούκι από την “προδοσία” του ΡΚΚ, που ο ανερμάτιστος οπορτουνισμός του το οδήγησε να παίξει τον ρόλο του αμερικάνικου πεζικού στην Συρία.
    Αυτά μέχρι στιγμής βέβαια, αφού ο πόλεμος δεν τελείωσε ακόμη και πιθανόν να έχουν να δουν ακόμη πολλά "περίεργα" τα μάτια μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκτός αν έφυγαν οι Αμερικάνοι επειδή έγινε η μοιρασιά με τους Ρώσους. Θα το διαπιστώσουμε σύντομα απο τις εξελίξεις στην Λατινική Αμερική. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Η ΣΥΡΊΑ σχεδόν χάνει την ζώνη με τα πετρέλαια Trash στα Ανατολικά.
      Το ότι το ισραήλ που από τις λίγες φορές κάνει τον μαλάκα δεν επάγεται αυτόματα πως η Συρία κέρδισε. Απλά δεν τα έχασε όλα

      Δεκτές αρκετές από τις επισημάνσεις σου στο (TRASH24 Οκτωβρίου 2019 - 7:57 μ.μ.)

      με σεβασμό στην άποψη σου

      17-57

      Διαγραφή
  3. Πάνο, ανεξάρτητα τι νομίζανε οι διάφοροι "αδέσμευτοι" για τον εαυτό τους, σήμερα μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν καπιταλιστές. Γιατί ήταν και ανομοιογενές αυτό το σύνολο, καθώς περιλάμβανε από σοσιαλιστικές χώρες (Κούβα) μέχρι μεγάλες καπιταλιστικές, όπως η Ινδία. Το "αδέσμευτοι" σήμαινε μόνο, πως πολιτικά "αμφιταλαντεύονταν" (σήμερα μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι καιροσκοπούσαν) μεταξύ, ας το πούμε χοντρά, Αμερικής/Ευρώπης και Σοσιαλιστικού στρατοπέδου, βασικά ΕΣΣΔ.
    Οσο για την αποτίμηση της ανάρτησης, εξαρτάται ποιό χρονικό διάστημα εξετάζουμε στον απολογισμό. Αν το δούμε στα εννιά χρόνια των "συριακών" πράγματι νομίζω κι εγώ πως κερδισμένος φαίνεται να είναι ο Πούτιν, αλλά όχι και ότι πήρε πολλά. Λίγο κύρος κέρδισε σε βάρος Αμερικής - Ισραήλ - Ευρωπαίων, και μάλλον "πάτησε" καλύτερα στην Συρία, καθώς οι σύμμαχοί του δεν μπορούν να έχουν παράπονα από την όλη στάση του. Φαίνεται αρκετά πιο φερέγγυος. Αλλα και γι αυτόν το "δια ταύτα" θα ήταν τα "μπικικίνια", που δε φαίνονται στον ορίζοντα.
    Χαμένοι για μένα είναι κυρίως οι Ευρωπαίοι αστοί (μονοπώλια), καθώς αυτοί, μαζί με τους τουρκαλάδες, ήταν ο κρυφός στόχος της επέμβασης στην Συρία. Και θα χάσουν κι άλλο, στο τετράγωνο της κόντρας Αμερική-ΕΕ-Ρωσία-Κίνα.
    Ο κινέζος κέρδισε απλά γιατί ...δεν εκτέθηκε φανερά! Τώπαιξε συντηρητικά, προσβλέποντας στα "λίγα", όπως παγίως το πάει η κινέζικη αστική τάξη: "Τσούκου-τσούκου".
    Ο αμερικανός "γίγαντας" μας αποκάλυψε σε αυτή την ιστορία την αχίλλεια πτέρνα του: Το εσωτερικό του μέτωπο, με τις εκρηκτικές αντιθέσεις, που έχει συσσωρεύσει ο αχαλίτωνος νεοφιλελευθερισμός από τον Ρήγκαν και δώθε. Το Ισραήλ κινδυνεύει ως προτεκτοράτο του.
    Ο Τούρκος επίσης, καθόλου δεν πάει καλά, και δεν εννοώ τον σουλτάνο, που απλά για μένα ένας καραγκιόζης είναι. Το βαθύ αστικό κράτος των στρατηγών-επιχειρηματιών μονοπωλιστών εννοώ. Που απέτυχε να "κεμαλοποιηθεί" και τώρα παραδέρνει σε έναν ιδιότυπο μουσουλμανικό ιμπεριαλισμό της πλάκας, που τον παραδίνει στα νύχια των προαιωνίων τσαρικών εχθρών του. Ξοδεύεται για να διασύρεται και να κάνει εχθρούς τριγύρω του.
    Ολοι θα την πατήσουν γιατί πάνε, στην λογική του Ιμπεριαλισμού, να εκτονώσουν τα εσωτερικά ταξικά τους προβλήματα αναζητώντας "λεία" στο εξωτερικό, αλα Χίτλερ. Μυαλό δε βάλανε.
    Αλλά η διανομή του κόσμου έχει τελειώσει, και επίσης και η εκτατική ανάπτυξη του Καπιταλισμού, που έχει μπεί στην εποχή της εντατικής σήψης του. Δεν έχει να δώσει.
    Σήμερα, όλοι θα ν' τώβρουν από το εσωτερικό τους.
    Τον λόγο έχουν, έτοιμα η όχι, τα κομμ. κόμματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξέχασα να πω, ότι η χτεσινή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ ήταν πολύ καλή, και ακόμη καλύτερο νέο ήταν ότι η πασόκικη πλειοψηφία έχει εξαφανιστεί από το δρόμο, μαζί με τα γνωστά εξαπτέρυγά της. Επρεπε να τους βλέπατε, κάτι απολειφάδια ΣΕΚ-Ανταρσυα, καμιά εκατοστή όλοι κι όλοι, πως μάζεψαν τα ελάχιστα πανώ τους και αποχώρησαν σιωπηλά, σαν βρεγμένες κότες, από την Μ. Βρετάνια, όταν οι ορδές του ΠΑΜΕ πλημμύρισαν το Σύνταγμα.
    Πάνε τα "ένδοξα χρόνια" των "αγανακτισμένων", που μας αποδοκιμάζαν σαν λυσσασμένοι και μας απέκλειαν από την πλατεία.....
    Εδώ και πολλά χρόνια, υποστηρίζω, πως το κίνημα πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή, χωρίς "λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις". Αυτοί θα οχυρωθούν πίσω από τα σωματεία-σφραγίδες και τις ηλεκτρονικές "ψηφοφορίες". Αλλά η μάχη θα κερδηθεί στο δρόμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο Αμερικανικός στρατός ξανά στην περιοχή για την προστασία των πετρελαιοπηγών. Σε πολλές περιοχές της Συρίας συνεργαζόμαστε με τους Κούρδους δηλώνουν. ...ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ.... ΟΒΕΡ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σεχτάρ. Σε ευχαριστώ για την διόρθωση σχετικά με την Κούβα. Ουτε σκέψη απο εμένα για κάτι ενάντια στην Κούβα ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ. Για την Κούβα της τελευταίας δεκαετίας ΝΑΙ.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή