Στις περιόδους παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης εντείνονται τα οικονομικά αδιέξοδα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και τα πολιτικά αδιέξοδα των αστικών κομμάτων που υπηρετούν αυτό το δρόμο, με αποτέλεσμα την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Οι στρατιωτικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών που γίνονται με διάφορα προσχήματα είτε την καταπολέμηση της "τρομοκρατίας", είτε την παροχή "ανθρωπιστικής" βοήθειας, είτε την αποκατάσταση της "δημοκρατίας" δημιουργούν ερειπωμένες πόλεις, δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες ξεσπιτωμένους πρόσφυγες.
Προκειμένου να δημιουργούν τα προσχήματα επέμβασης εξοπλίζουν, χρηματοδοτούν και στηρίζουν τρομοκρατικές ομάδες αντιφρονούντων είτε με την μάσκα θρησκευτικών αιρέσεων, είτε με την μάσκα πολιτικά αντιπάλων κομμάτων που όμως στην πραγματικότητα εκφράζουν διαφορετικά συμφέροντα της αστικής τάξης στις χώρες αυτές.
Προκειμένου να δημιουργούν τα προσχήματα επέμβασης εξοπλίζουν, χρηματοδοτούν και στηρίζουν τρομοκρατικές ομάδες αντιφρονούντων είτε με την μάσκα θρησκευτικών αιρέσεων, είτε με την μάσκα πολιτικά αντιπάλων κομμάτων που όμως στην πραγματικότητα εκφράζουν διαφορετικά συμφέροντα της αστικής τάξης στις χώρες αυτές.
Ο στόχος των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων είναι η τοποθέτηση πειθήνιων κυβερνήσεων μαριονετών που θα αποδεχτούν τους όρους των πολυεθνικών μονοπωλίων για την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης των χωρών αυτών καθώς και την δημιουργία σφαιρών επιρροής που θα εγγυάται την απρόσκοπτη ροή των ενεργειακών αποθεμάτων.
Οι ενδοϊμπεριαλιστικές διαμάχες έχουν αυτό ακριβώς το περιεχόμενο, δηλαδή το ποια ιμπεριαλιστική δύναμη θα έχει την μεγαλύτερη επιρροή στις μετέπειτα κυβερνήσεις ανδρείκελα, θα ελέγχει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους μεταφοράς των ενεργειακών αποθεμάτων, ενώ παράλληλα θα έχει και την μερίδα του λέοντος στην ληστρική ανοικοδόμηση της ερειπωμένης και εξαρτημένης πλέον οικονομικά χώρας.
Οι ενδοϊμπεριαλιστικές διαμάχες έχουν αυτό ακριβώς το περιεχόμενο, δηλαδή το ποια ιμπεριαλιστική δύναμη θα έχει την μεγαλύτερη επιρροή στις μετέπειτα κυβερνήσεις ανδρείκελα, θα ελέγχει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους μεταφοράς των ενεργειακών αποθεμάτων, ενώ παράλληλα θα έχει και την μερίδα του λέοντος στην ληστρική ανοικοδόμηση της ερειπωμένης και εξαρτημένης πλέον οικονομικά χώρας.
Πολύ εύστοχα ο Καρλ Λίμπκνεχτ ο ηγέτης των Σπαρτακιστών και του μετέπειτα Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, αυτός ο ήρωας της παγκόσμιας Εργατικής Τάξης που αντιτάχθηκε σθεναρά στον ιμπεριαλιστικό Α! παγκόσμιο πόλεμο και δολοφονήθηκε από την προδοτική γερμανική σοσιαλδημοκρατία μαζί με την ηρωίδα Ρόζα Λούξεμπουργκ, είπε ότι : "Για τον καπιταλισμό, ο πόλεμος και η ειρήνη είναι μπίζνες και τίποτα άλλο εκτός από μπίζνες."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου