21/01/1924
Η καρδιά του Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ Λένιν, ηγέτη του προλεταριάτου της Ρωσίας, αλλά και της παγκόσμιας εργατικής τάξης, παύει να χτυπά. Ο άνθρωπος που το όνομά του έγινε σύμβολο για την παγκόσμια εργατική τάξη μαζί με των Μαρξ και Ενγκελς είχε γεννηθεί στις 22 Απρίλη 1870 στην πόλη Σιμπίρσκ, στο Βόλγα.
Ο Λένιν, ως θεωρητικός της επιστημονικής κοσμοθεωρίας της εργατικής τάξης, μελετώντας τα έργα των Μαρξ - Ενγκελς, ανέπτυξε παραπέρα το μαρξισμό στην εποχή του ανώτατου σταδίου του καπιταλισμού, δηλαδή του ιμπεριαλισμού. Αλλά ανέπτυξε και τις θεωρητικές βάσεις της οικοδόμησης της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού. Ετσι, δίκαια ο Λένιν καθιερώθηκε μαζί με τους Μαρξ - Ενγκελς ως ένας από τους θεμελιωτές της κοσμοθεωρίας του επιστημονικού κομμουνισμού.
Ο Λένιν δεν ήταν μόνο θεωρητικός του μαρξισμού, αλλά συμμετείχε ο ίδιος άμεσα στην πρακτική δράση για την επαναστατική ανύψωση της εργατικής τάξης, επέμενε στην ίδρυση του δικού της κόμματος πάνω στις αρχές που ο ίδιος επεξεργάστηκε, τις αρχές του «Κόμματος Νέου Τύπου», τις αρχές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και του προλεταριακού διεθνισμού, σε συνδυασμό με την επαναστατική στρατηγική, θέτοντας στο πρόγραμμά του την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου. Ηταν επίμονος στην αρχή του προλεταριακού διεθνισμού και την ενιαία πάλη των κομμουνιστικών κομμάτων ενάντια στο διεθνή καπιταλισμό, με αποφασιστική συμβολή στην ίδρυση της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς, στα 1919.
Ηταν φανατικός πολέμιος κάθε αναθεωρητικής και ρεφορμιστικής διαστρέβλωσης της επαναστατικής θεωρίας. Θεωρούσε ως έναν από τους πιο βασικούς όρους για τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης την αδιάλλακτη πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό. Ως ηγέτης του ΣΔΕΚΡ, επικεφαλής της Κεντρικής του Επιτροπής, καθοδήγησε την Οχτωβριανή Επανάσταση και ήταν ο ηγέτης του πρώτου στον κόσμο εργατικού κράτους.
Αν και εκτός θέματος Γκεόργκυ Ζούκωφ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έγραφε η Αυγή για τον Κάστρο. Μέσω Ριζοσπάστη
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3233408
«Η αντίφαση είναι λογικό επόμενο μιας πολιτικής θέσης και πρακτικής που επιδιώκει με όλους και με όλα να τα έχει καλά, κατορθώνοντας πάντα να δίνει επιτυχώς εξετάσεις στους ιμπεριαλιστές. Ο λόγος φυσικά για κόμματα όπως ο Συνασπισμός, ο οποίος, αναμασώντας την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα κατά της Κούβας καταφέρνει να ρίχνει νερό στο μύλο των άσπονδων εχθρών του νησιού της επανάστασης που «αλέθει» νέα σχέδια επιθέσεων εναντίον της.
Από τη μια στέλνει αντιπροσωπεία του με επικεφαλής τον πρόεδρό του στην Κούβα για αποκατάσταση και ανάπτυξη σχέσεων με το ΚΚ Κούβας και από την άλλη χύνει το δηλητήριό του καθημερινά, μέσα από αρθρογραφία στην «Αυγή» αλλά και με τη στάση του στα πλαίσια του ευρωκοινοβουλίου...»
«Από τα στόματα τέτοιων, λοιπόν, μοιάζει να βγήκαν τα σχόλια στην «Αυγή» που αποδίδουν στον Φιντέλ Κάστρο «ρόλο αυτοκράτορα κυβερνώντας ελέω Θεού»(!!!),
με υπονοούμενα τύπου
«η παρουσία στις συγκεντρώσεις είναι υποχρεωτική (κάτι θυμίζει αυτό...)»(!!!),
με δήθεν αθώα ερωτηματικά όπως
«οι Κουβανοί δείχνουν τρομερή αυτοπειθαρχία, υπακούοντας με ευλάβεια στους νόμους του καθεστώτος. Άραγε μπορούν να κάνουν αλλιώς;»(!!!) ή
«πόσο δημοκρατικό είναι όμως αυτό το όραμα χωρίς να εξασφαλίζεται το κυριότερο δικαίωμα, η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία;»...(!!!)
Η «Ελευθεροτυπία των αντικομουνιστών συντακτών» είχε αφιέρωμα στον Φιντέλ και την επανάσταση του 1959. Πολλοί από αυτούς τους «αριστερούς» συμπαθούν τον Τσε, δεν συμπαθούν και τόσο τον Φιντέλ, και σχεδόν καθόλου τον Στάλιν. Να μην γράψουμε το πόσο τους «πονάει» ο Στάλιν. Όλα ανατρέπονται με μία παράγραφο από παλαιό γράμμα του Γκεβάρα προς μία θεία του:
«Περνώντας από τις απέραντες εκτάσεις της United Fruit, πείστηκα για μία ακόμα φορά για το πόσο τρομερά είναι αυτά τα πλοκάμια του Καπιταλισμού. Ορκίστηκα μπροστά στην εικόνα του ΠΑΛΙΟΥ και ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΣΤΑΛΙΝ [που είχε πεθάνει στις 5 Μαρτίου εκείνου του χρόνου] πως θα ησυχάσω μόνο όταν τα δω να εξαφανίζονται»
Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα. Γράμμα προς την θεία του Μπεατρίς από το Σαν Χοσέ, πρωτεύουσα της Κόστα Ρίκα το 1953.
Πηγή: Ερνέστο Τσε Γκεβάρα του Κάρλο Μπάτα.
Επιστημονική Επιμέλεια: Έννιο ντι Νόλο - Πανεπιστήμιο Φλωρεντίας, Μασσιμιλιάνο Γκουδέρζο - Πανεπιστήμιο Ούρμπινο και Λεοπόλδο Νούτι - Πανεπιστήμιο της Ρώμης
Στα Ελληνικά: Εκδόσεις Καστανιώτη
Ο Τσε, περιγράφει το πραξικόπημα στην Γουατεμάλα που έγινε όταν η εκλεγμένη κυβέρνηση της, μη σοσιαλιστική, αποφάσισε με σχεδίο αγροτικής μεταρρύθμισης και να πάρει τις γεωργικές καλλιέργιες με κύρια την μπανάνα, της αμερικάνικης πολυεθνικής, United Fruit. Από το πραξικόπημα στην Γουατεμάλα και μετά επικράτησε ο όρος «Μπανανία»
Όσοι λατρεύουν τον Τσε, και προς τιμή του Τσε, λατρεύουν έναν θερμό υποστηρικτή του Στάλιν. Όσοι είναι Φιλο-Τσε είναι αντιφατικό να είναι και αντι-Σταλιν.