Έχουμε δει και έχουμε ακούσει πολλά προπαγανδιστικά κολπάκια από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Τα «σκισμένα μνημόνια» που καθαρογράφτηκαν και υλοποιούνται μέχρι κεραίας. Τις «κόκκινες γραμμές» και τις αδιαπραγμάτευτες θέσεις, που έγιναν συμφωνία με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τρίτο αντιλαϊκό μνημόνιο, που φόρτωσε με νέα δυσβάσταχτα βάρη το λαό και ταυτόχρονα πρόσφερε ανακούφιση στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Από τις υποσχέσεις για επαναφορά της 13ης σύνταξης και για αυξήσεις στους μισθούς, μέχρι το νέο Ασφαλιστικό - λαιμητόμο που τσακίζει ό,τι είχε απομείνει στους συνταξιούχους και τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά. Οι μάσκες έπεσαν γρήγορα. Το ψέμα ότι μπορεί να υπηρετηθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη ταυτόχρονα με τη λαϊκή ευημερία αποκαλύπτεται.
Τι λέει, λοιπόν, τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; «Είπαμε στο λαό την αλήθεια. Γι' αυτό μη διαμαρτύρεστε για όσα κάνουμε. Κάναμε εκλογές μετά τη συμφωνία και όσα συμβαίνουν τώρα τα είχαμε συμφωνήσει πριν από τις εκλογές. Μας ψηφίσατε. Άρα, τώρα, τα κεφάλια μέσα». Η θέση αυτή αποτελεί πραγματικά πρόκληση για όσους βιώνουν και θα βιώνουν στο μέλλον τις επιπτώσεις της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης που συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενοι. Πρόκληση που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.
Η κυβέρνηση έκανε δημοψήφισμα τον περασμένο Ιούλη, βάζοντας ένα ψεύτικο και απατηλό δίλημμα: Θέλετε μνημόνιο δικό μας ή μνημόνιο αλά τρόικα; Στην ουσία αυτά τα δύο - υποτίθεται - διαφορετικά μνημόνια ήταν ένα και το αυτό πράγμα, που αποδείχθηκε λίγες μέρες αργότερα με τη νέα συμφωνία - μνημόνιο. Η κυβέρνηση έκανε εκλογές τον περασμένο Σεπτέμβρη. Ομως, πριν από αυτές, είχε προηγηθεί μία εκστρατεία εκβιασμών, φόβου. Η κυβέρνηση αξιοποίησε την απαξίωση των προηγούμενων κυβερνώντων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αξιοποίησε την απογοήτευση που η ίδια καλλιέργησε σε ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα, αξιοποίησε πάνω απ' όλα την κατάσταση υποχώρησης του κινήματος, για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σημαντική συμβολή.
Και πού είναι τα ψέματα; θα πει κάποιος. Το μεγαλύτερο απ' όλα τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η διαβεβαίωση προς το λαό, ήδη από το 2012, πως μια κυβέρνησή τους μπορεί να υπηρετήσει και το στόχο της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου και την υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Αφησαν τους εργάτες, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους νέους, τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους να προσδοκούν ανάκαμψη των απωλειών, αποκατάσταση δικαιωμάτων την ίδια ώρα που υπόσχονταν τα πάντα στο κεφάλαιο. Την ίδια στιγμή που χαριεντίζονταν με τον ΣΕΒ, με τους «εταίρους» - εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, της ΕΕ, των ΗΠΑ, δίνοντας σε όλους αυτούς διαβεβαιώσεις ότι μπορεί να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους αλλά και να περάσουν αναίμακτα τις αναδιαρθρώσεις που δεν μπόρεσαν οι προηγούμενοι.
Μπορούμε να φτιάξουμε έναν μακρύ κατάλογο από ψέματα και προπαγανδιστικά κόλπα του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσα που να φάν' κι οι κότες. Κι είναι πράγματι δεδομένο ότι αρκετοί από αυτούς που διαμαρτύρονται είναι εξοργισμένοι γιατί νιώθουν εξαπατημένοι. Το ζητούμενο είναι ο λαός να βρει τη δική του αλήθεια. Ούτε να αποδεχτεί ότι έχει εγκρίνει την πολιτική που σήμερα εφαρμόζεται ούτε να θεωρήσει ότι είναι ανέφικτη και ουτοπική η προσδοκία για να μπει τέλος στην αντιλαϊκή επίθεση. Η δική του αλήθεια βρίσκεται στο ότι το στοπ στην αντιλαϊκή επίθεση, η διεκδίκηση ανάκτησης απωλειών, η διεκδίκηση σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών απαιτούν σύγκρουση με το κεφάλαιο, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του και την εξουσία του.
Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης, Τρίτη 23 Φλεβάρη