2 χρόνια απο το "Δημοψήφισμα "ΑΠΑΤΗ

Μερικες σκεψεις δυο χρονια μετα...
Φανταζεστε προπερσι τετοια μερα τι θα ειχε συμβει αν έβγαινε οριακά το ''ΝΑΙ; Ολο αυτο που που επακολουθησε θα χρεωνονταν στο ΚΚΕ...
Η σταση του ΚΚΕ στο δημοψηφισμα ηταν πραγματι μια πολυ δυσκολη αποφαση. ''Στην κοψη του ξυραφιου'', στην κυριολεξια ...
Και ομως βρηκε το θαρρος να πει ξεκαθαρα την αποψη του και να την υπερασπιστει κοντρα στο ρευμα, κοντρα σε θεους και δαιμονες...

Μικροαστός: Κωμικοτραγική φιγούρα!

 απο τον Ροβεσπιέρο 

Aρκετοί είναι αυτοί που ρωτούν ή κι εγκαλούν τους κομμουνιστές για κάποια θέση τους, αλλά έχουν “αλλεργία” στο “Ριζοσπάστη”, πόσω μάλλον να τον ξεφυλλίσουν και να διαβάσουν τι διάολο λέει κι αυτό το ΚΚΕ για τα διάφορα θέματα της επικαιρότητας.

Βλέπετε προτιμούν να “μαθαίνουν” τις θέσεις του ΚΚΕ είτε μέσω κουτσομπολιών είτε μέσω των συνηθισμένων αντίΚΚΕ διαύλων ή ιστοσελίδων που υποστηρίζουν ανοιχτά Καζάκη, Λεβέντη, Λαφαζάνη, Ραχήλ ή ακόμα και τη Ζωίτσα!

Η αναζήτησή τους βεβαίως και είναι ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ, το γνωρίζουμε, γιατί μετά από τόσα χρόνια στην ταξική πάλη έχουμε μάθει να ξεχωρίζουμε εκείνους που όταν ρωτούν κάτι έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά.

Αυγή. Το δικαίωμα στη απεργία και η συκοφαντία του

Ένα άρθρο της Αυγής, βγαλμένο μέσα από την ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά και η απάντηση του Ριζοσπάστη.

Όποιος ξέρει να διαβάζει, ξέρει και τι είδους κροκοδείλια είναι τα δάκρυα της Αυγής για τους πολίτες που θίγονται από τις απεργίες. Σαν τα δάκρυα του ΣΚΑΪ, σε κάθε απεργία. Αν δεν παρακολουθείτε ΣΚΑΪ τότε δεν ξέρετε πόσο μοιάζουν τα χυδαία επιχειρήματά του ντυμένα με τα λόγια πόνου, για τους πολίτες, της Αυγής.

Ας ειν το χώμα που θα σας σκεπάσει τόνοι σκουπιδιών ..

ΔΗΜΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
Ξεψύχησε εργάτρια που σε λιγότερο από 24 ώρες έκανε διπλή βάρδια στην καθαριότητα
Στο απορριμματοφόρο άφησε την τελευταία αναπνοή εργάτρια στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου και μητέρα τεσσάρων παιδιών, που -όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής- «έπεσε θύμα της εντατικοποίησης, της δουλειάς σε ακατάλληλες συνθήκες εργασίας» και πως εξαναγκάστηκε «να ξαναδουλέψει σε διάστημα μικρότερο των 24ώρων» και σε συνθήκες καύσωνα.

...και απ τα "αριστερά" κατάργηση της Απεργίας ?

Ως απαράδεκτο καταγγέλλει το άρθρο που δημοσίευσε στις 28 Ιούνη η εφημερίδα «Αυγή», το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ θέτει υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα των εργαζόμενων στην απεργία ως μορφή πάλης και διεκδίκησης του δίκιου τους η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο.

Σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο σημειώνει ότι το άρθρο «αφού επιτίθεται αισχρά στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Τοπικής Διοίκησης, αναπαράγει και ενισχύει τις αθλιότητες που έχουν κατά καιρούς γραφτεί και ακουστεί σε βάρος των εργατικών αγώνων, των διεκδικήσεων και ιδιαίτερα ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας, καταλήγει με σαφήνεια στο εξής: "Ορισμένοι κρίσιμοι για τα κοινωνικά και εθνικά συμφέροντα κλάδοι δεν έχουν το δικαίωμα της απεργίας"!!!

Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ως "βασιλικότερη του βασιλέως", δεν επιδιώκει μόνο να ενισχύσει τον κοινωνικό αυτοματισμό αλλά κυρίως σπεύδει ως "λαγός" στο άνοιγμα του δρόμου για την πιο αποφασιστική περιστολή του απεργιακού δικαιώματος, στην κατεύθυνση που υποδεικνύουν κεφαλαιοκράτες, κυβέρνηση, ΕΕ και λοιποί "θεσμοί".

Η "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση και η εφημερίδα της πρέπει να πάρουν την απάντηση που αρμόζει από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους. Με οργάνωση της πάλης απέναντι στην αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική και στους σχεδιασμούς της εργοδοσίας και του μεγάλου κεφαλαίου που συνολικά υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του. Με ενίσχυση της αλληλεγγύης και της ενότητας των εργαζόμενων στη βάση των συμφερόντων και των σύγχρονων αναγκών τους που δε χωράνε στους "εθνικούς στόχους" της ανάπτυξης των καπιταλιστών και του πολιτικού τους προσωπικού.

Επιστρέφουμε το λιβελογράφημα της "Αυγής" στους εμπνευστές του και τους διαβεβαιώνουμε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να χαρίσουν σε κανέναν το δικαίωμά τους να αγωνίζονται, να διεκδικούν και να παλεύουν απέναντι στους εκμεταλλευτές τους με όποια μορφή αποφασίσουν

απο 902

Παράδοξα τέρατα ...

Παράδοξα τέρατα φαντάζουν στην εποχή μας πρόσωπα σα το Μίκη ή το Γλέζο.
Άνθρωποι που κουβαλούν στους ώμους τους ένα κομμάτι μεγάλο της ιστορίας της Ελλάδας,τελευταίοι εναπομείναντες της γενιάς της μάχης,της γενιάς της Κατοχής και της Αντίστασης,της γενιάς της ήττας.
Τους είδαμε και τους δύο πρόσφατα,στο τέλος της ζωής τους πια,να δακρύζουν ανοιχτά,δημόσια,να κλαίνε περήφανα και να γέρνουν το πρόσωπο τους στα χέρια τους.
Παράδοξο μας φαίνεται,δύσκολα κλαίμε πια,πόσο μάλλον δημόσια,και δυσκολα κλαίμε όχι για τον εαυτό μας αλλά για τον τόπο και τους χαμένους μας συντρόφους.
Μίκης και Γλέζος μπορεί να έκαναν πολλά λάθη στο πολιτικό τους βίο αλλά ανήκουν σε κείνη τη γενιά των πατριωτών που σήμερα απεχθάνεται η πλειοψηφία στο όνομα ενός φαύλου διεθνισμού.
Πατριώτες που σήμαινε πονάω το τόπο μου,θέλω να ναι λεύτερος,θέλω οι άνθρωποι που πατάνε το τόπο μου να ζουν δίκαια,ισότιμα,με μόρφωση και οράματα.Είναι οι πατριώτες που γι αυτούς ο Τσε είπε το patria o muerte,τόσο ξένο σήμερα.
Αυτοί οι δύο άνθρωποι λοιπόν,κλαίνε για τη πατρίδα.
Δεν κλαίνε για την ήττα τους τότε,κάτι που δεν αποδέχτηκαν ποτέ και συνέχισαν τον αγώνα από εξορίες και φυλακές.
Κλαίνε για το τόπο που χάθηκε,για τους ανθρώπους που σέρνονται σα σκιές,για τα παιδιά που φύγανε,για τους παππούδες που πεθαίνουν εξαθλιωμένοι,για τη χώρα που ξεπουλιέται κομμάτι-κομμάτι.
Γι αυτό κλαίνε,ίσως για πρώτη φορά νιώθουν ηττημένοι.
Να κρατήσουμε σα φυλαχτό τα δάκρυα τους,όταν θα φύγουν από κοντά μας,ας κρατήσουμε μόνο αυτά πολύτιμο θησαυρό,και την αγάπη τους για το τόπο και το λαό.
Για να παραφράσω τον ποιητή,όταν μας βρίσκει το κακό,όταν μας κυκλώνει η απελπισιά,όταν ακουμπάμε μπρούμυτα το χώμα,να μνημονεύουμε το δάκρυ του Μίκη και τα δάκρυα του Μανόλη Γλέζου.
Για να αντέξουμε και να προχωράμε.




Σοφία  Λαμπίκη 

Στη Στάση ...

Χαμηλώναν τα μάτια σκύβοντας το κεφάλι και προχωρούσαν ακάθεκτοι.

Έτσι περιδιάβαιναν οι άνθρωποι στο πεζοδρόμιο δίπλα από τη στάση του

λεωφορείου. Λες και υπήρχε κάτι το επιλήψιμο στο γεγονός πως απέφευγαν

κάθε επαφή με το περιβάλλοντα κόσμο. Προσπερνούσαν τους πάντες και

αντιπαρέρχονταν τα πάντα, έχοντας το πρόσχημα της αναγκαίας βιασύνης.

Μιας βιασύνης που θα μπορούσε να αποκαλύπτει έλλειψη συμπόνιας αλλά

και συγκαλυμμένο φόβο. Στο δρόμο, κάθε κακό συναπάντημα αποτρέπεται με

επίταση της ταχύτητας βηματισμού. Αν ολιγωρούσαν λιγάκι θα έπρεπε να αντικρίσουν επαίτες, αλλοδαπούς και άλλες απειλητικές υπάρξεις που τώρα

αντιλαμβάνονται μονάχα ως απρόσωπες σιλουέτες. Η γλώσσα του σώματος, η

σημειολογία των αξεσουάρ, στέλνει περίτρανα το μήνυμα: «Μην ενοχλείτε.»

ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ !!

ποτε επιτελους θα γινουμε Ευρωπαιοι ?

Πήγε την μία ημέρα η πλειοψηφία της ΠΟΕ – ΟΤΑ στον Σκουρλέτη και βγήκε μετά από δύο λεπτά με τις δύο πλευρές να διατυπώνουν βαρύτατους χαρακτηρισμούς η μία για την άλλη! Μέχρι και οι μαϊντανοί μπλέχτηκαν στον καυγά! Γιατί;! Γιατί η τροπολογία του Σκουρλέτη δεν μονιμοποιούσε τους συμβασιούχους στην καθαριότητα αλλά προκήρυττε διαγωνισμό για την πρόσληψη 2.500 εργαζομένων στην καθαριότητα των δήμων, θέτοντας όριο ηλικίας στους διαγωνιζόμενους τα 40 έτη!

Ο Αριστοφάνης στο εδώλιο κατηγορούμενος για σεξισμό!

Όλη η προοδευτικότητά τους εξαντλήθηκε στην υπεράσπιση του συμφώνου συμβίωσης και της νομιμοποίησης των «μαλακών» ναρκωτικών! Τώρα το πόσο προοδευτικά είναι κι αυτά ρωτήστε τους Αριστερούς που απολύουν κατά χιλιάδες εργαζόμενους, αφού εκείνοι τα υπερασπίζονται ως προοδευτικά! Κατάφεραν βέβαια με τον τσαρλατανισμό να παρασύρουν και προοδευτικό κόσμο να τους «καλολογεί» για το σύμφωνο συμβίωσης, την ώρα που ψήφιζαν μνημόνια και νόμους που κατασφάζουν τον λαό!

ΠΑΤΡΑ : ΠΟΡΕΙΑ ΕΥΘΥΝΗΣ !

 ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ Δήμαρχος Πάτρας 
''Φίλες και φίλοι, Αγωνιστές της ζωής,
Το δίκιο είναι με το μέρος μας, κανένας δε θα νοιαστεί για μας αν εμείς δε νοιαστούμε για τα παιδιά μας, για τις ανάγκες των οικογενειών μας.
Με απόλυτη εμπιστοσύνη σ' αυτούς που κτίζουν τον τόπο μας, συνεχίζουμε τον καθημερινό αγώνα μας, να νοιώσουν οι κρατούντες την ανάσα του λαού, είναι λίγοι, είμαστε πολλοί, μπορούμε να νικήσουμε και θα νικήσουμε, το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι η ανεργία και η φτώχεια ''

ΟΥΤΕ ΓΗ ΟΥΤΕ ΝΕΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Βούλιαξε σήμερα η Θεσσαλονίκη από χιλιάδες διαδηλωτές σε μια πρωτόγνωρη για την πόλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση και πορεία ! Σε μια διαδήλωση σταθμός για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και στην γύρω περιοχή ! 
Το ΝΑΤΟικο στρατηγείο πολιορκήθηκε σήμερα από στεριά.. ''αέρα'' και θάλασσα απ το ταξικό μαζικό κίνημα και το ΠΑΜΕ με χιλιάδες λαού που ήρθαν στην Θεσ/κη απ' όλη τη χώρα !
Το ΝΑΤΟικο στρατηγείο και το ΝΑΤΟ πήραν σήμερα ένα βροντερό μήνυμα που λέει πως είναι ανεπιθύμητοι στην χώρα μας !
Το ΝΑΤΟικο στρατηγείο και το ΝΑΤΟ ένοιωσαν σήμερα την ανάσα του οργανωμένου ταξικού μαζικού κινήματος και πηραν ένα τρανταχτό μήνυμα που λέει πως ο Ελληνικος λαός δεν θ' αφήσει τους ιμπεριαλιστές να παίζουν με την τύχη της χώρας μας και του λαού μας !

Και ξαφνικά με μια κίνηση απόλυτου αιφνιδιασμού η κορυφή της αντιιμπεριαλιστικης πορείας του ΠΑΜΕ κάνει απότομη στροφή αριστερά και πριν προλάβουν να κάνουν το παραμικρό οι σκοπιές και η φύλαξη του στρατοπέδου οι διαδηλωτές τρέχοντας φτάσαμε ακριβώς στην είσοδο του ΝΑΤΟικου στρατηγείου ! Χιλιάδες διαδηλωτές είχαμε μπει μέσα στο στρατόπεδο !
Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια τη στιγμή ! 
Απλά αισθάνθηκα τι μπορεί να κάνει ο λαός όταν καταλάβει την δύναμή του !

Ασε ήσυχο τον Χαρίλαο Λαφαζανη !!!

Επειδή κάποιοι θυμήθηκαν τον Χαρίλαο για να πουλήσουν "αριστεριλίκι" τους θυμίζουμε τι είπε ο ΙΔΙΟΣ για τα λεγόμενα "παιδιά "του : "Πρώτη φορά στη ζωή μου γνώρισα ανθρώπους με ΔΥΟ ...συνειδήσεις " Για όποιον γνωρίζει αυτή ειν η χειρότερη βρισιά για κομμουνιστή !!

Σκουπίδια που μυρίζουν γιασεμί!

Αυτά τα σκουπίδια στους δρόμους τριαντάφυλλα μου φαίνονται και γιασεμί μου μυρίζουν! Ναι αυτά τα σκουπίδια τα στοιβαγμένα στους δρόμους ούτε μ’ ενοχλούν, ούτε μου βρωμάνε! Αυτά τα σκουπίδια μου φαίνονται βάλσαμο γιατί δεν είναι οποιαδήποτε σκουπίδια! Μένω στον πρώτο όροφο και οι κάδοι των σκουπιδιών είναι κάτω από το μπαλκόνι μου! Κάθομαι στο μπαλκόνι και απολαμβάνω την θέα και παρακαλάω το σκουπίδια να φτάσουν στο μπαλκόνι μου και στο πιο πάνω μπαλκόνι και στο ακόμα πιο πάνω! Δεν μ’ ενοχλούν αυτά τα σκουπίδια! Δεν είναι οποιαδήποτε σκουπίδια. Είναι αποτέλεσμα του δίκαιου αγώνα 15.000 εργαζομένων που πετιούνται στον δρόμο, που απολύονται από την κυβέρνηση της αριστεράς (τρομάρα να της έρθει)!

ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΕΣ

Στην Κυριακάτικη Καθημερινή ο Στάθης Καλύβας που υπογράφει ως καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale σε άρθρο του για την επτάχρονη  δικτατορία των συνταγματαρχών απαριθμεί τα οφέλη από την επικράτησή της, (οικονομική άνοδος και αισιοδοξία, αστικοποίηση, οικοδομική δραστηριότητα, επέκταση οδικού δικτύου, ολοκλήρωση εξηλεκτρισμού, ξένες επενδύσεις, άνθηση τεχνών, προσέγγιση στα δυτικά πρότυπα ζωής από τη νεολαία), ενώ μοιάζει «οι αυταρχικές πρακτικές του καθεστώτος» να θεωρούνται από τον συγγραφέα σαν παράπλευρη …συνέπεια. Και το σημείο που αποκαλύπτεται ο λόγος συγγραφής  αυτού του άρθρου βρίσκεται ακριβώς  στο κατά βάσιν ρητορικό του ερώτημα αν υπήρχε τότε εναλλακτική διαδρομή. Στην απάντηση που διαφαίνεται μέσα από έναν επίπλαστο προβληματισμό, επιρρίπτονται ευθύνες για την εκτροπή  στην «αδυναμία των πολιτικών ελίτ να λειτουργήσουν συναινετικά» και άρα στο ανέφικτο του  ομαλού εκδημοκρατισμού χωρίς δικτατορία. Και ο συγγραφέας συνδέοντας τη μεσαία τάξη, την νέα που τότε αναδείχτηκε με τη δικτατορία, που απαίτησε «όταν ήρθε η στιγμή, τον απογαλακτισμό της από το καθεστώς που την ανέδειξε» δικαιώνει τελικά τη δικτατορία που επιτάχυνε τις διαδικασίες του πολιτικού και κοινωνικού εκσυγχρονισμού.

ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΕΟΣ

Πίσω από τις επιφανειακές διαπιστώσεις τέτοιου είδους για τα εκατοντάδες τρισεκατομμύρια παγκόσμιο χρέος, κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα που θέλουν να αποκρύψουν τα αστικά επιτελεία είναι ότι το παγκόσμιο χρέος είναι το σύνολο των χρεών των κρατών του πλανήτη προς τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες του πλανήτη, δηλαδή προς τους καπιταλιστές μετόχους των τραπεζών όπου γης. Αυτό το παγκόσμιο χρέος δημιουργήθηκε σταδιακά από τον δανεισμό των κρατών μέσω έκδοσης ομολόγων επί σειρά ετών που έκαναν οι αστικές κυβερνήσεις για να χρηματοδοτούν, φοροαπαλλάσσουν και χαρίζουν χρέη στους καπιταλιστές της κάθε χώρας που βαράνε κανόνι, ενώ έχουν καταθέσει τα τεράστια κέρδη των επιχειρηματικών τους ομίλων σε τράπεζες άλλων χωρών.