Τι είναι ο ιμπεριαλισμός

Για τον Λένιν ο Ιμπεριαλισμός είναι Καπιταλισμός σε ένα συγκεκριμένο στάδιο ανάπτυξης. Ο Ιμπεριαλισμός είναι δηλαδή μια έννοια ταυτόσημη με αυτήν του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Για τον Λένιν τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του Καπιταλισμού ήταν τα εξής:

«1) Συγκέντρωση της παραγωγής και του κεφαλαίου, που έχει φτάσει σε τέτοια υψηλή βαθμίδα ανάπτυξης, ώστε να δημιουργεί μονοπώλια που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην οικονομική ζωή.

2) Συγχώνευση του τραπεζικού κεφαλαίου με το βιομηχανικό και δημιουργία μιας χρηματιστικής ολιγαρχίας πάνω στη βάση αυτού του χρηματιστικού κεφαλαίου.

3) Εξαιρετικά σπουδαία σημασία αποκτά η εξαγωγή κεφαλαίου, σε διάκριση από την εξαγωγή εμπορευμάτων.

4) Συγκροτούνται διεθνείς μονοπωλιακές ενώσεις των καπιταλιστών, οι οποίες μοιράζουν τον κόσμο.

5) Εχει τελειώσει το εδαφικό μοίρασμα της γης ανάμεσα στις μεγαλύτερες καπιταλιστικές δυνάμεις. 

Ερύθημα Αιδούς του Υποκριτή και Ταρτούφου Τρότσκι

Βλαντιμίρ Λένιν

Ερύθημα Αιδούς του Υποκριτή και Ταρτούφου Τρότσκι

Γράφτηκε: 2 Γενάρη 1911 
Εκδόθηκε για πρώτη φορά:Πράβδα Νο. 21, 21 Γενάρη 1932
Πηγή:Λένιν Aπαντα, τόμος 20 σελ. 99, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή

Ο υποκριτής και ταρτούφος Τρότσκι μίλησε με πάθος στην ολομέλεια ενάντια στο λικβινταρισμό και τον οτζοβισμό. Ορκιζόταν σε θεούς και δαιμονές ότι είναι κομματικός. Έπαιρνε επιχορήγηση.
Μετά την ολομέλεια η ΚΕ εξασθένισε, δυνάμωσαν οι βπεριοντοφικοί, οικονόμησαν χρήματα. Σταθεροποιήθηκαν οι λικβινταριστές που με το περιοδικό «Νάσα Ζαριά»(1) ελεεινολογούσαν το παράνομο κόμμα μπροστά στα μάτια του Στολίπιν.
Ο υποκριτής και ταρτούφος Τροτσκι απομάκρυνε από την «Πράβντα» τον εκπρόσωπο της ΚΕ και άρχισε να γράφει στη «Vorwarts»(2) λικβινταριστικά άρθρα. Παρά τη ρητή απόφαση της Επιτροπής της σχολής(3) που είχε οριστεί από την ολομέ­λεια, απόφαση που καθόριζε ότι κανένας κομματικός δάσκαλος δεν πρέπει να πάει στη φραξιονιστική σχολή των βπεριοντοφικών, ο υποκριτής και ταρτούφος Τρότσκι πήγε εκεί και συζήτη­σε με τους βπεριοντοφικούς το σχέδιο της συνδιάσκεψης. Το σχέ­διο αυτό το δημοσίευσε τώρα η ομάδα «Βπεριόντ» σε φυλλάδιο.
Και ο υποκριτής και ταρτούφος αυτός κόβεται και φωνάζει για την κομματικότητά του, διαβεβαιώνοντας πως αυτός δεν προσκύ­νησε καθόλου τους βπεριοντοφικούς και τους λικβινταριστές.
Αυτό είναι το ερύθημα αιδούς του υποκριτή και ταρτούφου Τρότσκι.

Σημείωσεις

(1)Νάσα Ζαριά (Η Ανατολή μας)- νομική μηνιαία εφημερίδα που δημοσιευόταν από τους Μενσεβίκους-λικβινταριστές στην Αγ. Πετρούπολη από το 1910 εώς το 1914. Έγινε το κέντρο συσπείρωσης των λικβινταριστών στη Ρωσία.

(2)Vorwarts (Μπροστά)- το κεντρικό όργανο της Γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας που άρχισε να εκδίδεται το 1876. Ο Βίλχελμ Λίμπκνεχτ ήταν ένας από τους συντάκτες του. Ο Φ. Ένγκελς εξαπέλυσε στις σελίδες του αγώνα κατά όλων των οπορτουνιστικών εκδηλώσεων. Στα μέσα του 1890, μετά το θάνατο του Ένγκελς, η Vorwarts τακτικά δημοσίευε άρθρα των οπορτουνιστών που επικρατούσαν στη Γερμανική Σοσιαλδημοκρατία και τη Δεύτερη Διεθνή.

(3)Η Επιτροπή της σχολής (ή Σχολική Επιτροπή) είχε διοριστεί από την Ολομέλεια της Κεντρικής επιτροπής του Ρ.Σ.Δ.Κ το Γενάρη του 1910 να οργανώσει μία Κομματική σχολή στο εξωτερικό. Αποτελούταν από 9 μέλη: 2 Μπολσεβίκους, 2 Μενσεβίκους, 2 μέλη της ομάδας Βπεριόντ και έναν αντιπρόσωπο από κάθε μία από τις εθνικές οργανώσεις-τη Μπουντ και τη Λιθουανική και Πολωνική Σοσιαλδημοκρατικές οργανώσεις.

Η ιστορία της Φ.

Γινεται ένας μεγάλος ποδοσφαιρικός αγώνας, ξεφτιλίζεται εδώ από φτηνά τουιταρίσματα και γελοίους αυτοπροσδιορισμούς μεταξύ πρωθυπουργού και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης που τιτιβίζουν αυτοπροσδιορισμούς και μπηχτές δεκαπεντάρηδων που παίζουν μπάλα με κεφάλια και κεφάλαια στην αλάνα των βρωμερών πανάκριβων εντυπώσεων.

Στέλνει κομάντα ο Αμερικανός Πρόεδρος στη Συρία, αυξάνει κατά 54 δισ. τους εξοπλισμούς των ΗΠΑ και η Κίνα 7% τους δικούς της. Η Σουηδία επαναφέρει τη θητεία, η Νορβηγία στον Αρκτικό Κύκλο στέλνει ειδικές δυνάμεις στα σύνορα με τη Ρωσία, στο Αιγαίο διογκώνονται οι μπουρμπουλήθρες της έντασης και η πείνα παίζει πραγματικά σε κάθε σπίτι, αγνοημένη ως πραγματικότητα, αλλά γενικευμένη ως τηλεθέαση των προεπιλεγμένων επιζησάντων του σόου...

ΑΙΔΩΣ ΑΓΥΡΤΕΣ !!!

Του Σπύρου Σούρλα              

Αχου και εμφανίστηκαν κάτι pay roll να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τον τυμβωρύχο τον Τσίπρα που θα παει να σκυλέψει την μνήμη του Μπελογιάννη στο Μουσείο..

Και για να ξεκαθαρίζουμε μερικα πράγματα προς τους σύγχρονους ταγματασφαλίτες..

Ο Μπελογιάννης ήταν ΚΚΕ και έτσι εκτελέστηκε

Και επειδή θα βγούν και ορισμένοι ανιστόρητοι να αρχίσουν τα παπατζιλίκια του τύπου ' Το ΚΚΕ έκανε αυτό και έκανε εκείνο' ας μας κάνουν την χάρη τα νουμερα .

Η διαστρέβλωση της ιστορικής πορείας του ΚΚΕ στην υπηρεσία της αστικής εξουσίας

Μαχητές του ΔΣΕ, που κατά τη «ΣΥΡΙΖΑίικη» εκδοχή για την ιστορία, τρέχουν να προλάβουν ανοιχτές τις αγορές

Την Κυριακή 5 Μάρτη, κυκλοφόρησε ένθετο της εφημερίδας «Documento», με τίτλο «Ζαχαριάδης, Βαφειάδης, Καραγιώργης. Οι κορυφαίοι της ελληνικής τραγωδίας».

Για τις πολιτικές στοχεύσεις αυτής της έκδοσης μας προϊδεάζει το editorial που υπογράφει η Βασιλική Λάζου, όπου αναφέρεται:

«Διατρέχοντας τις βιογραφίες τριών κορυφαίων στελεχών του ΚΚΕ και του ΔΣΕ - Ζαχαριάδη, Βαφειάδη, Καραγιώργη - μέσα στους "τόμους" αγώνων και θυσιών, προσκρούουμε αναπόδραστα και σε σελίδες μελανές: απομακρύνσεις και εκκαθαρίσεις στελεχών - ενίοτε βίαιες - που τραυμάτισαν και πληγώνουν την Αριστερά και τον ευρύτερο δημοκρατικό κόσμο. Δεν θα κάνουμε στο σημείωμα αυτό την αποτίμηση τις ήρξατο χειρών αδίκων ή ποιος χρησιμοποίησε τις πιο ακραίες μεθόδους. Εξάλλου, κάθε αναγνώστης θα μπορέσει να βγάλει τα συμπεράσματά του μέσα από τις σελίδες που ακολουθούν.

ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ

Ο κύριος Τσάκος είναι έλλην εφοπλιστής. Ως Έλλην πονάει την Ελλάδα και θέλει να συνδράμει τους συμπατριώτες του στη δύσκολη στιγμή που τους βρήκε αυτή η θεομηνία, η ύφεση, η ανεργία, η απόγνωση. Βεβαίως, φταίνε και οι πάσχοντες για τα παθήματά τους, εκτός από τα φυσικά φαινόμενα (βλ. καπιταλιστική κρίση).

Ο «βασιλιάς» των πρωινάδικων…

Στο τέλος θα βγάινουν και θα λένε "Σε συνθήκες που οι μισοί πεθαίνουν, εσεις διεκδικείτε να ζήσετε?"

«Σε συνθήκες που οι ιδιωτικοί υπάλληλοι παίρνουν 400 ευρώ, δεν είναι δυνατόν οι δημόσιοι υπάλληλοι να διεκδικούν αυξήσεις»!

SAVOURAJOR

«Survivor» στα αγγλικά σημαίνει επιζών. Στην περίπτωση της τηλεοπτικής σειράς που προβάλλεται αυτή την περίοδο, «Survivor» είναι αυτός που θα επικρατήσει έναντι των αντιπάλων και συμπαικτών του στις δοκιμασίες και στις κακουχίες στις οποίες υποβάλλονται καμιά εικοσαριά «παίκτες» σε ένα νησί της Καραϊβικής. Για τον νικητή, το έπαθλο είναι ένα γενναίο ποσό και μπόλικη δημοσιότητα, ενώ για το κανάλι που προβάλλει το σχετικό πρόγραμμα, το κέρδος μετριέται ήδη σε μεγάλα ποσοστά τηλεθέασης και αντίστοιχα διαφημιστικά κέρδη. Τι βλέπει κανείς στη σειρά; «Διάσημους» να σκοτώνουν το χρόνο τους σε ένα ερημικό νησί, να «ρεκλάρουν» και ενίοτε να τσακώνονται για ασήμαντα πράγματα, να πεινάνε και να κάνουν γιόγκα για να ξεχάσουν την πείνα τους, να χαίρονται γλείφοντας τα πιάτα τους, επειδή κέρδισαν αυτοί την τυρόπιτα και οι αντίπαλοι θα φάνε πάλι καρύδες στη χόβολη. Βλέπει όμως και μια ομάδα με άσημους αλλά ...μαχητές, να τσακώνονται, να μηχανορραφεί ο ένας σε βάρος του άλλου, να βρίζουν τους απέναντι και να σκέφτονται πώς θα γίνει σε μια επόμενη δοκιμασία να είναι αυτοί που θα φάνε φαΐ και οι άλλοι που θα μείνουν νηστικοί. Και βέβαια, ο καθένας, ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία ανήκει, οργανώνει από τώρα την προσωπική του στρατηγική, προκειμένου να είναι αυτός ο νικητής, «εξοντώνοντας» όλους τους ανταγωνιστές του. Μπορεί το θέαμα να είναι γελοίο, αλλά η απήχησή του δεν πρέπει να υποτιμάται. Το «ο θάνατός σου, η ζωή μου», ή καλύτερα «η πείνα σου, η χόρτασή μου» και ό,τι τα συνοδεύει, είναι οι «αξίες» που εκπέμπει στους «survivors» της πραγματικής ζωής, αυτούς δηλαδή που δίνουν αληθινή μάχη επιβίωσης στην καθημερινότητά τους.

Aπο τον Ριζοσπαστη 

Delivery οι σύγχρονοι προλετάριοι

Ιστορίες [εργασιακής τρέλας] από την Κρή(π)τη

Μάρτιος 8, 2017 από poexania

…και όχι μόνο

Μαθαίνω σήμερα από φίλο ντελιβερά, ότι στο μαγαζί που εργάζεται χάλασαν και τα δυο μηχανάκια της διανομής, στα οποία, σημειωτέον, δεν είχε γίνει ποτέ σέρβις και ήταν σκοτώστρες. Αποτέλεσμα, το αφεντικό να ζητήσει από τους διανομείς να βάλουν τα δικά τους μηχανάκια ή αλλιώς να βρει άλλους. Ο φίλος μου που είχε μηχανάκι αναγκάστηκε να το χρησιμοποιήσει για τη δουλειά, ο άλλος διανομέας όμως, που δεν είχε, δέχθηκε την εξής πρόταση από το αφεντικό.

8 Μαρτη για την Γυναικα

«Κανένα δημοκρατικό κόμμα στον κόσμο σε καμία από τις προχωρημένες αστικές δημοκρατίες δεν έκανε από αυτή την άποψη μέσα σε ολόκληρες δεκαετίες ούτε το ένα εκατοστό από όσα κάναμε εμείς στον πρώτο κιόλας χρόνο της εξουσίας μας. Δεν αφήσαμε, με την πραγματική σημασία της λέξης, πέτρα πάνω στην πέτρα από τους αισχρούς εκείνους νόμους για την ανισοτιμία της γυναίκας , για τους περιορισμούς στα διαζύγια, για τις απαίσιες διατυπώσεις που περιβάλλανε το διαζύγιο, για τη μη αναγνώριση των εξώγαμων παιδιών, για την αναζήτηση των πατεράδων τους κλπ. ...Οσο πιο παστρικά όμως καθαρίζουμε το έδαφος από τη σαβούρα των παλιών αστικών νόμων και θεσμών, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται για μας ότι πρόκειται μονάχα για το καθάρισμα του εδάφους πριν από την ανοικοδόμηση, όχι όμως ακόμη και για την ίδια την ανοικοδόμηση.

Η γυναίκα εξακολουθεί να είναι σκλάβα του σπιτικού, παρ' όλους τους απελευθερωτικούς νόμους, γιατί την πιέζει, την πνίγει, την αποβλακώνει, την ταπεινώνει το μικρό σπιτικό νοικοκυριό, που την καρφώνει στην κουζίνα και στα παιδιά και σπαταλά την εργατική της δύναμη σε μια δουλειά μέχρι εξωφρενισμού, μη παραγωγική, τιποτένια, εκνευριστική, αποβλακωτική, βασανιστική... Οι κοινές εστίες φαγητού, οι βρεφικοί σταθμοί, οι παιδικοί κήποι - να τα δείγματα αυτών των φιντανιών, να τα απλά, τα καθημερινά μέσα [...] που στην πράξη είναι ικανά να απελευθερώσουν τη γυναίκα , στην πράξη είναι ικανά να ελαττώσουν και να εξαλείψουν την ανισοτιμία της με τον άντρα, σ' ό,τι αφορά το ρόλο της στην κοινωνική παραγωγή και στην κοινωνική ζωή. Τα μέσα αυτά δεν είναι καινούρια, έχουν δημιουργηθεί (όπως και όλες γενικά οι υλικές προϋποθέσεις του σοσιαλισμού) από το μεγάλο καπιταλισμό, όμως μέσα στο καπιταλιστικό καθεστώς [...] - έγιναν μικροεμπορικές επιχειρήσεις με όλες τις χειρότερες πλευρές της κερδοσκοπίας, του κέρδους, της απάτης, της νοθείας, είτε κατάντησαν "ακροβατισμοί της αστικής φιλανθρωπίας", που οι καλύτεροι εργάτες με το δίκιο τους τη μισούσαν και την περιφρονούσαν».

Β.ΛΕΝΙΝ «Η Μεγάλη Πρωτοβουλία» (Ιούνης 1919):

Τα γεράκια του Στάλιν (τις έλεγαν οι Σοβιετικοί) ενώ <Μάγισσες τηε Νύχτας> τις έλεγαν οι ΝΑΖΙ

Έχετε ακούσει ποτέ για τις γυναίκες πιλότους και τα αεροπλάνα ραπτομηχανές;
Αν ναι, τότε είστε από τους ελάχιστους που γνωρίζουν για τις γυναίκες εκείνες οι οποίες αψήφησαν κάθε κίνδυνο και έσπειραν τον τρόμο στους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ρωσίδες, που από το 1942 ως και τη λήξη του πολέμου, συνέβαλαν τα μέγιστα στον αγώνα κατά των Γερμανών εξοντώνοντας τους και καταστρέφοντας πολλά στρατηγικά τους σημεία.
Η Σοβιετική Ένωση ήταν η πρώτη χώρα που έδωσε άδεια σε γυναίκες να πετούν μαχητικά αεροπλάνα και έτσι, αφού εκπαιδεύτηκαν κατάλληλα, μέσα σε έξι μήνες, άλλαξαν το ντύσιμό τους κουρεύτηκαν αντρικά και έλαβαν ενεργά μέρος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους ενάντια της γερμανικής εισβολής και, κατά πολλούς, για να πάρουν εκδίκηση για τους νεκρούς τους. Συνολικά πήραν μέρος σχεδόν ένα εκατομμύριο γυναίκες, ανάμεσά τους και κορίτσια που μόλις είχαν ενηλικιωθεί.
Στην αρχή οι άντρες συνάδελφοι τους τις γελοιοποίησαν, αλλά όταν στην πρώτη τους επίθεση κατέστρεψαν το διοικητήριο μιας γερμανικής μεραρχίας κατάλαβαν πόσο παράτολμες και αποφασισμένες ήταν και πόσο σπουδαία ήταν η συμβολή τους σ’ αυτόν τον αγώνα.
Άνηκαν στο 588ο αεροπορικό Σύνταγμα και η αποστολή τους ήταν να αιφνιδιάζουν, ερχόμενες από το πουθενά, και να χτυπούν αμείλικτα τον εχθρό μέσα στο σκοτάδι. Μπόρεσαν και έσπειραν την ψυχολογική τρομοκρατία στους Γερμανούς, οι οποίοι πίστευαν πως διέθεταν υπερφυσικές δυνάμεις και πως έπαιρναν κάποια χημική ουσία που τις έκανε να μπορούν να δουν στην ολοσκότεινη νύχτα. Για το λόγο αυτό αλλά και για την παράτολμη δράση τους τις ονόμασαν «Ναχτχέξεν», δηλαδή «Μάγισσες της Νύχτας».Οι γυναίκες πετούσαν μόνο τη νύχτα με παλιά ξύλινα ψεκαστικά διπλάνα Polikarpov P02 (τα Kukuruznik), δίχως όργανα, δίχως ασύρματο και με το κόκπιτ ανοιχτό και απροστάτευτο από σφαίρες και από κρύο. Η ταχύτητα του αεροπλάνου ήταν μόλις 120 χλμ./ώρα και το μέγιστο ύψος 3.000 μέτρα. Το μοναδικό θετικό στα P02 ήταν πως μπορούσαν να κάνουν εύκολα ελιγμούς.
Χωρίς ασύρματο, χωρίς αλεξίπτωτο και με ανοιχτό πιλοτήριο, έκαναν ως και 18 επιθέσεις κάθε βράδυ. Κατάφεραν ως το τέλος του πολέμου να ρίξουν βόμβες 3 χιλιάδων τόνων και κάθε μια «Μάγισσα» να μετράει περίπου χίλιες αεροπορικές αποστολές. Υπήρξαν φορές που ενώ οι άντρες συνάδελφοί τους ήταν στο έδαφος λόγω ομίχλης αυτές συνέχιζαν ακάθεκτες τους νυχτερινούς βομβαρδισμούς.
Οι Σοβιετικοί τις αποκαλούσαν «γεράκια του Στάλιν». Τα αεροπλάνα με τα οποία πετούσαν οι παράτολμες γυναίκες, είχαν κατασκευαστεί για γεωργικούς σκοπούς (για ψεκασμούς κλπ.). Ήταν πολύ αργά αλλά εξαιρετικά ευέλικτα. Αυτές τα πιλόταραν χαμηλά πάνω από το έδαφος, προσέγγιζαν τον εχθρό, απελευθέρωναν τις βόμβες και με εξαιρετικούς ελιγμούς χανόντουσαν μακριά. Όταν γίνονταν αντιληπτά από τους Γερμανούς ήταν πια πολύ αργά. Τα αεροσκάφη αυτά οι Γερμανοί τα ονόμασαν «ραπτομηχανές» γιατί οι κινητήρες τους έκαναν ένα χαρακτηριστικό ήχο που έμοιαζε με αυτόν της ραπτομηχανής.

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙδων

Η αποχώρηση Κουκούτση αποτελεί είδηση πρώτου μεγέθους. Στη Βουλή η Χρυσή Αυγή μένει τέταρτη, με ό, τι αυτό συνεπάγεται στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Το γεγονός σηματοδοτεί σε επίπεδο κοινοβουλευτικών συσχετισμών το προφανές σε επίπεδο πολιτικής δυναμικής. Η σιωπή της Χρυσής Αυγής (ως την ώρα που γράφεται το κείμενο) δίνει την εικόνα μιας ηγετικής ομάδας παράλυτης. Δε μπορεί κανείς να γνωρίζει τι συμβαίνει στο εσωτερικό της. Όπως κανείς δε γνωρίζει τα εσωτερικά ενός συνδικάτου του εγκλήματος. Μερικά πράγματα όμως είναι προφανή.

Το παραμύθι της «αριστερής κυβέρνησης» σε επανάληψη

Απο τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ 

Στις 4 και 5 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε το ιδρυτικό συνέδριο του «Αριστερού Ρεύματος» (ΑΡ), το οποίο και μετατράπηκε από τάση μέσα στη ΛΑΕ σε διακριτή πολιτική οργάνωση. Είναι εξέλιξη που ουσιαστικά είχε προαναγγελθεί εδώ και καιρό και δεν μεταβάλλει, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, τη συμμετοχή του ΑΡ (ως βασική συνιστώσα) στη ΛΑΕ. Κατοχυρώνει, όμως, την αυτοτέλειά του μέσα και έξω από τη ΛΑΕ και με αυτή την έννοια διευκολύνει τις ζυμώσεις, τα παζάρια, τις συνεργασίες ανάμεσα στα κόμματα και τις ομάδες του οπορτουνιστικού χώρου, ο οποίος βρίσκεται σε κινητικότητα που δεν έχει ακόμη κατασταλάξει πλήρως μετά την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην αστική διακυβέρνηση. Το ΑΡ, εκδηλώνοντας τον πόθο του να αναδειχθεί σε ΣΥΡΙΖΑ νο2, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το κενό που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ στρεφόμενος στα μνημόνια και στο νεοφιλελευθερισμό, θα καλυφθεί με άλλους όρους, με άλλο τρόπο, από άλλες δυνάμεις».1

ΑΝΤΑΡΣΥ-ΡΙΖΑ

Θα μπορουσε καποιος σοβαρος αριστερος να λαβει σοβαρα υπ οψην την ΑΝΤΑΡΣΥΑ οταν απευθηνει καλεσμα στις αριστερες δυναμεις για μετωπο ?
Ας θυμηθούμε τις μεγάλες επιτυχίες τους :

1. Ιαχές υπέρ της "Αραβικής άνοιξης"
2. Εξύμνηση του α-Κινήματος των "Αγανακτισμένων"
3. Αντί ασάντ -Made by CIA- προπαγάνδα στη Συρία
4. Ανοικτή Στήριξη στον Αλέξη και την Π.Φ.Α.
5. Στήριξη της Διαπραγμάτευσης του Μπαρουφάκη με τους "θεσμούς"
6. Κίνημα της "πατάτας" που θα "χτυπούσε" τα μονοπώλια
7. Δημοψήφισμα ΝΑΙ (μνημόνιο τσίπρα) ή ΝΑΙ (μνημόνιο σόιμπλε)
8. για το Μπρεξιτ που θα ηταν "πολιτικος σεισμος",για τον Κορμπιν που θα ηταν ο νεος Λενιν
9. για τον Σαντερς που θα ηταν "πολιτικη επανασταση",
10. για τα κινηματα των πλατειων του 2016 στο Παρισι 
11. για τα αμερικανικα "Κατω ο Τραμπ-πανω η Χιλαρι", και "black lives matter" που ειναι η αποθεωση του κοινωνικου αυτοματισμου.
12. Δημοψήφισμα Καταλωνίας (Καπιταλισμός μέσω Βαρκελώνης ή Καπιταλισμός μέσω Μαδρίτης?)

Στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ που δεν χανει βημα στα συνδικατα να κατακεραυνωνει το ΠΑΜΕ οπου βρεθει κι οπου σταθει ?

Στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ που δεν χανει ευκαιρια να συμμετεχει σε ΣΥΡΙΖΑιικα event και μαζωξεις ?

 Απο διαδηλωσεις στηριξης του 3ου μνημονιου μεχρι λαικες χαρουλες για το νοθο δημοψηφισμα ?

Μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ που σπαρασονται οι συνιστωσες της να καλει σε ΕΝΟΤΗΤΑ την αριστερα ?

Μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ που οι κολλεγιες που κανει στα συνδικατα και το εργατικο κινημα ειναι απο ανιερες εως ανηθικες ?

Μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ που το αντιΚΚΕ ειναι στην ημερησια διαταξη των στελεχων και αφελων μελων της ?

Ο ρολος του ΑΝΑΧΩΜΑΤΟΣ να μην παει ο κοσμος με τους κομμουνιστες καλα κραττει .Εχει γινει σωστη αναθεση απο το Κεφαλαιο 

Το σιγουρο ειναι οτι δεν απευθυνοταν στις υπολοιπες δυναμεις αυτη η προταση αλλα περισσοτερο για εσωτερικη καταναλωση εγινε 

Η προσωπική διαφορά του Πιγκουίνου

Ο Πιγκουίνος του τίτλου είναι το πραγματικό όνομα ενός από τους τρεις - τέσσερις κολοσσιαίους εκδοτικούς οίκους στον κόσμο. Αυτός λοιπόν ο Πιγκουίνος είχε προτείνει στον Μπιλ Κλίντον 15.000.000 δολάρια για τα απομνημονεύματά του, ώστε να μπορεί ο δύσμοιρος, σχετικά νέος και άεργος μετά τη θητεία του, να επιζήσει μια και η σύνταξη του Προέδρου είναι φτωχική. Ο ίδιος Πιγκουίνος λοιπόν ήρθε αυτές τις μέρες κι έκλεισε συμβόλαιο με το ζεύγος Ομπάμα, για δύο βιβλία, ένα του κυρίου κι ένα της κυρίας, με περιεχόμενο την οκταετή τους εμπειρία στον μέχρι Τραμπ πλανηταρχεύοντα Λευκό Οίκο. Δικηγόροι κι οι δυο, έκλεισαν τη συμφωνία στο εξωφρενικό ποσό των 65.000.000 δολαρίων!... Η προσωπική διαφορά των δύο προεδρικών συνταξιούχων αγγίζει τα ταπεινά 50.000.000 δολάρια, παρά το ρητό το εμφανές στην ελληνική τηλεθέαση του επιζήσαντος (survivor) ότι ο νέος είναι ωραίος κι ο παλιός είναι αλλιώς, που στ' αμερικάνικα συνεπάγεται και οι δύο πλούσιοι.

Νίκος Καζαντζάκης: Η κραυγή της Ρόζας Λούξεμπουργκ

...Μια μέρα την είχα δει σε μια μικρή γερμανική πολιτεία, πάνου σε ένα τραπέζι, να μιλάει σε χιλιάδες εργάτες και πεινασμένους. Ήταν αδύναμη, σα ραχητική, φορούσε ένα παλιό σάλι, έτρεμε από το κρύο κι έβηχε. Μα πότε δεν θα ξεχάσω την κραυγή που τινάχτηκε από το ανεμικό της στόμα κι ανέβηκε στον ουρανό: «Ελευτερία, φως, δικαιοσύνη. Να χαθούμε, όλοι αδέλφια, για να σώσουμε τη γης!».
Πολλοί κλαίγαν, άλλοι βλαστημούσαν και φοβέριζαν. Οι καλοθρεμμένοι αστοί περνούσαν και σφύριζαν. Ήρθαν οι αστυφύλακες και την κατέβασαν από το τραπέζι και την πήραν στη φυλακή. Ποτέ δε θα ξεχάσω τη ματιά της προς τους αψηλούς, βάρβαρους στρατιώτες. Έλεος, αγανάχτηση και θλίψη. Σα να μετρούσε πόσο σκοτάδι υπάρχει ακόμα, πόση σκλαβιά και τι αγώνας χρειάζεται!