Το κείμενο που ακολουθεί εγκαινιάζει μια σειρά παρεμβάσεων που προγραμματίζει η ομάδα Στάσις με πυρήνα το ζήτημα του ιμπεριαλισμού. Θα ασχοληθούμε, πιο συγκεκριμένα:
α) με την περιοδοποίηση της εξέλιξης του ιμπεριαλισμού από την εμφάνισή του στην σύγχρονη μορφή στα τέλη του 19ου αιώνα·
β) με τη σχέση του, στα πλαίσια αυτής της περιοδοποίησης, με την αποικιοκρατία, τα αντι-αποικιοκρατικά κινήματα, τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις και τη φασιστική αντεπανάσταση·
γ) με την τυπολογία των πολέμων, ιμπεριαλιστικών και μη, κυρίως μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο·
δ) με τα κομμουνιστικά καθήκοντα απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, εντός και εκτός της χώρας όπου επιχειρείται η (ανα)συγκρότηση του εργατικού κινήματος, και σε συνάρτηση με τον χαρακτήρα του (το αν είναι πόλεμος ιμπεριαλιστών σε βάρος της εθνικής ανεξαρτησίας ή πόλεμος μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ή συνδυασμός των δύο, με εμπλεκόμενα πάνω από δύο γενικά στρατόπεδα).
Η πρώτη παρέμβαση της ομάδας αφορά στο τελευταίο από αυτά τα ζητήματα, και συγκεκριμένα τη στάση των κομμουνιστών που θεμελίωσε το ΣΔΕΚΡ κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, δηλαδή την στάση του επαναστατικού ντεφαϊτισμού εντός χώρας που διεξάγει, κατά την κρίση του ίδιου του ΣΔΕΚΡ, ιμπεριαλιστικό πόλεμο με άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες. Σε επόμενα κείμενα, θα διερευνήσουμε τα ζητήματα που τέθηκαν μετά τον Α’ Παγκόσμιο, πρώτα με την εμφάνιση του φασισμού και κατόπιν με την έκρηξη των σοσιαλιστικών, αντι-αποικιακών κι αντι-ιμπεριαλιστικών εξεγέρσεων και πολέμων, σε πρώτη φάση (1940-1975), και κατόπιν, με την ιμπεριαλιστική απάντηση που πρωτοδόθηκε στον αντισοβιετικό πόλεμο του Αφγανιστάν (1978-1992).
Παράλληλα, θα διερευνήσουμε τόσο θεωρητικά όσο και στη βάση των διαθέσιμων οικονομικών στοιχείων, το ζήτημα της ουσίας του ιμπεριαλισμού, της σχέσης του με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό, της διαλεκτικής πολιτικής και οικονομίας εντός του ιμπεριαλιστικού φαινομένου και της εξέλιξής της παγκόσμιας δομής του ιμπεριαλιστικού συστήματος μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου, σε πρώτο στάδιο, και μετά την ήττα του σοσιαλιστικού στρατοπέδου σε δεύτερο.
Το σύνολο των παρεμβάσεων θα επιχειρήσει να φωτίσει ιδιαίτερα τη φύση και τα διακυβεύματα πολέμων που έχουν ήδη ξεσπάσει μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης (Συρία, Ουκρανία, Υεμένη), καθώς και τη θέση και τις προοπτικές χωρών της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και των εργατικών κινημάτων τους.
