Ακου εκεί, να ζει όπως χτες..!

«Διότι μιλώντας για ανάπτυξη, δεν μπορούμε να τη σκεφτούμε με τους όρους του παρελθόντος, αφού οι βαθύτερες αιτίες της κρίσης που ζούμε ανάγονται στο στρεβλό αναπτυξιακό και παραγωγικό μοντέλο και τις δομικές ανισότητες που χαρακτήριζαν τη διανομή και την αναδιανομή των εισοδημάτων στη χώρα μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες, στον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας του κράτους. Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να καταδικάζουμε τις άνισες και απατηλές μορφές ευημερίας και τις "φούσκες" του χθες και ταυτόχρονα να απαιτούμε σήμερα να ζούμε όπως χθες, με τα ίδια καταναλωτικά και παραγωγικά πρότυπα, όταν οι υλικές βάσεις του χθες έχουν καταστραφεί ή ρευστοποιηθεί και όταν οι εξελίξεις στις επιστήμες και την τεχνολογία και οι γεωπολιτικές αλλαγές που κυοφορούνται δημιουργούν ριζικά νέα δεδομένα για να οργανώσουμε το μέλλον μας».

Τόσο πολλές λεκτικές περικοκλάδες χρειάστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, για να πει - προχτές, σε ομιλία του σε οικονομικό φόρουμ - στο λαό να σταματήσει να απαιτεί ανάκτηση απωλειών και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Γιατί, με δεδομένη την πολιτική που υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι κουνάει σε άλλους, πέραν της φτωχολογιάς, το δάχτυλο ότι έχει το θράσος να θέλει να ζει όπως χτες... Για σκεφτείτε τι θα έλεγε αν ο λαός αποφάσιζε να διεκδικήσει να ζει όπως έχει τη δυνατότητα σήμερα...

Για αυτούς που πιστεύουν ότι η φυλή τους είναι ανώτερη από τις άλλες φυλές

ενα υπέροχο κείμενο του Τίτο μας θύμισε ο " οικοδόμος "

Ηθελα να γράψω για τους Τσιγγάνους της Ν. Κίου και για το Δήμο Ν. Κίου που ξεσηκώθηκε και εξοπλίστηκε για να τους κυνηγήσει. Να τους επιτεθεί με πρόσχημα την... άμυνα! Μιλάνε για τους Τσιγγάνους σα να μη μιλάνε για ανθρώπους, αλλά για ακρίδες που θα πέσουν στα χωράφια τους και θα τους χαλάσουν τη σοδειά. Ελληνες της ίδιας νοοτροπίας φέρονται το ίδιο και στις άλλες μειονότητες. Αλβανούς, μαύρους κ.ά. Οι ρατσιστές. Αυτοί που πιστεύουν ότι η φυλή τους είναι ανώτερη από τις άλλες φυλές.

Ψέματα και αλήθειες

Έχουμε δει και έχουμε ακούσει πολλά προπαγανδιστικά κολπάκια από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Τα «σκισμένα μνημόνια» που καθαρογράφτηκαν και υλοποιούνται μέχρι κεραίας. Τις «κόκκινες γραμμές» και τις αδιαπραγμάτευτες θέσεις, που έγιναν συμφωνία με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τρίτο αντιλαϊκό μνημόνιο, που φόρτωσε με νέα δυσβάσταχτα βάρη το λαό και ταυτόχρονα πρόσφερε ανακούφιση στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Από τις υποσχέσεις για επαναφορά της 13ης σύνταξης και για αυξήσεις στους μισθούς, μέχρι το νέο Ασφαλιστικό - λαιμητόμο που τσακίζει ό,τι είχε απομείνει στους συνταξιούχους και τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά. Οι μάσκες έπεσαν γρήγορα. Το ψέμα ότι μπορεί να υπηρετηθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη ταυτόχρονα με τη λαϊκή ευημερία αποκαλύπτεται.

Τι λέει, λοιπόν, τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; «Είπαμε στο λαό την αλήθεια. Γι' αυτό μη διαμαρτύρεστε για όσα κάνουμε. Κάναμε εκλογές μετά τη συμφωνία και όσα συμβαίνουν τώρα τα είχαμε συμφωνήσει πριν από τις εκλογές. Μας ψηφίσατε. Άρα, τώρα, τα κεφάλια μέσα». Η θέση αυτή αποτελεί πραγματικά πρόκληση για όσους βιώνουν και θα βιώνουν στο μέλλον τις επιπτώσεις της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης που συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενοι. Πρόκληση που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.

Η κυβέρνηση έκανε δημοψήφισμα τον περασμένο Ιούλη, βάζοντας ένα ψεύτικο και απατηλό δίλημμα: Θέλετε μνημόνιο δικό μας ή μνημόνιο αλά τρόικα; Στην ουσία αυτά τα δύο - υποτίθεται - διαφορετικά μνημόνια ήταν ένα και το αυτό πράγμα, που αποδείχθηκε λίγες μέρες αργότερα με τη νέα συμφωνία - μνημόνιο. Η κυβέρνηση έκανε εκλογές τον περασμένο Σεπτέμβρη. Ομως, πριν από αυτές, είχε προηγηθεί μία εκστρατεία εκβιασμών, φόβου. Η κυβέρνηση αξιοποίησε την απαξίωση των προηγούμενων κυβερνώντων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αξιοποίησε την απογοήτευση που η ίδια καλλιέργησε σε ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα, αξιοποίησε πάνω απ' όλα την κατάσταση υποχώρησης του κινήματος, για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σημαντική συμβολή.

Και πού είναι τα ψέματα; θα πει κάποιος. Το μεγαλύτερο απ' όλα τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η διαβεβαίωση προς το λαό, ήδη από το 2012, πως μια κυβέρνησή τους μπορεί να υπηρετήσει και το στόχο της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου και την υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Αφησαν τους εργάτες, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους νέους, τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους να προσδοκούν ανάκαμψη των απωλειών, αποκατάσταση δικαιωμάτων την ίδια ώρα που υπόσχονταν τα πάντα στο κεφάλαιο. Την ίδια στιγμή που χαριεντίζονταν με τον ΣΕΒ, με τους «εταίρους» - εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, της ΕΕ, των ΗΠΑ, δίνοντας σε όλους αυτούς διαβεβαιώσεις ότι μπορεί να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους αλλά και να περάσουν αναίμακτα τις αναδιαρθρώσεις που δεν μπόρεσαν οι προηγούμενοι.

Μπορούμε να φτιάξουμε έναν μακρύ κατάλογο από ψέματα και προπαγανδιστικά κόλπα του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσα που να φάν' κι οι κότες. Κι είναι πράγματι δεδομένο ότι αρκετοί από αυτούς που διαμαρτύρονται είναι εξοργισμένοι γιατί νιώθουν εξαπατημένοι. Το ζητούμενο είναι ο λαός να βρει τη δική του αλήθεια. Ούτε να αποδεχτεί ότι έχει εγκρίνει την πολιτική που σήμερα εφαρμόζεται ούτε να θεωρήσει ότι είναι ανέφικτη και ουτοπική η προσδοκία για να μπει τέλος στην αντιλαϊκή επίθεση. Η δική του αλήθεια βρίσκεται στο ότι το στοπ στην αντιλαϊκή επίθεση, η διεκδίκηση ανάκτησης απωλειών, η διεκδίκηση σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών απαιτούν σύγκρουση με το κεφάλαιο, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του και την εξουσία του.

Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης, Τρίτη 23 Φλεβάρη

Μόνος σου αγόρι μου.

Μόνος σου αγόρι μου. Κουβάλα την εποχή μας.

Σύρ’ την πίσω σου στην άσφαλτο προς ένα μέλλον που αυτή θα ντρέπεται που υπήρξε κι εσύ θα νιώθεις υπόχρεος να τη διατηρήσεις στη  μνήμη σου για να μην ξεχάσει κανείς ότι υπήρξε.

Κουβάλα αγόρι μου ένα μπουφάν για τα κρύα της νύχτας, για τα κρύα στα σκοτάδια που σου στήνουμε, να ‘χεις να το τυλιχτείς ώσπου να φτάσει το ξημέρωμα. Δεν ξέρω πόσοι θα ‘μαστε σε εκείνο το ξημέρωμα.

Εσύ ίδιος ήλιος όμως θα χαμογελάς, ίδιος ήλιος θα παίζεις σε έναν άλλο ουρανό. Αν είμαι κι εγώ, αν έχω φτάσει ως εκεί, αν έχω βρει τρόπο να σώσω την ανθρωπιά μου ως εκείνες τις μέρες, θα ψάξω να σε φιλήσω που μου ‘δωσες ένα ακόμη κουράγιο λίγο πριν τα παρατήσω.

Μόνος σου αγόρι μου.

 Περπάτα ετούτον τον κόσμο,

 γκρέμισε τους φράχτες της αθλιότητάς μας, 

κάνε συντρίμμια τα τείχη του τρόμου μας, 

λιώσε κάτω απ’ τις σόλες σου τις σάπιες πράξεις μας, 

τις σάπιες σκέψεις μας.

Περπάτα κι άφηνε χνάρια να ακολουθήσουν τα αδέρφια σου, να ‘ρθουν από όπου γης να ενωθούν, ζωή αυτά-ζωή εσύ, μαζί σου.

Μόνος σου αγόρι μου. Είσαι η κιβωτός του 21ου αιώνα. Μέσα σου σώζεται η ανθρωπότητα. Σώσε την!

πηγή : nostimonimar.gr

υπερπληθυσμός…

Τόμας Ρόμπερτ Μάλθους 

Αρκετή δημοσιότητα πήρε στα ΜΜΕ, και στο διαδίκτυο, η έρευνα της «Oxfam», σύμφωνα με την οποία οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη κατέχουν πλούτο όσο και οι φτωχότεροι 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι του πληθυσμού της γης.

Παρόμοιες έρευνες, άλλωστε, που βλέπουν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, με τη χρήση διαφόρων μεθοδολογικών κριτηρίων και εργαλείων κατά περίσταση, καταλήγουν σε ανάλογα συμπεράσματα…

Τώρα, στο βαθμό που είναι αναγκασμένοι να παραδεχτούν τα ερευνητικά πορίσματα αυτού του είδους και εφόσον ρωτηθούν ή αναρωτηθούν γύρω από το όλο ζήτημα αυτοί οι 62 ή 100 ή 150 ή 200 κλπ. κλπ. πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη, τι απάντηση θα μπορούσαν να δώσουν;

Μια έτοιμη απάντηση από παλιά, απάντηση  στους καιρούς μας μάλλον αναμολόγητη λόγω του απάνθρωπου κυνισμού της (κυνισμού που όμως τρέφει φιλοδοξία επιστημονικής αλήθειας), απάντηση ανομολόγητη σαν άρρητο ρήμα στους κύκλους των κορυφών της πυραμίδας του κεφαλαίου, απάντηση χρήσιμη ως «επικοινωνιακό» – συνειδησιακό υπόστρωμα ενόψει και των συνεπειών της τρέχουσας αλλά και της διαφαινόμενης όξυνσης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και «ανταγωνιστικότητας», είναι η εξής απάντηση: «υπερπληθυσμός».

Ότι δηλαδή αυτοί οι 3,5 δισεκατομμύρια φτωχοί που ό,τι τους λείπει βρίσκεται στα χέρια των 62 πλούσιων, αποτελούν σύμπτωμα ενός «φυσικού» και περιοδικά επαναλαμβανόμενου στην ιστορία φαινομένου, του «υπερπληθυσμού», στο οποίο αυτό «φυσικό» φαινόμενο οφείλεται το κακό το ριζικό τους, και το οποίο αυτό φαινόμενο κάθε τόσο η ίδια η «φύση» το «αυτορρυθμίζει» χαρίζοντας στην ανθρωπότητα το δώρο των πολέμων που κάθε τόσο εξολοθρεύουν ένα μέρος του γήινου πληθυσμού.

Όμως η ανθρωπότητα έχει προοδεύσει τόσο, ώστε να ανακαλύπτει όλο και πιο οικονομικές λύσεις στα «φυσικά» της προβλήματα. Πόσο πιο οικονομικό, και ανθρωπιστικό συνάμα, δεν είναι, αντί για την εξολόθρευση των τόσων δισεκατομμυρίων φτωχότερων, να εξολοθρευτούν οι 62, 102 ή 202 πλουσιότεροι, να εξολοθρευτεί όχι η βιολογική τους υπόσταση, γιατί τότε, αν διαθέτει λ.χ. ο καθένας τους και από δυο κληρονόμους,  ο αριθμος τους απλώς θα διπλασιαστεί, αλλά να εξολοθρευτεί η κοινωνική τους θέση, να εξολοθρευτεί η κοινωνική θέση της τάξης των κεφαλαιοκρατών, ώστε ο πλούτος που κατέχουν περίσσια να περιέλθει σε αυτούς από τους οποίους αλλοτριώνεται: στους προλετάριους, τους ακτήμονες, τους χερομάχους, τους κολασμένους αυτής της γης.

«Ταυτόχρονα»: σήμερα εδώ, αύριο εκεί, σε μερικά χρόνια παραπέρα, δηλαδή την ίδια στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, μεταξύ του 2016 και του 2116 λ.χ., όπως θα μπορούν να διαβάζουν μετά από χρόνια τα παιδιά στα βιβλία της ανθρώπινης προϊστορίας.

απο τον hippokampos

Αυγά μαύρα

απο το sfyrodrepano
( την πιο ωραία παρουσίαση του υπέροχου έργου που χάρισε στον λαό του  ο Δήμος Χαιδαρίου )




Πρόκειται για μία συγκινητική ιστορία που ανασύρει μνήμες από τα γεγονότα του εμφυλίου.
Δύο αδέλφια, παιδιά ενός αντάρτη της Ρούμελης. Χωρίστηκαν στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου – ο αδερφός έμεινε με τους παππούδες τους, η αδερφή βρέθηκε σε παιδούπολη.

Σήμερα συναντιούνται προσπαθώντας να κλείσουν τα κενά που δημιουργήθηκαν, ψάχνοντας να βρουν τις μνήμες και τα συναισθήματα τους που χάθηκαν για πάντα.
Μια σπουδαία παράσταση, με έντονο δραματικό ύφος και επίκαιρα μηνύματα.

(από το δελτίο τύπου του Δήμου Χαϊδαρίου)

Να τι σημαίνει κομμουνιστής δήμαρχος!

γράφει ο Νίκος Μόττας //  απο το "ΑΤΕΧΝΩΣ"

Διαβάζουμε στο 902.gr: «Καμπάνια για την ανεργία και τη στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους, την κάλυψη κενών θέσεων στο Δήμο Πάτρας κ.ά., κλιμακώνει ο Δήμος Πάτρας, δρομολογώντας σειρά αγώνων και πρωτοβουλιών, από την ενημέρωση των ανέργων και τις συνελεύσεις στις γειτονιές, μέχρι την κινητοποίηση με πορεία από την Πάτρα ως το Σύνταγμα στην Αθήνα για το θέμα της ανεργίας, ο Δήμος Πάτρας καλεί τη νεολαία, τον πατραϊκό λαό και τους φορείς του σε συστράτευση».

Για όσους παρακολουθούν την πολιτική που έχει χαράξει ο- εκλεγμένος με την στήριξη του ΚΚΕ- δήμαρχος της αχαϊκής πρωτεύουσας Κώστας Πελετίδης η παραπάνω είδηση δεν εκπλήσει. Αντιθέτως. Τα έργα και οι ημέρες της, μέχρι τώρα, δημαρχίας Πελετίδη αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα της ειδοποιού διαφοράς του κομμουνιστή δημάρχου με τους υπόλοιπους. Η διαφορά αυτή έγκειται στο εξής απλό: ο Πελετίδης δεν είναι δήμαρχος-διαχειριστής, αλλά αγωνιστής, μπροστάρης της τοπικής αυτοδιοίκησης.

ο Μαρξισμός είναι μια βλακεία ....

Αυτός είναι ο καθηγητής που είχε η Παπαγγελή στο Γυμνάσιο και της έδωσε την ώθηση να διαβάσει Μάρξ,και ειδικά το Κεφάλαιο.

 Συμπερασματικά : 

Ηταν όντως δικός τους ...τελικά !!

με οργή γράφει ο "ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ" : 

"Ειμαι δικός σας " ,είπε κατα  τη συλληψή του .Της αστυνομίας δηλαδή ,του κράτους ,της δικαιοσύνης τους ,της πολιτείας τους ...Ειμαι δικός σας ! Ανήκω ψυχή τε και σώματι σε όλο αυτό το πλέγμα σας ,σε ολο αυτό τον συρφετό της εξουσίας σας , σε ολο αυτό τον εσμό που κόβει και ράβει τους νόμους κατά το δοκούν της πραγματικής εξουσίας ...των Αστών !Στο κράτος και στο παρακράτο σας ...κατάδικός σας και γι αυτό ποτέ  κατάδικος ,,,

Είναι η Δικαιοσύνη τους ,εννίοτε τυφλή εννίοτε γουρλομάτα , αλλοτε γρήγορη σαν άνεμος -όταν πχ εξαγγελθεί καμμιά απεργία - ,αλλοτε αργοκίνητο καράβι όπως στην περίπτωση του Φασισμού .Το "παιδί " τους πρέπει να προστατευθεί καλά απο την λαική κατακραυγή μετά την δολοφονία του Παύλου .. και τι καλύτερο μέρος για προστασία απο τα ..κελιά της VIP φυλακή τους . Δεν θα έμενε πέτρα πάνω στην πέτρα απο τα γραφεία των φασιστών ανα την Ελλάδα αν δεν γινόντουσαν οι συλλήψεις αυτές .Συλλήψεις εκτόνωσης της λαικής οργής ήταν τελικά ...Πολιτικά και στην συνείδηση του λαού θα είχαν τελειώσει ...ενω έτσι θα κλαψούριζαν  και σαν "διωκόμενοι του συστήματος " ...Μπούρδες ,αφου αυτο το σύστημα (το δικό τους ) είχε έτοιμο το πλυντήριό τους .

Απο την μιά η Βουλή των κ.κ Βούτσηδων ,Μπαλτάκηδων και Ζωίτσας τους κανάκευε μην βγάζοντάς τους απο τα έδρανα και διατηρώντας το "νομιμο" τους ως κόμμα και από την άλλη μια δικαιοσύνη που ΘΑ σερνόταν ,επιδεικτικά και φάτσα κάρτα ... κατάμουτρα σε όσους βλέπαμε ...Οι τυπικότητες σας μάραναν .. και τα γράμματα του "νόμου" .Πολύ κολυβογράμματα πρέπει να είναι αυτά γιατι  τα διαβάζετε ανάλογα με την περίσταση 

Παντα ετσι ηταν η Δικαιοσύνη τους ! Αρωγός ,προστάτης και συντηρητής του αξιόμαχου του τέρατος .Απο τις "μπυραρίες" και τα φραικόρπς τους ,ως τις αθωώσεις των απόπαιδων τους (Παπακωνσταντινου ,Παπαντωνίου κλπ κλπ  ) ,εννίοτε ξεγλυστράνε απο το πλέγμα τους και κάτι Χριστοφοράκηδες που με τα δώρα τους χρίζουν και τους νέους Αρχηγούς ... Ναι είναι ο Καπιταλισμός τους και η Δικαιοσύνη τους ...καμμία σχέση με την Λαικη Δικαιοσύνη και τα Δικαστήριά της  .Και αν κάποιοι απ τον λαό απογοητευμένοι απο τους "Ψευτες" και τους "κλέφτες" βρήκαν απαντοχή στον υπόκοσμο ,στους υπανθρωπους και στους μαστροπούς και μαχαιροβγάλτες ,αργά ή γρήγορα θα καταλάβουν κι αυτοί .... αρκεί να είναι ζωντανοί ως τοτε !

Ετσι ταίζουν ,συντηρούν και κανακεύουν το τέρας ...Ομως το τέρας αυτό δεν κάνει διακρίσεις , σαν έρθει η ώρα να το βγάλετε δυναμωμένο απ το κλουβί για να γλυτώσει το διαλυμένο σας κράτος ,τους πρώτους που θα φάει είναι ΕΣΑΣ τους "συντηρητές " και "θηριοδαμαστές" του !Αλλα και πάλι ενας κατακόκκινος στρατός θα το συντρήψει και θα το στείλει οριστικά εκει που ανήκει ,ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ  

Ως τοτε Παύλο τραγούδα περήφανα : 

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ ,ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΩ 

Αϊ ΣΙΧΤΙΡ !! 

( Το ήξερα απο την αρχή οτι στο τέλος θα φανεί ο φασιστικός σας κώλος όσο κι αν τραβάγατε τη φούστα χαμηλά ) 

Σαββατιάτικα - τα γκομενιάρικα

ΑΠΟ Cogito ergo sum




*** Πλέον θυμίζεις γκόμενα που τριγυρνάει στα κατεχόμενα. *** Το φάγατε το παλληκάρι με την γκρίνια σας, κωλόπαιδα. *** Δεν κατάλαβα τι σας πείραξε στον στίχο που έγραψε και τραγούδησε ο μακαρίτης, αφιερώνοντάς τον στην Κύπρο. *** Έχετε κάτι με τις γκόμενες από τα κατεχόμενα; *** Δηλαδή, εκείνη η αηδία το "χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο" τί παραπάνω είχε; *** Ή  ξεχάσαμε τις ασυναρτησίες του Βιολάρη "Έσει έ-βερεβε-ναν ά-βαραβα-στρον τζιαι ε-βερεβε-ν μιτσίν μες τους-βουρουβου-ς εφτά-βαραβα πλανή-βιριβι-τες για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου"; *** Οι εγγλέζοι κλαίγανε κάποτε για την Νταϊάνα, εμείς κλαίμε τώρα για τον Παντελίδη. *** Εμ, ο βλαχοβαλκανισμός δεν κρύβεται ούτε στα τροχαία δυστυχήματα. *** Γίδια. *** Με σαλτάρει που σας χαλάγανε τα πανέρια του Παντελίδη, εσάς που πηγαίνατε στις συναυλίες του Αλκίνοου και χαλάγατε τρεις αναπτήρες Μπικ για την αγορά του Αλ Χαλίλι. *** Που να σας χέσω την κουλτούρα, στραβάδια.

Νεαρέ! Σε σένα μιλάω! Μ' ακούς;

*** Μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες, πάρε με τηλέφωνο. *** Δηλαδή αυτό είναι καλό γιατί το τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου; *** Ρε σεις, ποιός είναι πάλι αυτός ο Μπόργιανς; *** Όποιος προλαβαίνει φτιάχνει και μια λίστα με έλληνες καταθέτες στο εξωτερικό; *** Τι διάολο, τόσα λεφτά έχουν οι έλληνες και οι λίστες πάνε κι έρχονται; *** Πολύ χάρηκα που η Στάη μέσα σε δέκα χρόνια πλήρωσε κανονικά τους φόρους της και της περίσσεψαν και δυόμισυ μύρια. *** Έτσι πρέπει, να αμείβονται σωστά η εργατικότης, η τιμιότης και η δημοσιογραφική ειλικρίνεια. *** Εσύ δεν είσαι γκόμενα, είσαι απ' τα φαινόμενα. 

ο Λαός σε ρόλο "Ηρακλή"

πηγη

Στον αστερισμό των συνεπειών και των κληροδοτημάτων

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και τα «σημάδια» -που λέγαν οι παλαιοί-, το πέρασμα από την κυβερνητική εξουσία του πολυμορφικού σχήματος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. οσονούπω τελειώνει. Τελειώνει δε -όπως συνήθως συμβαίνει με τις σοσιαλδημοκρατικές παρενθέσεις σε καιρούς οξείας καπιταλιστικής κρίσης- μέσα σε σκηνικό θεατρικής ειρωνείας.
Η χρησιμότητα του παρόντος κυβερνητικού σχήματος τόσο για την εγχώρια άρχουσα τάξη και το συνακόλουθο πολιτικό σύστημα όσο και για τα ισχυρά κέντρα του Βερολίνου και των Βρυξελλών ολοκληρώνεται με την επικείμενη «αξιολόγηση» των θεσμών. «Αξιολόγηση» την οποία -εδώ βρίσκεται η ειρωνεία- διακαώς επιθυμεί η κυβέρνηση επιμένοντας, με αθεράπευτη αισιοδοξία -τύπου «Ευρώπη των λαών»-, να βλέπει σε αυτή μια νέα αρχή, εκεί όπου όλοι διακρίνουν το τέλος της αποστολής της.
Για να το πούμε απλά, στο σημείο όπου ετούτη η κυβέρνηση θα έχει ολοκληρώσει τη συμβολή της στη «μνημονιακή» πολιτική, όταν «περάσει» νομοθετικά το αγροτικό, το ασφαλιστικό και, ίσως τις νέες «εργασιακές σχέσεις», το μεν κοινωνικό και πολιτικό της κεφάλαιο θα έχει φθαρεί σε τέτοιο βαθμό ώστε δεν θα είναι σε θέση να διαχειριστεί το οτιδήποτε, ενώ, συνεπεία του προηγούμενου, η θολωμένη πλέον «επικοινωνιακή» της λάμψη θα είναι άχρηστη για οποιαδήποτε πολιτική χρήση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρόσχημα ...

Το ότι η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση διευκολύνει πολλαπλώς το κεφάλαιο, το σύστημα, την αστική τάξη είναι γεγονός πολλάκις αποδεδειγμένο. Πρώτα και κύρια από την πολιτική υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων που εφαρμόζει, ακολουθώντας τη στρατηγική της καπιταλιστικής ανάπτυξης που υπηρέτησαν, άλλωστε, όλες οι κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων την περίοδο 2009 - 2015. Το κεφάλαιο έχει επενδύσει πάνω του, για να προωθήσει, με σταθερότητα και χωρίς πολλές αναταράξεις, πολιτική που θα δυσκολεύονταν να υλοποιήσουν τα φθαρμένα από την κρίση αστικά κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Βεβαίως, όλοι οι σχεδιασμοί για μια αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, που θα εξασφαλίζει σταθερότητα στην εναλλαγή κυβερνήσεων και ταυτόχρονα απαρέγκλιτη υλοποίηση των αναδιαρθρώσεων στέκονται πάνω σε ένα φλεγόμενο έδαφος της πορείας της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ελλάδα, στην Ευρωζώνη και διεθνώς. Τις δυσκολίες στην πορεία της ανάκαμψης, τις ανησυχίες και προβλέψεις για μια νέα οικονομική κρίση στον ορίζοντα, καθώς και την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Παράγοντας που δημιουργεί επίσης δυσκολίες σε αυτήν την προσπάθεια είναι οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες, οι κινητοποιήσεις των αγροτών που βρίσκονται σε εξέλιξη το τελευταίο μήνα. Τα αστικά επιτελεία γκρινιάζουν για την αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί αυτές τις δυσκολίες. Μάλλον άδικα όμως την ψέγουν, αφού η προσήλωσή της στους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου είναι αδιαμφισβήτητη.