Ένας αγώνας --οποιοσδήποτε αγώνας που δικαιολογεί τη λέξη-- δεν είναι εύκολος. Έχει σκαμπανεβάσματα, αναποδιές, εμπόδια, και, ναι, αναπόφευκτα, απογοητεύσεις. Το χειρότερο, κανείς δεν ξέρει εκ των προτέρων πόσο τον βαστάν τα πόδια του, ούτε απέναντι στο φόβο που εμπεριέχει κάθε ρίσκο --και αγώνας χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει-- ούτε απέναντι στο μούδιασμα της απογοήτευσης.
Συνολικές προβολές σελίδας
Translate
Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014
Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014
ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ και ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΕΤΕΡΙΖΙΑ
Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014
Η Κοκκινιά για πάντα στέκει ορθή
Από την πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση για τα 70 χρόνια από το Μπλόκο της Κοκκινιάς που διοργάνωσαν οι κομματικές οργανώσεις Κοκκινιάς του ΚΚΕ, την Παρασκευή 26 του Σεπτέμβρη
Σενάριο-καλλιτεχνική επιμέλεια: Μαρία Καραπιπέρη
Εδω το Βιντεο
Σενάριο-καλλιτεχνική επιμέλεια: Μαρία Καραπιπέρη
Εδω το Βιντεο
Η ευτυχία του να ΜΗΝ είσαι κομμουνιστής
* Απαλλαγμένος από το επαχθές βάρος τού να δηλώνεις ανοιχτά την ιδεολογία σου, κυκλοφορείς άνετα σε κάθε περιβάλλον, συγχρωτιζόμενος με τους πάντες (η κοινωνικότητα έχει πολλά πρακτικά πλεονεκτήματα!), και δηλώνοντας "ευαισθητοποιημένος πολίτης", "κριτικό πνεύμα", άνθρωπος "της αριστεράς", "προοδευτικός", ή τίποτε απολύτως, γιατί είναι αυταπόδεικτο ότι μιλάς από θέση ηθικής ισχύος. Στο κάτω-κάτω, δεν είσαι κομμουνιστής --ή μάλλον είσαι και αυτό, αλλά στον ιδανικό κόσμο που έχεις ήδη ολοκληρώσει μες στο μυαλό σου, εκεί που μόνο εσύθα είσαι κομμουνιστής-- και κανείς δεν δικαιούται να σου ζητά λογαριασμό για το τι είσαι.
Γιατί δεν χρειάζεται να είσαι κομμουνιστής για να σέβεσαι τον υπαρκτό σοσιαλισμό
Αρχική δημοσίευση 22 Μαρτίου 2012.
Μπορούμε, με σχετική ασφάλεια, να πιστώσουμε τον γάλλο φιλόσοφο Μισέλ ντε Μονταίν (1533-1592) με μια σημαντική ανακάλυψη που εν σπέρματι υπήρχε ήδη στο έργο της "προ-επιστημονικής" ιστορίας του Ηρόδοτου: την ανακάλυψη ότι το να στοχάζεσαι πάνω σε έναν πολιτισμό ριζικά διαφορετικό από τον δικό σου αποτελεί ένα καλό τρόπο του να στοχάζεσαι κριτικά πάνω στον δικό σου πολιτισμό, μιας και αυτός, όντας υπερβολικά οικείος, διαφεύγει του κριτικού αναστοχασμού για τον εαυτό του, για τις δικές του στρεβλώσεις ή παρανοήσεις. Από τότε που ο Μονταίν έγραψε το "Περί κανιβάλων", εξαίροντας την συγκριτική αθωότητα και ηθική ανθρώπων που οι Ευρωπαίοι έβλεπαν ως τέρατα κατ' αντίστιξη με τα αδήλωτα και σκανδαλισμένα τέρατα, δηλαδή τους ίδιους τους Ευρωπαίους, έχουν περάσει αρκετοί αιώνες· τόσοι που αυτού του είδους η προμαρξιστική, κριτικά ανθρωπολογική και "ουμανιστική" χειρονομία να έχει η ίδια σχεδόν εξαφανιστεί από το πεδίο του διαθέσιμου λόγου για τον λεγόμενο "δυτικό πολιτισμό."
Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014
OI ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ !
Ανοιχτή επιστολή - Απόφαση
Προς: Κύριο Αντώνη Σαμαρά, α’ Κυβερνήτη
Κύριο Ευάγγελο Βενιζέλο, β’ Κυβερνήτη
Αξιωματική αντιπολίτευση-συμπολίτευση και το κακό συναπάντημα.
κοινοποίηση: παντού.
Προς: Κύριο Αντώνη Σαμαρά, α’ Κυβερνήτη
Κύριο Ευάγγελο Βενιζέλο, β’ Κυβερνήτη
Αξιωματική αντιπολίτευση-συμπολίτευση και το κακό συναπάντημα.
κοινοποίηση: παντού.
……σκοτώνετε τ’ άλογα όταν γερνάνε και τα νιούτσικα αλυσοδένετε……
Ονομάζομαι Κατσάνος Θωμάς του Αλεξάνδρου και της Ευτυχίας, γεννημένος στην Πρέβεζα. Κάτοικος Θεσσαλονίκης.
Ονομάζομαι Κατσάνος Θωμάς του Αλεξάνδρου και της Ευτυχίας, γεννημένος στην Πρέβεζα. Κάτοικος Θεσσαλονίκης.
Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014
Θα το ξαναβάλουμε στη θέση του...
Που να περάσει από το μυαλό του "δημοσιογράφου" ότι το πρόβλημα των φασιστών δεν είναι ο "Ρώσος" Λένιν αλλά ο μπολσεβίκος Λένιν, δεν είναι η "ανεξαρτησία από το ρωσικό άρμα" αλλά η συνεχιζόμενη προσπάθεια να τσακιστεί ο αγώνας και η ελπίδα για το όραμα της κομμουνιστικής κοινωνίας, που αποτελεί τον τρόμο (και σωστά) των φασιστών.
Και ο "δημοσιογράφος" και οι φασίστες όπου γής πλανωνται πλάνην οικτράν. Και το άγαλμα του Λένιν θα ξαναμπεί στη θέση του, και οι λαοί δεν θα χάσουν το όραμα και την ελπίδα, και θα είναι "ντάλα μεσημέρι" που θα γίνουν αυτά, όπως έλεγε ο μπάρμπα-Κώστας ο Λουλές.
Θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό...
ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ....
Φοβάμαι την πολιτική, τους πολιτικούς και τις πολιτικές τους
Οι ανελέητες επιθέσεις στο λαϊκό εισόδημα είναι ατέλειωτες. Το νέο μεγάλο χαράτσι, που βαφτίστηκε ΕΝΦΙΑ, το νέο αντιλαϊκό φορολογικό σύστημα, οι νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, παιδεία, ιατρική περίθαλψη και πρόνοια, η ανεργία, η υποβάθμιση της ζωής, όλα αυτά λογικά θα έπρεπε να ξεσηκώσουν σύσσωμο το λαό σε οργανωμένη αντίσταση. Όμως ένα μικρό μόνο τμήμα του λαού αντιστέκεται. Το μεγαλύτερο παρακολουθεί όσα κακά του συμβαίνουν απογοητευμένο, αμήχανο, σαστισμένο, φοβισμένο.
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014
Καλύτερα να σιωπούν
Μετά από τις ευρωεκλογές του Μάη και την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρός του, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο του ΣΕΒ, δήλωνε τα εξής:
«Δεν δικαιούται (σ.σ. η κυβέρνηση) να μη λογαριάζει τη γνώμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε κρίσιμα θέματα, δεν νομιμοποιείται, ηθικά και πολιτικά, να δεσμεύει με αποφάσεις πενταετούς ορίζοντα, την επερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δίχως τη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, δίχως τη συμφωνία του πρώτου κόμματος στη χώρα, με βάση τα προχθεσινά αποτελέσματα».
70 χρόνια από το ιστορικό Μπλόκο της Κοκκινιάς.
Έτσι τιμάμε τους νεκρούς μας, το παρελθόν. Φωτίζοντας τις λεωφόρους του μέλλοντος.
το μπλοκο της Κοκκινιας (ελαιογραφια) |
Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014
Πυροβολώντας τον ιό
ΒΟΗΘΑΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ μας κανουν επιθεση Παλαιστινιακια |
Είδα πρόσφατα μια ακόμα αμερικάνικη πατάτα με τίτλο World War Z, όπου πρωταγωνιστεί ο Μπραντ Πιτ. Η υπόθεση αφορά βασικά το γεγονός ότι ξεσπάει μια τρομερή παγκόσμια επιδημία, και αναλαμβάνει ο ξανθός μας ήρωας να τη σταματήσει. Βασική του βοηθός μια στρατιωτίνα του...IDF του Ισραήλ (που όλως τυχαίως σώζεται έστω παροδικά απ' τη μόλυνση χτίζοντας ένα τεράστιο τείχος που κρατάει τους Παλαιστίνιους, συγνώμη, τους μολυσμένους, έξω), γιατί εκτός απ' τον ιμπεριαλισμό, υπάρχει διάολε και ο φεμινισμός.
26 Σεπτέμβρη 1944: Η Συμφωνία της Καζέρτας
Καθώς πλησίαζε το τέλος του Σεπτέμβρη του 1944, οι εξελίξεις στην Ελλάδα φαίνονταν στάσιμες. Με τη σχεδόν «άνευ όρων» προσέλευση των προερχόμενων από τις δυνάμεις της Αντίστασης υπουργών και την ανάληψη των υπουργείων τους, είχε ολοκληρωθεί η «κυβέρνησις Εθνικής Ενώσεως», όπως παραπλανητικά την ονόμαζε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Το «παραπλανητικά» αφορούσε τις μη δημόσιες πράξεις της: η τοποθέτηση του δηλωμένου αντικομμουνιστή και πρωτεργάτη της συνένωσης των «εθνικών οργανώσεων» -συχνότατα δωσιλογικής υφής- σε μια και μόνη αντικομμουνιστική κίνηση, στρατηγού Βεντήρη, ως Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, είχε γίνει κρυφά, χωρίς να ανακοινωθεί ούτε στα «αξιόπιστα» μέλη της κυβέρνησης. Το ίδιο και η τοποθέτηση του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου, στελέχους του κατοχικού κράτους και πρώτου Αρχηγού της κατοχικής Χωροφυλακής, στη θέση του Στρατιωτικού Διοικητή Αθηνών. Για να αποκτήσει δε ο νέος αυτός διοικητής στρατεύματα, βρισκόταν σε εξέλιξη η μεταφορά βρετανικών όπλων στην Αστυνομία και τη Χωροφυλακή της Αθήνας με βρετανικά πλοία που έφθαναν στην Κερατέα και το Πόρτο Ράφτη και, χάρη σε μια γενική σύμπνοια κατακτητών, κατοχικού κράτους και παρακράτους, μεταφέρονταν στην ακόμα γερμανική Αθήνα. Ταυτόχρονα, με προσωπική επίβλεψη του ίδιου του Τσόρτσιλ, βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία «ηρωοποίησης» της πραιτωριανής 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας. Η μονάδα αυτή μεταφέρθηκε στο μέτωπο της Ιταλίας για να «ματωθεί σε λογικά όρια» και να αποκτήσει τις αναγκαίες δάφνες που θα της έδιναν το ηθικό δικαίωμα να πυροβολήσει -αν αυτό ήταν απαραίτητο- το λαό της Αθήνας και της Ελλάδας. Τίποτε από τα παραπάνω δε γινόταν με βάση την όποια διαδικασία θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «κυβερνητική απόφαση». Τα πάντα εκπορεύονταν από τη συνεννόηση Παπανδρέου - Βρετανών ή ενίοτε Βρετανών και μόνο Βρετανών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)