ΣΩΤΗΡΙΑ

 

45 χρόνια από την δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου:
Σύμβολο ανυποχώρητου αγώνα για κάθε νέο που δεν σκύβει το κεφάλι!

Στις 28 Ιουλίου συμπληρώνονται 45 χρόνια από την μέρα που η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, η τότε 21χρονη φοιτήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο μέλος της ΚΝΕ, έπεφτε νεκρή έξω από το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ, χτυπημένη από λεωφορείο που οδηγούσαν οι μπράβοι της εργοδοσίας.

Η Σωτηρία πλήρωσε με την ίδια της την ζωή την αποφασιστικότητα της να φτάσουν στα χέρια των εργατών του εργοστασίου οι προκηρύξεις που καλούσαν στις διαδηλώσεις ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια.

Η δολοφονία της Σωτηρίας ήταν ένα εργοδοτικό έγκλημα που έδειξε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το αγεφύρωτο των συμφερόντων των εργαζομένων και των εργοδοτών που τα κέρδη τους προϋποθέτουν την εκμετάλλευση των εργατών. Η προσπάθεια να συγκαλυφθεί το έγκλημα από το κράτος ως «τροχαίο» επιβεβαιώνει ότι το αστικό κράτος είναι εχθρικό για το λαό και έχει ως αποστολή του την διαφύλαξη των κερδών των καπιταλιστών.

 45 χρόνια μετά τα η στάση της Σωτηρίας και η “θυσία” της αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον καθένα και την καθεμιά μας σήμερα. Αποτελεί πραγματικό σύμβολο ηρωισμού στον καθημερινό αγώνα που δίνουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Σαράντα πέντε χρόνια μετά, τα αιτήματα για δουλειά με δικαιώματα, σταθερό ωράριο, προστασία της ζωής και της υγείας στους χώρους δουλειάς, δημόσια και δωρεάν μόρφωση παραμένουν στο προσκήνιο. Σήμερα, η κυβέρνηση επιχειρεί να φέρει νομοσχέδιο που θεσμοθετεί έως και 13 ώρες δουλειά τη μέρα, ενισχύει τη δεύτερη απασχόληση και τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Χιλιάδες φοιτητές απειλούνται με διαγραφές, ενώ δυναμώνει η καταστολή και η εργοδοτική αυθαιρεσία. Η εμπλοκή της χώρας σε πολεμικούς σχεδιασμούς βαθαίνει με την συνεργασία και ελληνικών πανεπιστήμιων με τους δολοφόνους του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ μέσω προγραμμάτων της ΕΕ.

Τιμάμε την Σωτηρία, καταθέτοντας όλες μας τις δυνάμεις στο δρόμο του αγώνα. 

ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ

ΚΑΨΤΕ ΤΑ ΟΛΑ

 

Καιγόμαστε! Πάλι, ξανά και ξανά πυρκαγιές σ' όλη τη χώρα!

Στο ίδιο έργο θεατής πάλι ο λαός από την εγκληματική πολιτική κυβέρνησης & ΕΕ.

Αυτήν, που αφήνει απροστάτευτα δάση, περιουσίες και τη ζωή του λαού, αναδεικνύουν για μια ακόμα φορά τα πύρινα μέτωπα που κατακαίνε σε Εύβοια, Κύθηρα, Μεσσηνία, Κρυονέρι και Δροσοπηγή Ωρωπού, με την Πυροσβεστική να έχει κηρύξει όλες τις δυνάμεις της σε όλη τη χώρα σε γενική επιφυλακή.

ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΟΙ ΠΡΩΤΙΕΣ

 

Κάτω τα βρωμόχερα σας ΡΕ ΑΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, από αυτές τις αθλήτριες και από το άθλημα που με τόσο κόπο υπηρετούν.

Δεν τους προσφέρατε ούτε μία αξιοπρεπή πισίνα για προπόνηση.

Ότι έχουν καταφέρει, το πέτυχαν μόνες τους, με πείσμα, ιδρώτα και χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη από εσάς.

Για εσάς, προτεραιότητα είχαν οι φραπέδες, οι δημόσιες σχέσεις και η εξυπηρέτηση των «δικών σας παιδιών».

Και τώρα, έρχεστε να καρπωθείτε τη δόξα που δεν σας ανήκει.

Μακριά τα χέρια σας λοιπόν.

Ο κόπος των αθλητριών δεν είναι εργαλείο πολιτικής εκμετάλλευσης.

Μπράβο στις αθλήτριες που δεν εκπροσωπούν μόνο τη χώρα, αλλά και μια ολόκληρη τάξη ανθρώπων που παλεύουν καθημερινά χωρίς στήριξη, χωρίς υποδομές, χωρίς εύνοια.

Που προπονούνται σε συνθήκες εξαθλίωσης, που δουλεύουν διπλά για να σταθούν εκεί που κάποιοι ανεβαίνουν γλύφοντας κωλοτρυπίδες.

Η νίκη τους είναι σφαλιάρα στο πρόσωπο μιας πολιτείας που τους γύρισε την πλάτη.

Και γι’ αυτό αξίζει διπλό το μπράβο,όχι απλώς για την πρωτιά, αλλά γιατί αποδεικνύει πως όταν δεν σκύβεις το κεφάλι μεγαλουργείς.

Β.Παπαδημητρίου

ΚΟΜΠΡΑΔΟΡΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ μια ζωή

 

Από την εποχή που ο Συγγρος έχανε στα χαρτιά (25000 δραχμές το χτύπημα με 5 δρχ το λαϊκό μεροκάματο) για να δωροδοκεί τον Γεώργιο τον Α και να παίρνει τα δημόσια έργα μέχρι και σήμερα με άπειρα παραδείγματα η ελληνική μεγαλοαστική τάξη είχε πάντοτε σαφή παρασιτικό χαρακτήρα απομυζώντας το ελληνικό κράτος και χωρίς καν να παίξει ποτε τον προοδευτικό ρόλο που ιστορικά διαδραματίστηκε από άλλες αστικές τάξεις σε άλλες χώρες. Βεβαίως αντίστοιχες συμπεριφορες επέδειξαν και οι ξένες επενδύσεις που γρήγορα προσαρμόστηκαν σε όλες τις πτυχές του ελληνικού επιχειρηματικού μοντέλου συχνά δε υπερθετικά εις ότι αφορά την ωμή βαρβαρότητα ( πχ ορυχεία Λαυριου, Μύλου) η το θράσος (πχ ζημενς).

Μόνιμα κωφεύον κι Ανύπαρκτο ΕΣΡ

 

Η ελληνική δημοσιογραφία έχει φτάσει στη χειρότερη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της. Η κατάρρευση αυτή αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στη θλιβερή θέση που καταλαμβάνει η χώρα μας στους διεθνείς δείκτες Ελευθερίας του Τύπου, αφού η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στην τελευταία θέση της Ε.Ε. και αποτελεί πλέον τον παρία των σύγχρονων δημοκρατιών της Ευρώπης!

Σε οποιοδήποτε άλλο οργανωμένο κράτος, θα ήταν αδιανόητο να παρακολουθούμε δημοσιογράφους να υποκλέπτουν δικογραφίες υποθέσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη και να στήνουν πολύωρα τηλεοπτικά «σόου», με μοναδικό στόχο την εμπορική εκμετάλλευση και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων.