Οι μέρες του Οκτώβρη του 1993, αυτές που βαφτίστηκαν στη Δύση ως "συνταγματική κρίση", ήταν ένα από τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα των πρώτων μετασοβιετικών χρόνων στην ιστορία της Ρωσίας.
Η πολιτική των κυβερνήσεων που διόριζε ο πρόεδρος Γιέλτσιν, υπηρετώντας ξένα αφεντικά και ντόπιους ολιγάρχες, είχε οδηγήσει σε κατάρρευση τη χώρα και το λαό της.
Το κοινοβούλιο της χώρας, που συνέχισε να διατηρεί τον τίτλο "Σοβιέτ των Λαϊκών Αντιπροσώπων" από την εποχή της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, ψήφισε την αποπομπή του Γιέλτσιν από τη θέση του Προέδρου της Ομοσπονδίας και την εκλογή του μέχρι τότε αντιπροέδρου και πρώην συμμάχου του Γιέλτσιν, του Αλεξάντερ Ρουτσκόι.
Το τότε σύνταγμα της χώρας, που δεν είχε αναθεωρηθεί πλήρως από την περίοδο των ανατροπών 1989-1991, έδινε ευρείες αρμοδιότητες στο κοινοβούλιο σε σημείο τέτοιο που μπορούσε να παρέμβει άμεσα τόσο στο έργο της εκτελεστικής όσο και της δικαστικής εξουσίας, όποτε το έκρινε απαραίτητο.
Να σημειώσουμε, πάντως, ότι το εν λόγω "Σοβιέτ" ήταν εκείνο που το προηγούμενο ακριβώς διάστημα ανέδειξε στην προεδρία, αρχικά της ΡΣΟΣΔ και μετέπειτα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τον Μπορίς Γιέλτσιν. Και την περίοδο 1989-91 "αξιοποιήθηκε" πλήρως ως όχημα των αντεπαναστατών για τη νομοθετική προεργασία της ανατροπής της ΕΣΣΔ.
Για ένα διάστημα, λοιπόν, 2-3 βδομάδων οι δρόμοι της Μόσχας αποτελούσαν προεόρτιο εμφυλίου πολέμου. Από τη μία ένα ετερόκλητο πλήθος κομμουνιστών και νοσταλγών της ΕΣΣΔ, αλλά και φιλομοναρχικών και εθνικιστών, όλοι τους μαζί κάτω από την "ομπρέλα" μιας συμμαχίας με τίτλο "Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας", να περιφρουρούν με κάθε τρόπο το κτίριο του κοινοβουλίου, και από την άλλη αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις έτοιμες να λάβουν την προεδρική εντολή για αιματοκύλισμα.
Κάτι που τελικά έγινε πράξη με αποκορύφωμα τον κανονιοβολισμό του κοινοβουλίου από άρματα μάχης στις 4 Οκτωβρίου του 1993.
Ο απολογισμός των γεγονότων ήταν εκατοντάδες νεκροί και χιλιάδες τραυματίες από τα πυρά αστυνομικών, παραστρατιωτικών, αλλά και ελεύθερων σκοπευτών ακροβολισμένων στις ταράτσες κυβερνητικών κτιρίων.
Ακολουθεί ένα κολλάζ γεμάτο στιγμές από αυτά τα γεγονότα με τη συνοδεία μιας post-punk γκρούπας από το Τomsk της Σιβηρίας, των Бумажные Тигры ("Χάρτινες τίγρεις").
ΥΓ: Η ανάρτηση αυτή γίνεται με αφορμή τη σημερινή επέτειο της "Μέρας της Ρωσικής Σημαίας". Σαν σήμερα, λοιπόν, το 1991 υψώθηκε για πρώτη φορά το τρικολόρ του Μεγάλου Πέτρου στο κτίριο αυτό που ο Γιέλτσιν βομβάρδισε μετά από δύο χρόνια. Ήταν η πρώτη φορά που προεπαναστατική σημαία αντικατέστησε Σοβιετικό λάβαρο σε κρατικό κτίριο (για την ακρίβεια τη σημαία της ΡΣΟΣΔ) και μάλιστα νωρίτερα του κατεβάσματος της σημαίας της ΕΣΣΔ από τον θόλο του Κρεμλίνου στις 26 Δεκέμβρη του ίδιου έτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου