Είναι ο φασισμός ο αντίθετος πόλος της (αστικής) δημοκρατίας;

απο τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ


Και να που φτάσαμε στο πραγματικό ζητούμενο: Στην ταύτιση του Μαρξ με τον Χίτλερ και του «Κεφαλαίου» με το «Ο Αγών μου», στη στοχοποίηση όχι μόνο της ΕΣΣΔ, αλλά κάθε σκέψης εργατικής χειραφέτησης από τα καπιταλιστικά δεσμά. Αυτή είναι η νομοτελειακή κατάληξη (και η ουσιαστική στόχευση) του αντικομμουνισμού σε όλες του τις μορφές: Της ταύτισης Χίτλερ - Στάλιν, του διαχωρισμού του σοσιαλισμού - κομμουνισμού από την προσπάθεια εφαρμογής του στη ζωή (σπιλώνοντας ιδιαίτερα την περίοδο της θεμελίωσής του), της ντροπαλής ή ανοιχτής αποδοχής των αντιεπιστημονικών αναλύσεων περί «ολοκληρωτισμών» ή «τελεολογιών».

Ο αντικομμουνισμός άλλωστε - ο οποίος μπορεί να καταστεί διεισδυτικός μόνο μέσω της προσαρμογής του στα διαφορετικά ακροατήρια - αποτελεί δομικό συστατικό όλων των αστικών κομμάτων, κρατικών οργανισμών ή διακρατικών ενώσεων του κεφαλαίου, με την ΕΕ να δίνει έμπρακτα το στίγμα παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του Στ. Κοντονή.

Τώρα που η σχετική αντιπαράθεση αρχίζει να ξεθυμαίνει, αναδεικνύεται πιο καθαρά ο λόγος για τον οποίο σηκώθηκε τόση «σκόνη» ανάμεσα σε πολιτικές δυνάμεις οι οποίες (παρά τις όποιες υπαρκτές διαφορές στις ιδεολογικές τους αναφορές) συμφωνούν τόσο ως προς την ανάγκη της πάση θυσία υπεράσπισης του καπιταλισμού όσο και ως προς το μίσος τους απέναντι στην πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Γνωστό δημοσιογραφικό site δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Μετρώντας κέρδη και ζημιές από την "ιστορική" σύγκρουση», εκτιμώντας ότι «η επικοινωνιακή μάχη απέβη νικηφόρα» για την κυβέρνηση. Αυτός ο καιροσκοπικός και ρηχός αστικός «αντιφασισμός» δίνει την αφορμή της εξιχνίασης της πραγματικής σχέσης φασισμού - καπιταλισμού.

Ο φασισμός ως γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού

Ο Αναρχισμός στην Ελλάδα

Σύντομη αναφορά στο αναρχικό ρεύμα στην Ελλάδα

Η αντιπαράθεση μαρξισμού - λενινισμού και αναρχισμού σε θέματα ιδεολογίας και πολιτικής

Στο 19ο αιώνα έδρασαν αναρχικές ομάδες στον Πύργο και την Πάτρα κάτω και από την επιρροή Ιταλών αναρχικών. Με την άνοδο του εργατικού κινήματος οι ομάδες αυτές σύντομα περιθωριοποιούνται και διαλύονται. Ουσιαστικά, η συγκροτημένη εμφάνιση των αναρχο-αυτόνομων (α/α) στις σύγχρονες συνθήκες γίνεται στα τέλη της δεκαετίας του '70. Στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του '79-'80 ενάντια στο ν. 815 τροφοδοτούνται από αριθμό φοιτητών που έχει προέλθει από τη διάσπαση του «Ρήγα Φεραίου» (νεολαία του «ΚΚΕ εσ») και την ίδρυση της «Β΄ Πανελλαδικής» (αποτέλεσε τον πυρήνα των Αριστερών Συσπειρώσεων της δεκαετίας του '80), καθώς και φοιτητές που έχουν αποχωρήσει από μαοϊκές οργανώσεις εξαιτίας της κρίσης του μαοϊσμού και των πολιτικών φορέων του («ΚΚΕ (μ-λ)», ΕΚΚΕ κλπ.). Ενας άλλος παράγοντας υπήρξε η αυθόρμητη ριζοσπαστικοποίηση φοιτητικών μαζών με τα παράλληλα κενά στην ιδεολογική - πολιτική παρέμβαση της ΚΝΕ. Ο τότε υπουργός Πολιτισμού της ΝΔ Ανδρέας Ανδριανόπουλος δήλωνε την ημέρα των φοιτητικών εκλογών του 1980 στην εφημερίδα «Καθημερινή»: «Οι αναρχοαυτόνομοι είναι μια μεγάλη ελπίδα για την επανανακάλυψη των αξιών της ελευθερίας από την ελληνική νεολαία και τον απεγκλωβισμό της από τα μαρξιστικά δεσμά».

Β.Κορέα ενα κτηνώδες καθεστώς ...

Εξαρξη αστυνομικής βιας απο το κτηνώδες ολοκληρωτικό καθεστώς της Β.Κορέας 

Συνειρμοί με το 1917

απο το Σφυροδρέπανο 


Ο Ραφαηλίδης γράφει κάπου (στην αισθητική του νομίζω) πως ο συνειρμός είναι η πεμπτουσία της τέχνης, αν και δε νομίζω να εννοεί της πολιτικής ή έστω της εξέγερσης. Κι είναι ζητούμενο να κατέχεις και τις προηγούμενες τέσσερις ουσίες, για να έχεις σφαιρική καλλιέργεια. Έτσι κι αλλιώς, οι συνειρμοί τζάμπα είναι, όπως και τα (επαναστατικά) όνειρα, αρκεί να μην καταλήγουν σε εφιάλτες -με μικρό και με κεφαλαίο (και προπαντός με κεφάλαιο)- και να μην εξαντλούνται σε εμπνευσμένες ευχές για... "καλή επανάσταση", όπως την περασμένη πρωτοχρονιά για το 17' (σατανικό), το περασμένο Πάσχα για την (επ)Ανάσταση και βασικά κάθε Πάσχα (σε βαθμό που να θες να πιάσεις τον πρώτο που το σκέφτηκε και το έγραψε, για να του πεις... βασικά τίποτα, τότε ήταν πρωτότυπο και δε φταίει αυτός για τη συνέχεια).
Η εξουσία στη φαντασία. Λες αυτή να είναι η έκτη ουσία μετά την πεμπτουσία και τις άλλες τέσσερις;

Μάθε παιδί μου γράμματα ...

Στις Θέσεις του Απρίλη, ο Λένιν δεν πρότεινε άμεσο πέρασμα στο σοσιαλισμό, αλλά βήματα προς αυτόν. Έχουν πιαστεί οι οπορτουνιστές από αυτήν τη θέση του Λένιν που γράφτηκε για μία κοινωνία όπου η πλειοψηφία ήταν αγρότες και την έχουν αναγάγει σε θέση αρχής. Γι' αυτό θεωρούν σήμερα το ΚΚΕ αριστερίστικο που προτείνει το άμεσο πέρασμα στο σοσιαλισμό. Τούς απαντάει ο ίδιος ο Λένιν:

"Δεν χωράει αμφιβολία πως σε μία χώρα, όπου η τεράστια πλειοψηφία του πληθυσμού ανήκει στους μικροαγρότες-παραγωγούς, η σοσιαλιστική επανάσταση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο ύστερα από μια ολόκληρη σειρά ειδικά μεταβατικά μέτρα, που θα ήταν εντελώς περιττά στις χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, όπου οι μισθωτοί εργάτες στη βιομηχανία και στη γεωργία αποτελούν την τεράστια πλειοψηφία. Στις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού υπάρχει η τάξη των μισθωτών εργατών γης που σχηματίστηκε στη διάρκεια δεκάδων χρόνων. Μόνο μια τέτοια τάξη μπορεί κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά να σταθεί στήριγμα για το άμεσο πέρασμα στο σοσιαλισμό. Μόνο σε τέτοιες χώρες, όπου η τάξη αυτή είναι αρκετά αναπτυγμένη, είναι δυνατό το άμεσο πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό και δεν απαιτεί ειδικά μεταβατικά μέτρα σε παγκρατική κλίμακα"

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΦΟΡΟ ΣΕ ΕΙΔΟΣ 15 ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ
ΑΠΑΝΤΑ ΛΕΝΙΝ, Τόμος 43, σελ. 57-58

Οι σημαιοφόροι της αριστείας.

Να υποθέσω ότι στις λαϊκές μάχες στην κατοχή, στις δικτατορίες Μεταξά και Χούντας, στο 1-1-4, σε όλους τους δημοκρατικούς, κοινωνικούς και εθνικούς αγώνες, οι αριστεύσαντες της άρχουσας τάξης στα σχολεία που έγιναν μετά η αφρόκρεμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, ήταν οι πρωτοπόροι αυτών των αγώνων; και τη σημαία δεν σήκωναν αφανείς φτωχοί μαθητές που πέθαιναν μαζί της;

Αρκεί να μην είναι ΚΚΕ

Πριν από δύο χρόνια, συμπληρώνονταν πενήντα χρόνια από τα Ιουλιανά και ο κυριακάτικος Ρίζος είχε δημοσιεύσει ένα σπάνιο και συγκλονιστικό φωτογραφικό ντοκουμέντο, που παραδόθηκε από μια σφισσα στο ιστορικό αρχείο του ΚΚΕ, με το χτυπημένο Σωτήρη Πέτρουλα να ψυχορραγεί στα χέρια ενός διαδηλωτή, που βρέθηκε δίπλα του. Λίγες μέρες αργότερα, η κε του μπλοκ είχε ετοιμάσει ένα σχετικό θέμα, με κάποιες πληροφορίες για τον άλλο διαδηλωτή που απαθανατίζεται να κρατάει τον Πέτρουλα (έντιμο στοιχείο της Ένωσης Κέντρου και μετέπειτα του ΠαΣοΚ), σε μια σελίδα που τώρα φυτοζωεί στα χέρια του καπηλευτή της, σαν άταφος νεκρός, και δε χρειάζεται να της δίνουμε κλικ, χωρίς λόγο. Το θέμα κυκλοφόρησε σε ένα δικό μας περιορισμένο μικρόκοσμο, χωρίς να πάρει πολύ μεγάλη έκταση.

Η καπιταλιστική Ελλάδα και η αστική προπαγάνδα περί «τελευταίας Σοβιετίας»

Γράφει ο Νίκος Μόττας*απο το ΑΤΕΧΝΩΣ

Ένα επιχείρημα που τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης αναπαράγεται συχνά από κύκλους της αστικής τάξης (κόμματα, μέσα ενημέρωσης, ακαδημαϊκούς κλπ.) είναι αυτό που χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως «τελευταία Σοβιετία της Ευρώπης». Ένα πρόσφατο κρούσμα αυτής της προπαγάνδας ήταν ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο protagon από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Αρ. Χατζή υπό τον τίτλο «Η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης» (6/7/2017). Ασχέτως αν το εν λόγω άρθρο είχε σκωπτικό ή μη χαρακτήρα, το βέβαιο είναι ότι εντάσσεται σε μια προσπάθεια να ενδυθεί με το μανδύα της δήθεν ακαδημαϊκής-επιστημονικοφανούς εγκυρότητας ένα κολοσσιαίο ψέμα.

Κυβέρνηση καλεί δικαιοσύνη κατά του καπιταλισμού!

Σοκάρονται όλοι, λέει, από τη αυτοκτονία της 42χρονης γυναίκας από τα Γιαννιτσά που εργαζόταν στις επιχειρήσεις Καρυπίδη, πρώην Αρβανιτίδη, και ήταν απλήρωτη επί δεκαπέντε μήνες!

Αφού καρατόμησαν όλα τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα τώρα απορούν!!!

Πόσο υποκριτής πρέπει να είσαι όταν ως ΓΓ του υπ. Εργασίας καλείς την (αδέκαστη) Δικαιοσύνη στην οποία έχεις «πλήρη εμπιστοσύνη» να παρέμβει και να κατατροπώσει τον καπιταλισμό που αφήνει απλήρωτους τους εργάτες; Αυτή τη Δικαιοσύνη η οποία απεφάνθη ότι η μη καταβολή του μισθού δεν είναι βλαπτική για τη σύμβαση εργασίας του εργαζόμενου! Αυτή τη Δικαιοσύνη που απεφάνθη έτσι, αφού πρώτα διάβασε καλά τους νόμους που θέσπισαν οι κυβερνήσεις για την κατάργηση του εργατικού δικαίου!

Φταίει η Δικαιοσύνη τους που δεν επεμβαίνει να διορθώσει τους αντεργατικούς νόμους τους και τον καπιταλισμό ο οποίος τους επιβάλει και κατοικοεδρεύει πάνω τους αποκομίζοντες κέρδη;

Όργανο «Δικαίου» του συστήματος η Δικαιοσύνη, όργανο εκτελεστικό του συστήματος και οι κυβερνήσεις. Καρατομούν κάθε δικαίωμα εργαζομένου και μετά μαλώνουν μεταξύ τους για το ποιος φταίει για το έγκλημα μιας αυτοκτονίας… κανονικό δούλεμα του λαού!

Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι, με τις οικογένειές τους να βρίσκονται στο όρια της αντοχής και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει. Είναι η εφαρμογή των δικών τους νόμων, της δικής τους Δικαιοσύνης.

Γιατί σοκάρονται;

Στέργιος Βασιλείου

To ζήτημα της κατοικίας στην ΕΣΣΔ

Στη φωτογραφία συγκρότημα λαϊκών κατοικιών στα περίχωρα της Μόσχας που κατασκευάστηκε το 1972. Αυτή η σοβιετική αρχιτεκτονική κυκλικής μορφής είχε εμπνευστές τους αρχιτέκτονες Evgeny Stamo and Alexander Markelov.

Κάθε πολίτης της ΕΣΣΔ είχε το κατοχυρωμένο δικαίωμα να αποκτήσει εντελώς δωρεάν διαμέρισμα. Ναι, απολύτως δωρεάν, δεν χρειαζόταν να πληρώσει. Το αποκτούσε με επίσημα έγγραφα στο όνομά του για πάντα και μπορούσε να το δώσει στα παιδιά του αργότερα. Φυσικά, υπήρχαν λίστες αναμονής, αλλά κάθε μήνα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ελάμβαναν δωρεάν διαμερίσματα από το σοβιετικό κράτος. Χάρη σε αυτό ακόμα και σήμερα υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια ιδιοκτήτες σπιτιών στη Ρωσία. Αυτό το δικαίωμα που κατοχυρώθηκε στην ΕΣΣΔ ήταν για πρώτη φορά στον κόσμο.

Με τον Βελουχιώτη, τον Πελετίδη και τον… Κουφοντίνα για σημαία!

Προφίλ με φωτογραφία του Βελουχιώτη! Δημοσιεύσεις επικές για τον Πελετίδη! Σφυροδρέπανα σπαρμένα παντού. Κι ανάμεσα στον Βελουχιώτη, τον Πελετίδη και τα σφυροδρέπανα να και μία ανάρτηση για τον ήρωα, σύντροφο και συναγωνιστή Κουφοντίνα ο οποίος πήρε πάνω του όλες τις ευθύνες της δράσης της παρακρατικής οργάνωσης «17Ν»!

2 χρόνια απο το "Δημοψήφισμα "ΑΠΑΤΗ

Μερικες σκεψεις δυο χρονια μετα...
Φανταζεστε προπερσι τετοια μερα τι θα ειχε συμβει αν έβγαινε οριακά το ''ΝΑΙ; Ολο αυτο που που επακολουθησε θα χρεωνονταν στο ΚΚΕ...
Η σταση του ΚΚΕ στο δημοψηφισμα ηταν πραγματι μια πολυ δυσκολη αποφαση. ''Στην κοψη του ξυραφιου'', στην κυριολεξια ...
Και ομως βρηκε το θαρρος να πει ξεκαθαρα την αποψη του και να την υπερασπιστει κοντρα στο ρευμα, κοντρα σε θεους και δαιμονες...

Μικροαστός: Κωμικοτραγική φιγούρα!

 απο τον Ροβεσπιέρο 

Aρκετοί είναι αυτοί που ρωτούν ή κι εγκαλούν τους κομμουνιστές για κάποια θέση τους, αλλά έχουν “αλλεργία” στο “Ριζοσπάστη”, πόσω μάλλον να τον ξεφυλλίσουν και να διαβάσουν τι διάολο λέει κι αυτό το ΚΚΕ για τα διάφορα θέματα της επικαιρότητας.

Βλέπετε προτιμούν να “μαθαίνουν” τις θέσεις του ΚΚΕ είτε μέσω κουτσομπολιών είτε μέσω των συνηθισμένων αντίΚΚΕ διαύλων ή ιστοσελίδων που υποστηρίζουν ανοιχτά Καζάκη, Λεβέντη, Λαφαζάνη, Ραχήλ ή ακόμα και τη Ζωίτσα!

Η αναζήτησή τους βεβαίως και είναι ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ, το γνωρίζουμε, γιατί μετά από τόσα χρόνια στην ταξική πάλη έχουμε μάθει να ξεχωρίζουμε εκείνους που όταν ρωτούν κάτι έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά.

Αυγή. Το δικαίωμα στη απεργία και η συκοφαντία του

Ένα άρθρο της Αυγής, βγαλμένο μέσα από την ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά και η απάντηση του Ριζοσπάστη.

Όποιος ξέρει να διαβάζει, ξέρει και τι είδους κροκοδείλια είναι τα δάκρυα της Αυγής για τους πολίτες που θίγονται από τις απεργίες. Σαν τα δάκρυα του ΣΚΑΪ, σε κάθε απεργία. Αν δεν παρακολουθείτε ΣΚΑΪ τότε δεν ξέρετε πόσο μοιάζουν τα χυδαία επιχειρήματά του ντυμένα με τα λόγια πόνου, για τους πολίτες, της Αυγής.

Ας ειν το χώμα που θα σας σκεπάσει τόνοι σκουπιδιών ..

ΔΗΜΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
Ξεψύχησε εργάτρια που σε λιγότερο από 24 ώρες έκανε διπλή βάρδια στην καθαριότητα
Στο απορριμματοφόρο άφησε την τελευταία αναπνοή εργάτρια στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου και μητέρα τεσσάρων παιδιών, που -όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής- «έπεσε θύμα της εντατικοποίησης, της δουλειάς σε ακατάλληλες συνθήκες εργασίας» και πως εξαναγκάστηκε «να ξαναδουλέψει σε διάστημα μικρότερο των 24ώρων» και σε συνθήκες καύσωνα.