Έλληνες μετανάστες στη Νέα Υόρκη: Εφιάλτης το ...«αμερικάνικο όνειρο»

Από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, χιλιάδες νέοι έχουν φύγει μετανάστες, αναζητώντας δουλειά στο εξωτερικό. Γύρω τους στήνεται μια πολυκερδής επιχείρηση προπαγάνδας από το αστικό κράτος, που υπόσχεται τη «Γη της Επαγγελίας», με σταθερή δουλειά και υψηλούς μισθούς, προσφέροντας μια «επιλογή» για μια καλύτερη ζωή.

Όμως ο ξεριζωμός του εργάτη από τη γη που γεννήθηκε δεν είναι επιλογή του. Τον επιβάλλει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που δημιουργεί και συντηρεί την ανεργία και τη φτώχεια, ιδιαίτερα στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, και από την άλλη στέλνει τους μετανάστες στις χώρες υποδοχής ως φτηνό εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, για να αυξάνουν τα μονοπώλια τα κέρδη τους και να ρίχνουν την τιμή της εργατικής δύναμης για όλη την εργατική τάξη.

Κασσάνδρα

Την Κασσάνδρα δεν την πίστεψε ποτέ κανένας !!! 

Όμως η Κασσάνδρα δεν διαψεύστηκε ποτέ !!!

Πάει πολύ ... να εγκαλούν ακόμα και σήμερα την Κασσάνδρα ... πως δεν τους μίλησε ποτέ με τρόπο τέτοιο ... που να τους κάνει να την πιστέψουν !!!

Ακόμα και σήμερα τους φταίει η Κασσάνδρα !!!

Όμως η καταστροφή της Τροίας επήλθε !!! 

Τι σημαίνει να «εύχεσαι την ήττα της κυβέρνησής σου» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο;

Το κείμενο που ακολουθεί εγκαινιάζει μια σειρά παρεμβάσεων που προγραμματίζει η ομάδα Στάσις με πυρήνα το ζήτημα του ιμπεριαλισμού. Θα ασχοληθούμε, πιο συγκεκριμένα: 
α) με την περιοδοποίηση της εξέλιξης του ιμπεριαλισμού από την εμφάνισή του στην σύγχρονη μορφή στα τέλη του 19ου αιώνα·
β) με τη σχέση του, στα πλαίσια αυτής της περιοδοποίησης, με την αποικιοκρατία, τα αντι-αποικιοκρατικά κινήματα, τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις και τη φασιστική αντεπανάσταση·
γ) με την τυπολογία των πολέμων, ιμπεριαλιστικών και μη, κυρίως μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο·
 δ) με τα κομμουνιστικά καθήκοντα απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, εντός και εκτός της χώρας όπου επιχειρείται η (ανα)συγκρότηση του εργατικού κινήματος, και σε συνάρτηση με τον χαρακτήρα του (το αν είναι πόλεμος ιμπεριαλιστών σε βάρος της εθνικής ανεξαρτησίας ή πόλεμος μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ή συνδυασμός των δύο, με εμπλεκόμενα πάνω από δύο γενικά στρατόπεδα). 

Η πρώτη παρέμβαση της ομάδας αφορά στο τελευταίο από αυτά τα ζητήματα, και συγκεκριμένα τη στάση των κομμουνιστών που θεμελίωσε το ΣΔΕΚΡ κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, δηλαδή την στάση του επαναστατικού ντεφαϊτισμού εντός χώρας που διεξάγει, κατά την κρίση του ίδιου του ΣΔΕΚΡ, ιμπεριαλιστικό πόλεμο με άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες. Σε επόμενα κείμενα, θα διερευνήσουμε τα ζητήματα που τέθηκαν μετά τον Α’ Παγκόσμιο, πρώτα με την εμφάνιση του φασισμού και κατόπιν με την έκρηξη των σοσιαλιστικών, αντι-αποικιακών κι αντι-ιμπεριαλιστικών εξεγέρσεων και πολέμων, σε πρώτη φάση (1940-1975), και κατόπιν, με την ιμπεριαλιστική απάντηση που πρωτοδόθηκε στον αντισοβιετικό πόλεμο του Αφγανιστάν (1978-1992). 

Παράλληλα, θα διερευνήσουμε τόσο θεωρητικά όσο και στη βάση των διαθέσιμων οικονομικών στοιχείων, το ζήτημα της ουσίας του ιμπεριαλισμού, της σχέσης του με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό, της διαλεκτικής πολιτικής και οικονομίας εντός του ιμπεριαλιστικού φαινομένου και της εξέλιξής της παγκόσμιας δομής του ιμπεριαλιστικού συστήματος μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου, σε πρώτο στάδιο, και μετά την ήττα του σοσιαλιστικού στρατοπέδου σε δεύτερο. 

Το σύνολο των παρεμβάσεων θα επιχειρήσει να φωτίσει ιδιαίτερα τη φύση και τα διακυβεύματα πολέμων που έχουν ήδη ξεσπάσει μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης (Συρία, Ουκρανία, Υεμένη), καθώς και τη θέση και τις προοπτικές χωρών της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και των εργατικών κινημάτων τους. 

Είμαστε όλοι το εικοστό

Α' ΗΜΙΧΡΟΝΟ - Je suis #20ό Συνέδριο

Ήρθε το εικοστό, χαρμόσυνα νέα για τον κουκουέ. Πρώτα όμως θα φάτε πρόλογο: ως γνωστόν κουκουές γίνεσαι. Δεν θα πω “κομμουνιστής” γιατί, ναι μεν είναι ευρύτερη έννοια, κι άλλοι έχουν δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, απ’ την άλλη είναι βαρύς τίτλος για να τον δικαιολογήσεις θεωρητικά και πρακτικά. Άσε τον αστό να σε φωνάζει έτσι που δεν βλέπει και πολλές κόκκινες αποχρώσεις.

Βαρύς ο τίτλος του κομμουνιστή όμως βαριά και η φανέλα του κουκουέ που υπερβαίνει την έννοια του οργανωμένου μέλους. Μια φορά να σε μάθουν σαν κουκουέ πάντα θα ‘χεις τη στάμπα, είσαι δεν είσαι μέλος, ξέρεις δεν ξέρεις τις θέσεις του κόμματος για κάποιο θέμα, γουστάρεις δε γουστάρεις την Αλέκα, τον Κουτσουμπίνιο ή όποιο παιχτάκι της εντεκάδας, είσαι δεν είσαι λίγο ή πολύ δεκατοπεμπτιστής ή τρότσκα ή σταλίνα. Για τον απ’ έξω απ’ το χορό όλ’ αυτά ειναι ψιλά γράμματα.

«Ναι, αλλά ο Στάλιν….»: Αντισταλινισμός και παραχάραξη της Ιστορίας

Στις 18 Δεκέμβρη συμπληρώνονται 138 χρόνια από τη γέννηση του μεγαλύτερου φόβητρου που γνώρισαν αστοί, ιμπεριαλιστές, φασίστες και οπορτουνιστές τον 20ο αιώνα- του Ιωσήφ Στάλιν. Η περίπτωση του Στάλιν είναι μοναδική στην σύγχρονη παγκόσμια Ιστορία. Και αυτό διότι δεν έχει υπάρξει στα ιστορικά χρονικά ηγετική προσωπικότητα που να έχει κατασυκοφαντηθεί με τόσο χυδαίο και απροκάλυπτο τρόπο από την αστική ιστοριογραφία. Ο αντισταλινισμός- φορώντας τη μάσκα της ψευδεπίγραφης, επιστημονικοφανούς «σταλινολογίας» – αποτέλεσε και αποτελεί την προμετωπίδα του αντικομμουνισμού που συστηματικά, εδώ και δεκαετίες, ποντάρει στην παραχάραξη και διαστρέβλωση της Ιστορίας.

Παλιοτομαρισμός, ανώτερο στάδιο του λουμπενισμού

Η κρίση αποθηκεύει αμέτρητες εικόνες στο «αρχείο» της, που θα μπορούσαν να εκτιμηθούν, αναλυθούν και επεξεργαστούν από τον ιστορικό, τον κοινωνιολόγο και τον ψυχαναλυτή του μέλλοντος και να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα. 

Το κοινωνικό σύστημα της εκμετάλλευσης, που γεννά τις κρίσεις (όπως αυτή που ζούμε και ακόμα χειρότερες), επιδιώκει και προωθεί με πολλούς τρόπους τον κοινωνικό αυτοματισμό και την ανθρωποφαγία, αυγαταίνοντας τον όγκο της πολτώδους μάζας κατεστραμμένων ζωών και συνειδήσεων πάνω στον οποίο επιπλέουν οι εκμεταλλευτές. Όλο και περισσότερα θύματα της κρίσης, που παρασύρονται από τον  αποπροσανατολισμό και την αβεβαιότητα για το τι θα ξημερώσει, βουλιάζουν σε αυτόν τον πολτό.

Γελοιογραφιες με τον Πανο Ζαχαρη

Ποιοι «βγάζουν λάδι» τους ναζί!

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Και για όποιον είχε αμφιβολίες ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την πολιτική της προωθεί τον κατευνασμό των φασιστοειδών της εγκληματικής Χρυσής Αυγής, διαμορφώνει κλίμα ανοχής τους, όποιος θεωρούσε ότι ήταν υπερβολικά όσα γράφτηκαν με αφορμή την επίσκεψη στο Καστελόριζο, τότε δεν έχει παρά να διαβάσει τις δηλώσεις του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης και νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ: «Η εικόνα της συνύπαρξης στο Καστελόριζο και στη Ρω σε πολλούς δεν μας άρεσε. Από την άλλη, όμως, πρέπει να αποφασίσουμε τι προτιμούμε: Μια προσπάθεια ένταξης της Χρυσής Αυγής στο κλίμα της δημοκρατίας ή τη διαρκή ρήξη. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προηγηθεί η ουσία μιας σύγκλισης, δηλαδή ο εκδημοκρατισμός, και να ακολουθήσουν οι εικόνες». Οι διευκρινίσεις Παρασκευόπουλου όχι μόνο δεν συνιστούν «διόρθωση» ή «ανασκευή» αλλά επιβεβαιώνουν τις αρχικές δηλώσεις με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο

20ό ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ δίνει την Κυριακή 18 Δεκέμβρη στη δημοσιότητα, σε ειδικό ένθετο με τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», τις Θέσεις για το 20ό Συνέδριο του Κόμματος, που θα πραγματοποιηθεί το διάστημα 30 Μάρτη με 2 Απρίλη 2017 με σύνθημα «Ισχυροποιούμε το ΚΚΕ. Για δυνατό εργατικό κίνημα και κοινωνική συμμαχία. Για την εξουσία - το σοσιαλισμό».

Οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ προετοιμάζουν τη μεγάλη πανεξόρμηση με τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», με στόχο την όσο δυνατόν πιο πλατιά διακίνηση της εφημερίδας με τις Θέσεις.  

Να τι κανει ενα κομμουνιστικό κομμα στο αστικό κοινοβούλιο

Τροπολογία για την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης κατέθεσαν βουλευτές του ΚΚΕ, στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας που συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής με τίτλο «Εθνικός Μηχανισμός Συντονισμού, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης των Πολιτικών Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Συνοχής, Ρυθμίσεις για την Κοινωνική Αλληλεγγύη και Εφαρμοστικές Διατάξεις του ν. 4387/2016 (Α΄85)».

ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟΣ αυτή η γάγγραινα

Ο Τροτσκισμός είναι ιστορικά το βασικό "κομμουνιστικό" κίνημα, που παλεύει για τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Τάχτηκε εναντίον κάθε μέτρου, που θα στέριωνε και θα βάθαινε την Επανάσταση των Μπολσεβίκων. Αρχικά κατά της ΝΕΠ, ξεκάθαρο σαμποτάζ για να την οδηγήσουν στην χρεοκοπία-παλινόρθωση. Τη φάγανε εκεί, μετά πιάσανε το επόμενο μετερίζι-φρένο: "ΝΕΠ μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες". Ηγουν να απογοητευτεί το προλεταριάτο και να γυρίσει την πλάτη στον κομμουνισμό. Γι αυτό και η λύσσα τους κατά της Κολεκτιβοποίησης-Εκβιομηχάνισης, κατά του Σταχανοβισμού, κατά της μονοπρόσωπης διεύθυνσης των επιχειρήσεων, κατά της επαναστατικής βίας της Δικτατορίας του Προλεταριάτου σε βάρος των αντιδραστικών κοινωνικών τάξεων, που εξέφραζαν. Οταν τη φάγανε κι εκεί, στράφηκαν πια σε δύο δρόμους: Ο ένας, η συμμαχία με τον ισχυρότερο και άμεσώτερο εξωτερικό εχθρό της ΕΣΣΔ για την έξωθεν καθυπόταξη-διάλυση της ΕΣΣΔ. Κήρυξαν δήθεν "ουδετερότητα" (τάχα μου "να μην σκοτώνουνται εργάτες" για τις διενέξεις γερμανών καπιταλιστών και ...σοβιετικών "γραφειοκρατών" καπιταλιστών!), εδώ μας καλούσαν "να μην σκοτώνουμε ...τους γερμανούς εργάτες(!), καταδίκασαν τα "Δεκεμβριανά" και τον ΔΣΕ σαν "σταλινικές εξαλλοσύνες" κ.ο.κ. Στην Δύση υπονόμευαν την προσπάθεια να αποτραπεί η επιστράτευση των κατεχομένων στο ανατολικό μέτωπο. Ετσι βρέθηκαν οι "κομμουνιστές" σύντροφοι της ...."κατακόκκινης Ιταλίας" να πολεμούν στις γραμμές των Ναζί και να αιχμαλωτίζονται από τον Κόκκινο Στρατό! Μόνο στην Ελλάδα φάγανε τα μούτρα τους, χάρη στο αναπηρικό κίνημα, που καθοδηγούσε το "σταλινικό" ΚΚΕ. Βέβαια και η "ουδετερότητα" προπέτασμα ήταν, μυστικά ήρθαν σε επαφή με τους Ναζί για την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση του ..."σταλινισμού"Ο δεύτερος, η διάβρωση του κομμουνιστικού κινήματος με πίεση μέσα κι έξω στα κόμματα. Ιδρύθηκαν παντού τροτσκιστικά "κ"κ, με την άμεση συνδρομή των αστικών κρατών, ενώ παράλληλα αναπτύχθηκε/τελειοποιήθηκε η ταχτική του "εισοδισμού" για την από τα μέσα διάβρωση-παράλυσή τους. Εισοδισμός παράλληλα έγινε και σε ρεφορμιστικά μικροαστικά "σοσιαλιστικά" κόμματα για να επιστρατευτούν κι αυτά κατά του ταξικού κινήματος. 
Και στον πρώτο δρόμο τη φάγανε με την μεγαλειώδη Νίκη το 1945, αλλά μεταπολεμικά, κατισχυμένοι και στιγματισμένοι αντιμετώπισαν την απομόνωση και περιορίστηκαν στον ανοιχτό και ξετσίπωτο αντικομμουνισμό και στον εισοδισμό, δηλαδή στον δεύτερο δρόμο, μια και η "στρατιωτική λύση" μπροστά στο οπλισμένο με διηπειρωτικές πυρηνικές κεφαλές δεν ήταν πια ρεαλιστική. Συντάχτηκαν με μαοϊκούς-αναρχικούς και κάθε λογής "τριτοδρομικούς", τους οποίους εξόπλισαν ιδεολογικά, ενώ και οι σχέσεις με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς συχνά δεν κρύβονταν πίσω από τους φερετζέδες των "κινηματικών" γκρουπών. Εδώ, επί χούντας οι μόνοι που επιτρεπόταν να "φαίνονται" ήταν κάποιοι τρότσκες, που είχαν και ένα "μαρξιστικό" βιβλιοπωλείο στην Μαυρομιχάλη, για τις ανάγκες χαφιεδισμού του φοιτητικού κύρια κινήματος, την ώρα, που οποιοσδήποτε, όχι να πουλήσει αριστερό βιβλίο δεν μπορούσε, αλλά ούτε να φταρνιστεί από το αριστερό ρουθούνι δεν διανοούνταν. Και η κοινή τους συμπόρευση στις πορείες-διαδηλώσεις παρά τις φωνακλάδικες "διαφορές" τους, και μαζί με τους εργατοπατέρες, είναι χαρακτηριστική.



Σεχταρ ο τρομερος (απο σχολιο του σφυροδρεπανου)

Σταθερά προθάλαμος των Ναζί, οι νεο"αριστερά" όπου Γης:

Σε σχόλιο για τις δηλώσεις του Νίκου Παρασκευόπουλου για τη Χρυσή Αυγή*** το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕτονίζει:«Μετά τις επισκέψεις κυβερνητικών βουλευτών στο Καστελόριζο, μαζί με τους ναζιστές Χρυσαυγίτες, ένας ακόμη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να υποστηρίξει ουσιαστικά, ότι πρέπει να υπάρχει σύγκλιση με τη Χ.Α. και να ενθαρρυνθεί η υπαγωγή της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης στους "θεσμούς της δημοκρατίας". 

Η ευθύνη γι’ αυτά τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα αθώωσης της Χ.Α.βρίσκεται στην ίδια την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άλλων αστικών κομμάτων, που -αν μη τι άλλο- δεν έχουν διδαχθεί κι απ’ το γεγονός ότι ιστορικά η πολιτική κατευνασμού κι ανοχής απέναντι στο ναζισμό συνέβαλε στο δυνάμωμά του».

Αμερικάνικες εκλογές

οταν εμείς ψηφίζαμε μαλάκες οι αμερικάνοι ετρωγαν βελανίδια

Προς: τον "γελωτοποιό" της βαρβαρότητας "αξον" "kον": Λάκη Λαζόπουλο:

Η λέξη Αριστερά πέθανε είπε ο Λάκης.

Και που το είπε αυτό?

Στην εκπομπή "ΟΛΑ" του κομιστή , φασίστα Θέμου Αναστασιάδη.

Κάνεις μεγάλο λάθος Λάκη:

Αν κάτι πέθανε αυτό είναι η σαπίλα σας ,και το παραμύθι της τάχα δημοκρατικής αριστεράς που πουλάγατε χρόνια τώρα.

Απλά τώρα σας πήραν χαμπάρι και οι πέτρες.

Και σας πήραν χαμπάρι όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα, αλλά παντού πλέον.

Κανόνισε εσύ να βρεις νέα ανέκδοτα με γριές, κανόνισε τις βόλτες σου με τα πολυτελή κότερα των αφεντικών σου, κανόνισε τα πολυτελή και λαμπερά πάρτι με ωραία μοντέλα, κανόνισε μυτιές με τις κόκες σου,

και κανόνισε ωραίες παρτούζες στις πολυτελείς βίλες που μπαινοβγαίνεις και άσε την αριστερά.

Η αριστερά έρχεται από πολύ παλιά, και πάει πολύ μακριά ,και κάτι ανθρωπάκια σανεσένα ,είναι πολύ λίγα για ένα τέτοιο μαγικό ταξίδι.

Και για την Αριστερά Λάκη έχουν δοθεί ποτάμια αίματος ,και το αίμα Λάκη είναι μυστήριο πράγμα.

Ξέρεις γιατί?

Γιατί το αίμα έχει μνήμη.

Και κάτι ακόμα Λάκη.

Αριστερά πρώτα από όλα, και πάνω από όλα,

Σημαίνει ήθος.

Κάτι που εσείς , απλά δεν το είχατε .

Και τώρα ο Βασιλιάς είναι γυμνός.

Aris Stathopoylos:

Μια απρόσμενη συνέντευξη Δ.Κουτσούμπας

Ο Αλέξης, ο Στάλιν, ο Δημοκρατικός Στρατός, ο Κατρούγκαλος, ο Κνίτης ροκάς, η σέξι Κνίτισσα, τα παιδικά του χρόνια, η ψήφος της κόρης του και… ο image maker που θα αναλάβει το αδυνάτισμά του. Μια απρόσμενη συζήτηση με τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Πριν από έναν αιώνα (99 χρόνια για την ακρίβεια, αφού η Οκτωβριανή επανάσταση έγινε το 1917), οι απανταχού κομμουνιστές ήταν το φόβητρο των αστών, των στρατοκρατών και των πολιτικών τους εκπροσώπων. Σήμερα τι είναι; Ιστορικά βεβαρημένοι παλαιοημερολογήτες της πολιτικής; Ακίνδυνοι ουτοπιστές, μήπως; Ή κάποιοι που αναγεννιούνται από τη στάχτη τους;