Δε μενουμευρώπη κύριε έφορα

Μέχρι πριν από κανα χρόνο, έτσι κι έγραφες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το ίδιο πράγμα με τη Νουδού, κινδύνευες να χαρακτηριστείς από κακοήθης και μικρόψυχος μέχρι τσάτσος της δεξιάς. Τα φάγαμε στη μάπα από παλιά και νεόκοπα συριζόπαιδα. Αν και ήμουν προσεκτικός στις διατυπώσεις μου, δεν άκουσα και ολίγα.

«H "συνομωσία" του "Ρίζου"»

αναδημοσίευση απο το ιστολόγιο "Κόκκινος φάκελος" για να θυμόμαστε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης 

Μία από τις ανταποκρίσεις του εξόριστου στον Αη Στράτη συντάκτη του «Ριζοσπάστη» Τάκη Κόντου, που υπέγραφε με το ψευδώνυμο «Στάρκος»

«Μέσα στην κολλεχτίβα του Αη Στράτη είμαστε εκατόν είκοσι απάνω κάτω πολιτικοί εξόριστοι. Δεν είμαστε όλοι κομμουνιστές. Εχουμε διάφορες δημοκρατικές πολιτικές πεποιθήσεις. Οι κομμουνιστές ανάμεσά μας όπως και έξω στον αγώνα είναι πάντα η αποφασιστική συνειδητή πρωτοπορία (...) δεχτήκαμε με ενθουσιασμό την απόφαση να γιορτάσουμε τα 18 χρόνια της Οχτωβριανής Επανάστασης, σαν μια γιορτή που ενδιαφέρει την παγκόσμια εργατιά και τους εργαζόμενους όλου του κόσμου (...) μαζευτήκαμε σχεδόν αυθόρμητα όλοι οι συντάχτες του "Ριζοσπάστη" σε μια γωνιά του κεντρικού θαλάμου και αρχίσαμε τη "συνωμοσία". Έπρεπε τη μέρα της Γιορτής να βγάλουμε μια έκτακτη έκδοση του "Ριζοσπάστη" ειδικά για τον Αη Στράτη. Όλες οι δυνάμεις μας βρισκόντουσαν σχεδόν στο νησί. Συμφωνήσαμε, αποφασίσαμε, καταστρώσαμε το πλάνο δουλειάς, κάναμε τον καταμερισμό και βάλαμε μπρος. Το σπουδαίο, όμως, ήταν να μην το μάθει κανείς ως την τελευταία στιγμή. Και το καταφέραμε.

H ταξική πάλη στην Γαλλία

Το Γαλλικό «παράδοξο» 

Παρακολουθούμε τους δύο τελευταίους μήνες στην Γαλλία μια σειρά από οξύτατους ταξικούς αγώνες, και μάλιστα με αναβαθμισμένες μορφές πάλης και εντός ενός κράτους που εξακολουθεί να βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης μετά τις επιθέσεις του Νοέμβρη του ’15 στο Παρίσι και αλλού. 

Αιτία για όλα αυτά, είναι ο νέος εργασιακός νόμος της υπουργού Μιριάμ Ελ Κομρί που δεν αφήνει πραγματικά λίθο επί λίθου στα εργασιακά-συνδικαλιστικά δικαιώματα του γαλλικού λαού. 

Παρά το γεγονός πωςανάλογες νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» γίνονται λίγο έως πολύ σε όλο το μήκος και πλάτος της ΕΕ (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Ελλάδα των «μνημονίων», που βέβαια δεν εφαρμόζει κάτι άλλο, παρά ότι κάνουν και όλες οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, με ή χωρίς «μνημόνια»), στην Γαλλία είναι η πρώτη φορά που η επίθεση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη βρίσκει μια τόσο πεισματώδη και αποφασιστική αντίσταση. 

Η ζητιάνα (Μυθιστορία)

Σάρκα απ' τη σάρκα του λαού η Ρηνιώ, ευλογημένο γέννημα της μήτρας της φτωχολογιάς, σαν πάτησε γερά στης νιότης τα ποδάρια οργανώθηκε στην ΚΝΕ. Στα δυο χρόνια πάνω έγινε και μέλος του ΚΚΕ. Καλή συντρόφισσα και συνεπής επαναστάτρια. Ερωτας γαρ όμως μέσα σ' όλα τ' άλλα κι η όμορφη Ρηνιώ μικροπαντρεύτηκε. Δυο αγγελούδια οι καρποί του επιπόλαιου γάμου της κι όταν ταχιά χώρισε τ' αντρόγυνο τα παιδιά μείνανε στην απόλυτη ευθύνη της, ηθικά και οικονομικά.

Πάμφτωχη η Ρηνιώ, άνεργη ή ημιεργαζόμενη, εργαζόμενη ή ημιάνεργη και με την πολιτεία παντελώς απούσα, ανέβαινε ασταμάτητα το Γολγοθά της φτώχειας και της βιοπάλης μετά το διαζύγιο της. Κι όποτε εξασφάλιζε μεροκάματο δούλευε πότε ολημερίς και πότε ολονυχτίς, για να μπαλώσει φτώχεια και χρέη. Μοιραία, λίγο - λίγο άρχισε να χάνεται απ' την οργάνωση. Οι σύντροφοί της όμως δεν την ξέχασαν. Κάθε που 'χανε μάζωξη, συνέλευση, εξόρμηση, εκλογές κλπ., την έπαιρναν τηλέφωνο και την καλούσαν να συμμετάσχει. Εκείνη ανταποκρινόταν μα λειψά, αφού πάλευε άνισα με το μερονυχτοκάματο.

Νοίκια, σχολειά, φροντιστήρια, γυμναστήρια, ξένες γλώσσες, διατροφή, ένδυση, υπόδηση, θέρμανση, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, πού να τα βγάλει πέρα η δόλια με δυο χέρια... Σιμά κόπηκε και το τηλέφωνο, μια κι είναι το πρώτο που αφήνει απλήρωτο ο φτωχός σαν θεριεύει η ανέχεια. Οι σύντροφοί της όμως και πάλι δεν την ξέχασαν. Κάθε που 'χανε μάζωξη, συνέλευση, εξόρμηση κλπ., την επισκέπτονταν στο φτωχικό της να την καλέσουν να συμμετάσχει. Βέβαια, τα πράγματα είχανε παρασφίξει για τη φτωχολογιά. «Μάαστριχτ» που να πάρει ο διάβολος κι είχαν ήδη αρχίσει να γίνονται ορατά τ' αποτελέσματά του. Η ταλαίπωρη η Ρηνιώ τραβιότανε δεκάξι και δεκαοκτώ ώρες το εικοσιτετράωρο μπας και τα καταφέρει οικονομικά.

Γατάκια Αγιορήτες: "Όταν ο Γέροντας, μιλούσε για το ΚΚΕ"

Ήταν καλοκέρι του ’81, όταν προσπαθόντας να ξεπεράσο τη χοιλόπιτα που μου ρειξε ο Χαράλαμπος, κατέλιξα να περιδιαβένω το περριββόλι της Παναγίας. Βαθιά πιστός, λόγο και του οικογενειακού μου περριββάλλοντος (μπαμπάς παπάς, μαμά κόρη ταγματασφαλίτη) είχα την ελπίδα να βρό το Θεό και να ξεπεράσο τον παιδικό μου έροτα.

Καθώς έβγενα σε ένα ξέφωτο και ενό η ζέστη και η πεζοπορία έκανε το κορμί μου να λούζετε σε έναν καυτό ιδρώτα, που έκανε όλο και πιο δύσκολο να ξεχάσο το Χαράλαμπο, βλέπο μπροστά μακριά μου έναν καλοκάγαθο παπούλη να χτυπάει το γάλα του σε μια καρδάρα για να βγάλη βούτυρο. «Δες πώς την δουλεύη την καρδάρα» σκέφτηκα μέσα μου, όταν άκουσα να μου φωνάζει τρομαγμένος

-Φωτιά θα πέσει να κάψει κοπέλα μου, εδό δεν έρχονται γυναίκες!

Η τηλεοπτική "ζούγκλα" στα χρόνια της Καπιταλιστικής κρίσης

Ο,τι γίνεται τώρα με όλα τα κανάλια, και όχι μόνο με το MEGA, εντάσσεται σε μια επίπονη διαδικασία "εκσυγχρονισμού", δηλαδή αναπροσαρμογής των όρων εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης στο πιο εντατικό, σαν μοναδικό τρόπο εξόδου από την κρίση.
Στον ΑΝΤΕΝΝΑ, π.χ. συζητάνε για μείωση του προσωπικού στο 50%. Η ίδια η πρόταση του Παππά για τέσσαρα κανάλια είναι μια κορυφαία σε αυτή την κατεύθυνση. Αυτά κουβεντιάζανε προχτές οι τέσσαρες "εκδότες" στο Μαξίμου. "Αναδιαρθρώσεις της αγοράς ΜΜΕ", και πως θα μοιραστεί η καινούργια πίτα, που ψήνεται. 


Οι καλύτεροι νεοφιλελέδες είναι μακράν οι "αριστεροί"! 

περί Στάλιν: η κοινή πανούργα γραμμή του αναθεωρητισμού, για να εξοντωθεί η Μνήμη.

Είναι γεγονός αναντίρρητο πως ο Στάλιν είναι ένας παράγοντας νεύρωσης που ενεργεί καταλυτικά στον εγκέφαλο εξωθώντας αυτόν που ασχολείται μαζί του μακριά από την λογική. 

 
      Γι αυτό και ο Σταλινολόγος προς επίρρωση τής θέσης του παραλείπει κάθε γεγονός του οποίου η επαλήθευση,πέραν της δικιάς του μαρτυρίας δεν είναι εφικτή.

Η νεύρωση αυτή που είναι ριζωμένη βαθιά στο ασυνείδητο, δυστυχώς προκαλείται από ριζωμένες κοινωνικές και πολιτικές αιτίες, από αντιδραστικές αντιλήψεις για το ιστορικό γίγνεσθαι, που εμποδίζουν βίαια οποιαδήποτε άμεση θεραπεία.

Όχι, κυρία Ακρίτα!

απο το Cogito ergo sum




"Διαβάζουμε κάτι χαριτωμενιές για το Mega και το 'κουμπί 4 στο τηλεκοντρόλ'. Γελάσαμε πάλι βρε σε καλό να μας βγει. Ασχέτως που έχουμε μπλέξει τα πολύπριζα με τις αγκινάρες μερικοί εδώ μέσα. Δεν παθαίνουν τίποτα τραπεζίτες, μέτοχοι, υψηλόμισθοι και λοιποί συγγενείς. Το Mega που κλείνει είναι του δημοσιογράφου, του τεχνικού, του σκηνοθέτη, του ηθοποιού. Το Mega που κλείνει είναι της μακιγιέζ, της κομμώτριας, του καφετζή. Είναι του οδηγού, του θυρωρού, της Αναστασίας στη γραμματεία. Της Εύας, του Χάρη, του Τάσου, του Γιάννη, της Σοφίας. Όποιος πανηγυρίζει, λοιπόν, ας παει στο διάολο να δούμε λίγο κάτι εμείς οι υπόλοιποι. Άντε μπράβο με τους σκατόψυχους εδώ μέσα."

Το παραπάνω κείμενο ανάρτησε χτες στην σελίδα της στο Φέισμπουκ η γνωστή μας... δημοσιογράφο να την πω... συγγραφέα να την πω... τηλεπερσόνα από τα παλιά να την πω... κάτι απ' όλα αλλά τελείως ακαθόριστο να την πω... κυρία Έλενα Ακρίτα. Προσωπικά, δεν ανήκω στους πανηγυρίζοντες για το κλείσιμο του Mega αλλά, όπως και να το κάνουμε, δεν με λες και χολοσκασμένο. Ως εκ τούτου, υποψιάζομαι ότι, όσο κι αν δεν με πιάνει η παρότρυνσή της για μια εκδρομή στην διαολοχώρα, η κυρία Ακρίτα θα χαιρόταν αν με έβλεπε να πηγαίνω έστω και μέχρι τα περίχωρά της. Επειδή, όμως, ούτε όρεξη για εκδρομές διαθέτω αλλά ούτε και σκατόψυχος αισθάνομαι, έχω κάτι αντιρρησούλες να εκφράσω.

Αξέχαστες στιγμές "Mega-ενημέρωσης": Το αλλοιωμένο βίντεο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου (*)

ΠΕΡΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

             Πριν σχεδόν δυο βδομάδες σε πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος για να υπερασπιστεί το ασφαλιστικό που είχε την προηγούμενη μέρα ψηφιστεί δήλωσε  πως ««Θα έτρεμε η γη έξω από τη Βουλή, αν το νομοσχέδιό μας ήταν "νόμος - λαιμητόμος"» και απαξιώνοντας τις λαϊκές αντιδράσεις ««είδαμε ότι υπήρχαν διαμαρτυρίες από τις οργανώσεις, είδαμε και πόσος κόσμος μαζεύτηκε» προσπάθησε να δικαιώσει τις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στην πραγματικότητα, με τον ισχυρισμό του ο υπουργός αντιστρέφοντας  την διάχυτη απορία για την αναντιστοιχία του μεγέθους των κινητοποιήσεων με την αγριότητα των μέτρων, βγάζει το συμπέρασμα πως ακριβώς το μέγεθος των κινητοποιήσεων δείχνει πως τα μέτρα δεν είναι σκληρά, επιμένοντας να αποδεικνύει το …φιλολαϊκό πρόσωπο της κυβέρνησης χλευάζοντάς μας.

Το κακό και το χειρότερο

Από την ομιλία του Γ. Δραγασάκη στο βιομηχανικό συνέδριο του ΣΕΒ

      Απαντώντας σε αιτιάσεις του ΣΕΒ για το μείγμα της οικονομικής πολιτικής, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, από το βήμα του συνεδρίου που διοργανώνει ο σύνδεσμος των βιομηχάνων, υποστήριξε ότι «η πολιτική της χώρας συνεχίζει να διαμορφώνεται υπό την πίεση ασφυκτικής εποπτείας και συχνά οι επιλογές που τους προσφέρονται δεν είναι ανάμεσα στο καλό και το κακό, αλλά ανάμεσα στο κακό και το χειρότερο». Αυτό όμως που δεν είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι ότι είναι το κεφάλαιο, η εξουσία και οι ανάγκες του, η πολιτική που τα συμφέροντά του υπαγορεύουν και το πολιτικό του προσωπικό υλοποιεί, η στρατηγική των λυκοσυμμαχιών του, που ανοίγουν για το λαό το δρόμο απ' το κακό στο χειρότερο, που καθιστούν πάντα διαθέσιμη μόνο τη χειρότερη επιλογή σε ό,τι αφορά τα δικά του συμφέροντα. Και αυξήσεις φόρων και περικοπές μισθών - συντάξεων και περιστολή δικαιωμάτων κάθε είδους...

"Τζιχαντιστές " με σαγιονάρες ...

Με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου, προσφύγων και μεταναστών, παρά τις κακές καιρικές συνθήκες και την πρωινή βροχή, η πορεία Ειρήνης που είχε προγραμματιστεί για σήμερα Κυριακή 22 Μάη, από την Επιτροπή Ειρήνης Λέσβου ξεκίνησε από το κέντρο κράτησης προσφύγων - μεταναστών στη Μόρια και πορεύτηκε διαμέσου του χωριού Μόρια προς το κέντρο της Μυτιλήνης στην Πλατεία Σαπφούς.

Μπροστά στο κέντρο κράτησης διαβάστηκε στα αγγλικά σύντομη ομιλία από τον Νίκο Ζαρταμόπουλο, μέλος της διοίκησης της Επιτροπής Ειρήνης της Λέσβου. Μυτιληνιοί, πρόσφυγες και μετανάστες συμμετείχαν στην πορεία φωνάζοντας «freedom freedom», ενώ το πανό της Επιτροπής κρατήθηκε και από τους πρόσφυγες και μετανάστες.

Φτάνοντας στην Πλατεία Σαπφούς ποίημα της Ουαρσάν Σάιρ διαβάστηκε από τη Ζωή Αντωνιάδου, μέλος της Επιτροπής Ειρήνης.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Λέσβου, Θανάσης Αλεξίου.

"Μας κοιτούσαν περίεργα στην αρχή που μαζευόμασταν. Ένας δυο μας ρώτησαν στα αγγλικά τι γράφει το πανό, τους είπαμε, τους άρεσε και ήθελαν να το κρατήσουν. Άρχισαν να βγαινουν κι άλλοι μέσα από το στρατόπεδο. Τους διαβάσαμε ένα μήνυμα στα αγγλικά. Το διέκοπταν, ειδικά οι Αφρικανοί που ξέρουν αγγλικά, αλλά και οι άλλοι, με χειροκροτήματα κι επιδοκιμασίες. Στο τέλος φώναξαν μαζί μας Down with imperialism-Solidarity. Μετά όταν ξεκινήσαμε την πορεία μας ακολούθησαν με χειροκροτήματα, μέχρι το χωριό Μόρια οι περισσότεροι. Ήταν 100 στο δρόμο γίναν 150. Δυο κοπέλες από τη Συρία κρατούσαν ένα μικρό γατάκι στην αγκαλιά. Βαρούσαν παλαμάκια, κρατούσαν τις σημαίες της ΕΕΔΥΕ με το περιστέρι, κραύγαζαν φρήντομ και προσπαθούσαν να ταιριάξουν λόγια στη γλώσσα τους στον ρυθμό των δικών μας συνθημάτων. Κάποιοι έπιαναν τη λέξη ΝΑΤΟ και τη φώναζαν.

Στα βοθροσάιτ του φασισμού κυκλοφορούν κάθε τόσο ειδήσεις πως τάχα οι Μοριανοί είναι σε πόλεμο με τους πρόσφυγες και μετανάστες. Κάποιοι προφανώς του φυράματός τους είναι. Μέσα στο χωριό οι γυναίκες έβγαιναν στις βεράντες τους χωρίς κανέναν φόβο να χαζέψουν την πορεία, μερικές χειροκροτούσαν κιόλας. Οι πρόσφυγες και μετανάστες όποτε έβλεπαν άνθρωπο σε βεράντα τον χειροκροτούσαν και ζητωκραύγαζαν. Περάσαμε τη γεμάτη κόσμο πλατεία και όλο το χωριό. Παντού οι πρόσφυγες χειροκροτούσαν τον κόσμο που κοιτούσε την πορεία, σαν να τους ευχαριστούσαν. Μετά το χωριό ένα μεγάλο κομμάτι τους αποφάσισε να γυρίσει πίσω, μας αποχαιρέτισαν χειροκροτώντας, με γροθιές υψωμένες και φωνάζοντας φρήντομ. Αρκετοί όμως εξακολουθούσαν να πορευονται ακόμα μαζί μας, κυρίως Πακιστανοί, ακούραστα κρατώντας τις σημαίες με το περιστέρι. Εικοσάχρονοι "τζιχαντιστές" με σαγιονάρες... Μα πού πάνε; Μέχρι τη Μυτιλήνη; Και πώς θα γυρίσουν μετά; Δεν τους ένοιαζε. Λες και πήγαιναν εκδρομή. Κάποιοι φαίνεται το θεωρούσαν χρέος τους μόνο από ευγνωμοσύνη κι ας μην καταλάβαιναν γρι. Φτάσαμε στην πλατεία Σαπφούς μετά από 8 χιλιόμετρα δρόμο και ήταν εκεί μαζί μας ακόμη καμιά 40αριά, με κάτι λίγους που προστέθηκαν στον Καρά Τεπέ και στον δρόμο. Έβλεπαν το παράξενο θέαμα της ανάμικτης πορείας, ενθουσιαζόντουσαν την ακολουθούσαν. Στο τέλος έγινε η ομιλία του Θανάση Αλεξίου και διαβάστηκε το ποίημα της Ουαρσάν Σαΐρ για την προσφυγιά. Η εκδήλωση τελείωσε, αποχαιρετιστήκαμε με νεύματα με τα παιδιά με τις σαγιονάρες και τα κορίτσια με τις μαντίλες που μας είχαν συνοδεύσει. Κάποιοι πήραν πίσω την μπάλα που είχαν χάσει κάποιοι πιτσιρικάδες που ακολουθούσαν την πορεία σε ένα ρέμα, να τους την πάνε πίσω στο στρατόπεδο να έχουν να παίζουν...
Ό,τι κατάλαβαν κατάλαβαν, ό,τι καταλάβαμε καταλάβαμε κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε!"

Νίκος Ζαρταμόπουλος 

Ξεπουλημένοι

«(…) Ξεπουλημένα γουρούνια!

    Δεν ανήκουν άραγε σ’ αυτό το χοιροστάσιο όλοι εκείνοι που για κάποια χρήματα ή για λίγη δόξα, για ένα πορτοφόλι, μια εσάρπα, μια κορδέλα, μετατρέπουν τις πεποιθήσεις τους σε άχυρα κάτω από τα πόδια των μεγάλων;

    Εκείνοι, οι ακόμα πιο αξιολύπητοι, που για να απολαμβάνουν το προνόμιο της αργομισθίας ή για να φανούν κάπως πιο λαμπεροί,μετατρέπονται σε αυλικούς, βαλέδες και παράσιτα στις παρακάμαρες των υπουργών ή στις τραπεζαρίες των πλουσίων;

    Κι αυτός ο δημοσιογράφος που πουλάει την πένα του σε όποιον πληρώνει καλύτερα, αυτός ο χρονογράφος που γλείφει τις μπότες για να αφηγείται τάχα πώς τις γυαλίζουν, ο νταβατζής, ο ξερόλας γραφιάς, όλοι αυτοί οι τύποι, ξεπουλημένα γουρούνια.

    Ξεπουλημένο γουρούνι

Χαρίλαος Φλωράκης: Σημειώσεις για την αντεπανάσταση, τον σοσιαλισμό και τον οπορτουνισμό

Επιμέλεια: Νίκος Μόττας* απο το "ΑΤΕΧΝΩΣ"

Στις 22 Μάη συμπληρώνονται 11 χρόνια από το “φευγιό” του Χαρίλαου Φλωράκη. Πέρυσι τέτοια εποχή, με αφορμή τα δέκα χρόνια απ’ το θάνατο του, είχαμε επιχειρήσει να προσεγγίσουμε πτυχές της ζωής και δράσης του αλύγιστου κομμουνιστή, του αγωνιστή καπετάνιου και λαϊκού ηγέτη, του επί σχεδόν 20 χρόνια στυλοβάτη-Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ.

Φέτος, αντί οποιουδήποτε άλλου αφιερώματος, παραθέτουμε σημειώσεις του ίδιου του Χαρίλαου για τις αντεπαναστατικές ανατροπές της περιόδου 1989-1991 στην ΕΣΣΔ και την ανατολική Ευρώπη. Πρόκειται για σημειώσεις που- όπως αναφέρει ο Χρήστος Θεοχαράτος-«διαποτίζονται από ένα πνεύμα νηφαλιότητας και λαϊκής σοφίας- με μοναδική εξαίρεση μιά μικρή δέσμη από αυτές, που είναι γραμμένες με οργή και με αγανάκτηση και που πρέπει- λογικά- να γράφτηκαν από τον Αύγουστο του 1991 μέχρι το καλοκαίρι του 1992. Είναι οι σημειώσεις που αναφέρονται στις ανατροπές, στι χάος, στις προδοσίες και στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και στην αποθράσυνση του ιμπεριαλισμού και της “νέας τάξης” στην “δημοκρατική” Ευρώπη και στη “δημοκρατικότερη” Αμερική». Στο τέλος κάθε σημείωσης, σε παρένθεση, αναφέρεται η κατά προσέγγιση και με βάση τα συμφραζόμενα χρονολογία κατά την οποία γράφτηκε.

Oι "ενωμένοι" και οι "απομονωμένοι"

το "απομονωμενο" ΠΑΜΕ ξεκίνησε απο ξεχωριστή Συγκέντρωση στην Ομόνοια 

και αρχισε να ανεβαίνει την Σταδίου 

Όλα καλά ρε παιδιά ... και κριτική να κάνετε στο ΠΑΜΕ ... και ότι θέλετε ...

Αλλά σε ποιά πραγματικότητα στηρίζετε τη γνώμη σας περί "απομόνωσης του ΠΑΜΕ" ;

Ποιός είναι ο ορισμός σας για το τι θα πει... "χωριστή συγκέντρωση" ;

Σε ποιά εικόνα στηρίζεται τις κριτικές σας ότι έπρεπε να ακολουθούμε πιο ανεβασμένες μορφές πάλης ; Εννοείται το ΠΑΜΕ και οι δυνάμεις του να ανεβάσουν τις μορφές πάλης κι εσείς να κοιτάτε (καλή ώρα) από τα σπίτια σας ;

Την ιδια ωρα που οι "ενωτικές" δυνάμεις των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ -ΑΝΤΑΡΣΥΑ -ΛΑΕΝ δίναν την

μάχη της "ενότητας" στο Συνταγμα

Απλά (και διαχρονικά) πράγματα ...

''Για να βγει κέρδος από μια επιχείρηση, πρέπει να πουληθούν τα εμπορεύματα, να βρεθούν αγοραστές. Και αγοραστής πρέπει να είναι κατ' ανάγκην όλη η μάζα του πληθυσμού, γιατί οι τεράστιες επιχειρήσεις παράγουν βουνά ολόκληρα από προϊόντα. Σ' όλες όμως τις κεφαλαιοκρατικές χώρες τα εννιά δέκατα του πληθυσμού αποτελούνται από φτωχούς: από εργάτες που παίρνουν ένα πενιχρότατο μεροκάματο, από αγρότες που, στη μεγάλη τους μάζα, ζουν χειρότερα κι από τους εργάτες.

Και να που, όταν η μεγάλη βιομηχανία σε περίοδο άνθησης παίρνει φόρα για να παράγει όσο το δυνατό περισσότερα, ρίχνει στην αγορά τόσο μεγάλη ποσότητα προϊόντων, που δεν είναι σε θέση να τα πληρώσει η φτωχή πλειονότητα του λαού. Αυξάνει ολοένα ο αριθμός των μηχανών, των εργαλείων, των αποθηκών, των σιδηροδρόμων κτλ., όμως, από καιρό σε καιρό διακόπτεται αυτή η αύξηση, γιατί η μάζα του λαού, για την οποία, σε τελευταία ανάλυση, προορίζονται όλοι αυτοί οι βελτιωμένοι τρόποι παραγωγής, παραμένει σε φτώχεια τέτοια, που φτάνει τα όρια της εξαθλίωσης.

Η κρίση δείχνει ότι η σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να παράγει ασύγκριτα περισσότερα προϊόντα για την καλυτέρευση της ζωής όλου του εργαζόμενου λάου, αν δεν είχαν αρπαχτεί η γη, τα εργοστάσια, οι μηχανές κ.τ.λ. από μια χούφτα ατομικούς ιδιοχτήτες, που βγάζουν εκατομμύρια από τη λαϊκή εξαθλίωση.

Η κρίση δείχνει ότι οι εργάτες δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στην πάλη για μερικές παραχωρήσεις από μέρους των κεφαλαιοκρατών: στην περίοδο της αναζωογόνησης της βιομηχανίας μπορούν να καταχτηθούν τέτοιες παραχωρήσεις όμως επέρχεται η κρίση και οι κεφαλαιοκράτες όχι μόνο παίρνουν πίσω τις παραχωρήσεις που έκαναν, αλλά και επωφελούνται από την αδυναμία των εργατών για να κατεβάσουν ακόμα πιο πολύ τα μεροκάματα. Κι αυτό θα συνεχίζεται αναπότρεπτα, ώσπου οι στρατιές του σοσιαλιστικού προλεταριάτου να γκρεμίσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου''

ΛΕΝΙΝ Τα διδάγματα της κρίσης Απαντα... τόμος 5ος, σελ. 85 - 86