Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Τρίτη 21 Μαΐου 2019

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας αντικομμουνιστής


Τώρα που εκδηλώνεται στο μέγιστο βαθμό ο αντικομμουνισμός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι καλό να βοηθήσουμε όσους πέφτουν από τα σύννεφα, και να θυμίσουμε τις πολιτικές καταβολές κάποιων στελεχών του. Όπως για παράδειγμα του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου, που τον καιρό των ανατροπών ήταν ανταποκριτής στην υπό διάλυση Σοβιετική Ένωση, γράφοντας μάλιστα το βιβλίο “μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια Σοβιετική Ένωση”.

Το βιβλίο είναι εμποτισμένο από βαθύ αντικομμουνισμό. Και για όσους τυχόν πιστεύουν πως ο συγγραφέας περιορίζεται σε μια κριτική του “σταλινισμού”, που είναι λάθος να ταυτίζεται με τον αντικομμουνισμό γενικά, μπορούν να δουν παρακάτω τι έγραφε από τότε ο Κούλογλου για την Οχτωβριανή Επανάσταση, μελαγχολώντας ουσιαστικά που δε νίκησε ο Κερένσκι και η επανάσταση του Φλεβάρη, και θεωρώντας ουσιαστικά την εξουσία των μπολσεβίκων μια εκσυγχρονισμένη συνέχεια της τσαρικής Ρωσίας…
Κάτω από την εικόνα, διαβάζετε με δική σας ευθύνη. Ακολουθεί σκληρός αντικομμουνισμός…
Το βασικό επίτευγμα της οκτωβριανής επανάστασης ήταν ότι κατάφερε να διατηρήσει την καταρρέουσα ρωσική αυτοκρατορία με άλλη μορφή. Η Ρωσία -και μετέπειτα η Σοβιετική Ένωση- υπήρξε η τελευταία αυτοκρατορία στην ιστορία της ανθρωπότητας που συνένωσε στο ίδιο κράτος πάνω από 100 έθνη τα οποία μιλούσαν γύρω στις 160 γλώσσες και διαλέκτους και είχαν διαφορετικές θρησκείες. Το πρώτο μεγάλο χτύπημα δόθηκε στην αυτοκρατορία όταν ηττήθηκε στον πόλεμο του 1905 από την Ιαπωνία και κυρίως στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν χάθηκαν η Φιλανδία, η Πολωνία και οι τρεις βαλτικές χώρες. Η Ρωσία δεν μπορούσε πλέον ούτε να κυβερνηθεί από τον Τσάρο ούτε να διατηρήσει τις σφαίρες επιρροής της με τις παλιές μεθόδους. Όπως λοιπόν συμβαίνει συχνά με τις ιδεολογίες, η κομμουνιστική ιδεολογία χρησιμοποιήθηκε για την υλοποίηση των ίδιων ιμπεριαλιστικών σχεδίων της Ρωσίας. Οι μπολσεβίκοι συνέτριψαν βέβαια με τα όπλα την εξέγερση των Ουκρανών που είχαν κηρύξει μέσα στην αναμπουμπούλα του πολέμου την ανεξαρτησία τους και ξανάβαλαν με τη βία στο αυτοκρατορικό μαντρί τα απωλολότα πρόβατα, που ονομάζονται Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν και Κεντρική Ασία, περιοχές που ήθελαν επίσης να ξεφύγουν από την επιρροή της Μόσχας.
Από εκεί όμως και μετά η εφεύρεση της “μεγάλης σοβιετικής οικογένειας” ήταν ιστορικά επιβεβλημένη, ώστε η συνέχιση της ρωσικής αυτοκρατορία με άλλη μορφή, με τη μορφή δηλαδή της Σοβιετικής Ένωσης, να αποκτήσει μια ιστορική νομιμότητα και να βρεθεί ένα modus vivendi μεταξύ των Ρώσων και των υπόλοιπων εκατό εθνοτήτων. Η δε δικτατορία του προλεταριάτου σχεδιάστηκε από το Λένιν, πριν πραγματοποιηθεί από το Στάλιν, για να ποδηγετηθούν τα μη ρωσικά έθνη -που κατάλαβαν γρήγορα την απάτη- και για να πειθαρχηθεί ένας λαός που καλούνταν να ζήσει κάτω από τριτοκοσμικές, άθλιες συνθήκες. Οι υπόλοιπες “αρχές” του μαρξισμού-λενινισμού, ο “προλεταριακός διεθνισμός”, ο αγώνας ενάντια στην παγκόσμια αντίδραση και η προετοιμασία της χώρας απέναντι στην ιμπεριαλιστική απειλή χρησιμοποιήθηκαν για τον ίδιο σκοπό. Στο όνομα της διεθνούς αλληλεγγύης, οι πολίτες καλούνταν να υπομείνουν τα βάρη για να βοηθηθούν άλλοι λαοί, οι οποίοι στέναζαν υπό την μπότα των ιμπεριαλιστών. Παρά το ότι μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ανακάλυψη των πυρηνικών όπλων ο κίνδυνος επίθεσης εναντίον της ΕΣΣΔ είχε μειωθεί, η επίκληση του ιμπεριαλιστικού κινδύνου δικαιολογούσε και την απομόνωση της χώρας και τη διατήρηση της “πολεμικής οικονομίας”.
“Από το 1917 μας δίδαξαν ότι η ασφάλεια του κράτους ήταν το κυρίαρχο θέμα”, έλεγε ο ακαδημαϊκός και βουλευτής Γιούρι Ριζόφ, απαντώντας στην ερώτηση πώς ο σοβιετικός λαός δέχτηκε αυτή τη μισανθρωπική φιλοσοφία. “Θυμηθείτε το μόνιμο σλόγκαν: η σοσιαλιστική πατρίδα είναι σε κίνδυνο. Το λαό δεν τον έπαιρναν καθόλου υπόψη, παρ’ ότι σε μια πολιτισμένη κοινωνία η πυραμίδα είναι αναποδογυρισμένη: πρώτα έρχονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και η προσωπική ασφάλεια. Το κράτος υπάρχει για να εξυπηρετεί τους πολίτες. Αλλά σ’ εμάς είναι διαφορετικά: ένα εξαθλιωμένο έθνος μπορεί να ελεγχθεί μόνο με τη χρησιμοποίηση του σκιάχτρου κάπου εχθρού. Προσπάθησαν να μας φοβίσουν με την απειλή του θανάτου, γιατί μόνο ο θάνατος είναι χειρότερος από τη ζωή στην ΕΣΣΔ”.
-.-
Το ερώτημα είναι πώς μπόρεσε να βγει μια τέτοια ψυχή από τα βάθη μιας Ρωσίας, από την ιστορία συνηθισμένης, όπως έγραφε ο Πούσκιν, “στην τυφλή ρωσική βία, που είναι χωρίς νόημα και χωρίς έλεος”. Ποιες ήταν αυτές οι οικογενειακές ρίζες, οι παιδικές εμπειρίες που οδήγησαν στη διαμόρφωση ενός ατόμου τόσο διαφορετικού από το ρωσικό μέσο όρο, για να μη μιλήσει κανείς για το μέσο… κομμουνιστικό όρο και δη στην ΕΣΣΔ; Όσο το σκέφτομαι περισσότερο, τόσο καταλήγω σε αυτό που γράφει η Ραΐσα Γκορμπατσόβα μιλώντας γι’ αυτό που παρατήρηση στο σύζυγό της από τα φοιτητικά τους χρόνια: “Το σεβασμό του για τους ανθρώπους και την αξιοπρέπειά τους. Είναι έμφυτο αυτό. Δεν είναι κάτι που μπορεί να καλλιεργηθεί στον άνθρωπο, είμαι σίγουρη γι’ αυτό”.
Φαίνεται παιδαριώδης κοινοτοπία, αλλά από μια τέτοια αφετηρία -αποκτημένη ποιος ξέρει από πού- ξεκίνησε η μεγαλύτερη επανάσταση σε αυτό το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Η πρωταρχική αντίθεση του Γκορμπατσόφ με το κομμουνιστικό σύστημα ήταν ότι δε σεβόταν τους ανθρώπους και την αξιοπρέπειά τους. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Τα υπόλοιπα, η γκλάσνοστ και η περεστρόικα, η αντίθεση στο κίνημα του Αυγούστου δεν ήταν παρά οι συνέπειες.

Τα πράγματα πρέπει να ειπωθούν με το όνομά τους, όσο οδυνηρά και αν είναι για την αριστερά: ο υπαρκτός σοσιαλισμός ήταν το σύστημα από το οποίο ο Τζορτζ Όργουελ είχε εμπνευστεί το περίφημο 1984. Σε ένα τέτοιο απρόσωπο, ισοπεδωτικό σύστημα, όπως σε κάθε ολοκληρωτικό σύστημα, η αντίσταση στην εξουσία δεν είναι θέμα πολιτικών απόψεων, είναι κυρίως θέμα ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αν δεν υπήρξαν πολλοί διαφωνούντες στη Σοβιετική Ένωση, δεν είναι επειδή όλοι συμφωνούσαν πολιτικά με το καθεστώς. Είναι ότι το τελευταίο είχε επιδοθεί συστηματικά στη δημιουργία του “νέου ανθρώπου”, δηλαδή στην καταστροφή και τον εξανδραποδισμό των υπαρκτών ανθρώπων. Η αντίσταση σε αυτήν τη γιγαντιαία, σατανική επιχείρηση δεν μπορεί να στηριχτεί σε πολιτικές διαφωνίες. Ο σημαντικότερος Σοβιετικός “διαφωνών”, ο ανεπανάληπτος Αντρέι Ζαχάροφ, ξεκίνησε τη δική του αντίσταση αντιδρώντας στην υποκρισία και τα ψέματα της αστικής προπαγάνδας. Οι αναμνήσεις του είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της προσπάθειας ενός ανθρώπου να διατηρήσει την ακεραιότητά του, αντιμέτωπος με ένα ολοκληρωτικό σύστημα.
(…) Ο κομμουνισμός ήταν ακριβώς αυτό. Δίδασκε ότι στο όνομα της ιδέας θα έπρεπε να περάσει το άτομο σε δεύτερη μοίρα. Λες και αυτή η ιδέα δεν έγινε για να ικανοποιήσει τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος την ιδέα. Όσο καλή και αν είναι θεωρητικά η ίδια η ιδέα, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει. Αλλά στην περίπτωση του μαρξισμού -και εκτός από ορισμένες πολύ εύστοχες και πνευματώδεις κριτικές της οικονομίας και των ιστορικών γεγονότων- είναι η ίδια η βασική ιδέα που πάσχει. Γιατί το λάθος του βρίσκεται στην ίδια την επαγγελία της ιδανικής, κομμουνιστικής κοινωνίας, του επίγειου παραδείσου. Τέτοια κοινωνία ούτε υπήρξε, ούτε θα υπάρξει. “Η ιδανική κοινωνία δεν μπορεί να εγκαθιδρυθεί παρά μόνο σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης”, είχε πει εξαιρετικά εύστοχα ο κορυφαίος Πολωνός αντικαθεστωτικός Άνταμ Μίχνικ, σε μια συναρπαστική συνομιλία του με το Γιαρουζέλσκι. Αλλά από τη στιγμή που κάποιος πιστέψει στην ύπαρξή της, στην “ιστορική αναγκαιότητα” του ερχομού της, επιτρέπονται τα πάντα: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και οι άνθρωποι είναι ασήμαντες ποσότητες…
Ο Γκορμπατσόφ αρνήθηκε αυτή την αρχή. Τα υπόλοιπα μαζί με τις παλινωδίες ή την εγκατάλειψη των φίλων έχουν να κάνουν με την πολιτική και τον κυνισμό της. (…) Ακόμη όμως και έτσι, σε αυτήν την προσωπικότητα, μιας από τις μεγαλύτερες του αιώνα μας, η ιστορία έχει ήδη χαρίσει μια περίοπτη θέση. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει ένα χειρουργό, που έκανε τομή στο σώμα ενός βαριά άρρωστου για να τον σώσει, έστω και αν δεν το κατάφερε τελικά ή δεν ήξερε από την αρχή της επέμβασης το μέγεθος της ασθένειας που θα συναντούσε ή ότι η ίδια η ασθένεια ήταν ανίατη; Έστω και αν ο ασθενής απεβίωσε, η 6χρονη εγχείριση πέτυχε, απαλλάσσοντας την ανθρωπότητα από τη μυρωδιά του σαπισμένου πτώματος.
(…) Με τη διαστρέβλωση που προκάλεσε στα μυαλά των Ρώσων ο κομμουνισμός, το έργο ήταν τόσο μεγάλο και η εγχείριση τόσο δύσκολη, ώστε ένας άνθρωπος δεν μπορούσε να τα καταφέρει όλα. Έστω και χωρίς τη θέλησή του, ο Γκορμπατσόφ έβγαλε τη χώρα από τον κομμουνισμό και άνοιξε το δρόμο. Γι’ αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία ότι ο χειρουργός απεπέμφθη μετά την εγχείριση. Όπως έγραφε εξαιρετικά εύστοχα η Ισβέστια την ημέρα της παραίτησής του: Ήρθε (το 1985). Και το γεγονός ότι ήρθε είναι πολύ σημαντικότερο από το γεγονός ότι φεύγει”.

απο το ΚΑΤΙΟΥΣΑ 





7 σχόλια:

  1. Μεγάλα τα ζόρια του Αστικού κράτους απο την παρουσία του ΚΚΕ με πλήρως αποκατεστημένα τα Επαναστατικά του χαραχτηριστικά. Τρέχουν και δεν φτάνουν στον Οπορτουνιστικό ΒΟΘΡΟ ΑΡΑΒΑΝΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟΣ και σια.... Αναγγέλουν Οπορτουνιστικό συντονισμό για επιστροφή στον ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ και αλλαγή Ιμπεριαλιστικού οργανισμού με ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ Παρέα με εθνικιστές φασίστες ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΞΕΝΟΔΟΧΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ. Είναι η καλύτερη απόδειξη οτι οι Κομμουνιστές βαδίζουμε ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΩΣΤΑ. Στις 26 Μάη ψφίζουμε παντού ΚΚΕ για ισχυρή ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ για όσο οι καπιταλιστές έχουν τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους. Και ταυτόχρονα παλεύουμε για την ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ του λαού μέσα απο το ΠΑΜΕ και την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ με στόχο την Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δηλαδλη ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ Τα κόλπα ΨΟΦΗΣΑΝ ΤΟ 1991...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Γκορμπατσόφ δεν ήρθε στην τύχη ουτε έκανε τίποτα λάθος. Ηρθε να τελειώσει την ανατροπή του Σοσιαλισμού που ξεκίνησε στην ΕΣΣΔ με τον ...θάνατο... του Ι.Β ΣΤΑΛΙΝ ΤΟ 1953 και επίσημα με την επικράτηση του ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΥ στο 20ο συνέδριο του 1956 και την ΣΤΑΔΙΑΚΗ εφαρμογή νόμων του καπιταλισμού. Είπαμε η ΑΡΙΣΤΕΡΑ είναι πολύ μεγάλη.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "ήταν στο ΕΚΚΕ, και έχει λατέρνα που παίζει ρέγγε"

    Στίχος του Τζιμάκου

    17-57

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. " ο Τζορτζ Όργουελ είχε εμπνευστεί το περίφημο 1984"

    Ο Τζορτζ Όργουελ ήταν χαφιές του Αγγλικού κράτους με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν από το 1996.
    http://www.katiousa.gr/logotechnia/prosopa/o-tzortz-orgouel-enas-chafies-syngrafiko-talento-enas-syngrafeas-klisi-sto-chafiedismo/

    "(..)Σύμφωνα, λοιπόν, με τα ντοκουμέντα αυτά, το 1949, ο Τζ. Οργουελ επιστρατεύτηκε από την Υπηρεσία Πληροφοριών και Ερευνών του Φόρεϊν Οφις, η οποία είχε στόχο τη συλλογή πληροφοριών ενάντια στους κομμουνιστές και τη "ρώσικη προπαγάνδα"."
    https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3666453

    Αν ο κύριος Ευρωβουλευτής δεν γουστάρει να τα διαβάζει από ΚΚΕ - φιλοΚΚΕ, ας τα διαβάσει και αλλού

    Το άρθρο στην "The Guardian": http://www.guardian.co.uk/uk_news/story/0,,982159,00.html

    http://www.guardian.co.uk/uk/2003/jun/21/books.artsandhumanities1

    Κάποιοι από αυτούς που καταδόθηκαν: http://www.guardian.co.uk/uk_news/story/0,,982164,00.html

    Σχόλια απ' την "The Guardian": http://books.guardian.co.uk/news/articles/0,6109,982198,00.html

    Η είδηση απ' την Ελευθεροτυπία: http://www.enet.gr/online/online_text?dt=23/06/2003&c=111&id=15704472

    Η είδηση απ' τα Νέα: http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=17669&m=P22&aa=2
    Σχετικό άρθρο στα Νέα: http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=17671&m=P20&aa=1


    17-57

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 22, 2009
    Τζορτζ Όργουελ ο καταδότης

    https://parekklisi.wordpress.com/2009/02/22/orwell-katadotis/

    " Τζορτζ Όργουελ: ο συγγραφέας των βιβλίων «Η φάρμα των ζώων» και «1984». Ο θεωρούμενος από σύσσωμη την αστική διανόηση (και τους ακόλουθούς της) ως ένας «γνήσιος επαναστάτης», «αμετανόητος δημοκράτης», ως ο αριστερός εκείνος που δεν δίσταζε να καταγγείλει εκτός από τον φασισμό, και τον «σοβιετικό ολοκληρωτισμό».Ο Τζορτζ Όργουελ παρέδωσε το 1949 στη Βρετανική κυβέρνηση μια λίστα με 38 ονόματα, υπόπτους για κομμουνισμό ή φιλοκομμουνισμό. Το αντίγραφο του ντοκουμέντου αυτού ήταν μέχρι πρόσφατα απόρρητο. Στις 21 Ιουνίου 2003 η εφημερίδα Γκάρντιαν το δημοσίευσε για πρώτη φορά, επιβεβαιώνοντας υποψίες που πρώτη φορά είχαν ακουστεί το 1996, όταν ελευθερώθηκαν τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις. Μόνο που ο φάκελος του Όργουελ έλειπε όλως τυχαίως από τα αρχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, για να φτάσουν 7 χρόνια μετά τυχαία στα χέρια της Γκάρντιαν*.


    Μεταξύ των ονομάτων που βρίσκονται στη λίστα είναι ο γνωστός ηθοποιός Τσάρλι Τσάπλιν, που έφυγε από την Αμερική την περίοδο του Μακαρθισμού, αλλά και ο συγγραφέας Τζ. Μπ. Πρίστλεϊ, ο ηθοποιός Μάικλ Ρεντγκρέιβ, ο ιστορικός Ε.Ι. Καρ, ο ιστορικός και βιογράφος του Τρότσκι Α. Ντόιτσερ, ακόμα και ο βουλευτής του Εργατικού Κόμματος, Τομ Ντρίμπεργκ! Μάλιστα ο Όργουελ στις σημειώσεις που κρατούσε στο προσωπικό του σημειωματάριο** έβαζε και ιδιαίτερους χαρακτηρισμούς: «κρυπτοκομμουνιστής», «πράκτορας», «συνοδοιπόρος», «συμπαθών» κτλ. Σε πολλά ονόματα, δε, είχε δίπλα και τον χαρακτηρισμό «Εβραίος», «Πολωνοεβραίος» κτλ!

    Η λίστα παραδόθηκε στο διαβόητο «Τμήμα Ερευνών και Πληροφοριών», γνωστό ως IRD, που δουλειά του ήταν η αντισοβιετική προπαγάνδα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και από εκεί πέρασε στην MI6, τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες…

    Φυσικά δεν πρόκειται για «κεραυνό εν αιθρία». Ο Όργουελ έχει δώσει δείγματα γραφής με τα αντικομμουνιστικά έργα του: η μεν «Φάρμα των Ζώων» πρωτοδημοσιεύτηκε το 1945και σατύριζε την Οκτωβριανή Επανάσταση και κατήγγειλε το σοβιετικό σύστημα, το δε «1984», γραμμένο το 1948 που εμμέσως πλην σαφώς στρεφόταν εναντίον τηςΣοβιετικής Ένωσης. Για την προπαγανδιστική ιδεολογική του αυτή προσφορά το σύστημα από τότε τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση! (Στην Ελλάδα του π.χ. το έργο του «Η φάρμα των ζώων» έχει βγει από περισσότερους από 10 εκδοτικούς οίκους, μεταξύ των οποίων και οι αναρχικές εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος).

    * Η λίστα δώθηκε στη δημοσιότητα από την κόρη της Σίλια Κίργουαν, στην οποία (Σίλια) ο Όργουελ παρέδωσε τη λίστα.

    ** Το σημειωματάριο είναι από καιρό γνωστό, μπορεί μάλιστα κανείς να το δει στο University College του Λονδίνου, όπου βρίσκεται το Αρχείο Όργουελ. Από τα 135 ονόματα που περιέχονται σε αυτό, ο Όργουελ διάλεξε 38 και τα έδωσε στη Σίλια Κίρουαν, που δούλευε για την IRD.
    Δείτε:
    Το άρθρο στην «The Guardian»:http://www.guardian.co.uk/uk_news/story/0,,982159,00.html
    Κάποιοι από αυτούς που καταδόθηκαν:http://www.guardian.co.uk/uk_news/story/0,,982164,00.html
    Σχόλια απ’ την «The Guardian»:http://books.guardian.co.uk/news/articles/0,6109,982198,00.html
    Η είδηση απ’ την Ελευθεροτυπία: http://www.enet.gr/online/online_text?dt=23/06/2003&c=111&id=15704472
    Η είδηση απ’ τα Νέα: http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=17669&m=P22&aa=2
    Σχετικό άρθρο στα Νέα: http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=17671&m=P20&aa=1 "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα Ζόρια συνεχίζονται τρεις ημέρες πριν τις Αστικές Κάλπες. Η Δράση των Κομμουνιστών προκαλεί σύγχυση και σπασμούς στην Χαφιεδοσελίδα των Αραβανή Πετρόπουλο και σια... Σήμερα επιστρατεύτηκε κάποιος Μεντής απο τα Ιωαννινα απο τα βαρίδια του Κάουτσκι που πέταξε έξω το ΚΚΕ ξεβρωμίζοντας τον τόπο. Χύνει το Αντικομμουνιστικό του δηλητήριο και κατηγορεί την ΔΑΣ και το ΠΑΜΕ σιγοντάροντας την Συνδικαλιστική Μαφία της ΓΣΕΕ και Τέλος κατηγορεί τους Κομμουνιστές οτι τάχα απόρίψαμε την Ιστορία του Δ.Κ.Κ και την αντίσταση του λαού το 1941 1944. Απόλυτα κατανοητή η πίκρα του συγκεκριμένου χαφιέ απο την δράση του ΚΚΕ την αποκατάσταση των επαναστατικών του χαραχτηριστικών και την εξαγωγή συμπερασμάτων. Ενημερώνουμε λοιπόν τον συγκεκριμένο χαφιέ οτι οι Κομμουνιστές απορίπτουμε την επικράτηση του Οπορτουνισμού στην 3η Κ.Δ το 1935 που κατάργησε την γραμμή του ΣΟΣΙΑΚΦΑΣΙΣΜΟΥ με τα πολιτικά μέτωπα με την 5η Φάλαγγα του Οπορτουνισμού που στέρησε απο τα Κ.Κ τον Στρατηγικό στόχο που είναι ο Σοσιαλισμός με αποτέλεσμα στο τελείωμα του 2ου Π.ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ να μη διεκδικήσουν την εξουσία με αποτέλεσμα την καταστροφή. Χαραχτηριστικό παράδειγμα το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που εγκλώβισε τον λαό κάτω απο την Σημαία της Αστικής Τάξης και του ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ με αποτέλεσμα με ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΖΕΡΤΑ να μην διεκδικήση της εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό. Πράγμα που θα είχε γίνει αν είχε φτιαχτεί ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ σύμφωνα με τα ΤΡΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ Ζαχαριάδη για τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο Οσο για το ΠΑΜΕ και την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ με την 20 χρονη δράση τους είναι καρφί στο μάτι της Αστικής τάξης και στα καρακόλια της τύπου ΜΕΝΤΗ ΑΡΑΒΑΝΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΑΛΑΒΑΝΟ ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟ και σια. Ρίχνουμε στις ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΛΠΕΣ το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ παντού με πείσμα Συνεχίζουμε τον αγώνα μεσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Και αφήνουμε τα ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΣΚΥΛΙΑ να ΣΚΟΥΖΟΥΝ. Είναι απόλαυση. Το γλέντι Συνεχίζεται ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μέσα στην Αντικομμουνιστική τους παραζάλη ξέχασαν και την επέτειο θανάτου του σ. Χαρίλαου που τάχα ...αγάπησαν.... Αρε Φουκαριάρη Γεράσιμε ΝΕΥΤΗ που σου έβαλε η Αστική τάξη και χοροπηδάς ΣΚΟΥΖΟΝΤΑΣ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή