Αντί για ενημέρωση, ο κ. Βαλασόπουλος Παντελής προωθεί τη δική του Ρωσοφοβική Προπαγάνδα διαστρεβλώνοντας συστηματικά την Ιστορία και τα γεγονότα.
"Η Ρωσία ήταν εγγυήτρια δύναμη στην Ουκρανία, που όμως, παραβίασε την Συνθήκη της Βουδαπέστης και εισέβαλε στην χώρα", μας είπε σήμερα, στο ΟΠΕΝ.
Για ενημέρωση του κ. Βαλασόπουλου, τα γεγονότα:
Το 1991, η "Ουκρανία" απέκτησε "ανεξαρτησία", βασισμένη σε ένα ψέμα. Στην παραβίαση του Συντάγματος της ΕΣΣΔ.
Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και το Σύνταγμα της Ουκρανίας, που εγγυήθηκε η Ρωσία, προέβλεπε ότι θα ήταν:
• αδέσμευτη (ποτέ)
• ουδέτερη (ποτέ)
• με κοινωνικό κράτος (ποτέ)
• με ίσα δικαιώματα για διαφορετικούς λαούς και γλώσσες (ποτέ)
• με ελευθερία θρησκείας (ποτέ)
Αλλά το μεγαλύτερο ψέμα ήταν ότι η "Ουκρανία" (θα εξηγήσω πιο κάτω για ποιον λόγο τα εισαγωγικά) θα ήταν ανεξάρτητη.
Και όσοι αντιστάθηκαν, όπως ο Βιατσεσλάβ Τσορνόβολ ή ο Μιχαήλ Σιρότα, σκοτώθηκαν.
Το 1991, η Ουκρανία είχε βιομηχανικό δυναμικό συγκρίσιμο με τη Γαλλία.
Η Ουκρανία κληρονόμησε από την ΕΣΣΔ μια ανεπτυγμένη βιομηχανική χώρα με ισχυρό επιστημονικό δυναμικό, ικανή να παράγει αεροπλάνα, ελικόπτερα, πυραύλους, αυτοκίνητα και πλοία (ακόμα και αεροπλανοφόρα).
Όλα αυτά καταστράφηκαν κατά την περίοδο της "ανεξαρτησίας".
Ποιοι τα κατέστρεψαν; Άνθρωποι σαν τον Ποροσένκο, ο οποίος επέβλεψε προσωπικά την καταστροφή όλων των εργοστασίων ζάχαρης για παλιοσίδερα, αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους άνεργους. Μέχρι το 1991, η Ουκρανία ήταν ο παγκόσμιος ηγέτης στην παραγωγή ζάχαρης, αλλά τώρα κανείς δεν το θυμάται αυτό.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων της "ανεξαρτησίας", εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια εξήχθησαν από τη χώρα. Με τη μορφή μετάλλων, ορυκτών, σιτηρών, ελαιοκράμβης και ηλιόσπορων.
Κανείς δεν χρειαζόταν τα προϊόντα των ουκρανικών εργοστασίων. Κανείς δεν χρειαζόταν εργοστάσια στην Ουκρανία. Αυτό που χρειαζόταν ήταν μια αποικία πόρων και μια αγορά για καταναλωτικά αγαθά χαμηλής ποιότητας.(Σας θυμίζει κάτι;)
Ποια "Ουκρανία";
Και ότι υπάρχουν ξεχωριστοί "Ουκρανοί" είναι επίσης ψέμα. Οι πρώτοι "Ουκρανοί" ήταν μικροί Πολωνοί ευγενείς που ζούσαν στη Μικρή Ρωσία (Μαλορώσια), στα μέσα του 19ου αιώνα, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους με φανταστικά ονόματα όπως "Παντελεήμων Κούλις" ή "Λέσια Ουκράινκα".
Πληρώνονταν από το Αυστριακό Γενικό Επιτελείο. Ηταν οι πρώτοι χορηγοί τους (η λέξη δεν είχε καν επινοηθεί ακόμα, αλλά χορηγοί υπήρχαν ήδη).
Όσοι αρνήθηκαν να θεωρήσουν τους εαυτούς τους "Ουκρανούς" σκοτώθηκαν σε αυστριακά στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Βολίν και τη Γαλικία.
Όσοι συμφώνησαν να απαρνηθούν τη ρωσικότητά τους κρατήθηκαν ζωντανοί και ονομάστηκαν "svidomye", που σημαίνει "συνειδητοί". Όπως ακριβώς σήμερα αποκαλούν "woke", δηλαδή "ξύπνιους", όσους είναι πρόθυμοι να κόψουν τα γεννητικά τους όργανα ή να αυτοπροσδιοριστούν, ως ουδέτεροι, σκύλοι, γάτες, κομοδίνα κλπ. Η τεχνική της πλύσης εγκεφάλου είναι η ίδια.
Ο κύριος χορηγός του "εθνικιστικού", δηλαδή ναζιστικού κόμματος Σβόμποντα, για πολλά χρόνια ήταν κάποιος Φούρμαν.
Και ο ηγέτης του "Λευκού Σφυριού", του "Αζόφ" και της "Εθνικής Ντρουζίνα", κάποιος "Λευκός Αρχηγός" Μπιλέτσκι, που κατέχει επίσης Ισραηλινή υπηκοότητα (και ζει εκεί τον περισσότερο καιρό, περιοδεύοντας περιστασιακά, στην Ουκρανία).
Και τα ονόματα της ηγεσίας της "χώρας", που δεν έχει καταθέσει σύνορα στον ΟΗΕ, από το 1991, οπότε για ποια "εισβολή" μιλάνε, είναι:
Ζελένσκι και Γερμάκ, Μίντιτς και Σεφίρ, Τσερβονένκο και Ντουμπίνσκι, Κολομόισκι και Κόρμπαν, Κέρνες και Ταμπάτσνικ, Πόρτνικοφ και Αρέστοβιτς, Γκόρντον και Φέλντμαν, Μπερέζα-Μπλιάχερ και Γιαρός, Σέιτελμαν, Βόλοχ και Ρόιτμπουντ.
Ολόκληρο το αναγεννημένο Χαζαρικό Χαγανάτο.
With all my love στους διαστρεβλωτές.
