Της… Κορέας

Στέλιος Κανάκης

Οι ΗΠΑ είναι η μεγάλη… δημοκρατική χώρα που διαφεντεύει τον πλανήτη. Καλή χώρα! Μέχρι που ξαλαφρώνει την ανθρωπότητα από τα βάρη της και τα φορτώνεται αυτή. Εξ’ αυτού κατέστη και η εκλεκτή του θεού σε πείσμα των φουκαράδων των Εβραίων, τους οποίους ο θεός αγνοεί και συνδιαλέγεται μόνο με αμερικανούς προέδρους κι έχει βάλει και το ένα του μάτι στο δολάριο. Οι πολίτες της χαίρουν της απόλυτης ελευθερίας. Είναι ένας εξόχως καλλιεργημένος λαός, που αρέσκεται στα γράμματα και στις τέχνες, εξόχως φιλομαθής και γνωρίζει άριστα που πέφτει ο κάθε γείτονας της χώρας του ανά τον κόσμο. Αλλά θυσιάζουν αγαθά και δικαιώματα οικειοθελώς, για να τα χαίρονται διάφοροι άλλοι λαοί – κατά κανόνα αχάριστοι. Εξ αυτής της αλληλεγγύης όμως και δυστυχώς, σαράντα εκατομμύρια (40.000.000) πολίτες των ΗΠΑ, έχουν αναγκαστεί να ζουν κάτω από το όριο φτώχιας, αυτοστερούμενοι κάθε αυτονόητου δικαιώματος. Είναι κι άλλα εκατομμύρια (πιο τυχεροί αυτοί) που την κουτσοβολεύουν, προφανώς κλέβοντας απ’ τη βοήθεια που προορίζεται για τους άλλους λαούς. Κι όλα αυτά για να περνάει καλύτερα ο κάθε τυχάρπαστος Ιρακινός, Σύριος, Λίβυος και δεν συμμαζεύεται.

Έργα και ημέρες υπηρετών της εξουσίας του κεφαλαίου

Ποτέ μην έχετε αυταπάτες για τον καπιταλισμό
Με φασισμό ή αστική δημοκρατία, η βία, το έγκλημα, ο πόλεμος, η εκμετάλλευση και τα βασανιστήρια της εξουσίας του ποτέ δεν αλλάζουν. Τα κάνουν πάντα με οποιαδήποτε μορφή διακυβέρνησης. Μοναδικός στόχος η διατήρηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο.
Ποτέ μη ξεγελαστείτε…
Μνήμες Γυάρου

Ο ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Από αναρτήσεις προσκείμενων στην Ανταρσυα διαπιστώνω ότι πολλοί απ' αυτούς ψηφίζουν τον Σύριζα 1 και άλλοι τον Σύριζα 2.  
Αυτή η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη κατάληξη γι' αυτό το "αριστερό" πολιτικό μόρφωμα, αν αναλογιστεί κανείς ότι από γεννησιμιού του ακολουθούσε ανέκαθεν την τακτική προσκολλήσεως με τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ μέσα στο εργατικό κίνημα. 
Η Ανταρσυα ανέκαθεν έπαιζε το ρόλο πρόθυμης συνδικαλιστικής «ουράς» και δορυφόρου των πρωτοβουλιών του Σύριζα στο εργατικό κίνημα σε μια σειρά κλάδους αλλά και στην τοπική διοίκηση. Ανέκαθεν αναλάμβαναν εργολαβικά την προώθηση της γραμμής του Σύριζα ακόμα και με κοινά σχήματα σε αρχαιρεσίες, σταθερά ταγμένοι σε μια αντι-ΠΑΜΕ γραμμή. 
Η αντικαπιταλιστική τους ορμή είναι μόνο στον τίτλο τους αφού στηρίζουν τον Σύριζα 1 και 2 οι οποίοι δεν αμφισβητούν την εξουσία των καπιταλιστών στην οικονομία, σέβονται τους καπιταλιστικούς κανόνες και δεσμεύσεις της Ε.Ε. και αναγνωρίζουν το χρέος των καπιταλιστών. Δεν μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν αυτή την ανακολουθία, είναι ψιλά γράμματα γι΄αυτούς... 

Απίστευτη κοσμοσυρροή στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ

250.000 κόσμος στην 3η μέρα

Απίστευτη η κοσμοσυρροή στο 43ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ, ιδίως την 3η μέρα, 23/9/2017. Πρέπει να πάμε 35 χρόνια πίσω για να κάνουμε συγκρίσεις!
εις. Σε κάποια στιγμή δεν υπήρχε μέρος να σταθούμε. Η έξοδος ήταν μάλλον αδύνατη από τα ορμητικά κύματα που εισέρχονταν συνεχώς από τις 7 το βράδυ.

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

ΝΑΥΑΓΙΟ ΔΕΞΑΜΕΝΟΠΛΟΙΟΥ «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» - ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

Να απαντηθεί αποφασιστικά η εγκληματική πολιτική στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου

Copyright 2017 The Associated

Το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ στις 10 Σεπτέμβρη 2017 στη θαλάσσια περιοχή της Σαλαμίνας και η μεγάλη καταστροφή του περιβάλλοντος στο Σαρωνικό Κόλπο μπορούν να γίνουν βάση για την εξαγωγή γενικότερων συμπερασμάτων, πολύ χρήσιμων για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, τη λαϊκή πάλη.

Οπως και σε άλλες (παρόμοιες) περιπτώσεις «ναυτικών ατυχημάτων» η πολιτική αντιπαράθεση που εκδηλώνεται ανάμεσα στις αστικές δυνάμεις έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό. Η κυβέρνηση προσπαθεί να καλυφθεί, να δικαιολογηθεί και να κρύψει τις ευθύνες της και η αστική αντιπολίτευση να καρπωθεί πολιτικά οφέλη, αποσιωπώντας τις δικές της ευθύνες όταν ήταν στην κυβερνητική θέση.

Ορισμένες σκέψεις για τα "μετωπα" τον ΒΠΠ και τον Στάλιν

Εχω την εντύπωση ότι στην σοβιετική βιβλιογραφία ο Β'ΠΠ αναφέρεται κύρια (η σε ποσοστό 95%) σαν "Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος". Αυτό δεν παραπέμπει και πολύ σε "αντιφασιστικό", θεωρώ όμως πως δύσκολα μπορεί να αποσυνδεθεί από ό,τι εμείς (οι κομμουνιστές και συνοδοιπόροι) χαρακτηρίζουμε σαν "αντιϊμπεριαλιστικό". Θάλεγα, πως είναι μια "πλατειά" ενωτική διατύπωση, που ανταποκρίνεται και στο είδος της συσπείρωσης, που επεδίωξε (και επέτυχε) ο Στάλιν σε εκείνο τον πόλεμο: Ενότητα για την "Πατρίδα", όπου βέβαια καθένας, λέγοντας "Πατρίδα" εννοούσε εκείνο, που είχε στο μυαλό του. Οι τσαρικοί την φεουδαλική, οι αστοί την καπιταλιστική, οι κομμουνιστές την σοσιαλιστική Πατρίδα.

Ο σ.Μάνος που αγαπήσαμε ...

"Σαν σήμερα 17/09/1982, πεθαίνει ο μεγάλος κομμουνιστής μουσικοσυνθέτης Μάνος Λοΐζος. Ο Μ. Λοΐζος με το πλούσιο έργο και τους αγώνες του πορεύθηκε στο πλάι του ΚΚΕ, παλεύοντας για μια δικαιότερη κοινωνία. Πίστευε, μάλιστα, ότι η στρατευμένη τέχνη όχι μόνο μπορεί να γεννήσει αριστουργηματικά έργα, αλλά και ότι είναι «ένας ελάχιστος φόρος τιμής στις χιλιάδες των φτωχών παιδιών που πεινάνε, αγωνίζονται και σκοτώνονται καθημερινά».
Υπήρξε επίσης πρωτοπόρος συνδικαλιστής στο χώρο των δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού, παλεύοντας με συνέπεια για τα πνευματικά τους δικαιώματα από τις δισκογραφικές εταιρείες και την κασετοπειρατεία μέσα από την Ένωση Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος (ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Σωματείου)."

Ευάγγελος Δανέζης 



Σαν βόμβα έσκασε η είδηση σε κείνο το  8o Φεστιβάλ ! "Στην Μόσχα ο Μάνος αφησε την  τελευταία του πνοή ".Νεκρικη σιγη έπεσε στο χώρο ,χιλιάδες κόσμου και δεν άκουγες ούτε ψύθιρο ,συγκλονιστική στιγμή  που δεν θα ξεχαστεί ποτέ ...

Ο Αριστερισμός. Μέρος 3ο. Οι Μικροί (και θαυματουργοί)

Επειδή τέτοια πονήματα πρέπει να μένουν στην αιωνιότητα αναδημοσιεύουμε απο ΦΙΛΟΛΑΙΚΟ

1. Ε.Ε.Κ.-Τροτσκιστές

Τι είναι τούτο: Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα-Τροτσκιστές

Νεολαία: Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας

Φοιτητική παράταξη: συμμετέχει στα ΕΑΑΚ

Όργανο: Νέα Προοπτική

Ο κύριος Άγγελος… Νηογνόμωνας!

Ο Τσίπρας έδωσε εντολή για την άμεση μεταφορά της αρμοδιότητας ελέγχου και επιθεωρήσεων πλοίων, από τον Κλάδο Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων τον οποίο ουσιαστικά κατάργησε, στους Νηογνώμονες, για την έκδοση πιστοποιητικών αξιοπλοΐας.

Για να μην είναι λέει το ίδιο ελεγκτής και ελεγχόμενος. Δεν κατάλαβα δηλαδή από πού είναι ίδιος ο ελεγκτής (δημόσιο) με τον ελεγχόμενο (εφοπλιστής);

Από πού φαίνεται τώρα ότι οι Νηογνώμονες είναι καλύτεροι στον έλεγχο από μια δημόσια υπηρεσία;

Mε μεγάλη συγκίνηση από την ΕΣΣΔ

Αμέσως μετά την έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ κοντά στην πόλη Πριπιάτ, το σοβιετικό κράτος κλήθηκε να αντιμετωπίσει ακαριαία την κατάσταση. Πυροσβέστες, στρατιωτικό προσωπικό, ιατρικό προσωπικό, πολιτοφύλακες και υπάλληλοι του εργοστασίου, όπως και εκατοντάδες επιστήμονες κάθε ειδικότητας κινητοποιήθηκαν μαζικά. 

Εσύ τι είδους κομμουνιστής είσαι;

-Εσείς, τι είδους κομμουνιστής είσθε;
-Γιατί, το έχετε σε πολλά είδη;

Κοιτάξτε, υπάρχουν πχ κομμουνιστές από τα Lidl, σαν τον Κατρούγκαλο.
Υπάρχουν όμως κι αυτοί που το θεωρούν βαρύ τίτλο τιμής και δεν το χαρίζουν εύκολα στον εαυτό τους, αλλά πιστεύουν πως είναι ένα ιδανικό, που πρέπει να προσπαθήσουν πολύ για να το φτάσουν και να αποκτήσουν το δικαίωμα να αποκαλούνται έτσι.

Δε μας παίζεις ρε Νταλάρα;

Aς διευκρινιστεί εξ αρχής, για να μην παρεξηγηθεί στη συνέχεια. Το κείμενο που θα διαβάσετε (αν φτάσετε ως το τέλος) δεν προσπαθεί να δικαιολογήσει τίποτα εν είδει στείρας απολογητικής, αλλά να εκφράσει μερικές σκέψεις, προσωπικές και υποκειμενικές προφανώς.

Χτες άρχισε ξαφνικά να γίνεται ένας μικρός χαμός στο μικρόκοσμο των αριστερών social media, γιατί ανάμεσα στα καλλιτεχνικά ονόματα που θα παραστούν στο φετινό Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή είναι και αυτό του Γιώργου Νταράλα, που το έκανε Νταλάρας για λόγους ευφωνίας, αλλά αυτό να ‘ταν το πρόβλημα στη δική του περίπτωση.

Είναι ο φασισμός ο αντίθετος πόλος της (αστικής) δημοκρατίας;

απο τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ


Και να που φτάσαμε στο πραγματικό ζητούμενο: Στην ταύτιση του Μαρξ με τον Χίτλερ και του «Κεφαλαίου» με το «Ο Αγών μου», στη στοχοποίηση όχι μόνο της ΕΣΣΔ, αλλά κάθε σκέψης εργατικής χειραφέτησης από τα καπιταλιστικά δεσμά. Αυτή είναι η νομοτελειακή κατάληξη (και η ουσιαστική στόχευση) του αντικομμουνισμού σε όλες του τις μορφές: Της ταύτισης Χίτλερ - Στάλιν, του διαχωρισμού του σοσιαλισμού - κομμουνισμού από την προσπάθεια εφαρμογής του στη ζωή (σπιλώνοντας ιδιαίτερα την περίοδο της θεμελίωσής του), της ντροπαλής ή ανοιχτής αποδοχής των αντιεπιστημονικών αναλύσεων περί «ολοκληρωτισμών» ή «τελεολογιών».

Ο αντικομμουνισμός άλλωστε - ο οποίος μπορεί να καταστεί διεισδυτικός μόνο μέσω της προσαρμογής του στα διαφορετικά ακροατήρια - αποτελεί δομικό συστατικό όλων των αστικών κομμάτων, κρατικών οργανισμών ή διακρατικών ενώσεων του κεφαλαίου, με την ΕΕ να δίνει έμπρακτα το στίγμα παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του Στ. Κοντονή.

Τώρα που η σχετική αντιπαράθεση αρχίζει να ξεθυμαίνει, αναδεικνύεται πιο καθαρά ο λόγος για τον οποίο σηκώθηκε τόση «σκόνη» ανάμεσα σε πολιτικές δυνάμεις οι οποίες (παρά τις όποιες υπαρκτές διαφορές στις ιδεολογικές τους αναφορές) συμφωνούν τόσο ως προς την ανάγκη της πάση θυσία υπεράσπισης του καπιταλισμού όσο και ως προς το μίσος τους απέναντι στην πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Γνωστό δημοσιογραφικό site δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Μετρώντας κέρδη και ζημιές από την "ιστορική" σύγκρουση», εκτιμώντας ότι «η επικοινωνιακή μάχη απέβη νικηφόρα» για την κυβέρνηση. Αυτός ο καιροσκοπικός και ρηχός αστικός «αντιφασισμός» δίνει την αφορμή της εξιχνίασης της πραγματικής σχέσης φασισμού - καπιταλισμού.

Ο φασισμός ως γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού

Ο Αναρχισμός στην Ελλάδα

Σύντομη αναφορά στο αναρχικό ρεύμα στην Ελλάδα

Η αντιπαράθεση μαρξισμού - λενινισμού και αναρχισμού σε θέματα ιδεολογίας και πολιτικής

Στο 19ο αιώνα έδρασαν αναρχικές ομάδες στον Πύργο και την Πάτρα κάτω και από την επιρροή Ιταλών αναρχικών. Με την άνοδο του εργατικού κινήματος οι ομάδες αυτές σύντομα περιθωριοποιούνται και διαλύονται. Ουσιαστικά, η συγκροτημένη εμφάνιση των αναρχο-αυτόνομων (α/α) στις σύγχρονες συνθήκες γίνεται στα τέλη της δεκαετίας του '70. Στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του '79-'80 ενάντια στο ν. 815 τροφοδοτούνται από αριθμό φοιτητών που έχει προέλθει από τη διάσπαση του «Ρήγα Φεραίου» (νεολαία του «ΚΚΕ εσ») και την ίδρυση της «Β΄ Πανελλαδικής» (αποτέλεσε τον πυρήνα των Αριστερών Συσπειρώσεων της δεκαετίας του '80), καθώς και φοιτητές που έχουν αποχωρήσει από μαοϊκές οργανώσεις εξαιτίας της κρίσης του μαοϊσμού και των πολιτικών φορέων του («ΚΚΕ (μ-λ)», ΕΚΚΕ κλπ.). Ενας άλλος παράγοντας υπήρξε η αυθόρμητη ριζοσπαστικοποίηση φοιτητικών μαζών με τα παράλληλα κενά στην ιδεολογική - πολιτική παρέμβαση της ΚΝΕ. Ο τότε υπουργός Πολιτισμού της ΝΔ Ανδρέας Ανδριανόπουλος δήλωνε την ημέρα των φοιτητικών εκλογών του 1980 στην εφημερίδα «Καθημερινή»: «Οι αναρχοαυτόνομοι είναι μια μεγάλη ελπίδα για την επανανακάλυψη των αξιών της ελευθερίας από την ελληνική νεολαία και τον απεγκλωβισμό της από τα μαρξιστικά δεσμά».

Β.Κορέα ενα κτηνώδες καθεστώς ...

Εξαρξη αστυνομικής βιας απο το κτηνώδες ολοκληρωτικό καθεστώς της Β.Κορέας 

Συνειρμοί με το 1917

απο το Σφυροδρέπανο 


Ο Ραφαηλίδης γράφει κάπου (στην αισθητική του νομίζω) πως ο συνειρμός είναι η πεμπτουσία της τέχνης, αν και δε νομίζω να εννοεί της πολιτικής ή έστω της εξέγερσης. Κι είναι ζητούμενο να κατέχεις και τις προηγούμενες τέσσερις ουσίες, για να έχεις σφαιρική καλλιέργεια. Έτσι κι αλλιώς, οι συνειρμοί τζάμπα είναι, όπως και τα (επαναστατικά) όνειρα, αρκεί να μην καταλήγουν σε εφιάλτες -με μικρό και με κεφαλαίο (και προπαντός με κεφάλαιο)- και να μην εξαντλούνται σε εμπνευσμένες ευχές για... "καλή επανάσταση", όπως την περασμένη πρωτοχρονιά για το 17' (σατανικό), το περασμένο Πάσχα για την (επ)Ανάσταση και βασικά κάθε Πάσχα (σε βαθμό που να θες να πιάσεις τον πρώτο που το σκέφτηκε και το έγραψε, για να του πεις... βασικά τίποτα, τότε ήταν πρωτότυπο και δε φταίει αυτός για τη συνέχεια).
Η εξουσία στη φαντασία. Λες αυτή να είναι η έκτη ουσία μετά την πεμπτουσία και τις άλλες τέσσερις;

Μάθε παιδί μου γράμματα ...

Στις Θέσεις του Απρίλη, ο Λένιν δεν πρότεινε άμεσο πέρασμα στο σοσιαλισμό, αλλά βήματα προς αυτόν. Έχουν πιαστεί οι οπορτουνιστές από αυτήν τη θέση του Λένιν που γράφτηκε για μία κοινωνία όπου η πλειοψηφία ήταν αγρότες και την έχουν αναγάγει σε θέση αρχής. Γι' αυτό θεωρούν σήμερα το ΚΚΕ αριστερίστικο που προτείνει το άμεσο πέρασμα στο σοσιαλισμό. Τούς απαντάει ο ίδιος ο Λένιν:

"Δεν χωράει αμφιβολία πως σε μία χώρα, όπου η τεράστια πλειοψηφία του πληθυσμού ανήκει στους μικροαγρότες-παραγωγούς, η σοσιαλιστική επανάσταση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο ύστερα από μια ολόκληρη σειρά ειδικά μεταβατικά μέτρα, που θα ήταν εντελώς περιττά στις χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, όπου οι μισθωτοί εργάτες στη βιομηχανία και στη γεωργία αποτελούν την τεράστια πλειοψηφία. Στις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού υπάρχει η τάξη των μισθωτών εργατών γης που σχηματίστηκε στη διάρκεια δεκάδων χρόνων. Μόνο μια τέτοια τάξη μπορεί κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά να σταθεί στήριγμα για το άμεσο πέρασμα στο σοσιαλισμό. Μόνο σε τέτοιες χώρες, όπου η τάξη αυτή είναι αρκετά αναπτυγμένη, είναι δυνατό το άμεσο πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό και δεν απαιτεί ειδικά μεταβατικά μέτρα σε παγκρατική κλίμακα"

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΦΟΡΟ ΣΕ ΕΙΔΟΣ 15 ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ
ΑΠΑΝΤΑ ΛΕΝΙΝ, Τόμος 43, σελ. 57-58

Οι σημαιοφόροι της αριστείας.

Να υποθέσω ότι στις λαϊκές μάχες στην κατοχή, στις δικτατορίες Μεταξά και Χούντας, στο 1-1-4, σε όλους τους δημοκρατικούς, κοινωνικούς και εθνικούς αγώνες, οι αριστεύσαντες της άρχουσας τάξης στα σχολεία που έγιναν μετά η αφρόκρεμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, ήταν οι πρωτοπόροι αυτών των αγώνων; και τη σημαία δεν σήκωναν αφανείς φτωχοί μαθητές που πέθαιναν μαζί της;

Αρκεί να μην είναι ΚΚΕ

Πριν από δύο χρόνια, συμπληρώνονταν πενήντα χρόνια από τα Ιουλιανά και ο κυριακάτικος Ρίζος είχε δημοσιεύσει ένα σπάνιο και συγκλονιστικό φωτογραφικό ντοκουμέντο, που παραδόθηκε από μια σφισσα στο ιστορικό αρχείο του ΚΚΕ, με το χτυπημένο Σωτήρη Πέτρουλα να ψυχορραγεί στα χέρια ενός διαδηλωτή, που βρέθηκε δίπλα του. Λίγες μέρες αργότερα, η κε του μπλοκ είχε ετοιμάσει ένα σχετικό θέμα, με κάποιες πληροφορίες για τον άλλο διαδηλωτή που απαθανατίζεται να κρατάει τον Πέτρουλα (έντιμο στοιχείο της Ένωσης Κέντρου και μετέπειτα του ΠαΣοΚ), σε μια σελίδα που τώρα φυτοζωεί στα χέρια του καπηλευτή της, σαν άταφος νεκρός, και δε χρειάζεται να της δίνουμε κλικ, χωρίς λόγο. Το θέμα κυκλοφόρησε σε ένα δικό μας περιορισμένο μικρόκοσμο, χωρίς να πάρει πολύ μεγάλη έκταση.

Η καπιταλιστική Ελλάδα και η αστική προπαγάνδα περί «τελευταίας Σοβιετίας»

Γράφει ο Νίκος Μόττας*απο το ΑΤΕΧΝΩΣ

Ένα επιχείρημα που τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης αναπαράγεται συχνά από κύκλους της αστικής τάξης (κόμματα, μέσα ενημέρωσης, ακαδημαϊκούς κλπ.) είναι αυτό που χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως «τελευταία Σοβιετία της Ευρώπης». Ένα πρόσφατο κρούσμα αυτής της προπαγάνδας ήταν ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο protagon από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Αρ. Χατζή υπό τον τίτλο «Η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης» (6/7/2017). Ασχέτως αν το εν λόγω άρθρο είχε σκωπτικό ή μη χαρακτήρα, το βέβαιο είναι ότι εντάσσεται σε μια προσπάθεια να ενδυθεί με το μανδύα της δήθεν ακαδημαϊκής-επιστημονικοφανούς εγκυρότητας ένα κολοσσιαίο ψέμα.

Κυβέρνηση καλεί δικαιοσύνη κατά του καπιταλισμού!

Σοκάρονται όλοι, λέει, από τη αυτοκτονία της 42χρονης γυναίκας από τα Γιαννιτσά που εργαζόταν στις επιχειρήσεις Καρυπίδη, πρώην Αρβανιτίδη, και ήταν απλήρωτη επί δεκαπέντε μήνες!

Αφού καρατόμησαν όλα τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα τώρα απορούν!!!

Πόσο υποκριτής πρέπει να είσαι όταν ως ΓΓ του υπ. Εργασίας καλείς την (αδέκαστη) Δικαιοσύνη στην οποία έχεις «πλήρη εμπιστοσύνη» να παρέμβει και να κατατροπώσει τον καπιταλισμό που αφήνει απλήρωτους τους εργάτες; Αυτή τη Δικαιοσύνη η οποία απεφάνθη ότι η μη καταβολή του μισθού δεν είναι βλαπτική για τη σύμβαση εργασίας του εργαζόμενου! Αυτή τη Δικαιοσύνη που απεφάνθη έτσι, αφού πρώτα διάβασε καλά τους νόμους που θέσπισαν οι κυβερνήσεις για την κατάργηση του εργατικού δικαίου!

Φταίει η Δικαιοσύνη τους που δεν επεμβαίνει να διορθώσει τους αντεργατικούς νόμους τους και τον καπιταλισμό ο οποίος τους επιβάλει και κατοικοεδρεύει πάνω τους αποκομίζοντες κέρδη;

Όργανο «Δικαίου» του συστήματος η Δικαιοσύνη, όργανο εκτελεστικό του συστήματος και οι κυβερνήσεις. Καρατομούν κάθε δικαίωμα εργαζομένου και μετά μαλώνουν μεταξύ τους για το ποιος φταίει για το έγκλημα μιας αυτοκτονίας… κανονικό δούλεμα του λαού!

Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι, με τις οικογένειές τους να βρίσκονται στο όρια της αντοχής και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει. Είναι η εφαρμογή των δικών τους νόμων, της δικής τους Δικαιοσύνης.

Γιατί σοκάρονται;

Στέργιος Βασιλείου

To ζήτημα της κατοικίας στην ΕΣΣΔ

Στη φωτογραφία συγκρότημα λαϊκών κατοικιών στα περίχωρα της Μόσχας που κατασκευάστηκε το 1972. Αυτή η σοβιετική αρχιτεκτονική κυκλικής μορφής είχε εμπνευστές τους αρχιτέκτονες Evgeny Stamo and Alexander Markelov.

Κάθε πολίτης της ΕΣΣΔ είχε το κατοχυρωμένο δικαίωμα να αποκτήσει εντελώς δωρεάν διαμέρισμα. Ναι, απολύτως δωρεάν, δεν χρειαζόταν να πληρώσει. Το αποκτούσε με επίσημα έγγραφα στο όνομά του για πάντα και μπορούσε να το δώσει στα παιδιά του αργότερα. Φυσικά, υπήρχαν λίστες αναμονής, αλλά κάθε μήνα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ελάμβαναν δωρεάν διαμερίσματα από το σοβιετικό κράτος. Χάρη σε αυτό ακόμα και σήμερα υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια ιδιοκτήτες σπιτιών στη Ρωσία. Αυτό το δικαίωμα που κατοχυρώθηκε στην ΕΣΣΔ ήταν για πρώτη φορά στον κόσμο.

Με τον Βελουχιώτη, τον Πελετίδη και τον… Κουφοντίνα για σημαία!

Προφίλ με φωτογραφία του Βελουχιώτη! Δημοσιεύσεις επικές για τον Πελετίδη! Σφυροδρέπανα σπαρμένα παντού. Κι ανάμεσα στον Βελουχιώτη, τον Πελετίδη και τα σφυροδρέπανα να και μία ανάρτηση για τον ήρωα, σύντροφο και συναγωνιστή Κουφοντίνα ο οποίος πήρε πάνω του όλες τις ευθύνες της δράσης της παρακρατικής οργάνωσης «17Ν»!

2 χρόνια απο το "Δημοψήφισμα "ΑΠΑΤΗ

Μερικες σκεψεις δυο χρονια μετα...
Φανταζεστε προπερσι τετοια μερα τι θα ειχε συμβει αν έβγαινε οριακά το ''ΝΑΙ; Ολο αυτο που που επακολουθησε θα χρεωνονταν στο ΚΚΕ...
Η σταση του ΚΚΕ στο δημοψηφισμα ηταν πραγματι μια πολυ δυσκολη αποφαση. ''Στην κοψη του ξυραφιου'', στην κυριολεξια ...
Και ομως βρηκε το θαρρος να πει ξεκαθαρα την αποψη του και να την υπερασπιστει κοντρα στο ρευμα, κοντρα σε θεους και δαιμονες...

Μικροαστός: Κωμικοτραγική φιγούρα!

 απο τον Ροβεσπιέρο 

Aρκετοί είναι αυτοί που ρωτούν ή κι εγκαλούν τους κομμουνιστές για κάποια θέση τους, αλλά έχουν “αλλεργία” στο “Ριζοσπάστη”, πόσω μάλλον να τον ξεφυλλίσουν και να διαβάσουν τι διάολο λέει κι αυτό το ΚΚΕ για τα διάφορα θέματα της επικαιρότητας.

Βλέπετε προτιμούν να “μαθαίνουν” τις θέσεις του ΚΚΕ είτε μέσω κουτσομπολιών είτε μέσω των συνηθισμένων αντίΚΚΕ διαύλων ή ιστοσελίδων που υποστηρίζουν ανοιχτά Καζάκη, Λεβέντη, Λαφαζάνη, Ραχήλ ή ακόμα και τη Ζωίτσα!

Η αναζήτησή τους βεβαίως και είναι ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ, το γνωρίζουμε, γιατί μετά από τόσα χρόνια στην ταξική πάλη έχουμε μάθει να ξεχωρίζουμε εκείνους που όταν ρωτούν κάτι έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά.

Αυγή. Το δικαίωμα στη απεργία και η συκοφαντία του

Ένα άρθρο της Αυγής, βγαλμένο μέσα από την ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά και η απάντηση του Ριζοσπάστη.

Όποιος ξέρει να διαβάζει, ξέρει και τι είδους κροκοδείλια είναι τα δάκρυα της Αυγής για τους πολίτες που θίγονται από τις απεργίες. Σαν τα δάκρυα του ΣΚΑΪ, σε κάθε απεργία. Αν δεν παρακολουθείτε ΣΚΑΪ τότε δεν ξέρετε πόσο μοιάζουν τα χυδαία επιχειρήματά του ντυμένα με τα λόγια πόνου, για τους πολίτες, της Αυγής.

Ας ειν το χώμα που θα σας σκεπάσει τόνοι σκουπιδιών ..

ΔΗΜΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
Ξεψύχησε εργάτρια που σε λιγότερο από 24 ώρες έκανε διπλή βάρδια στην καθαριότητα
Στο απορριμματοφόρο άφησε την τελευταία αναπνοή εργάτρια στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου και μητέρα τεσσάρων παιδιών, που -όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής- «έπεσε θύμα της εντατικοποίησης, της δουλειάς σε ακατάλληλες συνθήκες εργασίας» και πως εξαναγκάστηκε «να ξαναδουλέψει σε διάστημα μικρότερο των 24ώρων» και σε συνθήκες καύσωνα.

...και απ τα "αριστερά" κατάργηση της Απεργίας ?

Ως απαράδεκτο καταγγέλλει το άρθρο που δημοσίευσε στις 28 Ιούνη η εφημερίδα «Αυγή», το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ θέτει υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα των εργαζόμενων στην απεργία ως μορφή πάλης και διεκδίκησης του δίκιου τους η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο.

Σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο σημειώνει ότι το άρθρο «αφού επιτίθεται αισχρά στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Τοπικής Διοίκησης, αναπαράγει και ενισχύει τις αθλιότητες που έχουν κατά καιρούς γραφτεί και ακουστεί σε βάρος των εργατικών αγώνων, των διεκδικήσεων και ιδιαίτερα ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας, καταλήγει με σαφήνεια στο εξής: "Ορισμένοι κρίσιμοι για τα κοινωνικά και εθνικά συμφέροντα κλάδοι δεν έχουν το δικαίωμα της απεργίας"!!!

Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ως "βασιλικότερη του βασιλέως", δεν επιδιώκει μόνο να ενισχύσει τον κοινωνικό αυτοματισμό αλλά κυρίως σπεύδει ως "λαγός" στο άνοιγμα του δρόμου για την πιο αποφασιστική περιστολή του απεργιακού δικαιώματος, στην κατεύθυνση που υποδεικνύουν κεφαλαιοκράτες, κυβέρνηση, ΕΕ και λοιποί "θεσμοί".

Η "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση και η εφημερίδα της πρέπει να πάρουν την απάντηση που αρμόζει από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους. Με οργάνωση της πάλης απέναντι στην αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική και στους σχεδιασμούς της εργοδοσίας και του μεγάλου κεφαλαίου που συνολικά υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του. Με ενίσχυση της αλληλεγγύης και της ενότητας των εργαζόμενων στη βάση των συμφερόντων και των σύγχρονων αναγκών τους που δε χωράνε στους "εθνικούς στόχους" της ανάπτυξης των καπιταλιστών και του πολιτικού τους προσωπικού.

Επιστρέφουμε το λιβελογράφημα της "Αυγής" στους εμπνευστές του και τους διαβεβαιώνουμε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να χαρίσουν σε κανέναν το δικαίωμά τους να αγωνίζονται, να διεκδικούν και να παλεύουν απέναντι στους εκμεταλλευτές τους με όποια μορφή αποφασίσουν

απο 902

Παράδοξα τέρατα ...

Παράδοξα τέρατα φαντάζουν στην εποχή μας πρόσωπα σα το Μίκη ή το Γλέζο.
Άνθρωποι που κουβαλούν στους ώμους τους ένα κομμάτι μεγάλο της ιστορίας της Ελλάδας,τελευταίοι εναπομείναντες της γενιάς της μάχης,της γενιάς της Κατοχής και της Αντίστασης,της γενιάς της ήττας.
Τους είδαμε και τους δύο πρόσφατα,στο τέλος της ζωής τους πια,να δακρύζουν ανοιχτά,δημόσια,να κλαίνε περήφανα και να γέρνουν το πρόσωπο τους στα χέρια τους.
Παράδοξο μας φαίνεται,δύσκολα κλαίμε πια,πόσο μάλλον δημόσια,και δυσκολα κλαίμε όχι για τον εαυτό μας αλλά για τον τόπο και τους χαμένους μας συντρόφους.
Μίκης και Γλέζος μπορεί να έκαναν πολλά λάθη στο πολιτικό τους βίο αλλά ανήκουν σε κείνη τη γενιά των πατριωτών που σήμερα απεχθάνεται η πλειοψηφία στο όνομα ενός φαύλου διεθνισμού.
Πατριώτες που σήμαινε πονάω το τόπο μου,θέλω να ναι λεύτερος,θέλω οι άνθρωποι που πατάνε το τόπο μου να ζουν δίκαια,ισότιμα,με μόρφωση και οράματα.Είναι οι πατριώτες που γι αυτούς ο Τσε είπε το patria o muerte,τόσο ξένο σήμερα.
Αυτοί οι δύο άνθρωποι λοιπόν,κλαίνε για τη πατρίδα.
Δεν κλαίνε για την ήττα τους τότε,κάτι που δεν αποδέχτηκαν ποτέ και συνέχισαν τον αγώνα από εξορίες και φυλακές.
Κλαίνε για το τόπο που χάθηκε,για τους ανθρώπους που σέρνονται σα σκιές,για τα παιδιά που φύγανε,για τους παππούδες που πεθαίνουν εξαθλιωμένοι,για τη χώρα που ξεπουλιέται κομμάτι-κομμάτι.
Γι αυτό κλαίνε,ίσως για πρώτη φορά νιώθουν ηττημένοι.
Να κρατήσουμε σα φυλαχτό τα δάκρυα τους,όταν θα φύγουν από κοντά μας,ας κρατήσουμε μόνο αυτά πολύτιμο θησαυρό,και την αγάπη τους για το τόπο και το λαό.
Για να παραφράσω τον ποιητή,όταν μας βρίσκει το κακό,όταν μας κυκλώνει η απελπισιά,όταν ακουμπάμε μπρούμυτα το χώμα,να μνημονεύουμε το δάκρυ του Μίκη και τα δάκρυα του Μανόλη Γλέζου.
Για να αντέξουμε και να προχωράμε.




Σοφία  Λαμπίκη