Απλα μπίζνες

Στις περιόδους παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης εντείνονται τα οικονομικά αδιέξοδα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και τα πολιτικά αδιέξοδα των αστικών κομμάτων που υπηρετούν αυτό το δρόμο, με αποτέλεσμα την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Οι στρατιωτικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών που γίνονται με διάφορα προσχήματα είτε την καταπολέμηση της "τρομοκρατίας", είτε την παροχή "ανθρωπιστικής" βοήθειας, είτε την αποκατάσταση της "δημοκρατίας" δημιουργούν ερειπωμένες πόλεις, δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες ξεσπιτωμένους πρόσφυγες.
Προκειμένου να δημιουργούν τα προσχήματα επέμβασης εξοπλίζουν, χρηματοδοτούν και στηρίζουν τρομοκρατικές ομάδες αντιφρονούντων είτε με την μάσκα θρησκευτικών αιρέσεων, είτε με την μάσκα πολιτικά αντιπάλων κομμάτων που όμως στην πραγματικότητα εκφράζουν διαφορετικά συμφέροντα της αστικής τάξης στις χώρες αυτές.
Ο στόχος των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων είναι η τοποθέτηση πειθήνιων κυβερνήσεων μαριονετών που θα αποδεχτούν τους όρους των πολυεθνικών μονοπωλίων για την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης των χωρών αυτών καθώς και την δημιουργία σφαιρών επιρροής που θα εγγυάται την απρόσκοπτη ροή των ενεργειακών αποθεμάτων.
Οι ενδοϊμπεριαλιστικές διαμάχες έχουν αυτό ακριβώς το περιεχόμενο, δηλαδή το ποια ιμπεριαλιστική δύναμη θα έχει την μεγαλύτερη επιρροή στις μετέπειτα κυβερνήσεις ανδρείκελα, θα ελέγχει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους μεταφοράς των ενεργειακών αποθεμάτων, ενώ παράλληλα θα έχει και την μερίδα του λέοντος στην ληστρική ανοικοδόμηση της ερειπωμένης και εξαρτημένης πλέον οικονομικά χώρας.
Πολύ εύστοχα ο Καρλ Λίμπκνεχτ ο ηγέτης των Σπαρτακιστών και του μετέπειτα Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, αυτός ο ήρωας της παγκόσμιας Εργατικής Τάξης που αντιτάχθηκε σθεναρά στον ιμπεριαλιστικό Α! παγκόσμιο πόλεμο και δολοφονήθηκε από την προδοτική γερμανική σοσιαλδημοκρατία μαζί με την ηρωίδα Ρόζα Λούξεμπουργκ, είπε ότι : "Για τον καπιταλισμό, ο πόλεμος και η ειρήνη είναι μπίζνες και τίποτα άλλο εκτός από μπίζνες."

Ευαγγελος Δανεζης

Η αποφυλάκιση των στελεχών του ΚΚΕ το 74′

απο το ΑΤΕΧΝΩΣ

Το βίντεο αυτό είχε κυκλοφορήσει πρώτη φορά τον Ιούλιο του 15′ από το Associates Press, αλλά κάνει το γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες. Πρόκειται για ένα ντοκουμέντο, που δείχνει τη στιγμή της αποφυλάκισης στελεχών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, τον Αύγουστο του 74′, μία βδομάδα μετά την επιστροφή του Καραμανλή στην Ελλάδα. Στο ιστορικό αυτό βίντεο εμφανίζονται ο Κώστας Κάππος, ο Αντώνης Αμπατιέλος (θείος του σημερινού γραμματέα του Κ.Σ. της ΚΝΕ, Νίκου Αμπατιέλου), ο Δημήτρης Γόντικας, η Αγγελική Σωτήρη, καθώς και οι Γρηγόρης Φαράκος και Νάντια Βαλαβάνη (που χώρισαν στη συνέχεια το δρόμο τους από το ΚΚΕ).

Περισσότερες πληροφορίες για τα στελέχη του παράνομου κλιμακίου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο του Λ. Τόκα”τα παιδιά του Φλεβάρη” από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Η χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής από ακροδεξιούς στη Ρωσία, έλληνες και ρώσους επιχειρηματίες

Τι γυρεύουν πρωτοκλασάτα στελέχη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στη Μόσχα;Γιατί το μεγαλύτερο τμήμα των φασιστικών και ακροδεξιών κομμάτων της EE έχει στραφεί προς το Κρεμλίνο: Υπάρχει προσωπική εντολή του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να κατευθυνθεί ρωσικό χρήμα σε ακροδεξιές και εθνικιστικές ευρωπαϊκές oργανώσεις και κόμματα; 

Ποιοι έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν το σχέδιο: Έρχονται «τσουβάλια» με ρούβλια και δολάρια στην Ελλάδα για λογαριασμό της Χ.Α. κι αν ναι, πώς διακινούνται; 

Πώς κινούνται μικροί και μεγάλοι ρώσοι και έλληνες επιχειρηματίες για την οικονομική ενίσχυση του ναζιστικού μορφώματος; 

Ποιες είναι οι ευρύτερες στοχεύσεις της ρωσικής κυβέρνησης και ολιγαρχίας από την πολύπλευρη στήριξη φασιστικών κομμάτων μέσα στους κόλπους της EE:

Ελληνας εκ Πεκινου

Μετα την αποκάλυψη  του ΒΒC για τους Ελληνες και τους Κινέζους και τον στρατό τους αποκαλύπτουμε το μοντέλο που χρησιμοποιήσαν οι πρόγονοί μας για τα εκμαγεία του στρατού τους

Καθως και οτι επίσης το Σινικό τείχος το εφκιαξε ενας μπετατζης απο το Αγρίνιο

Πρωθυπουργική προβοκάτσια

Η κοκορομαχία στη Βουλή για τη διαφθορά, που το μόνο που προσέφερε ήταν ο αποπροσανατολισμός και το αναμάσημα γνωστών ζητημάτων και υποθέσεων, ίσως να έκρυψε σε ένα βαθμό την προβοκάτσια σε βάρος του ΚΚΕ που επιχειρήθηκε από τον κ. Τσίπρα. Ποια ήταν αυτή η προβοκάτσια; Η προσπάθεια να αποδώσει -ούτε λίγο ούτε πολύ- στον Χ. Φλωράκη την υπόθεση Καλογρίτσα. Λέγοντας:

Πουλάνε τρέλα

Τρέλα βγήκε να πουλήσει, εκ μέρους της κυβέρνησης, ο αν. υπουργός Άμυνας και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Βίτσας, μιλώντας στην κρατική τηλεόραση, σχετικά με την κριτική που κάνει το ΚΚΕ για την υποστήριξη της κυβέρνησης στα επικίνδυνα ΝΑΤΟικά σχέδια για το λαό μας, για το γεγονός ότι στους κόλπους της λυκοσυμμαχίας εκτρέφεται η τουρκική προκλητικότητα σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

«Το ΚΚΕ, από την πλευρά τ

Σπύρο, καλά τους έκανες!

– Σπύρο, κάνε ένα τσιγάρο και μετά ξεκινάμε…

Ο Σπύρος… "μιλούσε" με τις εκφράσεις του. Ο Σπύρος μπορούσε να κινηθεί. Η αρχική διάγνωση ήταν αφασία κινητικού τύπου, με μπλοκαρισμένο το κέντρο της κίνησης και της ομιλίας, εξαιτίας του εγκεφαλικού που προκλήθηκε από βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα.

Το τσιγάρο γλιστράει από το χέρι του που τρέμει και κυλάει στο πάτωμα… Το πρόσωπο του Σπύρου αρχίζει να "μιλάει"…

Το μάτι του φυσιοθεραπευτή "κλέβει" τις εκφράσεις του Σπύρου, αλλά συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του.

Απέναντι, η δεκάχρονη Ολγίτσα συνεχίζει τον δικό της Γολγοθά στο φυσιοθεραπευτήριο του ΚΑΤ.

Ο Σπύρος δεν μπορεί να πιάσει το τσιγάρο. Νευριάζει. Εξοργίζεται. Αρχίζει να βγάζει άναρθρες κραυγές.

– Σπύρο, πιάσ’ το μόνος σου, του απαντά κοφτά ο φυσιοθεραπευτής.

Το patranews στηρίζει την παρουσία του φασισμού στα σχολεία.

Με άρθρο που δημοσίευσε την παρασκευή που μας πέρασε, το patranewsδιαμαρτύρεται για αφισοκόλληση που έκανε η ΚΝΕ έξω από σχολεία, αφισών με αντιφασιστικό περιεχόμενο.

Το φιλοφασιστικό σάιτ, χαρακτήρισε την αντιφασιστική στάση του δημάρχου της Πάτρας, Κώστα Πελετίδη, ως κόντρα και την ΚΝΕ, ως όργανο μεταφοράς των προσωπικών κοντρών του δημάρχου στα σχολεία.

ΤΤΙΡ. Η πιο σκοτεινή μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου

Ποιος φαντάζονταν ότι ο φασισμός σταδιακά θα αποκτούσε παγκόσμια συνταγματική μορφή, κάτω από τη μύτη των λαών και (δήθεν) των αστών πολιτικών; Κανένας εκτός από τους κομμουνιστές, οι οποίοι ποτέ δεν λάθεψαν για τη φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Ποτέ δεν διαχώρισαν τον φασισμό από τη βαθιά φύση του κεφαλαίου.


Δείτε το βίντεο στο τέλος. 

Δεν βάζει ο νους του ανθρώπου αυτό που περιέχει για την ανθρωπότητα, η «Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων» γνωστή και ως ΤΤΙΡ.

Τρεις κι ο κούκος...

Στο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας έχει ποντάρει πολλά. Θα ήθελε μέσα από το τριήμερο κομματικό show να αναδειχτεί η ενότητα του κόμματος, η πολιτική διεύρυνηση προς το κέντρο αλλά και το άνοιγμα προς την κοινωνία.

Από αυτούς τους τρεις στόχους μάλλον θα μέινει να δούμε αν θα πετύχει την ενότητα. Οι άλλοι δυο μάλλον πάνε περίπατο!

Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει σε γραφικές πολιτικές φιγούρες ενώ σε πραγματικό κόλαφο μετατράπηκαν οι εκλογικές διαδικασίες για εκλογή συνέδρων οι οποίες θα σηματοδοτούσαν το άνοιγμα στην κοινωνία με τη μαζική συμμετοχή πολιτών.

Όπως φαίνεται οι πολίτες γύρισαν επιδεικτικά την πλάτη στις εκλογικές διαδικασίες και η συμμετοχή κινήθηκε σε τραγικά επίπεδα,

Η προσέλεση ήταν τόσο μικρή που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ανακοινώθηκε καν το πόσοι ψήφισαν , ούτε καν ο αριθμός ψήφων που έλαβαν όσοι εκλέχτηκαν.

Μάλιστα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ειχαμε εκλογή σχεδόν του συνόλου όσών ήταν υποψήφιοι μιας και δεν υπήρχε καν προθυμία υποψηφιοτήτων.

Ενδεικτικό το παράδειγμα του Πειραία στην κάλπη του οποίου προσήλθαν για να ψηφίσουν μόνο 61 πολίτες!

Καταγγελίες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορους νομούς κάνουν λόγο και για ¨κάλπες στα μουλωχτά» προκειμένου να ελεγχθεί η εκλογή συνέδρων.

απο το thecaller.

Ο ορισμός του κραχ

Το βουνό των χρημάτων που οφείλει ολόκληρος ο πλανήτης έφτασε στο ιστορικό ρεκόρ των 152 τρις $ ή στο 225% του παγκόσμιου ΑΕΠ, χωρίς τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες – ενώ αυτό που πυροδοτεί συνήθως τις κρίσεις δεν είναι το δημόσιο, αλλά το ιδιωτικό χρέος.

Σοσιαλισμός και θρησκεία – Β. Λένιν

Όλη η σύγχρονη κοινωνία είναι θεμελιωμένη πάνω στην εκμετάλλευση των τεράστιων μαζών της εργατικής τάξης από μια μηδαμινή μειοψηφία του πληθυσμού, που ανήκει στις τάξεις των γαιοκτημόνων και των κεφαλαιοκρατών. Η κοινωνία αυτή είναι δουλοκτητική, γιατί οι “ελεύθεροι” εργάτες, που όλη τους τη ζωή δουλεύουν στο κεφάλαιο, “έχουν δικαίωμα” μόνο σε τόσα μέσα ύπαρξης όσα είναι απαραίτητα για τη συντήρηση δούλων που παράγουν κέρδος, για την εξασφάλιση και την διαιώνιση της κεφαλαιοκρατικής δουλείας.

Θλιβερό ανθρωπάκι

Θλιβερό ανθρωπάκι, σε θέση άμυνας. Δεν έχει το κουράγιο να υποστηρίξει την στάση του και γι αυτό κρύβεται: "Δεν θέλω να σας δώ"! (Τα ..."θα με καταγγείλετε κλπ." είναι ο καπνός κάλυψης της υποχώρησης, που, βέβαια προδίδει ταυτόχρονα και την εγωϊστική νοοτροπία του, και σαν δικαιολογία: Το "εγώ", και η μούρη μου πάνω απόλα). Ενας νάρκισσος, με σύμπλεγμα κατωτερότητας. Σέρνεται από την απεγνωσμένη (και μάταιη...) εσωτερική ανάγκη επιβεβαίωσης αναζητώντας την στην έξωθεν αναγνώριση, ανεξαρτήτως προέλευσης, αλλά κατά προτίμηση από τους "ισχυρούς". Αν του την είχαμε προσφέρει κι εμείς, μπορεί νάτανε και "δικός μας", αλλά συνήθως θέλουνε από βουλευτής, η μέλος του ΠΓ και πάνω, όχι "παρακατιανά" πράγματα. Αυτοί οι τύποι εύκολα ανιχνεύονται από τα λαγωνικά της άρχουσας τάξης και είναι κελεπούρια γιαυτήν, γιατί βλέπει τις "χειρολαβές" τους, ξέρει από που να τους πιάσει, και πως μπορεί να τους χρησιμοποιήσει σαν δοχεία νυκτός, κοινώς "καθήκια".
Το τραγικό με αυτούς είναι η μόνιμη αβεβαιότητα, που τους κατατρύχει, συνέπεια της ελλειμματικής και ανολοκλήρωτης προσωπικότητάς τους. Είναι φυσικό να "κλάνουνε μαλλί" μπροστά σε έναν κατα την νοοτροπία τους "εργατάκο", όπως ο Δήμος Κουμπούρης, ο Πουλικογιάννης η ο Σιφωνιός, και δεν είναι βλάκες, να μην συνειδητοποιούν αυτή τους την αντίφαση. Κι αυτό τους εξαγριώνει. 
Σιγά-σιγά θάρθει η πόρωση, και τότε θα τρίβουμε τα μάτια μας με την μετάλλαξη τους. Οταν μοιραία θα αναζητήσουν την επιβεβαίωσή τους στην εξόντωση, πολιτική και φυσική, του "εργατάκου", που τους τρομάζει. Είναι το σύνδρομο του γενίτσαρου.

Σεχτάρ ο τρομερός απο σχόλιο του στο Σφυροδρέπανο

Η ώρα της Αποκάλυψης και του αντικομμουνισμού παλαιάς κοπής

Έρχεται κάποια στιγμή που αποκαλύπτεται τι πραγματικά είναι ένας άνθρωπος είτε βασιλιάς είναι είτε στρατιώτης, είτε πλούσιος είτε πένης είτε δίκαιος είτε αμαρτωλός, που λένε και τα ιερά γράμματα. Για όλους έρχεται η ώρα της αποκαλύψεως   είτε κληρικός είναι  είτε λαϊκός , είτε πιστεύει είτε δεν πιστεύει. Τίποτα δεν μπορεί να μείνει κρυφό. Kαι σε μια στιγμή κρίσης έρχεται η στιγμή της αλήθειας. Αυτό συνέβη και με την περίπτωση του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β΄. Ήταν αρκετή μια κρίση στις σχέσεις Εκκλησίας –Πολιτείας, ένας «καυγάς» , ένας «Ιερός Πόλεμος υπέρ βωμών και εστιών», μια «μάχη μέχρις εσχάτων» , όπως θέλετε ονοματίστε αυτή την ιστορία που άρχισε με τις επιπόλαιες και ανιστόρητες τοποθετήσεις του Νίκου Φίλη (κλασσικό παράδειγμα κούφιου κοσμοπολίτικου αντικληρικαλισμού της τάχα μου «ανανεωτικής» Αριστεράς στη χώρα μας, τύπου Ρεπούση) , για να φανεί τι ακριβώς πρεσβεύει ο αρχιεπίσκοπος  ο πράος , ο διακριτικός (και  με την εκκλησιαστική έννοια του όρου), ο μετριοπαθής, ο διαλλακτικός  όπως επί χρόνια εμφανιζόταν και τον παίνευαν πρώτοι από όλους κάποιοι διανοούμενοι της «καθ’ ημάς Αριστεράς» , αρχικά της σημιτικής και πρόσφατα της Συριζαίικης.

Πώς γίνεται κάποιος φασίστας

Η μετατροπή ενός ανθρώπου σε φασίστα δεν είναι μια απλή διαδικασία. Συνήθως παίρνει χρόνο. Ακολουθεί σχεδόν πάντα μια πατέντα, μια διαδικασία στην οποία αφού μπουν τα θεμέλια χτίζεις τα πατώματα μέχρι που φτάνεις στην κορυφή. Ορισμένες φορές η διαδικασία είναι τέτοια που δεν την καταλαβαίνει ούτε ο εμπλεκόμενος. Δεν λέει δηλαδή αύριο θα γίνω φασίστας, ούτε έχει μια ημερομηνία σταθμό την οποία γιορτάζει ως τα γενέθλια της φασιστικής του ζωής. Η μετατροπή ενός ανθρωπάκου-κάμπιας σε ναζιστική-πεταλούδα είναι μια σύνθετη διαδικασία την οποία σας παρουσιάζουμε:

Μια συνέντευξη του Στάλιν

Οταν πρωτοδημοσιεύθηκε η συνέντευξη που ακολουθεί (27 Οκτωβρίου 1934) είχε τον τίτλο «Μια συζήτηση ανάμεσα στον Στάλιν και στον Γουέλς». Αργότερα το κείμενο αυτό απετέλεσε αφορμή αντεγκλήσεων μεταξύ των διανοουμένων της Αριστεράς, οι οποίοι θεωρούσαν τον Στάλιν «εγωκεντρικό, φανατικό, δεσποτικό, άνθρωπο που ήθελε να μονοπωλήσει την εξουσία». Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο και ο Ερνεστ Τόλερ δημοσίευσαν μάλιστα τον εξής σχολιασμό: «Ο Στάλιν ακούει με προσοχή και σοβαρότητα όσα του λέει ο Γουέλς, απαντώντας με ακρίβεια στις ερωτήσεις του και θέτοντας το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Ο Γουέλς όμως φαίνεται να μην ακούει τον Στάλιν. Περιμένει υπομονετικά να σταματήσει να μιλάει ο Στάλιν για να πει τα δικά του. Δεν πήγε εκεί για να μάθει από τον Στάλιν αλλά για να τον διδάξει, καθώς φαίνεται». Ο Σο περιγράφει τον Στάλιν ως «πρώτης τάξεως ακροατή» και τον Γουέλς ως τον «χειρότερο ακροατή του κόσμου». Ο Τόλερ, από την πλευρά του, υποστήριξε ότι, σε αντίθεση με όσα συνέβαιναν στις φασιστικές χώρες, στην ΕΣΣΔ την εποχή εκείνη άνοιγε ο δρόμος για όλο και περισσότερες  πνευματικές ελευθερίες

Αυτοί που γιγάντωσαν τους φασίστες…

Οι θαμώνες του κάτω μέρους των πλατειών, αυτοί που σε αγαστή συνεργασία με τους θαμώνες του πάνω μέρους των πλατειών, φώναζαν έξω τα κόμματα και τα χρώματα από τις πλατείες, εννοώντας τις ταξικές δυνάμεις, οι τύποι που ανδρώθηκαν και άνδρωσαν τους φασίστες μέσα στις πλατείες, σήμερα εγγυώνται ότι θα τους πατάξουν!

Αθεόφοβοι και θεομπαίχτες όπως πάντοτε χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ταύτιση του κομμουνισμού με τον φασισμό, ενώ όλη η πρακτική τους στηρίζει αυτήν την χυδαιότητα του τσουβαλιάσματος των αγωνιστών της κοινωνίας της χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο με τους φασίστες υπερασπιστές των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

Θα πατάξουν τους φασίστες όσο απάλλαξαν τον λαό από τα δεσμά του! Άλλωστε αυτοί είναι τα δύο άκρα του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος! Και οι δύο στην υπηρεσία της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από τους κεφαλαιοκράτες, ο ένας με την κοροϊδία και ο άλλος με την σιδερένια φτέρνα!

Η εγγύηση της πάταξης των φασιστών από αυτούς που θα μας έδιναν φως και τελικά μας άλλαξαν τα φώτα δόθηκε στον τόπο της θυσίας χωρίς καμία ντροπή! Ποιος έχασε την ντροπή για να την βρουν αυτοί!

Καπετάνιος απο την agkidapress

Mια ζωή στην Αντίσταση

Η Κατίνα Μανιτάρα έζησε τον πόλεμο, την πείνα και την εκμετάλλευση από τα 8 της χρόνια.

Κοριτσάκι ακόμα, στα 10 της, εκτέλεσε τις πρώτες της επικίνδυνες αποστολές μεταφέροντας μηνύματα κάτω από τη μύτη των Ιταλών καραμπινιέρων.

Στα 11 Αετόπουλο στη Φωκίδα, στα 14 μάρτυρας στο βασανισμό του πατέρα της από τους παρακρατικούς. Στα 15 γνώρισε τα πρώτα φριχτά βασανιστήρια από τα κυβερνητικά φασιστοειδή.

Τον Μάη του 1947, 15 χρονών, εντάσσεται στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Σκληρές μάχες και μια μαρτυρική αλλά ηρωική ζωή στο βουνό.

Στις 28 Φλεβάρη 1948, στα 16 της, στη μάχη του Μακρύβαλτου, στην Ανω Χώρα Ναυπακτίας, παίρνει μέρος σαν γεμιστής στο οπλοπολυβόλο της ομάδας της. Μέχρι το απόγευμα τροφοδοτεί με γεμιστήρες γεμάτες σφαίρες τον σκοπευτή, ώσπου ένα θραύσμα από ρουκέτα αεροπλάνου την χτυπά στο κεφάλι. Από τότε το θραύσμα σφηνωμένο στο κεφάλι τη συνοδεύει μέχρι σήμερα.

Στα μέσα του Σεπτέμβρη 1948 επιλέχτηκε να παρακολουθήσει τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ. Στα 17 της χρόνια βγάζει τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ (30 Μάρτη 1949) και με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού υπηρετεί τον αγώνα του λαού μας.

Σκοπευτήριο

''Θα πω μια πραγματική ιστορία. Μικρός μεγάλωσα στο Βύρωνα, σε ένα ύψωμα. Εκεί ακούγαμε κάθε μέρα τα μυδράλια από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής και από τις ριπές υπολογίζαμε περίπου πόσες ήταν οι εκτελέσεις.
Την Κυριακή την 1η του Μάη του 1944, έγινε η μεγάλη εκτέλεση των 200.
Αυτή η εκτέλεση κράτησε σχεδόν ολόκληρη την ημέρα. Όλος ο κόσμος ήταν στις πόρτες και στα παράθυρα. Νεκρική σιγή. Δεν μιλούσε κανείς. Κάποτε τα μυδράλια σταμάτησαν. Προς στο σούρουπο, από κάτω στο δρόμο φάνηκαν κάποιες μικρές φλογίτσες που ανέβαιναν. Όσο η πορεία ανέβαινε πλήθαινε, γιατί ο κόσμος έβγαινε από τα σπίτια του και ακολουθούσε.
Κρατούσαν μικρά δαδιά. Τότε δεν υπήρχαν κεριά. Ακολουθήσαμε κι εμείς. Φτάσαμε σ’ ένα πλάτωμα που ήταν ένα μεγάλο σταυροδρόμι.
Από όλους τους δρόμους ερχόταν κόσμος με δαδιά αναμμένα. Εκεί σιωπηλά γονατίσαμε και με σκυφτό το κεφάλι, ψάλλαμε, το «Πέσατε θύματα, αδέλφια μου εσείς». Αυτή η ενότητα, και αυτή η ομοψυχία που υπήρχε, ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά με το σήμερα.
Η ουσία, είναι μία τώρα, να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα αφυπνιστεί ο κόσμος, και θα κατέβει πραγματικά στους δρόμους να διεκδικήσει αυτό που του ανήκει. Γιατί αυτό πρέπει να γίνει. Δεν έχουμε καμία άλλη λύση. Δεν θα μας λυπηθεί κανένας, δεν θα φροντίσει κανένας για μας, παρά μόνο εάν διεκδικήσουμε. Πρέπει να απαιτούμε, και όχι να επαιτούμε…''

(από συνέντευξη του Γιάννη Βόγλη στο tvxs το 2010)

H NASA Δεν Άλλαξε τα Ζώδια, βόδια.

Τις τελευταίες μέρες έχω διαβάσει άπειρες μαλακίες, και έχω τρολλάρει κι εγώ άπειρα με τη σειρά μου διάφορους μαλάκες που αναπαράγουν αυτή την είδηση. Εξ αρχής δεν την πήρα σοβαρά γιατί 1ον) ήξερα με το που τη διάβασα για τι πρόκειται, και 2ον) γιατί δεν πρόκειται για κάτι καινούριο.

Μια περατζάδα από το site "ελληνικά hoaxes" θα σας διαβεβαιώσει, δεν υπάρχει πιο μικρό πράγμα στον πλανήτη από την μνήμη. Κανένας δεν θυμάται τίποτα. Δεν θυμούνται τί φάγανε χτες, δεν θυμούνται πότε πυροβόλησαν έναν αστυνομικό οι γνωστοί-άγνωστοι, δεν θυμούνται πότε ο τάδε πολιτικός που ξαναψηφίζουν σήμερα είχε καταδικαστεί για εγκληματικές πράξεις, κλπ κλπ.
Ειδικά όσον αφορά τους Έλληνες, η μνήμη είναι ακόμα πιο μικρή και βλαμμένη.

Χιψτεροναζισμός.

του Παναγιωτη Χατζηστεφανου

Πως και γιατί η άρχουσα τάξη κατασκευάζει πολιτισμό που εξυπηρετεί τις απολυταρχικές της προτεραιότητες.

Ο εκφασισμός μιας οποιασδήποτε κοινωνίας ακολουθεί πολλά στάδια, τακτικές και στρατηγικές.
Οι προσεγγίσεις της εκστρατείας εφαρμογής του μοχθηρού αυτού σχεδίου είναι πολυποίκιλες και προσαρμοσμένες στο κατάλληλο ύφος και την ενδεικνυόμενη μεθοδολογία που αναλογεί στην κάθε κοινωνική τάξη και τις αντίστοιχες νοοτροπίες που θέλει να στρατολογήσει υπέρ της πάσης θυσίας επιβίωσης της η εκάστοτε ετοιμόρροπη άρχουσα τάξη.
Καθώς η πλουτοκρατία βλέπει την κυριαρχία της να κλυδωνίζεται, αναγκαστικά καταφεύγει στην κάθε μορφής βία, είτε αυτή είναι η μεθοδευμένη εξαθλίωση των πολιτών προκειμένου να μην μπορούν να προβάλλουν καμία αντίσταση λόγω ηθικής και υλικής εξουθένωσης, είτε η βαρβαρική επίκληση της ωμής ασυδοσίας παραστρατιωτικών οργανώσεων τύπου ΜΑΤ, των οποίων ο μοναδικός λόγος ύπαρξης είναι να φρουρούν τους εντεταλμένους διαχειριστές της μάζας που κατ’ ευφημισμόν αυτοαποκαλούνται πολιτικοί. 

Οπορτουνισμός => Σοσιαλδημοκρατία => Φασισμός

Η αριστερά του Τσίπρα ... ξεσκίζει τον λαό σαν την δεξιά ... ιδιωτικοποιεί και ξεπουλάει σαν την σοσιαλδημοκρατία (πως το είπε ο Μπαλτάς στην βουλή ?? ... "Το ξεπούλημα του Ελληνικού είναι μιά υποχώρηση του Σύριζα στον δημοκρατικό δρόμο για τον σοσιαλισμό" !!!) ... μπλέκει τον λαό στις αυριανές φωτιές του πολέμου που πλησιάζει ... υπηρετεί σαν πιστό σκυλάκι τις δουλειές και τις επιλογές της ελληνικής αστικής τάξης την ίδια στιγμή που τρέμει την ώρα που τα αφεντικά της θα την πετάξουν σαν στυμμένη άχρηστη λεμονόκουπα. 

42ο

http://www.902.gr/eidisi/neolaia-paideia/109119/afieroma-sto-kapnismeno-tsoykali-apo-mathites-tis-ilioypolis-foto

http://www.902.gr/eidisi/neolaia-paideia/109326/ena-monadiko-moysiko-taxidi-me-ti-natassa-mpofilioy-foto

Οι 20 κανόνες του Φεστιβάλ

Θα μπορούσαν να είναι 42, όσα και τα χρόνια του θεσμού, αλλά ας μην είμαστε υπερβολικοί. Έχουμε και λέμε.

-Ο χώρος του Φεστιβάλ είναι αχανής και το σήμα του κινητού πολλές φορές χάνεται μέσα στο πλήθος. Οπότε να έχεις πάντα σημεία-καβάτζα για να βρεθείς με τους δικούς σου. Πχ στη λαϊκή σκηνή, κάτω από το ταμπλό με τον Μπελογιάννη. Ή να κρατάς ένα μπαλόνι “ούτε γουλιά”, από τους απεργούς της Κόκα-κόλα, για να σε βρίσκουν οι άλλοι πιο εύκολα.

-Αν παρόλα αυτά βρεις σήμα, ήσυχο χώρο για να ακούς και συνεννοηθείς, πχ έρχομαι σε πέντε λεπτά, βάλε καλού-κακού κι άλλα δέκα, για τους γνωστούς που σίγουρα θα συναντήσεις στο δρόμο.

-Μην αφήνεις για αύριο κάτι που μπορείς να κάνεις-πάρεις σήμερα (πχ ένα βιβλίο, ένα μπλουζάκι, μια κονκάρδα, μια έκθεση). Ποτέ δεν ξέρεις αν θα το βρεις στη θέση του την άλλη μέρα ή αν θα έχει τελειώσει, κλείσει ή έχει πολύ κόσμο και δε βολεύει.

-Μην αφήνεις ποτέ μόνη της την καρέκλα σου, αν θες να την ξαναδείς. Ακόμα κι αν γράφει πάνω της το όνομά σου, δε θα την πάρεις πίσω ούτε με λύτρα.

-Η Πέμπτη είναι το νέο Σάββατο και η προσέλευση του κόσμου είναι μαζική. Αλλά Παρασκευή πρωί (λα-λα-λα-λα) δεν είναι το νέο πρωί της Κυριακής κι οι εργαζόμενοι έχουν πρωινό ξύπνημα, οπότε το Φεστιβάλ λήγει από τη 1.30.

-Η πρώτη μέρα είναι η καλύτερη για να γυρίσεις το χώρο πιο άνετα, χωρίς να γίνεται πανικός από κόσμο. Και η καλύτερη ώρα για βιβλιότσαρκα είναι είτε πολύ νωρίς, είτε πολύ αργά, που σπάει ο κόσμος ή είναι στις συναυλίες.

-Βάλε σημάδι πού έχεις παρκάρει ή πέτα πετραδάκια πίσω σου, για να μην ψάχνεις το αμάξι μία ώρα μετά, αφού φύγεις από το χώρο.

-Φυσικά και πάνε με όλα τα μαύρα παπούτσια σου. Ποιος σου λέει όμως πως θα παραμείνουν μαύρα όλο το βράδυ σε ένα χώρο με χαλίκι και χώμα;
Και τα άσπρα μια χαρά είναι. Αλλά όχι όταν έχει βρέξει-βρέχει-θα βρέξει, γιατί θα γεμίσουν λασπουριά. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

–Μάνα θα πάω στο Φεστιβάλ.
-Ζακέτα να πάρεις…
Επιβάλλεται. Αλλιώς εσύ θα κλαις.

–Έλα μωρέ, δε χρειάζεται ομπρέλα. Καλός είναι ο καιρός.
Κλασικό λάθος. Κάθε χρόνο, θα βρεθεί πάντα ένας να το κάνει.
Αλλά το Φεστιβάλ είναι παντός καιρού. Singing in the rain, που λέει και το τραγούδι.

-Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Κάποτε ήταν ένας κανόνας από μόνος του. Πλέον όχι. Κάνουμε αγρανάπαυση, για να μας λείψει και να τον ξαναφέρουμε.

-Σχεδόν κάθε χρονιά θα συμμετέχει ένα όνομα που θα ξενίσει κάποιους, ή κάποιος καλλιτέχνης που μπορεί να πει-να του ξεφύγει κάτι περίεργο. Δε βαριέσαι, κάποτε θα τα θυμόμαστε και θα γελάμε.

–Κι άλλο, κι άλλο…
Ναι, αλλά πρέπει να παίξουν κι οι επόμενοι. Οπότε…
–Γεια σας, καλή αντάμωση!

-Λουκουμάδες υπάρχουν πολλοί. Πάγκος της ΚΝΕ όμως μόνο ένας. Με τη μυστική συνταγή για νόστιμους, ταξικούς λουκουμάδες, που μεταφέρεται από ΓΓ σε ΓΓ κι από δρουίδη σε δρουίδη.

-Πες όχι στο ψευτοδίλημμα σουβλάκι ή λουκάνικο. Πάρε και τα δύο.

-Αν είναι να πάρεις μαντίλες, μπλουζάκια, κονκάρδες, κτλ, κάν’ το στη Διεθνούπολη. Θα πάνε για καλό, επαναστατικό σκοπό.

-Οι συζητήσεις κι οι συναυλίες γίνονται όλες μαζί. Αν τρέχεις να προλάβεις για να δεις λίγο απ’ όλα, δε θα σου μείνει τίποτα. Αλλά αν μείνεις ακίνητος σε ένα μέρος και δε γυρίσεις το χώρο, πώς θα πάρεις γεύση από το Φεστιβάλ και τη μαγεία του;

-Μην γκρινιάζεις για το κρύο, την κούραση, κτλ. Κάποτε θα τα θυμάσαι και θα γελάς.

-Το επόμενο Φεστιβάλ αργεί πολύ, για αυτό φρόντισε να χορτάσεις το φετινό, όσο μπορείς.

-Το πιο όμορφο Φεστιβάλ μας δεν το έχουμε ζήσει ακόμα.

Απο τον Σφυροδρεπανο