1945 Ο Άρης Βελουχιώτης, καταδιωκόμενος από τον αστικό στρατό, βάζει τέλος στη ζωή του με το ατομικό του περίστροφο, περικυκλωμένος έξω από τη Μεσούντα. Την ίδια μέρα δημοσιευόταν στον «Ριζοσπάστη» η διαγραφή του από μέλος του ΚΚΕ (απόφαση που πάρθηκε κατά την 11η Ολομέλεια της ΚΕ τον Απρίλη).
Ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) γεννήθηκε στις 27/8/1905 στη Λαμία. Το 1922 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και το 1925 μέλος του ΚΚΕ. Ως στρατιώτης οδηγήθηκε στον πειθαρχικό ουλαμό Καλπακίου. Μετά την απόλυσή του ανταποκρίθηκε σε διάφορες κομματικές χρεώσεις και διώχθηκε κατά καιρούς από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του. Την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά εξορίστηκε στη Γαύδο και φυλακίστηκε στην Αίγινα (1938). Το 1939 μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα. Υπέγραψε δήλωση μετανοίας και αποφυλακίστηκε. Στη διάρκεια της Κατοχής βρέθηκε στην Αθήνα, όπου τον Ιούλη του 1941 συνδέθηκε με την ΚΕ, η οποία τον αποκατέστησε στο Κόμμα. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους του ανέθεσε να συγκροτήσει αντάρτικο στρατό. Αυτό το καθήκον ο Άρης το έφερε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο. Το Μάη του 1943 με τη δημιουργία του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ ανέλαβε καπετάνιος του.
Ο Άρης αντιτάχθηκε στη Συμφωνία της Βάρκιζας και τη χαρακτήρισε λαθεμένη. Στο διάστημα Φλεβάρης - Απρίλης του 1945 ανέλαβε με δική του ευθύνη πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση νέου αντάρτικου στρατού, παρά την αντίθετη απόφαση του ΚΚΕ. Η δράση του αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη διαγραφή του από το Κόμμα.
Το 2011 η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος αποφάσισε την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη. Θεώρησε ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Παράλληλα, σημείωνε ότι η διαφωνία του Άρη με τη Συμφωνία της Βάρκιζας δε δικαιώνει τη στάση του απέναντι στη συλλογική θέση του Κόμματος και την παραβίαση από αυτόν της κομματικής πειθαρχίας, καθώς και την αξιοποίηση από τον Άρη της φήμης και του σεβασμού που είχε κατακτήσει την προηγούμενη περίοδο ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΚΚΕ. Η στάση του αυτή, που αποτέλεσε ρήξη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν καθιστά δυνατή τη μετά θάνατο αποκατάσταση και της κομματικής του ιδιότητας.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη κατήγγειλε την απόπειρα της αστικής και οπορτουνιστικής προπαγάνδας και ιστοριογραφίας που παίρνουν δήθεν υπό την προστασία τους τον Άρη, για να επιτεθούν στο ΚΚΕ. Στη λαϊκή συνείδηση, ο Άρης Βελουχιώτης είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Ο Άρης Βελουχιώτης τάχθηκε υπέρ της ένοπλης πάλης, που την απορρίπτουν όσοι επιχειρούν να τον οικειοποιηθούν.
«…Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Εκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ότι γλίτωσα απ’ τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απόμειναν στον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση».
«…Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Εκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ότι γλίτωσα απ’ τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απόμειναν στον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση».
Σημείωση Ιστολογίου : Σωστή και διαπαιδαγωγητική η στάση του Κόμματος απέναντι στον Αρη στην ΠΣ το 11 .Οσο δίκιο κι αν έχεις σε κάποια θέση σου μέσα στο κόμμα και σε κόντρα με την πλειοψηφία ή την καθοδήγηση οφείλεις σαν κομμουνιστής να σεβαστείς αυτή την άλλη γνώμη ,να παλεύεις μαζί με όλους για την θέση -με την οποία διαφωνείς - σαν να είναι και δική σου ,χωρίς να βγάζεις παραέξω απ το κομμα με λόγια ή πράξεις σου αυτή την διαφωνία ,αλλιώς -εκτός απ τον εαυτό σου - εκθέτεις και τους συντροφους σου και το κομμα συνολικα ,αλλοιώνεις την εικόνα του κομματος στην κοινωνία και αντικειμενικά βοηθάς τον ταξικό εχθρό να σε χτυπήσει .Τα ΚΚ εχουν απο τις αρχές του προηγούμενου αιώνα πικρή πείρα απο κατι τετοια ,πράγμα που οδήγησε στο Κομμα Νέου Τύπου και στον μπούσουλα του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού ,πολύτιμο εργαλείο κομμουνιστικής δουλειάς αλλα και πολλαπλό εργαλείο προστασίας στον ανηλεή ταξικό πόλεμο .Είναι το πιο σπουδαίο κομμάτι αυτό της ατομικής και συλλογικης εξέλξης των κομμουνιστων όπου Γης και γι αυτό αποτελεί δικαίως την υψιστη Καταστατική Υποχρέωση .Τα παντα τα συζητάς και τα λύνεις μεσα στο κομμα !.Εκείνες τις δύσκολες για το κομμα εποχες ,που πάλευε να διορθώσει το λάθος της Βαρκιζας ,να αποφύγει την σύγκρουση παράλληλα ομως προετοιμαζόμενο ΚΑΙ γι αυτην αν δεν καρπωφορούσαν τα όποια πολιτικά περιθώρεια υπήρχαν ,η κίνηση του Αρη να ξεκινήσει ιδία βουλήσει το νέο Αντάρτικο εξεθεσε το κομμα και εδωσε λαβή στην Αντίδραση να προπαγανδίσει για "κομμουνιστές που θέλουν ρεβάνς" ....για "παραβίαση απο το ΚΚΕ της παράδοσης των όπλων " ...οτι "να ΠΟΙΟΙ πήραν τα όπλα πάλι " ...να ρίξουν με λίγα λόγια την ευθύνη του εμφυλίου στο κόμμα στα μάτια της κοινής γνώμης .Κυρίως όμως να βρουν ανέτοιμο το κόμμα στην πυρετώδικη προετοίμασια του για το μακελειό που ετοίμαζαν οι ξένοι και ντόπιοι αφέντες του τόπου δίνοντας τους λαβή και πρόσχημα για τα πογκρόμ που ακολούθησαν και που μας ξαναβγαλαν άρον άρον στο βουνό με τον ΔΣΕ .Ο Αρης σαν κομμουνιστής όφειλε να περιμένει την συλλογική απόφαση του κόμματος ,όποιες κι αν ήταν οι ανησυχίες του και οι φόβοι του .Η παρόρμηση και οι βιαστικές αποφάσεις πρέπει είναι ξένες στον επαναστάτη κομμουνιστή και ιδιαίτερα οταν είσαι Καπετάνιος του ΕΛΑΣ και μέλος του ΚΚΕ .Αλλιως θα γινόταν και το κόμμα σκορποχώρι όπως τόσα άλλα ΚΚ όπου γης αν ο καθένας σήκωνε τα δικά του μπαϊρακια ...ΑΥΤΗ Η "ΜΟΝΟΛΙΘΙΚΟΤΗΤΑ" -που μας κατηγορούν οι αντίπαλοι - είναι που κράτησε και θα κρατά ζωντανό και πάντα ΟΡΘΙΟ το κόμμα παρά τα όποια λάθη και αστοχίες ΜΑΣ .Με "τερατα και κύκλωπες" ,με "συμπληγάδες και λαίλαπες " παλεύουμε ,,θα γίνουν κι αυτα .Με οπλα την Συλλογικότητα ,την Συντροφικότητα ,την Κοσμοθεωρεία μας και κυρίως το δοκιμασμένο πολλαπλως σε φουρτούνες και θύελλες ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμου θα τα ξεπερνάμε ΟΛΑ .ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ ΜΑΣ κι ας λαθεψε στο ..τέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου